Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 maja 2018 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący : SSR Maja Snopczyńska

Ławnicy: Grażyna Nawrot, Leokadia Krzemińska

Protokolant : Karolina Nowicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2018 roku w Ś.

sprawy z powództwa K. R.

przeciwko (...) Bank S.A. w W.

o odszkodowanie

I.  zasądza od strony pozwanej (...) Bank S.A. w W. na rzecz powoda K. R. kwotę (...)tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 28 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 17,00 zł tytułem kosztów postępowania;

III.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty (...)

IV.  nakazuje pozwanemu uiścić na rzecz Skarbu Państwa Sąd Rejonowy w (...) kwotę (...) zł tytułem opłaty od pozwu, od której powód był ustawowo zwolniony.

UZASADNIENIE

Powód K. R. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) Bank SA odszkodowania w kwocie (...) wraz z odsetkami od dnia doręczenia pozwu tytułem odszkodowania za nieprawidłowe rozwiązanie umowy o pracę. W uzasadnieniu wskazał, że był zatrudniony u strony pozwanej na stanowisku kierownika oddziału; pismem z 1 marca 2017 roku pracodawca rozwiązał umowę za wypowiedzeniem; zdaniem powoda wypowiedzenie nie miało podstaw zarówno prawnych jak i faktycznych, powód zaprzeczył wszystkim twierdzeniom, argumentom, faktom i ich ocenom podawanym przez pracodawcę oraz przywoływanym w piśmie rozwiązującym umowę; podniósł, że pismo został podpisane przez nieupoważnioną osobę, gdyż A. A. nie była wg KRS-u upoważniona do reprezentowania banku.

Strona pozwana (...) Bank SA w W. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu podniosła, że osoba podpisująca pismo rozwiązujące umowę o pracę A. A. na podstawie udzielonego jej pełnomocnictwa jest umocowana do podpisywania dokumentów dotyczących stosunku pracy; brak jest podstaw prawnych do stwierdzenia konieczności osobistego wręczenia pisma; ponadto podniosła, że przyczyna rozwiązania umowy o prace jest rzeczywista, bowiem szereg zarzutów kierowanych pod adresem powoda posiada charakter realny i skonkretyzowany, ponadto decyzja była uzasadniona wynikami audytu.

W TOKU POSTĘPOWANIA SĄD USTALIŁ

NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY:

Powód był zatrudniony u strony pozwanej na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 27 listopada 2014 roku na czas nieokreślony jako menedżer placówki.

Pismem z dnia 1 marca 2017r rozwiązano umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego wynagrodzenia; jako przyczynę wskazano powtarzające się zaniedbania podstawowych obowiązków na stanowisku Kierownika Oddziału, polegające na braku bieżącego nadzoru jakości pracy podległych pracowników, skutkujące notorycznym naruszeniem procedur bankowych; na przełomie maja i czerwca 2016 roku zarządzany przez powoda oddział w Ś. został poddany kontroli (...) Koordynatora (...) Operacyjnego, która wykazała szereg nieprawidłowości w zakresie przestrzegania regulacji wewnętrznych banku przede wszystkim pod kątem poprawności danych zawartych w kartotekach klientów; powód został poinformowany o wynikach kontroli i otrzymał zalecenia od (...) dotyczące konieczności przeprowadzenia niezbędnych korekt w dokumentacji; w trakcie kolejnej kontroli przeprowadzonej w dniach 16-17 sierpnia 2016 roku stwierdzono liczne zaniedbania i szereg nieprawidłowości związanych z naruszeniem procedur bankowych przez pracowników oddziału Ś., raport (...) wykazał błędy w następujących obszarach:

- w trakcie audytu stwierdzono 18 przypadków nieprawidłowości dotyczących załączników do umów Klientów, wystawiania i akceptacji dowodów księgowych oraz archiwizacji dokumentów,

-stwierdzono braki potwierdzenia nadania pełnomocnictwa dla operacji dokonywanych przez pełnomocnika,

- kontrola wykazała brak aktualizacji danych Klientów w zakresie zgód marketingowych, brak aktualizacji karty informacyjnej po dokonaniu zmian teleadresowych, niepoprawną aktualizację karty informacyjnej klienta pod kątem złożenia wzoru podpisu Klienta oraz brak podpisu Pracownika Banku na karcie informacyjnej Klienta,

-stwierdzono także brak bieżącej archiwizacji dokumentów kasowych, memoriałowych, lokatowych i kredytowych

-audyt wykazał brak weryfikacji dokumentów pod kątem kompletności, braki podpisów na dokumentach, brak chronologicznego uporządkowania dokumentacji, stwierdzono jednocześnie niepoprawnie prowadzoną archiwizację dokumentacji klientów;

liczne błędy oraz braki w dokumentacji Klientów i Banku wskazują na poważne zaniedbania ze strony powoda w kwestii weryfikacji poprawności dokumentacji, zgodnie z wewnętrznymi regulacjami Banku kierownik Oddziału ma obowiązek comiesięcznej funkcjonalnej kontroli wewnętrznej; zaniedbania wykryte w trakcie audytu wskazują na długotrwały proces zaniechania weryfikacji poprawności dokumentów i ich archiwizacji; zgodnie z obowiązująca procedurą powód potwierdzał comiesięczne przeprowadzanie kontroli i jednocześnie nie sygnalizował żadnych błędów w poprawności prowadzenia dokumentacji Klientów i Banku.

Pismo zostało podpisane przez A. A., która jest upoważniona do jednoosobowego podejmowania czynności w sprawach z zakresu prawa w odniesieniu do pracowników.

Dowód: akta osobowe w załączeniu

pełnomocnictwo wraz z odpisem z KRS k. 59-67

W dniach 16-17 sierpnia 2016 roku w Oddziale w Ś. przeprowadzono audyt obejmujący okres od 12 maja do 17 sierpnia 2016 roku. W audycie zawarto liczne zalecenia wskazując termin ich wykonania na 22 września 2016r.

Uchybienia były drobne i po powrocie powoda z urlopu wypoczynkowego zostały poprawione. Nie skutkowały nieważnością umów.

5 października 2016 roku M. G. (1) uznała zalecenia za wykonane.

Dowód: wydruk korespondencji mailowej k. 77-80

raport z audytu k. 70-74

zeznania świadka M. G. (1) k. 119-120 płyta CD k. 121

G. S., k. 165, płyta CD k. 167

K. T. k. 187, płyta CD k. 189

powoda k. 199 płyta CD k. 201

Oddział w Ś. w czerwcu 2016 roku otrzymał pozytywne oceny (...).

Dowód: wydruki - wyniki (...) k. 131-132

W dniu 20 września 2016 roku K. T. sporządziła wniosek o zwolnienie powoda wskazując na wynik raportu (...) za lipiec i sierpień 2016 r.

Dowód: wniosek k. 81 -82

K. T. i A. K. (1) pojechali do Oddziału w Ś. wręczyć powodowi wypowiedzenie. Nie zastali powoda w oddziale, a później okazało się że miał wypadek i pojechał na pogotowie. Do wręczenia wypowiedzenia nie doszło.

Dowód: zeznania świadka A. K. k. 154-155, płyta CD k. 156

Powód przebywał na długotrwałym zwolnieniu lekarskim od 29 września 2016r. Po powrocie do pracy w dniu 1 marca 2016 roku powodowi wręczono pismo wypowiadające umowę o pracę.

Dowód: dokumentacja lekarska k. 31-32

zeznania powoda k. 199 płyta CD k. 201

U strony pozwanej toczyło się postępowanie w sprawie zgłoszenia przez powoda nieprawidłowości w postępowaniu Dyrektora Regionu - K. T.. Powód zarzucał Dyrektor Regionu że po zwróceniu uwagi przez powoda pani dyrektor, że wprowadza chaos w regionie złymi decyzjami zaczęły się częstsze kontrole, wytykanie błędów, a kiedy powód poszedł na zwolnienie zablokowanie wszystkich dostępów i uprawnień do aplikacji, ponadto Dyrektor wystąpiła do kadr ogłaszając nabór na stanowisko powoda i wybrała kandydaturę swojego kolegi M. T..

Powołany zespół nie stwierdził istotnych niezgodności w działaniu K. T..

Dowód: wydruk korespondencji mailowej k. 34

protokoły k. 100-112

pismo do powoda k. 113

Zdarzały się różnice zdań pomiędzy powodem a Dyrektor Regionu K. T..

Dowód: zeznania świadka E. M. k. 154-155, płyta CD 156

zeznania powoda k. 199 płyta CD 201

Wynagrodzenie powoda liczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy wynosi (...)

Dowód: zaświadczenie o zarobkach k. 49

W TAK USTALONYM STANIE FAKTYCZNYM

SĄD ZWAŻYŁ:

Powództwo było zasadne.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności w oparciu o zeznania świadków oraz zeznań powoda, jak również dokumenty zgromadzone w aktach sprawy. Sąd dał wiarę powyższym dowodom w takim zakresie w jakim każdy z nich stanowił podstawę dokonania ustaleń faktycznych w sprawie.

Podstawę ustaleń Sądu w zakresie przebiegu zatrudnienia powoda oraz łączących strony umów stanowiły również akta osobowe pracownika. Sąd dał im wiarę w całości, albowiem ich prawdziwość i autentyczność nie budziła wątpliwości, jak również nie zostały one w tym zakresie zakwestionowane przez strony postępowania.

Strony łączyła umowa o pracę. Powód zatrudniony był u strony pozwanej na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony jako menedżer placówki; pismem z dnia 1 marca 2017r rozwiązano umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego wynagrodzenia; jako przyczynę wskazano powtarzające się zaniedbania podstawowych obowiązków na stanowisku Kierownika Oddziału, polegające na braku bieżącego nadzoru jakości pracy podległych pracowników, skutkujące notorycznym naruszeniem procedur bankowych; na przełomie maja i czerwca 2016 roku zarządzany przez powoda oddział w Ś. został poddany kontroli (...) Koordynatora (...) Operacyjnego, która wykazała szereg nieprawidłowości w zakresie przestrzegania regulacji wewnętrznych banku przede wszystkim pod kątem poprawności danych zawartych w kartotekach klientów; powód został poinformowany o wynikach kontroli i otrzymał zalecenia od (...) dotyczące konieczności przeprowadzenia niezbędnych korekt w dokumentacji; w trakcie kolejnej kontroli przeprowadzonej w dniach 16-17 sierpnia 2016 roku stwierdzono liczne zaniedbania i szereg nieprawidłowości związanych z naruszeniem procedur bankowych przez pracowników oddziału Ś., raport (...) wykazał liczne błędy (powołane w piśmie).

Zgodnie z treścią art. 33 kp każda ze stron może rozwiązać umowę o pracę za wypowiedzeniem; zaś okres wypowiedzenia umowy zawartej na czas nieokreślony zależy od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy (art. 36 kp). Art. 45 §1 kp stanowi zaś, że jeżeli pracownik odwoła się od wypowiedzenia i sąd ustali, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, to stosownie do żądania pracownika – orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu – o przywróceniu do pracy albo o odszkodowaniu. Przyczyna wypowiedzenia podana pracownikowi musi być konkretna i rzeczywista, a ciężar udowodnienia zasadności wypowiedzenia spoczywa na pracodawcy. Art. 47 ¹ kp stanowi zaś, że odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia.

W pierwszej kolejności odnieść się należy do zarzutu uchybień formalnych podnoszonych przez powoda. Zarzuty te okazały się nietrafne. Strona pozwana wykazała, że osoba podpisująca pismo wypowiadające umowę - A. A. - posiadała umocowanie do wykonywania czynności z zakresu prawa pracy. Ni można zgodzić się ze stanowiskiem powoda, że pismo takie powinna podpisać osoba wskazana w KRS, gdyż pracodawca - czyli zarząd lub inne osoby działające w imieniu spółki mogą upoważnić inne osoby do podejmowania czynności, z przedłożonego pełnomocnictwa wynika, że pismo wypowiadające umowę o pracę zostało podpisane przez osobę do tego umocowaną. Nie można także zgodzić się ze stanowiskiem powoda, że osoba działająca w imieniu pracodawcy powinna osobiście doręczyć pismo. Zadem z przepisów prawa nie stanowi takiego obowiązku, wręcz przeciwnie - z ugruntowanego stanowiska orzecznictwa wynika, że pismo takie może być doręczone także za pośrednictwem operatora pocztowego.

Jako przyczynę wypowiedzenia strona pozwana wskazała zaniedbania w wykonywaniu obowiązków menedżera placówki. Pismo z dnia 1 marca 2017r zawiera szczegółowe wyliczenie licznych nieprawidłowości i uchybień jakich dopuścić się miał powód jako menager oddziału. Powód zakwestionował prawdziwość podanych w piśmie przyczyn. Wskazać należy, że w takiej sytuacji to strona pozwana powinna wykazać istnienie przyczyn stanowiących podstawę wypowiedzenia. W piśmie wskazano jako podstawę uchybienia ustalone w czasie dwóch kontroli - na przełomie maja i czerwca 2016 roku i w dniach 16-17 sierpnia 2016 roku. Strona pozwana wykazała, że odbył się audyt (sierpień 2016 roku), dołączono do akt sprawy jego wyniki, zaś zeznania świadków także skupiły się na samym fakcie przeprowadzenia audytu, który, jak zeznawali - wykazał liczne uchybienia (np. świadkowie K. T., G. S., M. G. (1)). Pamiętać należy, że w pozwie powód zaprzeczył wszystkim twierdzeniom, argumentom, faktom i ich ocenom podawanym przez pracodawcę oraz przywoływanym w piśmie rozwiązującym umowę. W takiej sytuacji pracodawca powinien wykazać nie tylko przeprowadzenie kontroli i audytu, ale przede wszystkim jego wyników, które ostatecznie były przyczynami wypowiedzenia stosunku pracy. Okoliczności tych - tak szczegółowo wskazanych w piśmie z dnia 1 marca 2017r - strona pozwana nie wykazała. Z zeznań świadka M. G. (1) wynika, że przeprowadzała audyt, że wykryto szereg nieprawidłowości. Świadek G. S. zeznał, że osobiście nie spotkał się z reklamacją dotycząca powoda, jedynym zarzutem w stosunku do powoda było nieprzestrzeganie procedur, świadek ten nie potrafił powiedzieć czy na skutek nieprzestrzegania procedur doszło do nieważności jakiejś umowy, podkreślił, że wypowiedzenie było konsekwencją kilku niekorzystnych kontroli; przyzna także, że w części sprzedażowej powód dawał sobie radę, natomiast w części operacyjnej nie dawał sobie rady i nie rokował poprawy. Jednak świadek przyznał, że wiedzę świadek czerpie z raportów kontrolnych. Z zeznań świadka K. T. wynika, że powód był dobrym menagerem, ale w 2016 roku był audyt, który wykazał liczne nieprawidłowości, uchybienia były drobne, błędy nie były istotne, ale było ich dużo. Tym samym świadkowie powołują się na audyt i kontrolę, których wyniki powód kwestionuje. W takiej sytuacji należało uznać, że nie wykazano, aby okoliczności wskazane w piśmie wypowiadającym umowę były rzeczywiste.

Ponadto wskazać należy, że wykazane drobne uchybienia (np. błędy w miejscu wpisania nazwiska panieńskiego), których istnieniu powód nie zaprzeczał, zostały usunięte po powrocie powoda z urlopu wypoczynkowego. Sama świadek M. G. (2) przyznała, że zalecenia zostały uznane za zrealizowane.

Nie bez znaczenia w niniejszej sprawie pozostaje okoliczność upływu czasu pomiędzy przeprowadzonymi kontrolami a datą wręczenia wypowiedzenia. Pismo wypowiadające umowę nosi datę 1 marca 2017r, tym samym strona pozwana powinna wykazać, że na ten dzień istniały przesłanki wypowiedzenia, czego nie uczyniła. Powód po powrocie do pracy otrzymał pismo rozwiązujące umowę o pracę nie mógł więc w czasie pracy dopuścić się uchybień. Tym bardziej, że w dniu 5 października 2016 roku M. G. (1) uznała zalecenia wynikające z audytu za wykonane.

Analizując materiał dowodowy zgromadzony w sprawie Sąd uznał, że rozwiązanie umowy o pracę z powodem nastąpiło z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów za wypowiedzeniem. W związku z powyższym należało uznać wypowiedzenie umowy o pracę za bezzasadne, co skutkowało uwzględnieniem żądania zasądzenia odszkodowania, w kwocie wskazanej przez powoda, która nie przekracza odszkodowania wynikającego z powołanych wyżej przepisów kp.

Za zwłokę w zapłacie należności zgodnie z treścią art. 481 kc wierzycielowi przysługują odsetki za opóźnienie w wysokości ustawowej (przy braku - jak w niniejszej sprawie – innej umowy stron). Odsetki za opóźnienie zasądzono zgodnie z żądaniem powoda od dnia doręczenia pozwu.

Mając powyższe na uwadze zasądzono na rzecz powoda kwotę (...) tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 28 IV 2017 do dnia zapłaty (punkt I wyroku).

Zgodnie z art. 477 ² k.p.c. Sąd nadaje wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności w części nie przekraczającej pełnego jednomiesięcznego wynagrodzenia pracownika. Mając powyższy przepis na uwadze wyrokowi w pkt. I nadano rygor natychmiastowej wykonalności co do kwoty 6.111,84 zł (punkt III wyroku).

Orzeczenie o kosztach oparto o treść art. 98 kpc mając na względzie wynik procesu i koszty poniesione przez powoda w kwocie 17 zł opłaty od pełnomocnictwa. (punkt II wyroku).

O obowiązku zwrotu kosztów sądowych orzeczono na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. z art. 96 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych mając na względzie wynik procesu (punkt IV wyroku).