Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 15 czerwca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Elblągu w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich

w następującym składzie :

Przewodnicząca : Sędzia Sądu Rejonowego Anna Nowosielska

Protokolant: stażysta Marzena Maj

po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2018 roku w Elblągu, na rozprawie

sprawy z powództwa K. J.

przeciwko G. J.

o alimenty

postanawia :

1.  umorzyć postępowanie;

2.  nakazać ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Elblągu) kwotę 246 (dwustu czterdziestu sześciu) zł tytułem połowy nieuiszczonych kosztów sadowych.

Sygn. akt III RC 119/18

UZASADNIENIE

W pozwie , nadanym dnia 01 marca 2018 roku , pełnomocnik powoda K. J. domagał się zasądzenia od pozwanego G. J. alimentów w kwotach po 1000 złotych miesięcznie , płatnych do dnia 05 dnia każdego miesiąca , poczynając od dnia 01 marca 2018 roku , wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat . Nadto domagał się udzielenia zabezpieczenia w tej samej wysokości i na tych samych zasadach .

W uzasadnieniu żądania wskazał , że aktualnie toczy się sprawa o rozwód między jego matką a pozwanym , w trakcie której udzielono zabezpieczenia i zasądzono na rzecz wówczas małoletniego powoda alimenty w kwotach po 700 złotych miesięcznie . Wskazane orzeczenie zostało uchylone dnia 07 lutego 2018 roku . Po tej dacie powód proponował pozwanemu ugodowe zakończenie sprawy , jednakże strony nie doszły do porozumienia . Powód argumentował , iż nie posiada własnego majątku ani źródeł utrzymania , bowiem z racji przygotowywania się do matury nie przedłużył kontraktu o profesjonalne uprawianie piłki nożnej ze (...) Klubem Sportowym (...) , w związku z czym nie otrzymuje stypendium sportowego w kwotach po 500 złotych . Nadto uczęszcza do ostatniej klasy liceum , ma zamiar podjąć dalszą edukację . Zamieszkuje wraz z matką , która dba osobiście i na bieżąco o wychowanie i zaspokajanie jego usprawiedliwionych potrzeb , stąd ojciec powinien partycypować w kosztach utrzymania powoda w wyższym niż matka zakresie . Wskazał , że jego koszty utrzymania są porównywalne do przedstawionych w sprawie rozwodowej rodziców , nadto że ojciec zaniechał przekazywania mu kieszonkowego . Podnosił także , że pozwany otrzymuje uposażenie z racji wykonywanej profesji – żołnierza zawodowego – w kwotach po 4000 złotych brutto miesięcznie , do tego dochodzą dodatki , co daje średnio miesięcznie około 3500 złotych netto .

W odpowiedzi na pozew pozwany domagał się oddalenia żądania w całości , nadto oddalenia wniosku o zabezpieczenie uzasadniając powyższe brakiem możliwości zaspokajania potrzeb powoda w żądanej wysokości , przekazywaniem od dnia 01 marca 2018 roku na utrzymanie obu synów (także młodszego brata powoda) kwot po 500 złotych miesięcznie na rzecz każdego z nich , co pozwala mu na w miarę normalne funkcjonowanie . Podniósł , że dnia (...) urodził mu się kolejny syn , co dość znacznie wpłynęło na stan jego budżetu . Ostatecznie dobrowolnie zobowiązał się uiszczać alimenty na powoda w kwotach po 600 złotych miesięcznie .

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 16 maja 2018 roku , wydanym w przedmiotowej sprawie , udzielono zabezpieczenia do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie w ten sposób, że zobowiązano pozwanego G. J. do partycypowania w kosztach utrzymania powoda K. J. , urodzonego dnia (...) w E. , w kwotach po 800 (słownie: osiemset) złotych miesięcznie, płatnych do dnia 05-go każdego miesiąca do rąk powoda , poczynając od dnia 01 marca 2018 roku , wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat i oddalono wniosek w pozostałym zakresie .

Sąd ustalił i zważył , co następuje :

Na rozprawie dnia 15 czerwca 2018 roku strony zawarły ugodę , mocą której pozwany G. J. zobowiązał się łożyć na rzecz powoda K. J., urodzonego dnia (...) w E. , alimenty w kwotach po 700 złotych miesięcznie , poczynając od dnia 1 lipca 2018 roku do dnia 30 września 2018 roku oraz w kwotach po 800 złotych miesięcznie , poczynając od dnia 01października 2018 roku , płatnych do dnia 05 każdego miesiąca do rąk powoda K. J. , wraz ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat . Jednocześnie w ugodzie zawarto zapis , że powód K. J. reprezentowany przez pełnomocnika r. pr. S. S. i pozwany G. J. reprezentowany przez pełnomocnika r. pr. M. L. wyrazili zgodę na powyższe warunki ugody.

W przedmiotowej sprawie strony zgodnie doszły do porozumienia co do warunków ugody , co potwierdziły własnoręcznymi podpisami pod jej treścią , tak jak i ich pełnomocnicy .

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 223 kpc , osnowa ugody zawarta przed Sądem powinna być wciągnięta do protokołu rozprawy i stwierdzona podpisami stron . Sąd może uznać ugodę za niedopuszczalną tylko wtedy , gdy okoliczności sprawy wskazują , że wymienione czynności są sprzeczne z prawem , zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa .

W ocenie Sądu , wskazane negatywne przesłanki nie zachodziły w niniejszej sprawie . Ugoda nie była sprzeczna z prawem , bowiem znajdowała oparcie w przepisie art.10 kpc , zgodnie z którym w sprawach , w których zawarcie ugody jest dopuszczalne , sąd powinien w każdym stanie postępowania dążyć do ich ugodowego załatwienia . Żaden zaś przepis szczególny nie wyłącza zawarcia ugody w sprawie , której przedmiotem są roszczenia alimentacyjne . Przedmiotowa ugoda nie zmierzała także do obejścia prawa ani nie była sprzeczna z zasadami współżycia społecznego .

Zdaniem Sądu , okoliczności , jakie zaszły po stronie powoda (związane z kosztami jego utrzymania z uwagi na etap edukacji i rozwój psychofizyczny) i pozwanego (w szczególności możliwości zarobkowe) , czyniły dopuszczalnymi zawarcie wskazanej ugody .

Jednocześnie , należy zauważyć , iż zgodnie z dyspozycją przepisu art. 135 §1 krio , zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego . Z uwagi na wiek powoda , jego potrzeby związane z wyżywieniem , mieszkaniem , kulturą , higieną , należało przyjąć , że ugodzone kwoty alimentów są usprawiedliwione potrzebami powoda . Także z uwagi na możliwości zarobkowe pozwanego ustalenia co do kwoty alimentów , dokonane między stronami ustalenia między stronami zasługiwały na aprobatę .

Należy także zauważyć , iż powód domagał się alimentów w kwotach po 1000 złotych miesięcznie , zatem zawierając ugodę „ustąpił” o 200 złotych , natomiast pozwany „ustąpił” o 300 złotych , bowiem domagał się oddalenia powództwa w całości , zaś dobrowolnie – po upadku zabezpieczenia , uprzednio dokonanego w sprawie rozwodowej – uiszczał świadczenia w kwotach po 500 złotych miesięcznie .

Zważywszy przy tym na fakt , iż oboje rodzice mają obowiązek przyczyniania się do utrzymywania ich dziecka , a ponadto , iż matka swój obowiązek alimentacyjny realizuje także poprzez osobiste starania o jego utrzymanie i wychowanie , Sąd uznał , iż ugoda na wymienione wyżej kwoty w żaden sposób nie była ugodą zmierzającą do obejścia prawa . Zasadnie można było przyjąć , iż ustalenie alimentów w kwotach wskazanych przez strony było usprawiedliwione potrzebami dziecka z jednej strony i możliwościami zarobkowymi pozwanego z drugiej strony .

Zarówno strony jak i ich pełnomocnicy w toku rozprawy zachowywali się spokojnie , swoje myśli formułowali w sposób jasny , precyzyjny i swobodny , nie wykazywali objawów ponadprzeciętnego zdenerwowania . Nadto wnosili o zarządzenie przerwy w rozprawie , celem doprecyzowania szczegółów . Mając jednocześnie na uwadze fakt , że ugoda przed jej podpisaniem została odczytana i strony mogły swobodnie zapoznać się z jej treścią , Sąd uznał , że strony , reprezentowane przez fachowych pełnomocników , złożyły zgodne oświadczenia woli o zawarciu ugody .

Zawarta przez strony ugoda wiązała Sąd , który w jej rezultacie musiał umorzyć postępowanie w zakresie objętym ugodą (vide przepis art.355 kpc) , ponieważ dalsze postępowanie w sprawie było już niedopuszczalne .

Mając powyższe okoliczności na względzie , Sąd postanowił jak w punkcie 1 postanowienia , w oparciu o przepis art.355 §1 kpc .

O kosztach sądowych (bowiem , stosownie do dyspozycji przepisu art. 104 kpc koszty procesu zostały zniesione między stronami) orzeczono w oparciu o przepis art.108 §1 kpc w zw. z art.13 ust.1 w. zw. z art. 79 ust. 1 pkt 3 lit c w zw. z art. 113 ust. 1 – a contrario ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (opublikowanej w Dz. U. z 2016 roku pod poz. 623 , z późn. zm.) , biorąc pod uwagę sytuację finansową pozwanego , jego stałe źródło utrzymania . Należy wskazać , że wedle zasady , wyrażonej w przepisie art. 96 ust. 1 pkt 2w/w ustawy , nie mają obowiązku uiszczania kosztów sądowych strony dochodzące roszczeń alimentacyjnych (w przedmiotowej sprawie – powód) . Zgodnie z przepisem art. 113 ust. 1 tejże ustawy , kosztami sądowymi , których strona nie miała obowiązku uiścić , lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator , sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika , jeżeli istnieją do tego podstawy , przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu . W sprawach alimentacyjnych , zgodnie z zasadą wyrażoną w przepisie art. 22 kpc , wartość przedmiotu sporu stanowi suma świadczeń za jeden rok . W sprawach o prawa majątkowe opłata stosunkowa wynosi 5 % wartości sporu (art. 13 ust. 1 w/w ustawy) . Powód zgłosił żądanie zasądzenia kwot po 1000 złotych miesięcznie (stąd wartość przedmiotu sporu wynosiła kwotę 12 000 złotych , opłata stosunkowa to 600 złotych) . W ugodzie określono wartość świadczeń na 800 złotych (po 700 złotych do 30 września 2018 roku) , stąd pozwany „przegrał” sprawę w 80 % , więc winien ponieść połowę 80 % nieuiszczonych w tej sprawie kosztów sądowych (600 zł x 80% = 480 zł : 2 = 240 zł) , bowiem w przypadku uiszczenia opłaty powodowi należałby się zwrot połowy tej kwoty .

Stosownie do treści przepisu art. 1082 kpc , tytułowi egzekucyjnemu , zasądzającemu alimenty , sąd nadaje klauzulę wykonalności z urzędu . Tytuł wykonawczy doręcza się wówczas wierzycielowi z urzędu . Za wydanie odpisu ze stwierdzeniem wykonalności pobiera się opłatę w kwocie 6 złotych za każdą rozpoczętą stronicę wydanego dokumentu (art. 77 ust. 1 pkt 3 w/w ustawy) . Ponieważ ugoda liczy 1 stronę , dlatego też łącznie polecono ściągnąć od pozwanego kwotę 246 złotych , tytułem nie opłaconych kosztów sądowych .