Pełny tekst orzeczenia

II K 715/17

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 4 listopada 2017 r. w godzinach przedpołudniowych oskarżony K. G., zamieszkały w K. przy ul. (...), udał się samochodem osobowym marki S. o nr rej. (...) na parking sklepu (...) położony przy tej samej ulicy. Jako że była wyczuwalna od niego woń alkoholu, jeden z jego znajomych powiadomił policję.

Przybyli na miejsce około godziny 11:45 funkcjonariusze Komendy Powiatowej Policji w K. podeszli do samochodu S., do którego po pięciu minutach podszedł również oskarżony, przyznając się policjantom, że kierował tym pojazdem.

Z uwagi na podejrzenie kierowania samochodem pod wpływem alkoholu, o godzinie 12:02 oskarżony został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu na urządzeniu A. I. nr (...), które zostało ostatnio poddane wzorcowaniu w dniu 14.07.2017 r., z wynikiem 0,42 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu.

Następnie, oskarżonego funkcjonariusze przewieźli na Komisariat Policji w K. celem poddania go badaniu na urządzeniu stacjonarnym A. A..0 653/94, które ostatnio było wzorcowane w dniu 18 maja 2017 r. Przeprowadzone o godzinach 12:31 i 13:02 badania na tym urządzeniu wykazały stan nietrzeźwości odpowiednio 0, 42 mg/l i 0,35 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Z uwagi na wyniki badań, funkcjonariusze zatrzymali oskarżonemu prawo jazdy kategorii (...).

Dowód :

- protokół badania na alkosensorze, k. 2,

- protokół badania na alkometrze, k.3,

- świadectwa wzorcowania, k. 4-5,

- wyjaśnienia oskarżonego K. G. , k.17 i 47.

K. G. ma 70 lat, legitymuje się wykształceniem zawodowym, z zawodu jest ślusarzem maszynowym. Jest żonaty, z małżeństwa posiada trójkę dorosłych dzieci, Pobiera emeryturę w wysokości 1700 złotych netto, jest ponadto właścicielem samochodu S. o wartości około 37 000 złotych. Nie był dotychczas karany.

Dowód :

- dane podane przez oskarżonego do protokołu rozprawy, k. 47,

- dane o karalności, k.44,

- dane osobopoznawcze, k.183.

Przesłuchany w charakterze oskarżonego K. G. przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu, wyrażając żal z powodu tego, co się stało. Wyjaśnił, że przed wyjazdem wypił mocne piwo na pusty żołądek, a do sklepu (...), położonego przy tej samej ulicy co jego miejsce zamieszkania, pojechał na prośbę żony, by zrobić zakupy. Wskazał, że ma trudną sytuację rodzinną, bo żona choruje na ciężką depresję, wozi ją do psychiatry, a on sam choruje na nowotwór i bierze chemię w szpitalu w O., w związku z czym samochód i prawo jazdy potrzebne są mu do przemieszczania się. Na rozprawie dołączył kartę leczenia szpitalnego w (...) Centrum Onkologii w O., z której wynika, że w dniach od 6 do 10.07.2017 r. był hospitalizowany z rozpoznaniem nowotworu złośliwego jelita grubego i że wykonano u niego zabieg usunięcia portu naczyniowego.

Dowód :

- wyjaśnienia oskarżonego K. G. , k.17, 47.

Sąd zważył, co następuje :

W niniejszej sprawie K. G. stanął pod zarzutem tego, że w dniu 4 listopada 2017 r. w K. (województwo (...)) w ruchu lądowym na trasie ulicy (...) , kierował samochodem osobowym marki S., o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości : I badanie – 0,42 mg/l, II badanie – 0,42 mg/l, III badanie – 0,35 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, to jest zarzutu przestępstwa z art. 178a § 1 k.k.

Przepis art. 178a § 1 kk stanowi, że kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Natomiast stan nietrzeźwości w rozumieniu kodeksu karnego zachodzi, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.

Jeżeli mowa o „progowym” konstytutywnym dla kodeksowego pojęcia stanu nietrzeźwości stężenia alkoholu, określonym przez wskaźniki 0,5 promila we krwi oraz 0,25 mg w jednym dm3 wydychanego powietrza, to trzeba pamiętać, że stan nietrzeźwości zachodzi w relatywnym czasie nie tylko wtedy, kiedy zawartość alkoholu we krwi lub w wydychanym powietrzu w czasie tym owe wskaźniki przekracza, lecz również wtedy, kiedy wprawdzie rzeczonych wskaźników nie przekracza, ale prowadzi do ich przekroczenia (komentarz do art. 115 kodeksu karnego, część ogólna, tom I, Zakamycze, 2004, wyd. II).

W przekonaniu Sądu, ocena wszystkich przeprowadzonych w sprawie dowodów, w tym również wyjaśnień oskarżonego przyznającego się do popełnienia zarzuconego mu czynu, dokonana swobodnie z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, wskazuje w sposób niewątpliwy na popełnienie przez oskarżonego zarzuconego mu czynu kierowania samochodem osobowym w stanie nietrzeźwości. W świetle dołączonych do akt protokołów badania oskarżonego urządzeniami elektronicznymi na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu oraz świadectw wzorcowania tych urządzeń nie budzi wątpliwości fakt prawidłowości uzyskanych wyników badania oraz wykonania ich sprawnymi urządzeniami pomiarowymi.

Z uwagi na powyższe, uznał Sąd oskarżonego K. G. za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 178a § 1 k.k., i na podstawie art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 33 § 1 i 3 k.k. orzekł za ten czyn karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając wartość jednej stawki na kwotę 20 złotych.

Wymierzając karę grzywny, Sąd, wziął pod uwagę na korzyść oskarżonego wyrażoną skruchę, fakt dotychczasowego, bardzo długiego okresu niekaralności (oskarżony liczy sobie 70 lat) a także podane przez niego w toku rozprawy jego właściwości i warunki osobiste dotyczące faktu posiadania chorej żony, chorowania na nowotwór jelita grubego i używania samochodu osobowego dla pomocy żonie i sobie samemu, na jego niekorzyść poczytując nagminność tego typu przestępstw na terenie powiatu kędzierzyńsko- (...) i całego kraju, oraz znaczną społeczną szkodliwość czynu przypisanego oskarżonemu, charakteryzującą się nie tylko przekroczeniem przy kierowaniu pojazdem o ponad 60 % określonego w przepisie art. 115 § 16 kk progu przestępczej nietrzeźwości, a przede wszystkim prowadzeniem przez oskarżonego pojazdu mechanicznego w stanie takiej nietrzeźwości na ruchliwej w porze przedpołudniowej ulicy (...) w K., czym oskarżony stworzył realne zagrożenia zdrowia i życia nie tylko swojego, ale również zdrowia i życia innych napotkanych w czasie jazdy użytkowników ruchu. Jeżeli chodzi o sam wiek oskarżonego, paradoksalnie, sam w sobie jest istotną okolicznością obciążającą - w przekonaniu Sądu oskarżony winien wykazać się o wiele większą rozwagą i wyobraźnią, będąc człowiekiem o tak dużym doświadczeniem życiowym, niżli np. jakaś młoda osoba, mając w szczególności pełną świadomość skutków ewentualnego zatrzymania go za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości , zwłaszcza nieuchronnej utraty prawa jazdy. Zdaniem Sądu, skutki te przez oskarżonego są skądinąd wyolbrzymiane. Oskarżony i jego żona mają możliwość korzystania ze środków komunikacji publicznej, albo też nawet np. z taksówki, czy też z pomocy pełnoletnich członków rodziny, a należy tu przypomnieć, że oskarżony i jego żona są rodzicami trójki dorosłych dzieci.

Wymierzona kara grzywny jest adekwatna do wskazanych wyżej możliwości majątkowych oskarżonego, który pobiera emeryturę w wysokości 1700 netto złotych miesięcznie, a ponadto jest właścicielem samochodu osobowego o wartości około 37 000 złotych.

Te same, wyżej omówione, okoliczności legły u podstaw orzeczenia na podstawie art. 42 § 2 k.k. w stosunku do oskarżonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, do prowadzenia których wymagane jest prawo jazdy kategorii (...) i (...) na okres trzech lat, z jednoczesnym zaliczeniem na podstawie art. 63 § 4 k.k. dotychczasowego okresu zatrzymania prawa jazdy kategorii (...).

Okres, na który orzeczono powyższy środek karny, chociaż orzeczony w wysokości minimalnej w rozumieniu przepisu art. 42 § 2 k.k., jest, zdaniem Sądu, wystarczający do wypełnienia funkcji zapobiegawczej wobec oskarżonego, a przez pozbawienie go możliwości uczestniczenia w ruchu drogowym w tym okresie spełni funkcję prewencyjną.

Na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzekł Sąd od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5 000 złotych, mając na uwadze nieoceniony charakter wychowawczy takiego świadczenia, i obligatoryjność orzeczenia go w takiej właśnie minimalnej wysokości.

O kosztach orzekł Sąd na podstawie art. 627 kpk i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych, zasądzając od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 210 złotych , w tym opłatę w kwocie 100 złotych.

Sędzia

ZARZĄDZENIE

1/ odnotować sporządzenie uzasadnienia,

2/ odpis wyroku z uzasadnieniem proszę doręczyć oskarżonemu,

3/ kal. 14 dni