Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 czerwca 2018r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Elżbieta Domagalska

Protokolant: st. sekr. sąd. Urszula Ekstowicz

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w G.Elżbiety Biernackiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 czerwca 2018r.

sprawy

P. W.

s. S. i E. z d. K.

ur. (...) w G.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 17.05.2012r., sygn. akt II K 555/11 za przestępstwo popełnione w dniu 11 września 2011r. z art. 280§1 kk na karę 2 lat pozbawiania wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 4 lat, oddając skazanego pod dozór kuratora sądowego i zobowiązując go do powstrzymania się od nadużywania alkoholu, orzeczono nadto na podstawie art. 33§2 kk karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych przy przyjęciu, że wysokość jednej stawki dziennej równa się kwocie 20 zł i zaliczono na poczet orzeczonej kary okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 12.09.2011r. do dnia 16.12.2011r. Prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 23.06.2016r. w sprawie II Ko 489/16 zarządzono wykonanie orzeczonej wyrokiem kary pozbawienia wolności.

II.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 19.12.2012r., sygn. akt II K 303/12 za przestępstwo popełnione w dniu 17 stycznia 2012r. z art. 278§1 i 5 kk w zb. z art. 275§1 kk w zw. z art. 11§2 kk na karę 9 miesięcy pozbawiania wolności, przestępstwo popełnione w dniu 17 stycznia 2012r. z art. 279§1 kk na karę 1 roku pozbawiania wolności, przestępstwo popełnione w dniu 07 września 2011r. z art. 291§1 kk na karę 6 miesięcy pozbawiania wolności, przy czym jednostkowe kary pozbawienia wolności połączono i wymierzono karę łączną 1 roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności oraz zaliczono na poczet orzeczonej kary łącznej okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 17.01.2012r. do dnia 05.03.2012r. Powyższy wyrok wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 27.03.2013r. w sprawie VII Ka 192/13 utrzymano w mocy. Prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 04.11.2013r. w sprawie II K 303/12 sprostowano zaliczenie tymczasowego aresztowania i zaliczono na poczet orzeczonej kary łącznej okres tymczasowego aresztowania od dnia 17.01.2012r. do dnia 25.01.2012r., od dnia 30.01.2012r. do dnia 07.02.2012r., od dnia 17.02.2012r. do dnia 05.03.2012r. Prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Łomży z dnia 20.05.2014r. w sprawie II 1. Kow 559/14/wz warunkowo zwolniono skazanego z odbycia reszty kary pozbawienia wolności i wyznaczono okres próby w wymiarze 2 lat. Prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 29.07.2016r. w sprawie III Kow 1652/16/owz odwołano warunkowe przedterminowe zwolnienie i zarządzono wykonanie reszty nieodbytej kary pozbawienia wolności.

III.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 25.01.2013r., sygn. akt II K 452/12 za przestępstwo popełnione w nocy 4/5 maja 2012r. z art. 193 kk na karę 4 miesięcy pozbawiania wolności, przestępstwo popełnione w dniu 28 maja 2012r. z art. 178a§2 kk na karę 3 miesięcy pozbawiania wolności, orzeczono środek karny zakazu kierowania rowerami na okres 1 roku i świadczenie pieniężne w kwocie 100 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, przestępstwo popełnione w dniu 04 maja oraz w nocy z 4/5 maja 2012r. z art. 190§1 kk na karę 3 miesięcy pozbawiania wolności, przy czym jednostkowe kary pozbawienia wolności połączono i wymierzono karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 3 lat. Prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 23.06.2016r. w sprawie II Ko 490/16 umorzono postępowanie karne w przedmiocie wykonania kary 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej za czyn z art. 178a§2 kk oraz zarządzono wykonanie kary 4 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej za czyn z art. 193 kk i kary 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej za czyn z art. 190§1 kk.

IV.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 15.04.2016r., sygn. akt II K 246/15 za przestępstwo popełnione w dniu 31 maja 2015r. z art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§1 kk na karę 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w związku z zatrzymaniem w dniu 31.05.2015r. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 03.10.2016r. w sprawie VII Ka 698/16 powyższy wyrok utrzymano w mocy.

V.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 28.04.2016r., sygn. akt II K 73/16 za przestępstwo popełnione w dniu 07 lutego 2016r. z art. 226§1 kk na karę 7 miesięcy ograniczenia wolności zobowiązując do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 25 godzin w stosunku miesięcznym.

VI.  Sądu Rejonowego w Mrągowie z dnia 12.05.2016r., sygn. akt II K 446/15 za przestępstwo popełnione w dniu 26 września 2015r. z art. 178a§4 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczono nadto środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio i świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 19.09.2016r. w sprawie VII Ka 668/16 powyższy wyrok został utrzymany w mocy.

VII.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 07.12.2016r., sygn. akt II K 377/16 za przestępstwo popełnione w dniu 03 sierpnia 2016r. z art. 178a§4 kk na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczono nadto środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio i świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 07.09.2017r., sygn. akt IIK 101/17 zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 29.01.2018r. sygn. akt VIIKa 1084/17 połączono orzeczone powyższymi wyrokami kary pozbawienia wolności i karę ograniczenia wolności i wymierzono karę łączną 5 lat pozbawienia wolności zaliczając skazanemu na poczet tej kary okresy rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 12.09.2011r. do dnia 16.12.2011r., od dnia 17.01.2012r. do dnia 25.01.2012r., od dnia 30.01.2012r. do dnia 07.02.2012r., od dnia 17.02.2012r. do dnia 05.03.2012r., od dnia 17.07.2013r. do dnia 20.05.2014r. i w dniu 31.05.2015r. oraz okresy kar dotychczas odbytych, połączono orzeczone wobec skazanego w sprawach IIK 446/15 i IIK 377/16 środki karne w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i wymierzono mu środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio.

VIII.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 24.05.2017r., sygn. akt IIK 447/15 za przestępstwo popełnione w dniu 07.07.2015r. z art. 178a§4 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio oraz świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Penitencjarnej, za przestępstwo popełnione w dniu 26.07.2015r. z art. 244 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, za przestępstwo popełnione w nocy 21.09.2015r. z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności, za przestępstwo popełnione w dniu 08.11.2015r. z art. 275§1 kk w zb. z art. 276 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 64§1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, za wykroczenie popełnione w dniu 08.11.2015r. z art. 119§1 kw na karę 20 dni aresztu, połączono powyższe kary jednostkowe pozbawienia wolności i wymierzono skazanemu karę łączną 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres zatrzymania od dnia 25.11.2015r. godz. 11:30 do dnia 26.11.2015r. godz. 16:35. Powyższy wyrok wyrokiem Sądu Okręgowego w Olszynie z dnia 02.10.2017r. w sprawie VIIKa 908/17 utrzymano w mocy.

orzeka

1.  Na podstawie art. 568a§1 pkt 2 kpk, art. 569§1 kpk, art. 85§1 i 2 kk, art. 85a kk i art. 86§1 i 4 kk łączy skazanemu P. W. karę łączną pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem łącznym w sprawie IIK 101/17 i karę łączną orzeczoną wyrokiem w sprawie IIK 447/15 i wymierza mu karę łączną 7 (siedem) lat pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 85§1 i 2 kk i art. 86§1 i 4 kk w zw. z art. 90§2 kk łączy orzeczone wyrokiem łącznym w sprawie IIK 101/17 i wyrokiem w sprawie IIK 447/15 środki karne zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i wymierza mu łączny środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio.

2.  Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej w pkt 1 wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 12.09.2011r. do dnia 16.12.2011r., od dnia 17.01.2012r. do dnia 25.01.2012r., od dnia 30.01.2012r. do dnia 07.02.2012r., od dnia 17.02.2012r. do dnia 05.03.2012r., od dnia 17.07.2013r. do dnia 20.05.2014r., w dniu 31.05.2015r. i od dnia 25.11.2015r. do dnia 26.11.2015r. oraz okres kar dotychczas odbytych w połączonych sprawach.

3.  Na podstawie art. 576§1 kpk stwierdza, iż połączone wyroki w zakresie nie objętym wyrokiem łącznym podlegają odrębnemu wykonaniu.

4.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. L. R. tytułem wynagrodzenia za obronę skazanego wykonywaną z urzędu kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych powiększoną o kwotę 27,60 (dwadzieścia siedem 60/100) złotych podatku VAT, tj. łącznie kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem 60/100) złotych.

5.  Kosztami postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 40/18

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranych dowodów Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

P. W. został skazany prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 17.05.2012r., sygn. akt II K 555/11 za przestępstwo popełnione w dniu 11 września 2011r. z art. 280§1 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 4 lat, oddając skazanego pod dozór kuratora sądowego i zobowiązując go do powstrzymania się od nadużywania alkoholu, orzeczono nadto na podstawie art. 33§2 kk karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych przy przyjęciu, że wysokość jednej stawki dziennej równa się kwocie 20 zł i zaliczono na poczet orzeczonej kary okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 12.09.2011r. do dnia 16.12.2011r. Prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 23.06.2016r. w sprawie II Ko 489/16 zarządzono wykonanie orzeczonej wyrokiem kary pozbawienia wolności.

II.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 19.12.2012r., sygn. akt II K 303/12 za przestępstwo popełnione w dniu 17 stycznia 2012r. z art. 278§1 i 5 kk w zb. z art. 275§1 kk w zw. z art. 11§2 kk na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności, przestępstwo popełnione w dniu 17 stycznia 2012r. z art. 279§1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności, przestępstwo popełnione w dniu 07 września 2011r. z art. 291§1 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym jednostkowe kary pozbawienia wolności połączono i wymierzono karę łączną 1 roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności oraz zaliczono na poczet orzeczonej kary łącznej okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 17.01.2012r. do dnia 05.03.2012r. Powyższy wyrok wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 27.03.2013r. w sprawie VII Ka 192/13 utrzymano w mocy. Prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 04.11.2013r. w sprawie II K 303/12 sprostowano zaliczenie tymczasowego aresztowania i zaliczono na poczet orzeczonej kary łącznej okres tymczasowego aresztowania od dnia 17.01.2012r. do dnia 25.01.2012r., od dnia 30.01.2012r. do dnia 07.02.2012r., od dnia 17.02.2012r. do dnia 05.03.2012r. Prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Łomży z dnia 20.05.2014r. w sprawie II 1. Kow 559/14/wz warunkowo zwolniono skazanego z odbycia reszty kary pozbawienia wolności i wyznaczono okres próby w wymiarze 2 lat. Prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 29.07.2016r. w sprawie III Kow 1652/16/owz odwołano warunkowe przedterminowe zwolnienie i zarządzono wykonanie reszty nieodbytej kary pozbawienia wolności.

III.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 25.01.2013r., sygn. akt II K 452/12 za przestępstwo popełnione w nocy 4/5 maja 2012r. z art. 193 kk na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, przestępstwo popełnione w dniu 28 maja 2012r. z art. 178a§2 kk na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczono środek karny zakazu kierowania rowerami na okres 1 roku i świadczenie pieniężne w kwocie 100 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, przestępstwo popełnione w dniu 04 maja oraz w nocy z 4/5 maja 2012r. z art. 190§1 kk na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym jednostkowe kary pozbawienia wolności połączono i wymierzono karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 3 lat. Prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 23.06.2016r. w sprawie II Ko 490/16 umorzono postępowanie karne w przedmiocie wykonania kary 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej za czyn z art. 178a§2 kk oraz zarządzono wykonanie kary 4 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej za czyn z art. 193 kk i kary 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej za czyn z art. 190§1 kk.

IV.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 15.04.2016r., sygn. akt II K 246/15 za przestępstwo popełnione w dniu 31 maja 2015r. z art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§1 kk na karę 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w związku z zatrzymaniem w dniu 31.05.2015r. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 03.10.2016r. w sprawie VII Ka 698/16 powyższy wyrok utrzymano w mocy.

V.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 28.04.2016r., sygn. akt II K 73/16 za przestępstwo popełnione w dniu 07 lutego 2016r. z art. 226§1 kk na karę 7 miesięcy ograniczenia wolności zobowiązując do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 25 godzin w stosunku miesięcznym.

VI.  Sądu Rejonowego w Mrągowie z dnia 12.05.2016r., sygn. akt II K 446/15 za przestępstwo popełnione w dniu 26 września 2015r. z art. 178a§4 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczono nadto środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio i świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 19.09.2016r. w sprawie VII Ka 668/16 powyższy wyrok został utrzymany w mocy.

VII.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 07.12.2016r., sygn. akt II K 377/16 za przestępstwo popełnione w dniu 03 sierpnia 2016r. z art. 178a§4 kk na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczono nadto środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio i świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 07.09.2017r., sygn. akt IIK 101/17 zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 29.01.2018r. sygn. akt VIIKa 1084/17 połączono orzeczone powyższymi wyrokami kary pozbawienia wolności i karę ograniczenia wolności i wymierzono karę łączną 5 lat pozbawienia wolności zaliczając skazanemu na poczet tej kary okresy rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 12.09.2011r. do dnia 16.12.2011r., od dnia 17.01.2012r. do dnia 25.01.2012r., od dnia 30.01.2012r. do dnia 07.02.2012r., od dnia 17.02.2012r. do dnia 05.03.2012r., od dnia 17.07.2013r. do dnia 20.05.2014r. i w dniu 31.05.2015r. oraz okresy kar dotychczas odbytych, połączono orzeczone wobec skazanego w sprawach IIK 446/15 i IIK 377/16 środki karne w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i wymierzono mu środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio.

VIII.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 24.05.2017r., sygn. akt IIK 447/15 za przestępstwo popełnione w dniu 07.07.2015r. z art. 178a§4 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio oraz świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Penitencjarnej, za przestępstwo popełnione w dniu 26.07.2015r. z art. 244 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, za przestępstwo popełnione w nocy 21.09.2015r. z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności, za przestępstwo popełnione w dniu 08.11.2015r. z art. 275§1 kk w zb. z art. 276 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 64§1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, za wykroczenie popełnione w dniu 08.11.2015r. z art. 119§1 kw na karę 20 dni aresztu, połączono powyższe kary jednostkowe pozbawienia wolności i wymierzono skazanemu karę łączną 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres zatrzymania od dnia 25.11.2015r. godz. 11:30 do dnia 26.11.2015r. godz. 16:35. Powyższy wyrok wyrokiem Sądu Okręgowego w Olszynie z dnia 02.10.2017r. w sprawie VIIKa 908/17 utrzymano w mocy.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyrok łączny Sądu Rejonowego w Giżycku w sprawie IIK 101/17, wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie w sprawie VIIKa 1084/17, wyrok Sądu Rejonowego w Giżycku w sprawie IIK 447/15, wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie w sprawie VIIKa 908/17, których odpisy dołączono do akt.

Aby zaistniały przesłanki do orzeczenia kary łącznej w wyroku łącznym, muszą być spełnione zarówno warunki procesowe jak i materialnokarne. Podstawowym warunkiem procesowym wynikającym z art.569§1kpk jest wymaganie prawomocności skazań podlegających łączeniu. O tym, czy zachodzą warunki materialnokarne decydują przede wszystkim przepisy art.85-90 kk. Przepis art. 85§1 kk przewiduje warunek tożsamości rodzajowej kar wymierzonych za przypisane temu samemu sprawcy przestępstwa oraz alternatywny warunek różnorodności rodzajowej wymierzonych kar, wobec których ustawodawca wskazuje, iż podlegają one łączeniu. Podstawowy warunek materialnokarny do orzeczenia kary łącznej w wyroku łącznym został zawarty w art. 85§2 kk, zgodnie z którym podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu - z zastrzeżeniem kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania - w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w art. 85§1 kk. Przepis art. 90§2 kk stanowi, że w razie orzeczenia za zbiegające się przestępstwa pozbawienia praw publicznych, zakazów lub obowiązku tego samego rodzaju, sąd stosuje odpowiednio przepisy o karze łącznej.

W powyższej sprawie stwierdzić należy, iż wszystkie wyżej opisane wyroki są prawomocne, a więc spełniony jest warunek z art.569§1 kpk. Spełniony został nadto warunek określony w art. 85§2 kk.

Mając powyższe na uwadze, Sąd zgodnie z treścią art. 85§1 i 2 kk, art. 85a kk i art. 86§1 i 4 kk połączył karę łączną pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem łącznym w sprawie IIK 101/17 i karę łączną pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem w sprawie IIK 447/15 i wymierzył skazanemu P. W. karę łączną 7 lat pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 85§1 i 2 kk i art. 86§1 i 4 kk w zw. z art. 90§2 kk połączył orzeczone wyrokiem łącznym w sprawie IIK 101/17 i wyrokiem w sprawie IIK 447/15 środki karne zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i wymierzył mu łączny środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio.

Zgodnie z art. 86§1 i 4 kk dolną granicę kary łącznej pozbawienia wolności wyznacza najwyższa z kar wymierzonych jednostkowo, co odpowiada systemowi absorpcji, zaś górną granicę tworzy suma wymierzonych kar jednostkowych, co odpowiada systemowi kumulacji oraz górna granica dla danego rodzaju kary wskazana w tym przepisie. Wskazaną zasadę wymiaru kary łącznej stosuje się odpowiednio, jeżeli przynajmniej jedną z kar podlegających łączeniu jest już orzeczona kara łączna. Stosownie do art. 85a kk Sąd orzekając karę łączną bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Podstawowym celem instytucji kary łącznej jest zapewnienie racjonalnego i humanitarnego stosowania kar i środków karnych. Absorpcja czy też wymierzenie kary łącznej zbliżonej w swej wysokości do najsurowszej kary jednostkowej jest uzasadnione głównie w przypadku zbiegu bardzo poważnego przestępstwa z przestępstwem bądź przestępstwami wyraźnie mniej groźnymi oraz w sytuacji, gdy przyjęcie wielu przestępstw zamiast jednego jest merytorycznie wątpliwe, tzn. gdy między przestępstwami istnieje ścisły związek rzeczowy, chociaż brak jest podstaw do przyjęcia czynu ciągłego w rozumieniu art. 12 kk. Oparcie wymiaru kary na zasadzie absorpcji lub kumulacji traktować należy, jako rozwiązanie skrajne, stosowane wyjątkowo i wymagające szczególnego uzasadnienia. Na ogół nie ma powodu, by orzekać karę łączną w dolnych granicach, tj. w wysokości najsurowszej ze zbiegających się kar. Popełnienie więcej niż jednego przestępstwa powinno również raczej skłaniać do odstąpienia od absorpcji kar, niż za nią przemawiać. Wymierzenie takiej kary prowadziłoby do premiowania sprawcy popełniającego nie jedno, a więcej przestępstw, zatem prowadziłoby do praktycznej bezkarności innych zachowań zabronionych. Całkowitą zasadę absorpcji stosować należy wyjątkowo albo wtedy, gdy wszystkie czyny wykazują bardzo bliską więź podmiotową i przedmiotową, albo orzeczone za niektóre czyny kary są tak minimalne, że w żadnym stopniu nie mogłyby rzutować na karę łączną, albo też istnieją jakieś szczególne okoliczności dotyczące osoby skazanego (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 16.03.2010r.,sygn. akt II Aka 57/10, wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 25.03.2010r., sygn. akt II Aka 59/10, wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 20.05.2008r., sygn. akt II AKa 129/08, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19.03.2008 r., sygn. akt V KK 45/08, wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 27.11. 2008r., sygn. akt II AKa 198/08, wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 18.11.2008r., sygn. akt II AKa 178/08).

Orzekając wobec P. W. karę łączną w wymiarze 7 lat pozbawienia wolności Sąd kierował się częściowo zasadą absorpcji, częściowo zaś zasadą kumulacji.

Za przyjęciem kumulacji kar przemawiała waga umyślnych przestępstw, jakich dopuścił się skazany, rodzaj i charakter dóbr, w które tymi czynami godził oraz ilość tych przestępstw, co niewątpliwie świadczy o lekceważącym stosunku skazanego do obowiązującego porządku prawnego i orzeczeń sądowych. Powyższe okoliczności bez wątpienia wskazywały na konieczność odpowiednio długiej resocjalizacji w warunkach kary izolacyjnej. Z drugiej jednak strony należało uwzględnić łączność przedmiotową i bliskość czasową przestępstw. Jako okoliczność przemawiającą na korzyść skazanego Sąd wziął też pod uwagę opinię o nim z Aresztu Śledczego w S. z okresu dotychczas odbywanej kary pozbawienia wolności (opinia k.18-19), która dowodzi, iż proces resocjalizacji w warunkach izolacyjnych przebiega prawidłowo i daje podstawy do pozytywnej prognozy na przyszłość. Wynika z niej, iż zachowanie skazanego w trakcie odbywania kary jest właściwe i nie sprawia on problemów natury wychowawczej. W stosunku do przełożonych jest zdyscyplinowany i regulaminowy, w środowisku współosadzonych funkcjonuje właściwie. Był wielokrotnie nagradzany, nie zachodziła potrzeba wymierzania kar dyscyplinarnych. Nagrody otrzymywał głównie za wykonywanie prac nieodpłatnych oraz w późniejszym terminie za bardzo dobre wywiązywanie się z obowiązków pracy. Karę odbywa w systemie programowanego oddziaływania i zadania z programu realizuje na bieżąco i w stopniu zadowalającym. Ukończył kurs komputerowy, kurs z zasad udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej, uczestniczył w programie Treningu Zastępowania Agresji – ART oraz zajęciach klubu pracy, brał udział w programach readaptacyjnych dotyczących profilaktyki uzależnień. Skazany wobec popełnionych przestępstw jest deklaratywnie krytyczny. W świetle powyższego Sąd doszedł do przekonania, że zastosowanie zasady mieszanej, tj. częściowej kumulacji i częściowej absorpcji kar podlegających łączeniu i w konsekwencji ich wydatna redukcja jest w pełni uzasadnione. Z uwagi na wskazane wyżej okoliczności, jak również mając na względzie cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć wobec skazanego, Sąd uznał za odpowiednią karę łączną w wymiarze 7 lat pozbawienia wolności.

W oparciu o treść art. 90§2 kk stosując odpowiednio przepisy o karze łącznej połączono skazanemu orzeczone środki karne zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio i wymierzono mu łączny środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio.

W myśl art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 12.09.2011r. do dnia 16.12.2011r., od dnia 17.01.2012r. do dnia 25.01.2012r., od dnia 30.01.2012r. do dnia 07.02.2012r., od dnia 17.02.2012r. do dnia 05.03.2012r., od dnia 17.07.2013r. do dnia 20.05.2014r., w dniu 31.05.2015r. i od dnia 25.11.2015r. do dnia 26.11.2015r. oraz okres kar dotychczas odbytych w połączonych sprawach.

W oparciu o treść art.576§1 kpk orzeczono o odrębnym wykonaniu połączonych wyroków w zakresie nie objętym wyrokiem łącznym.

Kosztami postępowania obciążając Skarb Państwa, Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. L. R. tytułem wynagrodzenia za obronę skazanego wykonywaną z urzędu kwotę 120 złotych powiększoną o kwotę 27,60 złotych podatku VAT, tj. łącznie kwotę 147,60 złotych. Wysokość tego wynagrodzenia ustalono na podstawie §4 ust. 1 w zw. z §17 ust. 5 i §4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. 2016, poz. 1714 z późn. zm.).