Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 12 czerwca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SSO Andrzej Dyrda (spr.)

Sędziowie: SSO Roman Troll

SSR del. Maryla Majewska - Lewandowska

po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2018r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy

sprawy ze skargi Raport Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w K.

z udziałem Skarbu Państwa – Prezesa Sądu Rejonowego w Rybniku

na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy

w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki

w sprawie sygn. akt II Nc 2721/18 Sądu Rejonowego w Rybniku

postanawia:

1)  stwierdzić, że w postępowaniu sądowym toczącym się przed Sądem Rejonowym w Rybniku pod sygn. akt II Nc 2721/18 nastąpiła przewlekłość postępowania;

2)  przyznać skarżącemu od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Rybniku kwotę 2.000 (dwa tysiące) złotych;

3)  oddalić skargę w pozostałym zakresie;

4)  zasądzić od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Rybniku na rzecz skarżącego kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania skargowego;

5)  zwrócić skarżącemu opłatę od skargi w kwocie 200 zł (dwieście złotych).

SSR (del.) Maryla Majewska – Lewandowska SSO Andrzej Dyrda SSO Roman Troll

UZASADNIENIE

Skarżący Raport Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w K. domagał się stwierdzenia przewlekłości postępowania prowadzonego przez Sąd Rejonowy w Rybniku w sprawie II Nc 2721/18. Skarżący domagał się także przyznania od Skarbu Państwa 6.000 złotych oraz nakazania Sądowi Rejonowemu w Rybniku wydania zaleceń w trybie art. 12 ust. 3 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zawiadomiony o toczącym się postępowaniu Prezes Sądu Rejonowego w Rybniku zgłosił swój udział w sprawie, wnosząc o oddalenie skargi.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje:

W oparciu o akta Sądu Rejonowego w Rybniku oznaczone sygn. akt II Nc 2721/18 ustalono, że sprawa o sygn. akt NC-e 1975929/16 została zarejestrowana w repertorium w dniu 30 października 2016r. a wniesiona w dniu 26 października 2016r.

Postanowieniem z dnia 10 stycznia 2017r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym i przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Rybniku.

Sprawa została zarejestrowana w repertorium II Nc 2721/18 zarządzeniem z dnia 26 kwietnia 2018r.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 1 czerwca 2004 roku o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. z 2004 r., Nr 179, poz. 1843), strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie zmierzające do wydania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne dla wyjaśnienia istotnych okoliczności faktycznych i prawnych albo dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego (przewlekłość postępowania).

Zgodnie natomiast z ust. 2, dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd w celu wydania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie w sprawie albo czynności podjętych przez prokuratora prowadzącego lub nadzorującego postępowanie przygotowawcze w celu zakończenia postępowania przygotowawczego lub czynności podjętych przez sąd lub komornika sądowego w celu przeprowadzenia i zakończenia sprawy egzekucyjnej albo innej sprawy dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego.

Zbędną zwłoką nie jest każdy upływ czasu, ale dopiero nadmierne odstępstwo od czasu zwykle koniecznego dla wykonania określonych czynności, dlatego przewlekłość postępowania zachodzi wówczas, gdy zwłoka w czynnościach jest nadmierna (rażąca) i nie znajduje uzasadnienia w obiektywnych okolicznościach sprawy. (porównaj stanowisko wyrażone przez Sąd Najwyższy w postanowieniach: z dnia 29 maja 2013 roku ( (...) 3/13) i dnia 19 października 2017 roku (...) 43/17 oraz Sąd Apelacyjny w Krakowie w postanowieniach z dnia: 10 stycznia 2013 roku (II S 33/12); 23 listopada 2010 roku (II S 28/10) i 2 września 2015 roku (II S 18/15). Podkreślić przy tym należy, że również trudności kadrowe sądu nie mogą blokować sprawnego prowadzenia postępowania albowiem to na władzach kraju spoczywa obowiązek należytego zorganizowania funkcjonowania władzy sądowniczej (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 stycznia 2018r., (...) 57/17).

Ustawa nie określa przeciętnego czasu oczekiwania na rozpatrzenie sprawy. W judykaturze zasadniczo za przewlekłe uznaje się postępowanie trwające ponad 12 miesięcy, (porównaj: postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 lipca 2006 roku ( I (...) 64/06) i z dnia 24 lipca 2008 roku ( (...) 20/08) oraz postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 12 maja 2005 roku ( (...) 96/05) i z dnia 8 listopada 2017 roku ( (...) 46/17), co ma swoją podstawę w domniemaniu ustawowym ustalonym art. 14 w/w ustawy.

Przewlekłość postępowania musi być nadto następstwem okoliczności, które pozostają w związku przyczynowym z działaniem lub bezczynnością organu prowadzącego postępowanie. Tym samym, jeżeli zwłoka wynika z zachowania strony, uczestników postępowania lub innych organów, na które organ prowadzący postępowanie nie ma wpływu, a równocześnie podejmuje on skutecznie działania dyscyplinujące i naprawcze, zmierzające do jak najszybszego zakończenia sprawy, to brak jest podstaw do stwierdzenia w takich okolicznościach o naruszeniu prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 27 maja 2013 roku, I ACa 36/13).

W analizowanej sprawie przewlekłość postępowania nie może być kwestionowana (jest ewidentna). Brak jakichkolwiek czynności w sprawie trwał ponad 12 miesięcy. Uwzględniając nadto datę wniesienia skargi (24 kwietnia 2018r.) nie ulega wątpliwość, że to dopiero interwencja skarżącego, doprowadziła do nadania sprawie dalszego biegu.

Określając wysokość przyznanej skarżącemu sumy pieniężnej Sąd Okręgowy miał na względzie czas trwania stwierdzonej przewlekłości postępowania, jak również przesłanki wskazane w art. 2 ust. 2 ustawy, a w szczególności charakter sprawy, stopień jej zawiłości i znaczenie dla skarżącego.

W niniejszej sprawie przedmiotem postępowania było roszczenie zapłaty kwoty 1.139,55 zł. Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że adekwatna suma pieniężna wyraża się w kwocie 2.000 zł, tym bardziej, że Sąd Rejonowy do czasu wniesienia skargi nie podjął jakichkolwiek czynności w sprawie, w szczególności nie dokonał jej rejestracji, natomiast zasądzona kwota w wartości minimalnej znacznie przekracza wartość dochodzonego roszczenia.

Sąd nie znalazł podstaw do wydania zaleceń w sprawie na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy z 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, albowiem celowość ich podjęcia będzie uzależniona od wykonania przez skarżącego zarządzenia z dnia 26 kwietnia 2018r. wzywającego go do usunięcia braków formalnych pozwu.

Sąd Okręgowy, biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, orzekł jak w sentencji na mocy art. 12 ust. 1, 2 i 4 ustawy z 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, orzekł jak w sentencji.

O kosztach postępowania skargowego orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania, na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., wliczając w ich poczet wynagrodzenie pełnomocnika skarżącego w kwocie 240 zł ustalone w oparciu o § 14 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1804 ze zmianami.).

Opłatę od skargi w kwocie 200 zł zwrócono zgodnie z dyspozycją art. 17 ust. 3 ustawy.

SSR (del.) Maryla Majewska – Lewandowska SSO Andrzej Dyrda SSO Roman Troll