Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 czerwca 2018 r.

Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w (...) w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Kasicka

Protokolant: Hanna Zielska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Szczecin - Niebuszewo w (...) - Zenona Staniszczaka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 11.04. 2016 r., 23.05.2016 r., 27.07.2016 r., 7.09.2016 r., 17.10.2016 r., 23.11.2016 r., 11.01.2017 r., 8.03.2017 r., 15.05.2017 r., 10.07.2017 r., 16.10.2017 r., 20.12.2017 r., 12.03.2018 r., 30.05.2018 r., 6.06.2018 r.

sprawy:

D. R. (1)

syna L. i Z. z domu Ż.

urodzonego (...) w S.

oskarżonego o to, że:

w dniu 6 lipca 2012 r., w S. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził E. D. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 100 000 zł, poprzez wprowadzenie jej w błąd co do zamiaru wywiązania się z umowy oraz stanu prawnego nabywanej nieruchomości, w ten sposób, że zawierając z wymienioną, w formie aktu notarialnego umowę przedwstępną sprzedaży lokalu mieszkalnego w S., przy ul. (...), oznaczonego na projekcie numerem M3, zataił przed nią fakt, iż co do przedmiotowego lokalu została wcześniej zawarta umowa przedwstępna sprzedaży z inną osobą, w konsekwencji czego nie doszło do podpisania umowy przyrzeczonej oraz zwrotu wpłaconych przez pokrzywdzoną pieniędzy na rzecz sprzedającego,

to jest o czyn z art. 286 §1 k.k.

I. D. R. (1) uznaje za winnego zarzucanego mu czynu i za przestępstwo to, na podstawie art.286§ kk, wymierza mu kary 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych każda

II. na podstawie art.69§1 i 2 kk i art.70§1 pkt 1 kk, przy zastosowaniu art.4§1 kk, wykonanie kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lata próby.

III. na podstawie art. 627 kpk i art.2 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych opłaty.

IV. zasądza od D. R. (1) na rzecz E. D. kwotę 4000 (czterech tysięcy) złotych tytułem zwrotu kosztów związanych z ustanowieniem pełnomocnika.

VK 419/15

UZASADNIENIE

E. D. prowadzi działalność gospodarczą m. in. w zakresie adaptacji strychów i zarządzania nieruchomościami. Prywatnie pozostaje w związku małżeńskim, wcześniej konkubenckim, z K. A. (1). W 2010 r. E. D. i K. A. (1) poznali D. R. (1), który jako wykonawca w firmie (...) zajmował się adaptacją poddasza przy ul. (...) w S. na lokale mieszkalne. W 2012 r. E. D. powzięła informację, że oskarżony będzie się zajmował adaptacją poddasza przy ul. (...) w S. również z przeznaczeniem na lokale mieszkalne. Ze względu na usytuowanie ul. (...) w centrum miasta, E. D. doszła do przekonania, że zakup takiego lokalu będzie świetna inwestycją. Dlatego też w dniu 6 lipca 2012 r. w Kancelarii Notarialnej notariusz Z. C. D. R. (1) – działający jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) i K. A. (1) - działający w imieniu i na rzecz E. D. zawarli przedwstępną umowę sprzedaży. W umowie tej oskarżony zobowiązał się – po uzyskaniu prawa własności lokalu mieszkalnego oznaczonego numerem (...) o powierzchni użytkowej około 58,89 m ² położonego w budynku przy ul. (...) – sprzedać ten lokal E. D. w terminie do dnia 31.12.2012 r. K. A. (1) działający w imieniu i na rzecz E. D. złożył wówczas oświadczenie, że w dniu zawarcia umowy notarialnej cała cena sprzedaży w kwocie 100000 zł. została zapłacona gotówka na rzecz sprzedającego, co D. R. (1) potwierdził. Oświadczenie to zostało wpisane do aktu notarialnego. Również w akcie notarialnym odnotowano, że oskarżony potwierdza uzyskanie ceny sprzedaży.

Rzeczywiście D. R. (1) miał się zająć adaptacją części wspólnych nieruchomości na cele mieszkaniowe. Ze względu na zaplanowany remont elewacji nieruchomości Wspólnota Mieszkaniowa przy ul. (...) w S. poszukiwała możliwości finansowania tego remontu. W 2011 r. Wspólnota postanowiła, że pieniądze na remont będą pochodziły ze sprzedaży strychu z przeznaczeniem na adaptację na lokale mieszkalne. Po ukazaniu się ogłoszenia o poszukiwaniu inwestora do (...) zarządcy Wspólnoty zgłosił się D. R. (1). Z pozyskanych wówczas przez Wspólnotę informacji o oskarżonym wynikało, że już w przeszłości zajmował się on tego rodzaju inwestycjami. W dniu 3 lutego 2012 r. oskarżony zawarł ze Wspólnotą Mieszkaniową nieruchomości położoną w S. przy ul. (...), a reprezentowaną przez Zarząd Wspólnoty umowę w formie aktu notarialnego o adaptację i przedwstępną umowę ustanowienia odrębnych własności lokali i sprzedaży – adaptacja strychu na trzy lokale mieszkalne w budynku przy ul. (...) w S.. Zgodnie z zawartą umową i przedstawionymi przez oskarżonego projektami miał on dokonać adaptacji tego strychu na 3 mieszkania oraz powierzchni 15,38 m ² z przeznaczeniem na korytarz wspólny. Za powierzchnię strychową oskarżony miał zapłacić wspólnocie 198569,09 zł., przy czym cena ta miała obowiązywać wyłącznie do dnia 31.12.2012 r. Po tej dacie miał zostać sporządzony nowy operat szacunkowy. Zapłata na rzecz Wspólnoty miała nastąpić najpóźniej po wykonaniu adaptacji. Jeszcze w 2012 r. W. M. zainteresował się możliwością zakupu lokalu powstałego w wyniku adaptacji poddasza przeprowadzonej przez oskarżonego przy ul. (...). Zakupu tego wymieniony dokonał za pośrednictwem biura (...). W dniu 30 kwietnia 2012 r. w Kancelarii Notarialnej notariusz J. M. W. M. i D. R. (1) zawarli przedwstępną umowę sprzedaży lokalu o powierzchni około 59 m ² oznaczonego symbolem M3 a wyodrębnionego z lokali powstałych w wyniku adaptacji strychu przy ul. (...). Cena została przez strony ustalona na kwotę 145000 zł. W. M. i D. R. (1) odnośnie płatności umówili się w ten sposób, że nabywca zobowiązał się do dokonywania przelewów na wskazane przez oskarżonego konto. W dniu 27.04.2012 r. W. M. dokonał przelewu kwoty 15000 zł., w dniu 3.05.2012 r. kwoty 45000 zł., 7.05.2015 r. – 10000 zł., 17.05.2012 r. – 20000 zł., 23.05.2012 r. – 15000 zł., 1.06.2012 r. – 13000 zł., 10.07.2012 r., - 1000 zł., 26.07.2012 r. – 1000 zł., 28.08.2012 r. – 1000 zł., 10.09.2012 r. - 3000 zł., 12.10.2012 r. – 9000 zł.

Pismem z dnia 14 marca 2013 r. K. A. (1), działając w imieniu i na rzecz E. D., wezwał D. R. (1) do przeniesienia prawa własności lokalu oznaczonego nr (...) a położonego w budynku przy ul. (...) w S.. W dniu 14 marca 2018 r. D. R. (1) poinformował E. D. o rozwiązaniu z nią umowy z uwagi na niemożność wywiązania się przez niego z wyznaczonego terminu do przeniesienia prawa własności i poprosił ją o wskazanie numeru konta, na które dokona zwrotu pieniędzy. W dniu 22 marca 2013 r. K. A. (1) ponownie wezwał D. R. (1) do wykonania umowy przedwstępnej. W/w w piśmie tym wskazał, że będzie na niego oczekiwał w Kancelarii Notarialnej notariusz Z. C. w dniu 28.03.2013 r. Pismem z dnia 10 maja 2013 r. skierowanym do E. D. oskarżony oświadczył, że wyraża czynny żal z tego powodu, że nie może wywiązać się z umowy i ponowił swoją prośbę o wskazanie numeru konta, na które zwróci zaliczkę.

Ze względu na niedotrzymanie przez D. R. (1) umówionego terminu co do zakończenia prowadzonych robót przy ul. (...), termin ten był, za zgodą Wspólnoty, wielokrotnie aneksowany. Opóźnienia po stronie D. R. (1) w oddawaniu lokali powstałych w wyniku adaptacji spowodowały, że ze Wspólnotą zaczęły się kontaktować osoby, które z oskarżonym tak, jak E. D., zawarły przedwstępne umowy kupna – sprzedaży. Jako pierwszy z M. P. Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) w S. skontaktował się K. A. (1), a jako ostatni W. M.. W reakcji na monity Wspólnota zorganizowała spotkanie nabywców z D. R. (1). Na spotkanie to przyszli m.in. M. K., D. R. (1), K. A. (1) – reprezentujący E. D. nabywcę lokalu (...) i W. M. – pierwszy, który nabył lokal (...). Żaden z tych nabywców nie miał wówczas dostępu do lokalu. Dostępu do adaptowanych pomieszczeń nie miała również Wspólnota. Umowa pomiędzy Wspólnotą a oskarżonym była tak skonstruowana, że nikt nie mógł skontrolować w tamtym czasie tego, co dzieje się na poddaszu. D. R. (1) był zobowiązany do zapłaty na rzecz Wspólnoty dopiero z chwilą przeniesienia własności poszczególnych lokali na ich nabywców. Przez całe spotkanie oskarżony nie zabierał głosu, a pod jego koniec oświadczył, że boi się wyjść, bo go zabiją. Około godz.4.00 wysłał do (...) krótką wiadomość tekstową (sms), z której wynikało, że jego życie zostało zniszczone.

Ponieważ oskarżony nie wpłacał pieniędzy na rzecz Wspólnoty, Wspólnota była zmuszona do zaciągnięcia dodatkowego kredytu w wysokości 200000 zł., który pozwolił jej na wywiązanie się ze zobowiązań związanych z remontem elewacji. Po porozumieniu się ze Wspólnotą nabywcy nowopowstałych lokali wpłacali pieniądze na rzecz Wspólnoty, a Wspólnota zawierała z nimi akty notarialne, na co zgodę wyraził D. R. (1).

W okresie przed 6 lipca 2012 r., a więc w okresie poprzedzającym dzień zawarcia umowy przedwstępnej dotyczącej lokalu (...) w budynku przy ul. (...) w S. E. D. i D. R. (1) zawierali umowy dotyczące innych lokali powstałych w wyniku adaptacji przez oskarżonego powierzchni strychowych. Taka umowa dotyczyła lokalu przy ul. (...) i ul. (...) w S.. Oskarżony wielokrotnie pożyczał od K. A. (1) pieniądze. Wszystkie te umowy dotyczyły K. A. (1) i D. R. (1). W chwili, gdy E. D. korzystając z pomocy K. A. (1), zawierała z D. R. (1) umowę, K. A. (2) nie wiedział, że oskarżony nie wywiąże się z umowy dot. lokalu przy ul. (...).

dowód: zeznania E. D. k.19-21, 390-391

zeznania K. A. (3) k.27-28, 200-208, 391-394

zeznania M. K. k.93-94, 369-371

zeznania G. B. k.95, 365

zeznania W. M. k.97-100, 565-568

` zeznania A. P. k.116-118, 365

kopia aktu notarialnego k.3-6

pisemne zawiadomienie o przestępstwie k.1-2

kopia umowy o adaptacje części wspólnych nieruchomości k.80-85 wraz z kopiami aneksówk.33-79

kopia przedwstępnej umowy sprzedaży pomiędzy D. R. a W. M. k.101-105

kopie pism z dnia 14.03.2013 r. k.7 i 8

kopia pisma z dnia 22.03.2013 r. k.10

kopia pisma z dnia 10.05.2013 r. k.9

informacja Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w S. k.750-767

W dniu 16 lutego 2015 r. pełnomocnik (procesowy) E. D. skierował do Sądu Rejonowego S. C.w S. przeciwko D. R. (1) pozew o zapłatę w postępowaniu nakazowym kwoty 70000 zł. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 stycznia 2013 r. Pozew ten związany był z nie przeniesieniem przez D. R. (1) na rzecz E. D. własności lokalu (...) przy ul. (...) w S.. Wyrokiem z dnia 23 maja 2017 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w (...), sygn.. akt IIIC 766/15) zasądził od D. R. (1) na rzecz powódki E. D. kwotę 70000 zł. wraz z odsetkami od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 4492 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu. Wyrokiem z dnia 14 marca 2018 r., sygn. akt IICa 1137/17, na skutek apelacji wniesionej przez pozwanego D. R. (1), Sąd Okręgowy w S.zmienił wyrok sądu pierwszej instancji w ten sposób, że utrzymał w całości nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym Sądu Rejonowego S. C.wS. z dnia 20 marca 2015 r. w sprawie o sygnaturze akt III Nc 519/15.

dowód: kopia pozwu k.441-444

odpis wyroku Sądu Okręgowego wraz z uzasadnieniem k.937-947

Biegli nie rozpoznali u oskarżonego niedorozwoju umysłowego, nie stwierdzili zaburzeń psychicznych w sensie psychozy. Natomiast rozpoznali u niego przebyte zaburzenia adaptacyjno – lękowo – depresyjne. D. R. (1) nie miał, w chwili czynu, zniesionej bądź ograniczonej zdolności rozpoznania znaczenia czynu lub pokierowania swoim postępowaniem. Może brać udział w czynnościach procesowych, gdyż posiada właściwe rozeznanie i jest zdolny do samodzielnej obrony.

dowód: opinia sądowo – psychiatryczna k.327-332

D. R. (1) z wykształcenia jest socjologiem. Jeszcze, gdy toczyło się postępowanie przygotowawcze w niniejszej sprawie, oskarżony prowadził własną działalności gospodarczą pod firmą (...) z o. o. z czego osiągał dochód w wysokości 3000 zł. netto w stosunku miesięcznym. Aktualnie D. R. (1) pozostaje na utrzymaniu rodziców pomimo, iż nadal prowadzi działalność gospodarczą, która nie przynosi żadnych korzyści. Wymieniony jest osobą rozwiedzioną i ma na utrzymaniu dwoje dzieci, na które płaci alimenty.

Oskarżony nie był dotychczas karany sądownie. Prokurator Okręgowy w S. nadzoruje śledztwo przeciwko D. R. (1) o przestępstwa z art.286§1 kk i inne związane z oszustwami przy sprzedaży lokali powstałych w wyniku adaptacji strychów. Postępowanie to obejmuje również zarzut o czyn z art.233§1 a w zw. z art.12 kk a dot. sprzedaży lokalu (...) przy ul. (...) w S..

dowód: dane osobopoznawcze k.130, 359

informacja Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w S. o treści zeznania podatkowego PIT-36 złożonego przez oskarżonego za 2013 r. k.160

informacja Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w S. o treści zeznania podatkowego PIT-36 złożonego przez oskarżonego za 2012 r. k.173

dane o karalności k.948

informacja Prokuratora Okręgowego w (...) k.775-797

D. R. (1) przesłuchany po raz pierwszy w charakterze podejrzanego w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że to on został oszukany przez E. D. i K. A. (1). Zawarte w akcie notarialnym jego oświadczenie, że otrzymał od wymienionych kwotę 100000 zł. nie polega na prawdzie i zostało złożone pod przymusem. D. R. (1) boi się o swoje zdrowie i życie. Jednocześnie oskarżony odmówił odpowiedzi na pytanie kto zmusił go do złożenia oświadczenia tej treści. Jeszcze przed zawarciem umowy przedwstępnej, której przedmiotem było mieszkanie powstałe w wyniku adaptacji strychu przy ul. (...) w S., K. A. (1) udzielił mu kilku pożyczek na łączną kwotę 30000 zł., a zabezpieczeniem ich spłaty miało być właśnie to mieszkanie. Zabezpieczenie to miało obejmować okres trzech miesięcy. K. A. (1) nigdy nie miał zamiaru kupić przedmiotowego mieszkania. Po zwrocie kwoty pożyczek umowa przedwstępna miała zostać rozwiązana. D. R. (1) dochował terminu i zwrócił pożyczkodawcy kwotę 80000 zł., z czego 30000 zł. stanowiło łączną kwotę wszystkich pożyczek a 50000 zł. były to odsetki. Jeszcze w toku tych wyjaśnień oskarżony sprostował, że odnoszą się one do lokalu przy ul. (...) nie zaś do lokalu przy ul. (...). Jeśli chodzi o lokal przy ul. (...), to umowa notarialna dotycząca sprzedaży tej nieruchomości a zawarta pomiędzy nim a K. A. (1) reprezentującym E. D. została przez niego jednostronnie rozwiązana notarialnie. Zawarte w akcie notarialnym oświadczenie, że otrzymał on od kupującego 100000 zł. również nie polega na prawdzie, bo otrzymał tylko 20000 zł. W chwili podpisywania umowy przedwstępnej oskarżony informował K. A. (1), że mieszkanie to było już przedmiotem takiej umowy zawartej przez niego z W. M.. D. R. (1) nie dokonał zwrotu 20000 zł., albowiem nie dysponował numerem konta E. D.. Kiedy w trakcie zawierania umowy notarialnej notariusz wyszła z pomieszczenia, w którym umowa ta była spisywana, K. A. (1) zobowiązał się ustnie do przekazania D. R. (1) kwoty 30000 zł. tytułem pożyczki.

Przesłuchany ponownie oskarżony podtrzymał swoje wyjaśnienia, że zawarta umowa notarialna była jedynie zabezpieczeniem pożyczek. K. A. (1) i E. D. nie interesowali się przebiegiem adaptacji rzekomo zakupionego lokalu, nie znali żadnych szczegółów związanych z pracami w lokalu ani jego wykończeniem.

Przesłuchany przed sądem oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień. D. R. (1) podtrzymał swoje wyjaśnienia złożone w postępowaniu przygotowawczym w części, w której wyjaśniał, że był pod mocną presją K. A. (1), który sprawiał wrażenie, że w odczuciu oskarżonego był on członkiem zorganizowanej grupy przestępczej wywołującej presje psychiczną oraz był osoba stanowiąca zagrożenie dla życia i zdrowia oskarżonego. W pozostałym zakresie wyjaśnienia D. R. (1) złożone przez niego w postępowaniu przygotowawczym nie polegają na prawdzie. D. R. (1) zawierał umowę przedwstępną, o której mowa w sprawie oraz zawierał umowę odnośnie lokalu przy ul. (...) w S.. Umowa na lokal przy ul. (...) miała być zabezpieczeniem pożyczki i była zawarta kilka lat wcześniej.

/wyjaśnienia D. R. (1) k.130-135, 200-208, 241-244, 360-361/

Stan faktyczny w niniejszej sprawie sąd ustalił w oparciu o zeznania E. D., zeznania K. A. (1), zeznania W. M., M. K., G. B., A. P.. Istotnym uzupełnieniem osobowego materiału dowodowego okazały się dowody z dokumentów, a w szczególności kopia aktu notarialnego, pisemne zawiadomienie o przestępstwie, kopia umowy o adaptacje części wspólnych nieruchomości k.80-85 wraz z kopiami aneksów, kopia przedwstępnej umowy sprzedaży pomiędzy D. R. a W. M., kopie pism z dnia 14.03.2013 r., kopia pisma z dnia 22.03.2013 r., kopia pisma z dnia 10.05.2013 r., informacja Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w S., kopia pozwu, odpis wyroku Sądu Okręgowego wraz z uzasadnieniem, opinia sądowo – psychiatryczna, dane osobopoznawcze, informacja Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w S. o treści zeznania podatkowego PIT-36 złożonego przez oskarżonego za 2013 r., informacja Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w S. o treści zeznania podatkowego PIT-36 złożonego przez oskarżonego za 2012 r., dane o karalności, informacja Prokuratora Okręgowego w (...).

Wszystkie te dowody są zbieżne ze sobą, wzajemnie się uzupełniają i tworzą logiczną całość. Na ich podstawie można odtworzyć przebieg zdarzenia.

Sąd dał wiarę zeznaniom E. D. i K. A. (1) i na ich podstawie w dużej mierze poczynił ustalenia faktyczne. Zeznania tych świadków, w ocenie sądu, polegają na prawdzie, albowiem są zbieżne ze sobą, wzajemnie się uzupełniają i tworzą logiczną całość, a co najistotniejsze korespondują z pozostałym materiałem dowodowym, w tym z dowodami z dokumentów, o czym niżej. Na ich podstawie można odtworzyć przebieg zdarzenia.

Zeznania V. M. i L. M. nie pozostają w związku z omawianą sprawą. Świadkowie ci opisywali sytuację z udziałem K. A. (1) i E. D., która była przedmiotem postępowania w innej sprawie. Składając wniosek o przesłuchanie tych osób na potrzeby niniejszego postępowania, obrońca oskarżonego dążył do wykazania, że zarówno K. A. (1), jak i E. D. zawierali umowy notarialne przeniesienia własności nieruchomości, które miały stanowić zabezpieczenie udzielonej przez wymienionych pożyczki. Nie kwestionując ustaleń Sądu Rejonowego Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie poczynionych w wyroku z dnia 8 września 2016 r., sygn. akt IV K 373/13 (k.954-957) a następnie zmienionych wyrokiem Sądu Okręgowego w (...) z dnia 16 marca 2018 r., sygn. akt IVKa 9/17 (k.958-966), sąd meriti stanął na stanowisku, że taki mechanizm postępowania wymienionych, w tamtym postępowaniu, nie oznacza automatycznie takiego samego mechanizmu postępowania na gruncie omawianej sprawy.

Warto w tym miejscu zwrócić szczególną uwagę, że przedwstępna umowa sprzedaży z dnia 6 lipca 2012 r. zawarta pomiędzy D. R. (1) a K. A. (1) działającym w imieniu i na rzecz E. D., po myśli art.158 kc, miała formę aktu notarialnego. Zgodnie z ustawą z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie, notariusz jest osobą zaufania publicznego. A zatem każdy zapis aktu notarialnego z dnia 6 lipca 2012 r. polegał na prawdzie. Na prawdzie polegał zapis, że K. A. (1) działający w imieniu i na rzecz E. D. oświadczył, że w dniu zawarcia umowy całą cenę sprzedaży w kwocie 100000 zł. zapłacił gotówka na rzecz D. R. (1), co D. R. (1) potwierdził (§5 pkt 2 aktu notarialnego k.4v.). I w tym wypadku działanie oskarżonego zmierzające do wykazania, że zarówno zapis ten, jak i cały akt notarialny służył ukryciu działalności K. E. D. polegającej na lichwie oraz zabezpieczeniu roszczeń wymienionych wynikających z udzielonych oskarżonemu pożyczek, nie przyniosło oczekiwanego rezultatu, gdyż zachowanie samego D. R. (1) po sporządzeniu aktu notarialnego i po dacie, w której miało dojść do przeniesienia własności nieruchomości, której umowa przedwstępna służyła, świadczy, że E. D. działając poprzez K. A. (1) rzeczywiście zmierzała do uzyskania prawa własności lokalu oznaczonego jako M3 przy ul. (...) w S.. Chodzi tutaj o wymianę korespondencji pomiędzy wymienionymi, a w szczególności o pisma kierowane przez D. R. (1): w dniu 14.03.2018 r. (k.8), w którym pisze o niemożności sprzedaży lokalu (...) i zwrocie pieniędzy, w dniu 10.05.2013 r., w którym wyraża swój czynny żal z powodu niemożności wywiązania się z przedwstępnej sprzedaży mieszkania i zwrotu zaliczki.

Zeznania A. H. tak samo, jak zeznania K. H., choć w ocenie sądu wiarygodne, nie wnoszą nic istotnego do sprawy. Na ich podstawie można było ustalić jedynie, że ani E. D., ani też K. A. (1) nie angażowali się osobiści w doglądanie postępów budowy związanej z adaptacją strychu przy ul. (...) w S.. Nie dobierali koloru farby na ściany, ani też nie ingerowali w dobór innych elementów wykończenia. Trzeba bowiem pamiętać, że dla E. D. zakup tego lokalu miał być jedną z wielu form inwestycji. Wymieniona prowadziła przecież działalność gospodarczą i inwestowała zarobione pieniądze m.in. w nieruchomości. Dla pokrzywdzonej, jako biznesmena zajmującego się m.in. adaptacją strychów, zarządzaniem nieruchomościami i inwestowaniem w nieruchomości, o czym na wstępie, istotne było położenie nieruchomości nie zaś kolor ścian.

J. R. potwierdził, że jego brat pożyczał od K. A. (1) pieniądze i miał problemy ze spłatą zadłużenia, dlatego też bał się pożyczkodawcy.

W ocenie sądu na sprawstwo D. R. (1) wskazują również zeznania W. M., M. K., G. B. i A. P.. Każdy z tych świadków potwierdził, że pierwotnym nabywcą lokalu (...) przy ul. (...) był W. M.. Co więcej M. K. dała oskarżonemu szansę wyjaśnienia, że było inaczej. Wymieniona zorganizowała spotkanie, w którym oprócz jej samej uczestniczyli K. A. (1), W. M. i D. R. (1). Oskarżony nie skorzystał wówczas z okazji, nie wyjaśnił zebranym, że przedwstępna umowa przeniesienia własności zawarta z E. D. za pośrednictwem K. A. (1) miała charakter pozorny, a jedynie spuścił głowę i milczał.

Okoliczność skąd pochodziły pieniądze, które według umowy notarialnej K. A. (1) przekazał D. R. (1) nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. E. D. jako inwestor na rynku nieruchomości obracała środkami finansowymi, których nie musiała wykazywać w zeznaniach podatkowych.

Z tych przyczyn wersja przedstawiona przez oskarżonego jest nieprawdziwa.

Sąd nie miał żadnych wątpliwości co do kwalifikacji prawnej czynu zaproponowanej przez prokuratora. D. R. (1) sprzedając mieszkanie W. M. a następnie zawierając z E. D. za pośrednictwem K. A. (1) przedwstępną umowę sprzedaży lokalu oznaczonego numerem (...) a położonego w S. przy ul. (...), doprowadził E. D. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w wysokości 100000 zł.

Sąd nie dostrzegł okoliczności wyłączających winę oskarżonego lub bezprawność czynu, a karę kształtował na zasadach określonych w art. 53 kk.

W tym miejscu warto podkreślić, że sąd wymierzył oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności, a więc karę oscylującą w dolnych granicach ustawowego zagrożenia. Przy jej określaniu sąd brał pod uwagę wszystkie okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego, w tym wysokość powstałej szkody.

Przy wymiarze kary pozbawienia wolności, jako okoliczności łagodzące sąd wziął pod uwagę, że oskarżony nie był dotychczas karany sądownie, prowadzi ustabilizowany tryb życia. Nie uszło też uwadze sądu, że D. R. (1) nie utrudniał prowadzonego przeciwko niemu postępowania.

Natomiast jako okoliczność obciążającą sąd poczytał, że oskarżony do chwili obecnej nie zwrócił pieniędzy, które uzyskał z przestępstwa.

Dotychczasowa postawa życiowa oraz postawa w procesie sądowym wskazuje, iż wobec D. R. (1) zachodzi pozytywna prognoza kryminologiczna, umożliwiająca warunkowe zawieszenie wykonania kary. Dlatego też korzystając z możliwości jaką daje przepis art.69§l i 2 kk, art.70§l pkt 1 kk sąd zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności na okres 3 lat próby.

Celem dopełnienia represyjnego charakteru wymierzonej kary, mając na względzie możliwości finansowe oskarżonego oraz okoliczność, że przypisane mu przestępstwo jest przestępstwem przeciwko mieniu, sąd orzekł karę grzywny w jej dolnych granicach. Ustalając wysokość stawki dziennej grzywny sąd miał na uwadze z jednej strony możliwości finansowe i zarobkowe oskarżonego, z drugiej zaś, represyjny charakter kary. Celem jej urealnienia, przy uwzględnieniu sytuacji finansowej oskarżonego i istnienia po jego stronie możliwości zarobkowych, sąd uznał, że wysokość jednej stawki nie powinna być wyższa od 20 zł.

Sąd nie mógł natomiast uwzględnić wniosku złożonego po myśli art.46§1 kk o orzeczenie naprawienia wyrządzonej szkody w całości, a to z dwóch powodów.

Po pierwsze uwadze sądu nie umknęło, że roszczenie wynikające z popełnienia przestępstwa było przedmiotem postępowania prowadzonego przed Sądem Rejonowym Szczecin – Centrum w Szczecinie, sygn.. akt IIIC 766/15, a następnie przed Sądem Okręgowym w (...), sygn. akt IICa 1137/17, o czym wyżej. Nawiązki na rzecz pokrzywdzonego, obowiązku naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę nie orzeka się, jeżeli roszczenie wynikające z popełnienia przestępstwa jest przedmiotem innego postępowania albo o roszczeniu tym prawomocnie orzeczono (art.415§1 kpk).

Po drugie wniosek, o którym mowa w art.46§1 kk winien być złożony do zamknięcia przewodu sądowego na rozprawie głównej (art.49a kpk), nie zaś, jak to miało miejsce w niniejszej sprawie, po zamknięci tego przewodu, w mowach końcowych stron.

Na podstawie zaś art. 627 kpk i art.2 ust.l pkt 3 i art.3 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych sąd zasądził od oskarżonego koszty sądowe i wymierzył opłatę uznając, że ze względu na sytuację osobistą i majątkową oskarżonego istnieją podstawy do uznania, iż będzie on w stanie je ponieść.

Nadto sąd zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżycieli posiłkowej zwrot kosztów związanych z ustanowieniem pełnomocnika.