Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 381/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 sierpnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Kielcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSR Jadwiga Szner - Dobrowolska

Protokolant:

sekr. sądowy Magdalena Ciopińska

po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2017 roku w Kielcach

sprawy O. P. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego matkę K. P.

przeciwko Wojewódzkiemu Zespołowi do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...)

o ustalenie niepełnosprawności

na skutek odwołania O. P. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego matkę K. P.

od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...)

z dnia 18 kwietnia 2017 roku, znak: (...). (...).2.154.2017

oddala odwołanie

SSR Jadwiga Szner – Dobrowolska

Sygn. akt IV U 381/17

UZASADNIENIE

Orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności z dnia 17 marca 2017r. (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w P. postanowił nie zaliczyć małoletniej O. P. do osób niepełnosprawnych (k. 13).

Nie zgadzając się z tym orzeczeniem K. P. przedstawiciel ustawowy małoletniej O. złożyła w dniu 28 marca 2017r. odwołanie od tego orzeczenia podnosząc, iż orzeczenie to jest niezgodne ze stanem faktycznym i należy uznać małoletnią za osobę niepełnosprawną. Córka ma 8 lat, choruje na celiakię i ma ewidentne ograniczenia w samodzielnej egzystencji. Wymaga zwiększonej opieki matki, musi mieć dietę bezglutenową, jest pod stałą opieką poradni gastrologicznej Wojewódzkiego Szpitala (...) w K..

(dowód: odwołanie k.15akt (...).PZ.730.47.17)).

Przewodniczący (...) do Spraw Orzekania o Niepełnoprawności w P. nie znalazł podstaw do zmiany zaskarżonego orzeczenia i odwołanie wraz z aktami zostało przekazane do Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w K..

Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) po rozpoznaniu tego odwołania - orzeczeniem z dnia 18 kwietnia 2017 r. utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w P. podnosząc, iż zostało ono wydane zgodnie z ustalonym stanem faktycznym oraz dokumentacją medyczną, a przytoczone w odwołaniu argumenty w świetle załączonej do sprawy dokumentacji medycznej nie dają podstawy do zmiany zaskarżonego orzeczenia, zaś (...) do Spraw Orzekania o Niepełnoprawności w P. prawidłowo nie zaliczył 8- letniej O. P. do osób niepełnosprawnych (k.24).

K. P. złożyła w dniu 15 maja 2017r. odwołanie od tego orzeczenia podnosząc jak omówiono na wstępie.

Przewodniczący Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) nie znalazł podstaw do zmiany powyższego orzeczenia. (k. 2 akt sprawy).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

O. P. urodziła się (...). Zamieszkuje w P. ul. (...). Zamieszkuje wraz z rodzicami i dziadkami. W dacie orzekania była uczennicą III klasy szkoły podstawowej w P.. Z powodu celiakii i niedokrwistości była leczona w poradni gastrologicznej w K.. W grudniu 2016 roku leczona była szpitalnie. W leczeniu zastosowano dietę bezglutenową i od czasu jej zastosowania rozwija się prawidłowo.

W ocenie biegłej specjalistki z zakresu chorób wewnętrznych z powodów gastrologicznych nie stwierdza się niepełnosprawności. Dziecko z rozpoznaną celiakią wymaga przestrzegania diety bezglutenowej, a po jej zastosowaniu rozwija się prawidłowo i nie odbiega wydolnością od zdrowych rówieśników.

W ocenie specjalisty chorób wewnętrznych - gastroenterologa – dziecko O. P. nie jest osobą niepełnosprawną.

Powyższy stan o ustalono w oparciu o akta sprawy PZ ds.ON i WZds.ON i opinię biegłego lekarza specjalisty: chorób wewnętrznych – gastroenterologa dr E. A. (k.12 akt sprawy.)

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 4a ust 1. ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych osoby, które nie ukończyły 16 roku życia zaliczane są do osób niepełnosprawnych, jeżeli mają naruszoną sprawność fizyczną lub psychiczną o przewidywanym okresie trwania powyżej 12 miesięcy, z powodu wady wrodzonej, długotrwałej choroby lub uszkodzenia organizmu, powodującą konieczność zapewnienia im całkowitej opieki lub pomocy w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych w sposób przewyższający wsparcie potrzebne osobie w danym wieku.

Z kolei z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 1 lutego 2002r. w sprawie kryteriów oceny niepełnosprawności u osób w wieku do lat 16 roku życia (Dz. U. z 2002r, nr 17, poz.162), w którym zostały sprecyzowane postanowienia wymienionego powyżej przepisu ustawy wynika, że oceny niepełnosprawności u osoby w wieku do 16 roku życia dokonuje się na podstawie następujących kryteriów (§ 1):

1)przewidywanego okresu trwania upośledzenia stanu zdrowia z powodu stanów chorobowych, o których mowa w § 2, przekraczającego 12 miesięcy,

2)niezdolności do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, takich jak: samoobsługa, samodzielne poruszanie się, komunikowanie z otoczeniem, powodującej konieczność zapewnienia stałej opieki lub pomocy, w sposób przewyższający zakres opieki nad zdrowym dzieckiem w danym wieku, albo

3) znacznego zaburzenia funkcjonowania organizmu, wymagającego systematycznych i częstych zabiegów leczniczych i rehabilitacyjnych w domu i poza domem.

Przy ocenie niepełnosprawności dziecka bierze się pod uwagę (ust.2):

1)rodzaj i przebieg procesu chorobowego oraz jego wpływ na stan czynnościowy organizmu,

2)sprawność fizyczną i psychiczną dziecka oraz stopień jego przystosowania do skutków choroby lub naruszenia sprawności organizmu,

3)możliwość poprawy stanu funkcjonalnego pod wpływem leczenia i rehabilitacji.

O. P. nie została zaliczona do osób niepełnosprawnych.

W niniejszej sprawie spór dotyczył tego, czy orzeczony przez oba Zespoły brak niepełnosprawności dziecka O. P. jest słuszny.

Oba Zespoły tj. zarówno (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w P. jak i Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) orzeczeniami odpowiednio z dnia: 17 marca 2017 roku jak i 18 kwietnia 2017 r. nie zaliczyły O. P. do osób niepełnosprawnych.

Odwołująca się jej matka K. P. kwestionując oba orzeczenia złożyła odwołania od powyższych.

W celu ustalenia, czy małoletnia O. kwalifikuje się do zaliczenia jej do osób niepełnosprawnych - przeprowadzono dowód z opinii biegłego lekarza specjalisty gastrologa oraz pediatry.

Na potrzeby niniejszego postępowania Sąd dopuścił dowód z opinii Biegłej Sądu Okręgowego w Kielcach lekarza specjalisty chorób wewnętrznych i gastroenetrologa - dr E. A. (k.12) oraz dr n. med. T. O. specjalisty pediatrii i alergologii (k. 13-16).

Biegli w opiniach pisemnych sporządzonych na podstawie dokumentacji i badania bezpośredniego dziecka - stwierdzili u niego : zarówno w ocenie biegłej specjalistki z zakresu gastroenterologii – celiakię oraz biegłego pediatry-alergologa także tę chorobę. Biegli zgodnie ustalili, iż stan zdrowia opiniowanej 8-latki wymaga dalszego leczenia ale nie powoduje upośledzenia organizmu w stopniu powodującym niepełnosprawność.

Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) zgodził się z treścią opinii biegłych i nie wnosił zarzutów do wydanej opinii dot. O. P., jednakże matka dziecka nie zgadzając się z treścią wydanych opinii takie wniosła. Wniosła zarzuty do opinii łącznej biegłych w zasadzie sprowadzające się do ponownego wnioskowania o uznanie jej córki za osobę niepełnosprawną. Podnosiła, iż celiakia jest ciężką chorobą metaboliczną, uciążliwą dla dziecka, które nie zawsze zdaje sobie sprawę z tego co może jej zaszkodzić i na „każdym kroku” potrzebuje je pomocy aby móc normalnie funkcjonować.

(vide: zarzuty do opinii k. 31 akt sprawy).

W ocenie Sądu treść opinii łącznej specjalistów – medyków sądowych nie pozostawia wątpliwości, iż dziecko O. P. nie jest dzieckiem niepełnosprawnym.

Biegły pediatra-alergolog podobnie jak gastroenterolog w odpowiedzi na złożone zarzuty podtrzymali swoje opinie, w ocenie Sądu należycie je uzasadniając.

Sąd w całości podzielił wnioski biegłych lekarza specjalistów w zakresie schorzeń występujących u dziecka O. P. zawarte w ich opiniach pisemnych, albowiem opinie te sporządzone zostały przez osoby o wysokich kwalifikacjach zawodowych w oparciu o wnikliwą analizę dokumentacji lekarskiej i badania dziecka odwołującej się.

Opinia biegłych - jest w ocenie Sądu - wyczerpująca, rzetelna, spójna, logiczna i nie zawiera wewnętrznych sprzeczności. Biegli w sposób szczegółowy i konkretny wyjaśnili swoje stanowisko w sprawie, jak również wszelkie sporne zagadnienia w zakresie stanu zdrowia i schorzeń małoletniej.

Biorąc pod uwagę stan zdrowia dziecka biegli prawidłowo uznali i ocenili jego stan zdrowia tj. dziecka nie zakwalifikowanego do osób niepełnosprawnych, należycie w ocenie Sądu uzasadniając (podobnie jak specjaliści PZDs.ON i WZds.ON).

Sąd ocenił, iż zebrany w sprawie materiał dowodowy jest kompletny, biegli specjaliści z zakresu gastroenterologii oraz pediatrii i alergologii wyczerpująco wypowiedzieli się w przedmiocie niniejszej sprawy.

W tym miejscu podnieść należy, iż zgodnie z § 3 ust 1. pkt 3) rozporządzenia z dnia 15 lipca 2003 roku w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności (Dz.U. Nr 139 poz.1328) przy orzekaniu o niepełnosprawności osoby , która nie ukończyła 16 roku życia bierze się pod uwagę możliwość poprawy zaburzonej funkcji organizmu min. np. poprzez zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne, środki techniczne, środki pomocnicze lub inne działania takie jak np. usługi terapeutyczne i rehabilitacyjne oraz konieczność stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.

W przypadku badanej 8–letniej O. P. takie okoliczności nie występowały albowiem małoletnia nie jest osobą niepełnosprawną.

Skoro zaś w świetle powyższych rozważań i opinii biegłych, którzy nie kwestionuje w najmniejszym stopniu nie zaliczenia dziecka do osób niepełnosprawnych - to należało uznać zaskarżone orzeczenie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w K. za prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 kpc orzekł jak w sentencji wyroku.

SSR Jadwiga Szner-Dobrowolska