Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 marca 2018 r.

Sąd Rejonowy Szczecin- Centrum w Szczecinie w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Rafał Pawliczak

Protokolant: Joanna Wesołowska

przy udziale prokuratora Grzegorza Pietrakowskiego

po rozpoznaniu w dniu 9.11.2017r., 12.12..2017 r., 23.01.2018r., 22.02.2018 r. sprawy:

N. C.

syn K. i M.

urodzonego (...) w G.

oskarżonego o to, że:

w dniu 28 kwietnia 2010 r. w S. będąc pełnomocnikiem D. P., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie, zawierając w imieniu (...) sp. z 0.0., z Powiatowym Urzędem Pracy jako reprezentantem Prezydenta Miasta S. umowę nr (...) w sprawie warunków i trybu refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, przedmiotem której był zwrot kosztów refundacji z Funduszu Pracy wyposażenia stanowisk pracy dla kierowanych do (...) sp. z 0.0. dwóch pracowników na stanowisko operatora maszyny posadzkarskiej, wprowadził w błąd pracowników Powiatowego Urzędu Pracy w S. co do reprezentowania go jako drugi wspólnik (...) sp. z o.o. oraz wykonywania faktycznie zleconych mu przez D. P. czynności związanych z zawarciem tejże umowy oraz zamiaru i możliwości wypełnienia warunków umowy, posiadanego przez spółkę majątku wystarczającego do zaspokojenia zobowiązania urzędu wynikającego z umowy oraz przedłożył przed zwarciem umowy nierzetelny i poświadczający nieprawdę co do danych wspólników, danych reprezentantów, formy reprezentacji spółki oraz kapitału zakładowego, dokument w postaci odpisu KRS z dnia 5 marca 2010 r. dotyczący (...) sp. z o.o. a więc dokument o istotnym znaczeniu dla uzyskania dotacji, z którego wynikało, że jest prezesem spółki zaś D. P. wraz z W. S. jej wiceprezesami podczas, gdy w czasie nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników (...) sp. z o.o. w dniu 10 lutego 2009 r. odwołano go z tej funkcji, w wyniku czego powstała strata w wysokości 66.135,31 zł na szkodę Powiatowego Urzędu Pracy w S.,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zbiegu z art. 297 § 1 kk w związku z art. 11 § 2 kk

I.  uznaje oskarżonego N. C. za winnego tego, że w dniu 28 kwietnia 2010 r. w S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, zawierając umowę nr (...) pomiędzy (...) sp. z o.o., a Prezydentem Miasta S. w sprawie warunków i trybu refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, wprowadził w błąd urzędników Powiatowego Urzędu Pracy w S. co do swojego umocowania do reprezentowania (...) sp. z o.o. oraz istnienia u osób zarządzających spółką zamiaru wykonania przez spółkę umowy i doprowadził w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia przez wymienionych urzędników mieniem powiatu w kwocie 38 000 zł, a nadto, w celu uzyskania wymienionej subwencji, przedłożył im dokument w postaci odpisu KRS poświadczający nieprawdę co do zajmowanego przez siebie stanowiska w spółce, który miał istotne znaczenie dla uzyskania przez spółkę subwencji tj. popełnienia czynu z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za jego popełnienie, na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk, wymierza mu karę roku pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym, na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 Ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. , Nr 49 poz. 223 ze zm.), opłatę w kwocie 180 (stu osiemdziesięciu) zł.

sygn. akt V K 987/17

UZASADNIENIE

N. C. był prezesem spółki z o.o. B. z siedzibą w S. w okresie do 10 lutego 2009 r. W tym dniu uchwałą nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników w miejsce dotychczasowego zarządu, w skład którego, prócz N. C., wchodzili D. P. i W. S. został powołany jednoosobowy zarząd w osobie prezesa zarządu D. P.. Pomimo tego wspólnicy nie zmienili statutu spółki, który stanowi, że do reprezentacji spółki wymagane jest współdziałanie dwóch członków zarządu. D. P. nie uczestniczył w zgromadzeniu wspólników, był już wówczas ciężko chory na stwardnienie rozsiane. Reprezentował go N. C. na podstawie udzielonego pełnomocnictwa.

(...) sp. z o.o. nie złożyła wniosku o dokonanie zmiany składu zarządu w Krajowym Rejestrze Sądowym.

W. S. w 2012 r. złożył do KRS wniosek o naniesienie zmiany dotyczącej jego osoby.

dowód wniosek do KRS k. 121

protokół zgromadzenia wspólników k. 43

wniosek D. P. k. 44 -45

N. C. złożył do Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy w S. wniosek o przyznanie subwencji z Funduszu Pracy obejmującej zwrot kosztów wyposażenia stanowisk pracy dla kierowanych do (...) sp. z o.o. dwóch pracowników na stanowisko operatora maszyny posadzkarskiej. Wykazując swoje umocowanie do reprezentowania (...) sp. z o.o. przedłożył odpis KRS z 5.03.2010 r. obejmujący stan zarządu spółki do dnia 10 lutego 2009 r. oraz pełnomocnictwo udzielone mu przez D. P..

W dniu 28 kwietnia 2010 r. w S. N. C. jako Prezes Zarządu (...) sp. z o.o. zawarł umowę nr (...) pomiędzy (...) sp. z o.o., a Prezydentem Miasta S. w sprawie warunków i trybu refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy. Na podstawie umowy została wypłacona spółce subwencja w kwocie 38 000 zł na zakup maszyny do prac posadzkarskich. Spółka została zobowiązana do zatrudnienia wskazanych przez urząd osób przez okres dwóch lat i powiadomienia o okolicznościach powodujących niemożność wykonywania przez nie pracy. W takim przypadku spółka miała zatrudnić kolejne, wskazane przez urząd osoby.

N. C. wskazując, ze reprezentuje spółkę., podpisał dla pozoru umowy o pracę z osobami wskazanymi przez urząd pracy. Osoby te nie zostały faktycznie zatrudnione w spółce. Spółka nie poinformowała Urzędu Pracy, zgodnie z zawartą umową, o podjęciu przez nie pracy i jej kontynuowaniu.

dowód: umowa o subwencję k. 6-9

odpis KRS k. 10-15

pełnomocnictwo k. 16-17

umowy o pracę k. 70,71

wezwanie skierowane do spółki w związku z niepoinformowaniem o podjęciu pracy przez bezrobotnych k. 18

rozwiązanie umowy k. 30-31

zeznania J. R. k. 68-69, 269

Sąd oddalił powództwo przeciwko D. P. wniesione na podstawie art. 299 § 1 ksh, a dotyczące wykonania zobowiązania zaciągniętego przez (...) sp. z o.o. ustalając, że od 2009 r., również z powodów zdrowotnych, nie miał żadnego wpływu na sprawy spółki.

dowód: odpis wyroku z uzasadnieniem k. 161-163

N. C. ma 44 lata, był sześciokrotnie karany. Prowadzi działalność gospodarcza, uzyskuje dochód 1000- 1500 zł miesięcznie.

dowód: informacja K. k. 246-247

oświadczenie k. 267

N. C. został oskarżony o to, że w dniu 28 kwietnia 2010 r. w S. będąc pełnomocnikiem D. P., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie, zawierając w imieniu (...) sp. z o.o z Powiatowym Urzędem Pracy jako reprezentantem Prezydenta Miasta S. umowę nr (...) w sprawie warunków i trybu refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, przedmiotem której był zwrot kosztów refundacji z Funduszu Pracy wyposażenia stanowisk pracy dla kierowanych do (...) sp. z o.o. dwóch pracowników na stanowisko operatora maszyny posadzkarskiej, wprowadził w błąd pracowników Powiatowego Urzędu Pracy w S. co do reprezentowania go jako drugi wspólnik (...) sp. z o.o. oraz wykonywania faktycznie zleconych mu przez D. P. czynności związanych z zawarciem tejże umowy oraz zamiaru i możliwości wypełnienia warunków umowy, posiadanego przez spółkę majątku wystarczającego do zaspokojenia zobowiązania urzędu wynikającego z umowy oraz przedłożył przed zwarciem umowy nierzetelny i poświadczający nieprawdę co do danych wspólników, danych reprezentantów, formy reprezentacji spółki oraz kapitału zakładowego, dokument w postaci odpisu KRS z dnia 5 marca 2010 r. dotyczący (...) sp. z o.o. a więc dokument o istotnym znaczeniu dla uzyskania dotacji, z którego wynikało, że jest prezesem spółki zaś D. P. wraz z W. S. jej wiceprezesami podczas, gdy w czasie nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników (...) sp. z o.o. w dniu 10 lutego 2009 r. odwołano go z tej funkcji, w wyniku czego powstała strata w wysokości 66.135,31 zł na szkodę Powiatowego Urzędu Pracy w S. tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zbiegu z art. 297 § 1 kk w związku z art. 11 § 2 kk

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu. Wyjaśnił, że przy złożeniu odpisu KRS poinformował, że jest nieaktualny. Stwierdził, że był właściwie umocowany do zawarcia umowy bowiem działał jako pełnomocnik prezesa zarządu. Oskarżony utrzymywał, że pracownik, który przyjmował wniosek zaakceptował nieaktualny odpis KRS i stwierdził, że będzie weryfikowany, a w przypadku niezgodności wniosek zostanie odrzucony. Oskarżony podał, że maszyna zakupiona za dofinansowanie była wykorzystywana przez spółkę do pracy. Umowę podpisał jedynie jako pełnomocnik, nie zauważył, że w jej główce wpisano prezes zarządu N. C.. Bezrobotni skierowani przez urząd pracy byli alkoholikami i porzucili pracę (k. 267-268).

Sąd rozstrzygał sprawę na podstawie wskazanych wyżej dowodów z dokumentów oraz zeznań J. R.. Ich prawdziwości nie kwestionował oskarżony, brak było również dowodów im przeciwnych. Zeznania M. Z. i A. K. nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Świadkowie, na skutek upływu czasu, nie pamiętali przebiegu zdarzenia.

Sąd nie dał wiary oskarżonemu. Wyjaśnienia oskarżonego rażą naiwnością. Nie sposób dać mu wiarę, że nie zauważył, że w główce umowy jego dane i stanowisko- prezes zarządu- zostały w ten sposób wpisane. Do takiego wniosku prowadzi fakt ich wytłuszczenia. Co więcej, oskarżony podpisał umowę dwukrotnie. Raz jako prezes zarządu, drugi raz, jako pełnomocnik D. P.. Odpis KRS, który przedłożył nie był nieaktualny w tym sensie, że został wydany w odleglejszym terminie niż dopuszczalny. Jego nieaktualność polegała na tym, że zawierał nieprawdziwe dane odnośnie członków zarządu spółki. W tym stanie rzeczy nie można uwierzyć oskarżonemu, że pracownik, który przyjmował wniosek zaakceptował zawierający nieprawdziwe dane odpis KRS i stwierdził, że będzie weryfikowany, a w przypadku niezgodności wniosek zostanie odrzucony. Należy zauważyć, że oskarżony nie posiadając odpisu KRS zawierającego aktualne wpisy nie mógł również wykazać, że D. P., który udzielił mu pełnomocnictwa, jest umocowany do reprezentacji spółki. Co więcej, w spółce i tak jest dotychczas, obowiązywała zasada reprezentacji łącznej dwóch członków zarządu. W sytuacji, w której oskarżony zawierając umowę nie zajmował stanowiska członka zarządu, umowa została zawarta jedynie przez jednego członka zarządu. Oczywiste jest, że takiej sytuacji nie zaakceptowałby podmiot, który udzielał subwencji.

Z tych przyczyn Sąd ustalił, że oskarżony przedłożył odpis KRS zawierający nieprawdziwe dane członków zarządu spółki i nie poinformował o tym pracownika Urzędu Pracy. Nie będąc uprawniony do reprezentowania spółki jako Prezes zarządu wprowadził pracownika w błąd co do tej okoliczności.

Wypłata subwencji była niekorzystna również z tego względu, że została wypłacona na rzecz spółki, której zarządzający nie mieli zamiaru wywiązania się z umowy.

Stan zdrowia jedynego członka zarządu, D. P. wyklucza przyjęcie, że wymieniony faktycznie zarządzał spółką. Pozwala przyjąć, że nie miał świadomości, że umowa została zawarta, a zatem nie mógł mieć zamiaru wywiązania się z niej.

D. P. od 2006 r. jest uznawany za osobę niepełnosprawną w stopniu znacznym (k. 142), a z jego oświadczenia wynika, że udzielił pełnomocnictwa oskarżonemu dlatego, że stan zdrowia nie pozwalał mu na dokonywanie czynności prawnych (k. 44-46). Co więcej, Sąd oddalił powództwo przeciwko D. P. wniesione na podstawie art. 299 § 1 ksh, a dotyczące wykonania zobowiązania zaciągniętego przez (...) sp. z o.o. ustalając, że od 2009 r. nie miał żadnego wpływu na sprawy spółki.

Spółka (...) przedłożyła Urzędowi Pracy umowy o pracę zawarte przez N. C. z dwoma bezrobotnymi wskazanymi przez urząd. W ocenie sądu umowy te zostały zawarte dla pozoru. Gdyby osoby te porzuciły pracę wbrew woli zarządzającego spółką oczywiste jest, że spółka, aby uniknąć konieczności zwrotu subwencji, powiadomiłaby urząd o tej okoliczności - zgodnie ze zobowiązaniem wynikającym z § 3 ust. 8 umowy. Urząd pracy skierowałby kolejne osoby do pracy, maszyna, która, jak wynika z wyjaśnień oskarżonego miała być kołem zamachowym rozwoju spółki, mogłaby być w dalszym ciągu obsługiwana , a spółka nie musiałaby zwracać subwencji. Ponadto spółka nie wykonała obowiązku powiadomienia urzędu o podjęciu i kontynuowaniu parce przez bezrobotnych.

W tym stanie rzeczy Sąd przypisał oskarżonemu, że w dniu 28 kwietnia 2010 r. w S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, zawierając umowę nr (...) pomiędzy (...) sp. z o.o., a Prezydentem Miasta S. w sprawie warunków i trybu refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, wprowadził w błąd urzędników Powiatowego Urzędu Pracy w S. co do swojego umocowania do reprezentowania (...) sp. z o.o. oraz istnienia u osób zarządzających spółką zamiaru wykonania przez spółkę umowy i doprowadził w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia przez wymienionych urzędników mieniem powiatu w kwocie 38 000 zł, a nadto, w celu uzyskania wymienionej subwencji, przedłożył im dokument w postaci odpisu KRS poświadczający nieprawdę co do zajmowanego przez siebie stanowiska w spółce, który miał istotne znaczenie dla uzyskania przez spółkę subwencji tj. popełnienie czynu z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

Powyżej zostało wykazane dlaczego rozporządzenie mieniem Skarbu Państwa było niekorzystne. Prezydent miasta wykonał zobowiązanie do wypłaty subwencji, a osoby bezrobotne nie otrzymały zatrudnienia przez okres wskazany w umowie. Niekorzystne rozporządzenie mieniem nastąpiło pod wpływem błędu co do reprezentacji spółki, który dotyczył zajmowania stanowiska prezesa zarządu przez N. C. i jego działania zgodnie z wolą mocodawcy- D. P., a nadto pod wpływem błędu co do zamiaru wywiązania się przez zarządzających spółka z umowy. Oskarżony przedłożył dokument poświadczający nieprawdę w postaci odpisu KRS zawierającego nieprawdziwe dane, do czego doszło na skutek niewykonania przez zarząd spółki obowiązku powiadomienia o zmianach w zarządzie, co również prowadzi do wniosku, że D. P. nie zarządzał spółką.

Rozważając pod kątem dyrektyw opisanych w art. 53 kk kwestię wymiaru kary za przypisany oskarżonemu czyn Sąd miał na uwadze następujące okoliczności obciążające:

- wielokrotną karalność oskarżonego,

- wartość szkody,

- wykorzystanie ciężko chorego brata,

- wyczerpanie dwóch dyspozycji ustawy karnej.

Sąd uznał, że karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego, stopnia społecznej szkodliwości czynu, a zarazem spełniającą cele zarówno wychowawcze i zapobiegawcze, które ma osiągnąć wobec oskarżone­go, jak i w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, będzie kara roku pozbawienia wolności.

Wymienione okoliczności obciążające uzasadniają wymierzenie kary surowszej niż wynikająca z dolnej granicy zagrożenia przestępstwa z art. 286 § 1 kk. Oskarżony był wielokrotnie karany, a sposób jego postepowania, doprowadzenie do tego, że w jego miejsce na stanowisko zarządu spółki został powołany jego ciężko chory brat po to, aby oskarżony mógł nie ponosić odpowiedzialności za zobowiązania spółki i popełnienie przy użyciu tej konstrukcji oszustwa o dość dużej wartości szkody, prowadzi do wniosku, że oskarżony jest sprawcą niepoprawnym i zdemoralizowanym.

Wymierzona kara będzie w świetle wymienionych okoliczności odpowiednia i osiągnie cele zapobiegawcze i wychowawcze wobec oskarżonego będąc dla niego nauczką, by na drogę przestępnego działania więcej nie powracać oraz zaspokoi potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, wyrażające się w zapewnieniu, że ten kto narusza dobra będące pod ochroną, zostanie sprawiedliwie ukarany.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie przepisów wskazanych w wyroku.