Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 czerwca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2018 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania: A. L.

od decyzji : Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 13 sierpnia 2015 r., znak: (...)

w sprawie: A. L.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy

I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu A. L. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy od 1 sierpnia 2013 r. do 31 grudnia 2019 r. ;

II nie stwierdza odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji;

III zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. na rzecz ubezpieczonego A. L. kwotę 180 ( sto osiemdziesiąt ) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

Sygn. akt VIU 2809/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 sierpnia 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. po rozpoznaniu wniosku A. L. z dnia 12 sierpnia 2013 roku odmówił wnioskodawcy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy. Organ rentowy wskazując na artykuł, na treść artykułu 3-go ustępu 1-go Ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych jak również, jako podstawę prawną ust..., decyzję Ustawą z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz z niewiadomych przyczyn Ustawę z dnia 9 maja 1996 roku o wykonywaniu mandatu posła i senatora powołał się na orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z dnia 30 lipca 2015 roku, które stwierdzało, iż ubezpieczony wnioskodawca A. L. nie jest niezdolny do pracy w związku z wypadkiem przy pracy. Odwołanie od tej decyzji wniósł w imieniu ubezpieczonego jego pełnomocnik procesowy domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji i przyznania wnioskodawcy renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy w toku procesu wniosek o uchylenie decyzji został przez pełnomocnika zmodyfikowany i domagał się on zmiany zaskarżonej decyzji i przyznania dochodzonego świadczenia. W uzasadnieniu odwołania strona odwołująca dodawała, iż nie zgadza się z orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 30 lipca 2015 roku. Domagała się weryfikacji tego orzeczenia i zaskarżonej decyzji poprzez dopuszczenie dowodu z opinii biegłych sądowych i twierdziła, że stan zdrowia ubezpieczonego strony powodowej nie uległ poprawie. Powód jest pod opieką lekarzy specjalistów a w kwietniu 2015 roku miał wykonany zabieg na kręgosłupie polegający na usunięciu przepukliny, wszczepieniu urządzenia do teko.., dekompresji wyrostka ko..., kolczystego, uwolnienie i uwolnienia zrostów rdzenia kręgowego. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o oddalenie odwołania wskazując, że ubezpieczony był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy do dnia 30 września 2011 roku. W dniu 12 sierpnia 2013 roku ubezpieczony złożył wniosek o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy na dalszy okres, który został załatwiony decyzją odmowną dnia 27 września 2013 roku a w wyniku wniesionego odwołania od tej decyzji Sąd Okręgowy w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 5 maja 2015 roku uchylił decyzję z 27 września 2013 roku i przekazał sprawę do rozpoznania organowi rentowemu oraz umorzył postępowanie w sprawie VI U 3460/13. Postanowienie to uprawomocniło się 22 maja 2015 roku. Z uwagi na powyższe wnioskodawca poddany został ponownie badaniom orzeczniczym przez organy orzecznicze ZUS. Orzeczeniem z dnia 26 czerwca 2015 roku lekarz orzecznik stwierdził, iż ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy do 30 czerwca 2016 roku a data powstania częściowej niezdolności do pracy to przed 30 marca 2013 roku i przed 1 sierpnia 2013 roku a częściowa niezdolność do pracy pozostaje w związku z wypadkiem przy pracy i w związku ze stanem narządu ruchu. W wyniku zgłoszenia zarzutu wadliwości tego orzeczenia orzekała następnie komisja lekarska ZUS, która orzeczeniem z dnia 30 lipca 2015 roku stwierdziła, iż ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 15 listopada 2007 roku. Powołując się na artykuł 6-ty ustęp 1-szy Ustawy wypadkowej organ rentowy wskazywał, że renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy w skutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej. Mając powyższe na uwadze organ rentowy nie znalazł podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył, co następuje. Ubezpieczony A. L., upra..., urodzony (...)..., urodzony (...) roku w dniu, był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy do dnia 30 września 2011 roku. Wniosek ponowny o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy złożył on w dniu 12 sierpnia 2013 roku i wniosek ten wszczął postępowanie w niniejszej sprawie. Pierwotnie wniosek ten został rozpoznany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.. Decyzją z dnia 27 września 2013 roku, która odmawiała ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą, w związku z wypadkiem przy pracy. Decyzja ta została uchylona przez Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych postanowieniem z dnia 5 maja 2015 roku wydanym w sprawie o sygnaturze akt VI U 3640..., przepra..., 3..., przepraszam 3460/13. Sąd przekazał także sprawę do ro..., do rozpoznania organowi rentowemu i umorzył postępowanie. W związku z tym organ rentowy rozpoznając ten sam wniosek z dnia 12 sierpnia 2013 roku zarządził przeprowadzenie ponownego postępowania orzeczniczego, w którym lekarz orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 4 sierpnia 2013 roku ustalił, że dnia..., ubezpieczony A. L. jest częściowo niezdolny do pracy, przepraszam, który orzeczeniem z dnia 26 czerwca 2015 roku ustalił, że ubezpieczony A. L. jest częściowo niezdolny do pracy do 30 czerwca 2016 roku a data powstania częściowej niezdolności do pracy to przy..., przed, przed 30 marca 2013 roku operacja w czerwcu 2013 roku i przed 1 sierpnia 2013 roku oraz iż częściowa niezdolność do pracy pozostaje w związku z wypadkiem przy pracy i pozostaje w związku ze stanem narządu ruchu a wypadek przy pracy miał miejsce w dniu 15 listopada 2007 roku. W wyniku złożenia wadliwości od tego orzeczenia komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 30 lipca 2015 roku ustaliła, iż ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy w związku z wypadkiem przy pracy w dniu 15 listopada 2007 roku. Orzeczenie komisji lekarskiej ZUS stanowiło podstawę do wydania zaskarżonej w niniejszej sprawie decyzji z dnia 13 sierpnia 2015 roku. Nadmienić także należy, iż w poprzednio przeprowadzonym postępowaniu orzeczniczym zakończonym decyzją organu rentowego z dnia 27 września 2013 roku lekarz orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 4 września 2013 roku także ustalił, iż ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy do 28 lutego 2014 roku, data powstania częściowej niezdolności do pracy to 1 lipiec 2012 roku, to jest przed 30 marca 2013 roku, czyli przed 1 sierpnia 2013 roku a częściowa niezdolność do pracy pozostaje w związku z wypadkiem przy pracy i pozostaje w związku ze stanem narządu ruchu. W wyniku wniesienia zarzutu wadliwości od tego orzeczenia komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 25 września 2013 roku ustaliła, iż ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy w związku z wypadkiem przy pracy. W postępowaniu sądowym w sprawie VI U 3460/13 dopuszczony został dowód z opinii biegłych sądowych, karta 53-54, karta 53 akt tej sprawy. W opinii tej biegli sądowi specjalista medycyny przemysłowej, specjalista neurolog i specjalista chirurgii urazowej i ortopedii rozpoznali u ubezpieczonego przebyte leczenie operacyjne dyskopatii L4, L5, lipiec 2010 i L5 S1 czerwiec 2013, nawrotowe wypukliny jąder miażdżystych na poziomie L4, L5 i L5 S1 z zaostrzeniem zespołu bólowego lędźwiowo-krzyżowego objawowego i obecnymi opa..., objawami u..., ubytkowymi. Biegli ustalili, iż zmieniają swoją wcześniejszą opinię wydaną w tej sprawie z dnia 5 czerwca 2014 roku, która nie stwierdzała niezdolności do pracy ubezpieczonego i uznali go nadal okresowo częściowo niezdolnym do pracy w związku z wypadkiem przy pracy wskazując, że przyczyną tej niezdolności jest przede wszystkim nawrotowa masywna wypuklina cewnikalno-prawoboczna przestrzeni L5 S1 oraz sekwestr w zachyłku prawym o wymiarach 20 na 12 na 10 milimetrów pozostający w konflikcie schorzeń..., schorzeniem nerwowym i nawroto..., wad..., wypuklina jądra miażdżystego na poziomie L4, L5. Zdaniem tamtego zespołu biegłych sądowych powyższe wypukliny pogorszyły istotnie sprawność ustroju ograniczając zdolność ubezpieczonego do pracy zgodnie z poziomem posiadanych przez niego kwalifikacji zawodowych w zawodzie lakiernika samochodowego, malarza konstrukcji stalowych i magazyniera. Biegli wskazali, iż praca fizyczna, dźwiganie ciężarów, długotrwała praca w pozycji wymuszonej, praca cu..., w warunkach atmosferycznych nasila dolegliwości i niekorzystny postęp schorzeń u ubezpieczonego. Powyższe schorzenia nadal powodują u orzekanego istotne upośledzenie sprawności psychofizycznej ustroju i zdolności do zatrudnienia zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami. Przeciwwskazana jest ciężka praca fizyczna, dźwiganie ciężarów, praca na wysokości, długotrwała praca w pozycji wymuszonej, praca w złych warunkach atmosferycznych oraz praca wymagająca pełnej sprawności psychofizycznej. W ocenie leczącego neurochirurga wskazali biegli sądowi tego zespołu nawrotowe dyskopatie kwalifikują się z powodu do zaostrz..., z powodu zaostrzonej dolegliwości do pilnego, powtórnego leczenia operacyjnego, karta 45 akt. Wobec powyższego biegli ustalili częściową, okresową niezdolność do pracy ubezpieczonego do marca 2016 roku w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 15 listopada 2007 roku wskazując, że mieli do dyspozycji te same dowody, którymi dysponował organ rentowy...
[ koniec części 00:17:37.162] FHF020505_02
[ Przewodniczący 00:17:37.039]
W postępowaniu administracyjnym oraz dodatkowo wyniki badania MRI kręgosłupa z dnia 4 grudnia 2014 i skierowanie do szpitala. Zgodzili się oni z orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z 4 września 2013 roku co do oceny stanu zdrowia ubezpieczonego. Nie podzielili natomiast orzeczenia komisji lekarskiej ZUS z 25 września 2013 roku z powodu większego nasilenia dolegliwości w przebiegu istniejących schorzeń i związanego z tym upośledzenia sprawności ustroju i zdolności do pracy. Powyższych ustaleń Sąd dokonał na podstawie dowodów z dokumentów zebranych w aktach organu rentowego oraz w aktach sprawy Sądu Okręgowego w Bydgoszczy o sygnaturze akt VI U 3460/13. Jeśli chodzi o dalsze ustalenia to Sąd Okręgowy ustalił, iż ubezpieczony posiadał kwalifikacje lakiernika pojazdów samochodowych i pracował na takim stanowisku. Ponadto zatrudniony był także jako pomocnik murarza, pracownik restauracji, jako malarz, goniec, monter stolarki budowlanej i drzewnej, inkasent parkingowy. Wskazywały na to dowody z dokumentów z akt rentowych, w szczególności świadectwa pracy przedłożone w postępowaniu rentowym wszczętym z wniosku z dnia 5 września 2010 roku. Niewątpliwie jednak ubezpieczony posiadał kwalifikacje lakiernika samochodowego i takie kwalifikacje stanowiły punkt odniesienia dla Sądu Okręgowego, dla oceny czy ubezpieczony jest zdolny do wykonywania pracy na takim stanowisku, w tym zawodzie, czy też nie. W związku z tym w celu zweryfikowania stanowiska organu rentowego, opartego na orzeczeniu komisji lekarskiej ZUS z dnia 26 czerwca dwa tysiące pie..., z dnia 30 lipca 2015 roku, z dnia 30 lipca 2015 roku, Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych w składzie: specjalista medycyny przemysłowej, specjalista neurochirurg oraz internista, reumatolog. Zespół biegłych w opinii z dnia 27 października 2016 roku rozpoznał u ubezpieczonego zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne bliznowate po trzech operacach, operacjach odbarczania struktur nerwowych w kanale kręgosłupa lędźwiowego z okresowym zespołem bólowym, rwę kulszową prawostronną w wywiadzie oraz nadciśnienie tętnicze bez jawnych powikłań narządowych. Na podstawie przeprowadzonego badania przedmiotowego materiału lekarskiego znajdującego się w aktach sprawy biegli sądowi nie stwierdzili niezdolności do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. W okresie od poprzedniego badania, zdaniem biegłych tego zespołu, stan zdrowia ubezpieczonego uległ poprawie. Nie stwierdzo..., nie stwierdzono zaburzeń funkcjonalnych, bez objawów rwy kulszowej, bez objawów korzeniowych, bez niedowładów, bez zaburzeń zwieraczy, efekt pooperacyjny dobry. W dniu 9 kwietnia 2015 roku ubezpieczony przeszedł operację usunięcia przepukliny jądra miażdżystego na poziomie L5 S1. Biegli wskazali, że zgadzają się z orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS. Dodatkowo zaznaczają, że sam obraz radiologiczny nie stanowi o niezdolności do pracy. Na rozprawie w dniu 6 czerwca 2017 roku Sąd Okręgowy dopuścił dowód z uzupełniającej opinii powołanego zespołu biegłych sądowych w celu wyjaśnienia, który zabieg operacyjny doprowadził u ubezpieczonego zdaniem biegłych sądowych do dobrego efektu pooperacyjnego, zajęcia przez biegłych stanowiska co do dokumentów znajdujących się w aktach sprawy tutejszego Sądu Okręgowego o sygnaturze akt VI U 3460/13, wcześniej nie dołączonych do akt niniejszej sprawy, a w szczególności co do badania, zajęcia stanowiska co do badania rezonansem magnetycznym na karcie 47 akt sprawy VI U trzydzieś..., 3460/13 oraz opinii biegłych sądowych z dnia sie..., 17 marca 2015 roku - karta 53 akt sprawy VI U 3460/13 i wyjaśnienia czy biegli zgadzają się z tą opinią, czy kwestionują ją i dlaczego. Jak również Sąd w tezie dowodowej tego postanowienia zwrócił się o wyjaśnienie czy w okresie, do biegłych, czy w okresie od 1 dnia miesiąca, w którym ubezpieczony złożył wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 15 listopada 2007 roku, data złożenia wniosku 12 sierpień 2013 roku, był on zadaniem biegłych sądowych już zdolny do pracy, czy też był niezdolny do pracy w jakimś stopniu i ewentualnie od kiedy, jak również czy zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa u ubezpieczonego ujawnione w badaniu rezonansem magnetycznym z dnia 4 grudnia 2014 roku - karta 47 akt sprawy VI U 3460/13 czyniły go nadal niezdolnym do pracy w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 15 listopada 2017 roku, tak jak orzekł to zespół biegłych w opinii z dnia 16 marca 2015 roku, i ewentualnie do jakiej daty. Biegli sądowi w opinii uzupełniającej z dnia 27 października 2016 roku - karta 46 akt niniejszej sprawy wskazali, że trzeci zabieg operacyjny wykonany w dniu 9 kwietnia 2015 roku - karta 6 akt sądowych niniejszej sprawy, doprowadził ubezpieczonego do dobrego efektu opera..., pooperacyjnego. Opis badania rezonansu magnetycznego na karcie 47 akt sprawy VI U 3460/13 wskazywał, że istnieją wskazania do leczenia operacyjnego. Biegli sądowi zgodzili się z opinią biegłych sądowych z dnia 17 marca, w istocie rzeczy z 16 marca na karcie 53 akt sprawy VI U 3460/13, ponieważ w badaniu rezonansu magnetycznego stwierdzono na poziomie L5 S1 nawrotową, masywną przepuklinę centralną, prawoboczną pozostająca w konflikcie korzeniowym, z korzeniem nerwowym oraz nawrotową przepuklinę jądra miażdżystego na wysokości L4 L5. Biegli wskazali, że ubezpieczony złożył wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 15 listopada 2007 roku. Wniosek ten złożył 12 sierpnia 2013 roku. ZUS rozpatrzył wniosek 13 sier..., wniosek z dnia 13 sierpnia 2015 roku i zdaniem biegłych sądowych ubezpieczony był częściowo niezdolny do pracy do marca 2016 roku, ponieważ w dniu 9 kwietnia 2015 roku miał wykonany zabieg operacyjny kręgosłupa. W związku z tym biegli zmienili częściowo swoją opinię wskazując, że ubezpieczony był częściowo niezdolny do pracy w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 15 listopada 2007 roku, tak jak orzekł to zespół biegłych sądowych w opinii z 16 marca 2017 roku do marca 2016 roku, ponieważ wskazana jest po zabiegu rehabilitacja. Zastrzeżenia do tej opinii zgłosi w piśmie procesowym z dnia 27 lipca 2017 roku organ rentowy, który powołując się na stanowisko przewodniczącego komisji lekarskiej ZUS nie akceptował opinii biegłych o częściowej niezdolności do pracy istniejącej do marca 2016 roku. Organ rentowy wskazywał, że badany po przebytym leczeniu operacyjnym dyskopatii L5 S1 w dniu 9 kwietnia 2015 roku. W opinii z 27 października 2016 roku biegli stwierdzili dobry efekt leczenia operacyjnego, a podczas badania przez komisję lekarską w dniu 30 lipca 2015 roku nie stwierdzono zaburzeń funkcjonalnych ze strony kręgosłupa. W badaniu neurologicznym przeprowadzonym przez komisję lekarską stwierdzono osłabienie, osłabienie odruchu kolanowego prawego, a poza tym bez zaników mięśniowych, siła mięśniowa zachowana. Komisja lekarska nie stwierdziła długotrwałej niezdolności do pracy i zdaniem przewodniczącego komisji lekarskiej ZUS przeczy temu..., opinii biegłych sądowych przeczy badanie i orzeczenie komisji z trzydzieste..., komisji lekarskiej ZUS z 30 lipca 2015 roku i wcześniejsza opinia tych biegłych z dnia 27 października 2016 roku zgodna z orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS. Organ rentowy wnosił w związku z tym o dopuszczenie dowodów z innego zespołu biegłych sądowych celem obiektywizacji, a w przypadku nieuwzględnienia tego wniosku o oddalenie odwołania. Biegli sądowi złożyli w ramach kontynuacji postępowania dowodowego ustne wyjaśnienia na posiedzeniu rozprawowym w dniu 12 października 2017 roku, e-protokół rozprawy - karta 79 akt, skrócony protokół rozprawy - karta 77, 78 akt sprawy. Specjalista neurochirurg podtrzymał swoją opinię uzupełniającą z dnia 29 czerwca 2017 roku, wskazując że ubezpieczony w kwietniu 2015 roku przeszedł zabieg operacyjny, trzeci z kolei, dotyczący usunięcia masywnej przepukliny dyskowej na odcinku L5 S1. Po tej operacji ubezpieczony miał czas, aby powrócić do zdrowia, co nastąpiło zdaniem biegłego sądowego neurochirurga 31 marca 2015 roku, a ubezpieczony był częściowo niezdolny do pracy w związku z wypadkiem przy pracy od 1 sierpnia 2013 roku do 31 marca 2016 roku. Po marcu 2016 roku zdaniem biegłego ubezpieczony nie był już niezdolny do pracy w związku z wypadkiem przy pracy. Biegły wskazał, że rehabilitacja ubezpieczonego po zabiegu operacyjnym w 2015 roku przyniosła efekty i ubezpieczony od dnia 1 kwietnia 2016 roku nie był już częściowo niezdolny do pracy w związku z wypadkiem przy pracy. Podczas badania przedmiotowego przeprowadzonego przez biegłego w październiku 2016 roku jego deficyt neurologiczny był znikomy i ograniczał się do niewielkiego niedowładu stopy lewej. Zdaniem biegłego stan pacjenta opisany w karcie informacyjnej, którą złożył on do akt sprawy na rozprawie - karta 73, nie świadczy o jego niezdolności do pracy, bo po trzecim zabiegu operacyjnym nastąpiła istotna poprawa stanu zdrowia, która od 1 kwietnia 2016 roku nie czyniła ubezpieczonego niezdolnym do pracy. Opinię uzupełniającą z dnia 29 czerwca 2017 roku podtrzymali także specjalista internista, reumatolog, zgadzając się z ustnymi wyjaśnieniami biegłego neurochirurga. Biegła ta wskazała, że ubezpieczony, gdyby był nadał częściowo niezdolny do pracy od kwietnia 2016 roku to lekarz leczący postępowałby tak, jak z ciężko chora osobą, a gdy badała ubezpieczonego w październiku 2016 roku to nie był on już niezdolny do pracy w związku z wypadkiem przy pracy. Dodatkowo biegła ta wskazała, specjalista internista reumatolog, że po wykonaniu ewentualnego badania rezonansem magnetycznym ubezpieczony musiał być i tak ponownie być badany przez neurochirurga i dopiero w wyniku tego badania można by stwierdzić, że stan zdrowia, stan jego zdrowia pogorszył się do stanu, który był ustalony w październiku 2016 roku, gdyby w stanie zdrowia ubezpieczonego rezonans magnetyczny pokazał pogorszenie stanu zdrowia może on złożyć ponowny wniosek o rentę. Swoją opinię podtrzymała także w ustnych wyjaśnieniach specjalista medycyny przemysłowej, zgadzając się z opiniami wcześniej wskazanych biegłych. Dostrzegając, iż ubezpieczony posiada umiarkowany stopień niepełnosprawności biegła ta stwierdziła, że praca montera stolarskiego nie jest ciężką pracą fizyczną, jak też podobnie praca lakiernika samochodowego. Ciężką pracą jest natomiast praca pomocnika murarza i murarza.
[ Koniec części 00:35:13.961] FHF020505_03
[ Przewodniczący 00:35:21.978] Na rozprawie tej Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii drugiego zespołu biegłych sądowych w składzie, neurolog, neurochirurg, specjalista medycyny pracy na okoliczności wskazane w tezie dowodowej postanowienia dowodowego z dnia 12 października 2015 roku karta 10 akt sprawy oraz w tezie dowodowej postanowienia wydanego na rozprawie w dniu 6 czerwca 2017 roku karta 42 akt sprawy ze szczególnym uwzględnieniem, czyli, w jakim okresie ubezpieczony był i nie jest niezdolny do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, czy częściowa niezdolność do pracy w związku z wypadkiem ustała z dniem 1 kwietnia 2016 roku tak jak ustalili to biegli sądowi pierwszego zespołu biegłych składając wyjaśnienia na rozprawie w dniu 12 października 2017 roku i w opinii uzupełniającej czy też po dniu 31 marca 2016 roku ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy w związku z wypadkiem przy pracy ewentualnie do kiedy. Ubezpieczony złożył także do akt sprawy po wydaniu postanowienia dowodowego badania rezonansem magnetycznym na kartach 81, 82, 83 i 84 akt niniejszej sprawy. W opinii z dnia 7 grudnia 2017 roku drugi zespół biegłych sądowych rozpoznał u ubezpieczonego stan po leczeniu operacyjnym dyskopatię L4, L5 i L5S1 z nawrotowymi wypuklinami jąder miażdżystych na tym poziomie, przewlekły zespół bólowy lędźwiowo-krzyżowy objawowy z zaostrzeniami i obecnymi objawami ubytkowymi i na podstawie przeprowadzonego badania przedmiotowego oraz zebranego w sprawie materiału lekarskiego ustalił, że stan zdrowia ubezpieczonego czyni go niezdolnym do pracy. Przyczyną jest stan po leczeniu operacyjnym dyskopatii L4, L5 i L5S1 z nawrotowymi wypuklinami jąder miażdżystych na tym poziomie, przewlekły zespół bólowy lędźwiowo-krzyżowy objawowy z zaostrzeniami i obecnymi objawami ubytkowymi, nadciśnienie tętnicze. Schorzenia te skutkują u orzekanego ograniczeniem ruchomości kręgosłupa lędźwiowego, przewlekłym zespołem lędźwiowo-krzyżowym objawowym z częstymi zaostrzeniami i obecnymi objawami ubytkowymi. Zdaniem biegłych sądowych praca fizyczna, dźwiganie ciężarów, długotrwała praca w pozycji wymuszonej, praca w złych warunkach atmosferycznych nasila dolegliwości i niekorzystny postęp schorzeń. Otóż te schorzenia nadal powodują u orzekanego istotne upośledzenie sprawności psychofizycznej ustroju i zdolności do zatrudnienia. Przeciwwskazana jest ciężka praca fizyczna, dźwiganie ciężarów, długotrwała praca w pozycji wymuszonej, praca w złych warunkach atmosferycznych oraz praca wymagająca pełnej sprawności psychofizycznej. W badaniu biegłego neurologa i neurochirurga odnotowano skargi na dolegliwości bólowe kręgosłupa, w badaniu neurologicznym stwierdzono ruchomość kręgosłupa lędźwiowego nieznacznie ograniczoną, objawy rozciągowe obecne w zakresie obu kończyn dolnych L większe od P, odruchy skokowe osłabione, lewy prawie wzniesiony, niedoczulicę w zakresie korzeni L5S1 po stronie lewej i niewielki deficyt siły mięśniowej prostowników stopy lewej, stwierdzają także, iż próby móżdżkowe są w normie. W końcowych wnioskach biegli wskazali, że ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy do grudnia 2019 roku w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 15 listopada 2007 roku. Częściowa niezdolność do pracy istnieje nadal od daty zgodnej z orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 26 czerwca 2015 roku karta 18 akt ZUS, to jest od 1 kwietnia 2016 roku i spowodowana jest schorzeniami układu kostno-stawowego z objawami neurologicznymi. Zdaniem biegłych sądowych stan zdrowia ubezpieczonego od tego czasu mimo stosowanego leczenia nie uległ istotnej poprawie. Częściowa niezdolność do pracy ma charakter okresowy z powodu możliwości poprawy stanu zdrowia po zastosowanym leczeniu specjalistycznym. Biegli wskazali, że do oceny stanu zdrowia i uznania częściowej niezdolności do pracy za podstawę mieli te same dowody, którymi dysponował organ rentowy w postępowaniu administracyjnym oraz dodatkową dokumentację medyczną z dalszego le..., leczenia neurochirurgicznego. Zgodzili się oni z orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 26 czerwca 2015 roku i biegłych sądowych z dnia 27 października 2000 siedem..., 16 roku, co do oceny stanu zdrowia i częściowej niezdolności do pracy podzielili również częściowo opinię uzupełniającą biegłych sądowych z dnia 29 czerwca 2017 roku karta 46 akt niniejszej sprawy.Co do orzeczonej częściowej niezdolności do pracy, ale u..., uznali oni, iż trwała ta niezdolność nieprzerwanie od 1 kwietnia 2016 roku i pozostaje w związku z wypadkiem przy pracy. Biegli nie zgodzili się z orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z 30 lipca 2015 roku z powodu większego nasilenia dolegliwości w przebiegu istniejących u orze..., u orzekanego schorzeń, które nadal powodują istotne upośledzenie sprawności ustroju i zdolności do zatrudnienia. Z uwagi na to, że opinia ta w sposób budzący pewne wątpliwości nie odnosiła się do pełnego okresu będącego przedmiotem sporu w niniejszej sprawie oraz z uwagi na zastrzeżenia organu rentowego do tej opinii Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii uzupełniającej. Jeśli chodzi o zastrzeżenia organu rentowego do wskazanej opinii drugiego zespołu biegłych sądowych to w piśmie procesowym z 17 stycznia 2018 roku karta 106 organ rentowy wskazywał, że przewodniczący komisji lekarskiej ZUS nie podziela opinii biegłych o częściowej niezdolności do pracy z powodu schorzenia kręgosłupa i, i w związku z wypadkiem przy pracy istniejącej od 1 kwietnia 2016 roku do grudnia 2019 roku. Organ rentowy wskazywał, że biegli zgodnie z posiadaną wiedzą specjalistyczną poddają merytorycznej ocenie trafność wydanego orzeczenia komisji lekarskiej ZUS o zdolności do pracy lub jej braku do dnia wydania decyzji w sprawie uprawnień doświadczenia. Komisja lekarska ZUS wydała orzeczenie w dniu 30 lipca 2015 roku a decyzja ZUS została wydana 13 sierpnia 2015 roku i do tego okresu biegli powinni się odnieść. Natomiast biegli ustalili datę powstania częściowej niezdolności do pracy od 1 kwietnia 2016 roku, to jest po badaniu przez komisję lekarską ZUS i po wydaniu zaskarżonej decyzji, a nie do końca okresu przepraszam, a nie do okresu postępowania rentowego przed ZUS. Ponadto organ rentowy podnosił, że podczas badania przez komisję lekarską ZUS z 30 lipca 2015 roku nie stwierdzono zaburzeń funkcjonalnych w stopniu powodującym długotrwałą niezdolność do pracy. W badaniu neurologicznym przeprowadzonym przez komisję lekarską ZUS poza osłabieniem odruchu kolanowego brak było innych odchyleń zaników mięśniowych, siła mięśniowa zachowana. Komisja lekarska nie stwierdziła, zatem długotrwałej niezdolności do pracy. Także biegli sądowi po przeprowadzonym badaniu w dniu 27 października 2016 roku nie stwierdzili objawów rwy kulszowej, objawów korzeniowych, niedowładu zaburzeń zwieraczy, co przeczy i z..., zdaniem organu rentowego istnienie częściowej niezdolności do pracy w ciągłości od 1 kwietnia 2016 roku do grudnia 2019 roku. Schorzenie kręgosłupa ubezpieczonego przebiega z okresami zaburzeń i remisji w okresie zaostrzeń może być leczona w ramach czasowej niezdolności do pracy. Pozwany organ rentowy wnosił o przeprowadzenie dowodu z opinii uzupełniającej biegłych sądowych a w przypadku nieuwzględnienia tego wniosku o oddalenie odwołania. W opinii uzupełniającej z dnia 19 lutego 2018 roku karta 120 akt sprawy biegli sądowi rozpoznali u ubezpieczonego te same schorzenia, które wcześniej rozpoznali w opinii z 7 grudnia 2017 roku i wskazali, że po zapoznaniu się z uwagami Sądu oraz organu rentowego wyrażonymi w piśmie procesowym z 17 stycznia 2018 roku karta 106, jak również z dokumentacją znajdującą się w aktach sprawy i ZUS oraz dostarczoną przez badanego podtrzymują swoją opinię z dnia 7 grudnia 2017 roku ustalając, że stan zdrowia ubezpieczonego czyni go nadal częściowo niezdolnym do pracy. Przyczyną jest stan po leczeniu operacyjnym dyskopatii L4, L5 i L5S1z nawrotowymi wypuklinami jąder miażdżystych na tym poziomie oraz przewlekły zespół bólowy lędźwiowo-krzyżowy objawowy z zaostrzeniami i obecnymi objawami ubytkowymi oraz nadciśnienie tętnicze. Biegli wyjaśnili również, że w przypadku ubezpieczonego zasadnicze schorzenia dotyczące układu kostno-stawowego z objawami neurologicznymi mają charakter przewlekły i postępujący. A stan zdrowia ubezpieczonego mimo stosowanego leczenia operacy..., operacyjnego nie uległ istotnej poprawie. Wykonane badanie MRI kręgosłupa z dnia 4 grudnia 2014 roku karta 47 akt sprawy ujawniło nawrotowe wypukliny jąder miażdżystych na poziomie operowanym L4, L5 i L5S1 co przełożyło się na badanie kliniczne. W odpowiedzi na zastrzeżenia organu rentowego biegli stwierdzili także, że pierwszy zespół biegłych w opinii uzupełniającej z dnia 27 października 2016 roku karta 46 akt sprawy uznał, że ubezpieczony był nadal częściowo niezdolny do pracy do marca 2016 roku. Również lekarz orzecznik ZUS w orzeczeniu z dnia 26 czerwca 2015 roku uznał ubezpieczonego za nadal częściowo niezdolnego do pracy. W odpowiedzi na zapytanie Sądu biegli stwierdzili, że są skłonni uznać częściową niezdolność do pracy, u, że częściowa niezdolność do pracy powstała u ubezpieczonego przed dniem 1 sierpnia 2013 roku, w czym byli oni zgodni z orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 4 września 2013 roku karta 15 akt rentowych. Wobec po..., powyższego nie podzielili oni zastrzeżeń organu rentowego i podtrzymali swoją uprzednią opinię uznając, że ubezpieczony jest nadal częściowo okresowo niezdolny do pracy do grudnia 2019 roku w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 15 listopada 2017 roku. Zastrzeżenia do tej opinii zgłosił w piśmie procesowym organ rentowy. Pismo procesowe z dnia 29 marca 2018 roku karta 130. Po zapoznaniu się z tym orzeczeniem i powołując się na stanowisko przewodniczącego komisji lekarskiej ZUS organ rentowy ponosi..., podnosił, że nie podziela tej opinii biegłych sądowych. Komisja lekarska po przeprowadzonym badaniu w dniu 25 września 2013 roku stwierdziła dobry efekt leczenia operacyjnego kręgosłupa LS. W czerwcu 2013 roku przebieg pooperacyjny był, był bez powikłań, efekt zabiegu operacyjnego dobry, bez istotnych zaburzeń funkcjonalnych w badaniu neurologicznym, objawy korzeniowe ujemne, bez niedowładów zaników mięśniowych zaburzeń zwieraczy. Organ rentowy podnosił, że komisja lekarska nie stwierdziła długotrwałej niezdolności do pracy, a schorzenie kręgosłupa ubezpieczonego przebiega z okresami zaostrzeń, które mogą być leczone w ramach czasowej niezdolności do pracy. Podobnie dobry efekt leczenia operacyjnego komisja lekarska stwierdziła w dniu 30 lipca 2015 roku nie stwierdzając długotrwałej niezdolności do pracy z powodu schorzenia kręgosłupa. Dobry efekt leczenia operacyjnego oraz brak niezdolności do pracy z powodu schorzenia kręgosłupa potwierdzili biegli sądowi w swojej opinii z dnia 27 października 2016 roku w związku z tym organ rentowy nadal nie podzielał opinii o częściowej niezdolności do pracy ubezpieczonego istniejącej od kwietnia 2016 roku do grudnia 2019 roku. Organ rentowy wnosił w związku z tym o dopuszczenie dowodu z opinii drugiego zespołu biegłych sądowych celem obiektywizacji rozpoznania, a w przypadku odmowy uwzględnienia tego wniosku domagał się oddalenia odwołania. Dokonując oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego z punktu widzenia dyrektyw wskazanych w artykule 233 paragraf 1 Kodeksu postępowania cywilnego Sąd Okręgowy uznał, iż zebrany w sprawie materiał dowodowy dawał podstawy do dokonania istotnych dla rozstrzygnięcia sporu ustaleń i merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. Obszerny zebrany w sprawie niniejszej, jak również w sprawie poprzednio do toczącej się przed Sądem Okręgowym o sygnaturze VI U 3460/13 materiał dowodowy potwierdzał jednoznacznie, iż ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy w związku z wypadkiem przy pracy. Podkreślić należy, że taką niezdolność do pracy stwierdzili biegli sądowi w opinii uzupełniającej z dnia 16 marca 2015 roku sporządzone jest w sprawie VI U 3460/13, a także zespół pierwszy zespół biegłych wycofał się częściowo ze swojego stanowiska prezentowanego w opinii z dnia 27 października 2016 roku, co do pełnej zdolności ubezpieczonego do pracy u..., i uznał ubezpieczonego także za częściowo niezdolnego do pracy w związku z wypadkiem przy pracy do 31 marca 2016 roku. Rozbieżność pomiędzy opiniami pierwszego i drugiego zespołu dotyczyła tego czy od 1 kwietnia 2016 roku ubez..., powyższa częściowa niezdolność do pracy ubezpieczonego w związku z wypadkiem przy pracy nadal występowała czy też nie. Natomiast, jeśli chodzi o okres od 1 sierpnia 2013 roku do 31 marca 2016 roku to w istocie rzeczy 3 opinie biegłych sądowych potwierdzały...
[ koniec części 00:52:51.084] FHF020505_04
[ Przewodniczący 00:52:52.420] Częściową niezdolność do pracy w związku z wypadkiem przy pracy ubezpieczonego. Jeśli chodzi o roz..., ocenę dowodów z opinii pierwszego i drugiego zespołu, to Sąd Okręgowy uznał, iż bardziej wiarygodną jest opinia drugiego zespołu biegłych sądowych. Główna i uzupełniająca zgodnie, z którą częściowa niezdolność do pracy ubezpieczonego w związku z wypadkiem przy pracy istnieje od 1 sierpnia 2013 roku do grudnia 2019 roku. W szczególności wskazać należy, że wbrew zastrzeżeniom organu rentowego polemizującym z ustaleniami tych opinii w badaniu neurologa i neurochirurga poprzedzającym wydanie opinii z 7 grudnia 2017 roku biegli ustalili konkretne zmiany czynnościowe organizmu ubezpieczonego będące wynikiem schorzeń neurologiczno i neurochirurgicznych. W szczególności stwierdzili ruchomość kręgosłupa lędźwiowego nieznacznie ograniczoną, objawy rozciągowe obecne w zakresie obu kończyn dolnych L większe od P, odruchy skokowe osłabione, lewy prawy zniesiony, niedoczulicę w zakresie korzeni L5 S1 po stronie lewej i niewielki deficyt siły mięśniowej prostowników stopy lewej. W związku z tym, że schorzenie ubez..., biegli dostrzegali także, że schorzenie ubezpieczo..., schorzenia ubezpieczonego, schorzenia kręgosłupa przebiegają w okresie remisji i zaostrzeń tym niemniej ocenili stan zdrowia ubezpieczonego w sposób kompleksowy z uwzględnieniem również przebiegu tych schorzeń mających długotrwały wieloletni charakter. W szczególności także fakt, że ubezpieczony był trzykrotnie operowany. Zdaniem biegłych sądowych te okoliczności wskazują, że zasadnicze schorzenia układu kostno - stawowego z objawami neurologicznymi mają charakter przewlekły i postępujący, a stan zdrowia ubezpieczonego mimo stosowanego leczenia operacyjnego nie uległ poprawie. Występują, bowiem u ubezpieczonego nawrotowe wypukliny jąder miażdżystych na poziomach operowanych L4 L5 i L5 S1 co potwierdzone badaniem rezonansem magnetycznym kręgosłupa z dnia 4 grudnia 2014 roku na karcie 47 akt, co przełożyło, że on także na badanie kliniczne przeprowadzone przez biegłych sądowych. Wskazać także należy, że biegli sądowi drugiego zespołu odnieśli się do kwalifikacji zawodowych ubezpieczonego w zawodzie lakiernika pojazdów samochodowych, lakiernika, pomocnika murarza, pracownika budowlanego. Przy istniejących u ubezpieczonego schorzeniach i skutkach tych schorzeń na stan czynnościowy organizmu biegli wskazali, że praca fizyczna, dźwiganie ciężarów, długotrwała praca w pozycji wymuszonej, praca w złych warunkach atmosferycznych nasila dolegliwości i niekorzystny postęp schorzeń, a przeciwskazana jest praca fiz..., ciężka praca fizyczna, dźwiganie ciężarów, długotrwała praca w pozycji wymuszonej, praca w złych warunkach atmosferycznych oraz praca wymagająca pełnej sprawności psychofizycznej, a w ramach posiadanych kwalifikacji zawodowych ubezpieczony tego rodzaju pracę wykonywał. Wskazać także należy, że w ustnych wyjaśnieniach specjalista medycyny pracy członek pierwszego zespołu biegłych I. D.
[ f 00:57:51.156] także uznawała, że ciężką pracą fizyczną jest praca pomocnika murarza i murarza i dostrzegała, że ubezpieczony po wykonaniu ewentualnego badania rezonansem magnetycznym musiałby i tak ponownie zostać przebadany przez neurochirurga i dopiero w wyniku tego badania można by stwierdzić, że stan pogorszył się od stanu, który ustalono w październiku 2016 roku. W ramach badania ubezpieczonego badania przedmiotowego przeprowadzonego przez drugi zespół biegłych, takie badanie zostało przeprowadzone. Biegli sądowi w sposób stanowczy wypowiedzieli się zgodnie z posiadaną specjalistyczną wiedzą medyczną, co do stanu zdrowia ubezpieczonego. Podkreślić także należy, że neurochirurg doktor nauk me..., przepraszam, że neurolog doktor nauk medycznych T. Ś.
[ f 00:59:02.720] był także członkiem zespołu biegłych sądowych, który, która stwierdziła częściową niezdolność do pracy. W opinii sporządzonej na potrzeby sprawy VI U trzy..., 3460/13, a zatem znał historię schorzeń ubezpieczonego i te same uwagi odnoszą się także do specjalisty medycyny pracy, medycyny przemysłowej doktor nauk medycznych M. K.
[ f 00:59:41.280] Dokonując subsumpcji właściwych przepisów prawa materialnego do ustalonego w sprawie stanu faktycznego Sąd Okręgowy wskazuje, iż zgodnie z artykułem 6 ustępem 1 punktem 6 Ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych - Dziennik Ustaw z 2017 roku pozycja 1773 tekst jednolity. Z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługują następujące świadczenia, między innymi renta z tytułu niezdolności do pracy dla ubezpieczonego, który stał się niezdolny do pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej. Wskazać także należy, że warunki nabywania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy w przepisach Ustawy z 30 października 2002 roku zostały złagodzone w stosunku do wymogów przewidzianych w Ustawie z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych- tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2017 roku pozycja 1383. Zgodnie z ustępem 2 artykułu 17 Ustawy wypadkowej - świadczenia, o których mowa w ustępie 1 artykułu 17 między innymi, jeśli chodzi o rentę z tytułu niezdolności do pracy przysługują niezależnie od długości okresu ubezpieczenia wypadkowego oraz bez względu na datę powstania niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową. Zgodnie zaś z ustępem 3 artykułu 17 przy..., zgodnie zaś z ustępem 4 artykułu 17 - prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, które ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy, przywraca się w razie ponownego powstania tej niezdolności bez względu na okres, jaki upłynął od ustania prawa do renty. Jeśli chodzi o same kryteria ustawowe oceny niezdolności do pracy to zastosowanie z mocy odesłania przewidzianego w artykule 17 ustępie 1 Ustawy wypadkowej mają przepisy Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W artykule 12 ustępie 1 stwierdza się, że niezdolną do pracy w rozumieniu Ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Ustęp 2 artykułu, ustęp 3 artykułu 12 wskazuje, że częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. A artykuł 13 ustęp 1 stwierdza, że przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się: po pierwsze - stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji oraz możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psycho..., psychofizyczne. Zgodnie zaś z artykułem 59 ustępem 1 punktami 1 i 2 - osobie, która spełniła warunki określone w artykule 57 przysługuje: po pierwsze - renta stała, jeżeli niezdolność do pracy jest trwała. Po drugie - renta okresowa, jeżeli niezdolność do pracy jest okresowa. Biegli sądowi zastosowali przy ocenie stanu zdrowia ubezpieczonego powyższe kryteria orzecznicze, kwalifikując w ocenie Sądu w sposób niebudzący wątpliwości, chodzi ra..., zarówno o biegłych, częściowo o biegłych pierwszego zespołu, jak i o biegłych dru..., w szczególności drugiego zespołu osobę powoda do kategorii osób częściowo niezdolnych do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji zawodowych. A w tej sytuacji w oparciu o powołane przepisy prawa materialnego ubezpieczony nabył prawo do dochodzonego świadczenia od pierwszego dnia miesiąca, w którym złożył wniosek o to świadczenie zgodnie z unormowaniem zamieszczonym w artykule 129 ustępie 1 Ustawy emerytalno - rentowej. Dlatego na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego w związku z artykułem z po..., w związku z powołanymi przepisami prawa materialnego Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w punkcie pierwszym wyroku. W punkcie drugim wyroku Sąd nie stwierdził odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, o której mowa w artykule 118 ustęp 1a Ustawy emerytalno-rentowej. Za tego rodzaju rozstrzygnięciem przemawiały okoliczności dochodzenia przez ubezpieczonego roszczenia i przebieg postępowań sądowych. Organ rentowy nie miał, bowiem wpływu na decyzje Sądu uchylającą pierwotnie, pierwotną decyzją i przekazującą sprawę do rozpoznania organowi rentowemu. A przy ponownym rozpoznaniu sprawy stanowiska biegłych sądowych także nie były jednoznaczne. Pierwotnie zespół biegłych sądowych, pierwszy zespół biegłych nie stwierdził niezdolności do pracy, a zys..., drugi zespół biegłych jak i zresztą pierwszy zespół biegłych analizowali nową dokumentację medyczną dotyczącą leczenia ubezpieczonego, która, którą nie dysponował częściowo również organ rentowy przy orzekaniu. Te wszystkie okoliczności zdaniem Sądu Okręgowego powodują, iż nie było podstaw do wydania orzeczenia stwierdzającego powyższą odpowiedzialność. Zgodnie z artykułem 99 paragrafem 1 i paragrafem 3 Kodeksu postępowania cywilnego, artykuł 98 paragraf 1 stwierdza, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony, koszty procesu. Zgodnie z paragrafem 3 tego przepisu - do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określonych w odrębnych przepisach. Artykuł 99 wskazuje, że stronom reprezentowanym przez radcę prawnego zwraca się koszty w wysokości należnej według przepisów o wynagrodzeniu adwokata. W związku z tym, mając na względzie datę wniesienia odwołania w niniejszej sprawie 21 wrzesień 2015 roku Sąd Okręgowy na podstawie paragrafu 12 ustępu 1 punktu 1, przepraszam ustę..., na podstawie paragrafu 12 ustępu 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu - Dziennik Ustaw z 2013 roku pozycja 461 w brzmieniu nadanym Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 lipca 2015 roku - Dziennik Ustaw z 2015 roku pozycja 1079 w punkcie trzecim wyroku przyznał od strony wygrywającej spór, przyznał od strony przegrywającej spór, czyli od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na rzecz strony wygrywającej spór, czyli ubezpieczonego zwrot kosztów zastępstwa prawnego według przewidzianej w powołanym przepisie stawki minimalnej. Na tym wygłoszenie uzasadnienia zakończono. (...)