Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 5 czerwca 2017r. skierowanym przeciwko K. K. powódka Bank (...) spółka akcyjna w W. wniosła o nakazanie pozwanemu zapłaty w postępowaniu nakazowym kwoty 105 559,30zł. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu tytułem zwrotu udzielonego pozwanemu kredytu (pozew k. 3 – 5).

Zapadłym w dniu 5 października 2017r. nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu (nakaz zapłaty k. 54). We wniesionych w dniu 20 listopada 2017r. zarzutach od powyższego nakazu zapłaty pełnomocnik pozwanego zakwestionował ważność pełnomocnictwa udzielonego pełnomocnikowi procesowemu powódki, podniósł, iż wypowiedzenie umowy kredytu również dokonane zostało przez osobę nieuprawnioną do reprezentacji powódki, zakwestionował nadto wysokość zadłużenia pozwanego względem powódki i z tych też przyczyn wniósł o uchylenie nakazu zapłaty i oddalenie powództwa (zarzuty k. 60 – 66).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 25 września 2014r. powódka udzieliła pozwanemu kredytu obrotowego w rachunku bieżącym do kwoty 100 000zł. na okres od 25 września 2014r. do 24 września 2015r. Ze swej strony pozwany zobowiązał się zapewnienia środków pieniężnych na rachunku bieżącym w wysokości niezbędnej do spłaty wynikającego z powyższej umowy zadłużenia, dla powódki zaś zastrzeżono uprawnienie do tego, aby w sytuacji niedotrzymania przez pozwanego warunków udzielonego kredytu wypowiedzieć powyższą umowę z zachowaniem 30 dniowego terminu wypowiedzenia (umowa k. 22 – 25).

W dniach 27 lipca oraz 13 października 2016r. powódka skierowała do pozwanego wypowiedzenie umowy kredytu z zachowaniem 30 dniowego terminu wypowiedzenia wraz z jednoczesnym żądaniem zapłaty kwoty 104 397,10zł. (wypowiedzenia k. 16, 17). Pierwsze ze wskazanych wyżej pism doręczono pozwanemu w dniu 1 sierpnia 2016r., drugie zaś – w dniu 18 października 2016r. (dowody doręczenia k. 7 – 8). Po raz kolejny wezwano pozwanego do spłaty zadłużenia pismem z dnia 19 grudnia 2016r. (pismo k. 24). Wezwanie powyższe doręczono pozwanemu przez awizo (awizowana korespondencja k. 10).

W dniu 12 maja 2017r. powódka sporządziła wyciąg ze swoich ksiąg stwierdzający istnienie po stronie pozwanego zadłużenia wyrażającego się kwotą, na którą opiewa żądanie pozwu (wyciąg k. 6).

Sąd zważył, co następuje:

Żądanie pozwu zasługuje na uwzględnienie. Nie mogą się ostać podniesione przez pełnomocnika pozwanego zarzuty, jakoby w sprawie niniejszej powódka reprezentowana miała być przez osobę, która nie została do tego umocowana przez osoby uprawnione do jej reprezentacji, pełnomocnictwo dla niej udzielone zostało bowiem przez prokurentów powódki w osobach E. B. oraz R. J. (pełnomocnictwo k. 12). Osoby powyższe ujawnione zostały w krs powódki jako jej prokurenci, to zaś oznacza, iż stosownie do art. 109 ¹ kc., umocowane są one do czynności sądowych związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa powódki. Tym samym też uprawnione były one do ustanowienia w niniejszej sprawie pełnomocnika procesowego (odpis krs k. 40). Jak wynika jednocześnie z treści udzielonego pełnomocnictwa, pełnomocnikiem tym została osoba zatrudniona w powodowym banku na podstawie umowy o pracę. Przyjąć należało zatem, iż powódka reprezentowana była w niniejszym postępowaniu przez osobę, która – stosownie do art. 87 par. 2 kpc. – występować mogła w roli jej pełnomocnika procesowego.

Podobnie jako chybiony ocenić należało zarzut, jakoby czynność materialno prawna w postaci skierowanego do pozwanego wypowiedzenia kredytu dokonana miała zostać przez osobę nieuprawnioną do reprezentacji powódki, jak wynika bowiem z treści przedstawionego przez powódkę pełnomocnictwa, wypowiedzenie to dokonane zostało przez osobę umocowaną do tego przez dwójkę innych, również ujawnionych w krs prokurentów powódki, a zatem przez osoby, które z mocy powołanego wcześniej już art. 109 ¹ kc. uprawnione są również do dokonywania czynności pozasądowych związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa powódki (pełnomocnictwo k. 120, krs k. 40).

Co się tyczy zarzutu nieudowodnienia przez powódkę wysokości służącej jej pretensji, to zarzut ten ocenić należało jako chybiony. Dokonując jego oceny mieć należało na uwadze fakt przedstawienia przez powódkę wyciągu z prowadzonych przez nią ksiąg bankowych stwierdzającego wysokość zadłużenia pozwanego. Stosownie do brzmienia przepisu art. 485 par. 3 kpc. dochodzenie roszczenia na podstawie wyciągu z ksiąg bankowych podpisanego przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych banku i opatrzonego pieczęcią banku oraz dowodu doręczenia dłużnikowi pisemnego wezwania do zapłaty stanowi podstawę wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym. Stosownie jednocześnie do brzmienia przepisu art. 95 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe, moc prawna dokumentów urzędowych, którymi wciąż są sporządzone na podstawie ksiąg rachunkowych banków wyciągi podpisane przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych banków i opatrzone pieczęcią banku, nie obowiązuje w postępowaniu cywilnym. Tym samym też, o ile dla potrzeb uzyskania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym samo przedstawienie wyciągu z ksiąg bankowych było wystarczające, to zgodzić należy się ze stanowiskiem, iż po jego zaskarżeniu i zakwestionowaniu roszczenia co do jego zasady i wysokości strona powodowa dowodząc wysokości swojej pretensji na powyższym dokumencie nie może już poprzestać.

Odnosząc się do żądania pozwu pełnomocnik pozwanego nie negował samego faktu zaciągnięcia zobowiązania wynikającego z zawarcia z powódką umowy kredytu. Okoliczność powyższa – stosownie do brzmienia przepisu art. 229 kpc. - sama w sobie zbędnym uczyniła przedstawianie przez powódkę jakichkolwiek dalszych dowodów na powyższe okoliczności. Tak samo nie negowano zasadności wypowiedzenia powyższej umowy poprzestając jedynie na zarzucie dokonania powyższej czynności przez osobę nieuprawnioną do jej dokonania, który to zarzut z przytoczonych w na wstępie rozważań prawnych względów nie zasługiwał na uwzględnienie. Tym samym też przyjąć należało, iż skutkiem dokonanego przez powódkę wypowiedzenia była natychmiastowa wymagalność zadłużenia pozwanego.

Co się z kolei tyczy wysokości zasługującego na udzielenie ochrony roszczenia, to stwierdzić należy, iż w toku prowadzonego postępowania powódka przedstawiła wyliczenie wysokości dochodzonego pozwem zadłużenia w postaci historii tegoż zadłużenia na rachunku doprowadzonej do dnia 12 maja 2017r., a zatem do dnia sporządzenia wyciągu z ksiąg powódki (historia zadłużenia k. 137). Wynikające z powyższego dokumentu dane co do sposobu wyliczenia dochodzonej pozwem kwoty nie zostały w żaden sposób zakwestionowane przez pełnomocnika pozwanego (stanowisko pełnomocnika pozwanego k. 145). Wobec niezgłoszenia przez pozwanego jakichkolwiek zarzutów podważających prawidłowość powyższego wyliczenia wynikających np. z faktu nieuwzględnienia jakichkolwiek dokonanych na poczet zadłużenia wpłat, ich nieprawidłowego zarachowania na poczet długu, bądź też chociażby matematycznych błędów, którymi dotknięte miałoby być przedstawione przez powódkę wyliczenie, żądaniu pozwu nie sposób odmówić było udzieleniu ochrony. Stanowisko odmienne prowadziłoby do przerzucenia na powódkę ciężaru udowodnienia okoliczności niemożliwych, regułą jest bowiem, iż wierzyciela obciąża ciężar udowodnienia faktu powstania samego długu w sytuacji zaś kwestionowania jego wysokości na dłużniku ciąży ciężar udowodnienia okoliczności świadczących o tym, iż jego zobowiązanie podlegało umorzeniu bądź to w całości bądź też w określonej części, z okoliczności takich bowiem to dłużnik wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne. Mając na uwadze fakt, iż w sprawie niniejszej okoliczności takie nie zostały ani udowodnione, ani nawet w żaden sposób przywołane przez pozwanego, przyjąć należało, iż uwzględnienie żądania pozwu nie wymagało przedstawienia jakichkolwiek dalszych dowodów poza tymi, które zostały już przez stronę powodową przedstawione. Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 496 kpc. orzeczono jak w sentencji.

Z/ odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego.