Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 sierpnia 2018r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Zawiślak

Protokolant: sekr. sądowy Sylwia Karkoszka

w obecności prokuratora ---

po rozpoznaniu w dniu 13.08.2018r.

sprawy K. W. córki P. i J. zd. P., ur. (...) w K.

skazanej prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 16 stycznia 2013r. w sprawie o sygnaturze akt VII K 1165/12, za przestępstwo z art. 190 §1 kk popełnione w dniu 5 sierpnia 2012r. na karę 3 miesięcy ograniczenia wolności, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, kara ograniczenia wolności została wykonana w całości;

II.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 8 stycznia 2014r. w sprawie o sygnaturze akt VII K 833/13 za przestępstwo z art. 288 §1 kk popełnione w dniu 17 lipca 2013r. na karę 2 miesięcy ograniczenia wolności, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, kara ograniczenia wolności została wykonana w całości;

III.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 8 kwietnia 2014r. w sprawie o sygnaturze akt VII K 88/14 za przestępstwo z art. 35 ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt popełnione w okresie od marca 2013r. do dnia 7 listopada 2013r. na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie; kara ograniczenia wolności została wykonana w całości;

IV.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 22 stycznia 2015r. w sprawie o sygnaturze akt VII K 760/14 za przestępstwo z art. 35 ust. 1a ustawy o ochronie zwierząt popełnione w okresie od 10 maja 2014r. do dnia 20 maja 2014r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres lat 4, dozór kuratora, zakaz posiadania zwierząt; postanowieniem z dnia 17.03.2017r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary;

V.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 9 kwietnia 2015r. w sprawie o sygnaturze akt VII K 982/14, za przestępstwo z art. 190 §1 kk popełnione w dniu 14 września 2014r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres lat 2;

VI.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 12 listopada 2015r. w sprawie o sygnaturze akt VII K 541/15 za przestępstwo z art. 281 kk w zw. z art. 283 kk popełnione w dniu 13 sierpnia 2015r. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, kara ograniczenia wolności została wykonana w całości;

VII.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 22 listopada 2016r. w sprawie o sygnaturze akt VII K 315/16, za przestępstwo z art. 288 §1 kk popełnione w dniu 6 grudnia 2015r. na karę 7 miesięcy ograniczenia wolności, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie, obowiązek naprawienia szkody, kara ograniczenia wolności wykonana w całości;

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

1.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 89 § 1b k.k. w miejsce prawomocnych wyroków opisanych w punktach: IV (sygn. akt VII K 760/14) oraz V (sygn. akt VII K 982/14) wymierza skazanej K. W. karę łączną 7 (siedem) miesięcy pozbawienia wolności,

2.  uznaje wyroki opisane w punktach IV (sygn. akt VII K 760/14) i V (sygn. akt VII K 982/14) w części odnoszącej się do kar pozbawienia wolności za pochłonięte niniejszym wyrokiem łącznym z przyjęciem, że w pozostałej części podlegają one odrębnemu wykonaniu,

3.  na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym wyroków opisanych w punktach I, II,III,VI, VII,

4.  zasądza od Skarbu Państwa na rzec Kancelarii Adwokackiej adw. P. G. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych powiększoną o należny podatek od towarów i usług (...) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanej z urzędu,

5.  zwalnia skazaną od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

SSR Anna Zawiślak

II K 248/18

UZASADNIENIE

K. W. została skazana prawomocnymi wyrokami:

VIII.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 16 stycznia 2013r. w sprawie o sygnaturze akt VII K 1165/12, za przestępstwo z art. 190 §1 kk popełnione w dniu 5 sierpnia 2012r. na karę 3 miesięcy ograniczenia wolności, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie. Kara ograniczenia wolności została wykonana w całości;

IX.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 8 stycznia 2014r. w sprawie o sygnaturze akt VII K 833/13 za przestępstwo z art. 288 §1 kk popełnione w dniu 17 lipca 2013r. na karę 2 miesięcy ograniczenia wolności, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie. Kara ograniczenia wolności została wykonana w całości;

X.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 8 kwietnia 2014r. w sprawie o sygnaturze akt VII K 88/14 za przestępstwo z art. 35 ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt popełnione w okresie od marca 2013r. do dnia 7 listopada 2013r. na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie. Kara ograniczenia wolności została wykonana w całości;

XI.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 22 stycznia 2015r. w sprawie o sygnaturze akt VII K 760/14 za przestępstwo z art. 35 ust. 1a ustawy o ochronie zwierząt popełnione w okresie od 10 maja 2014r. do dnia 20 maja 2014r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres lat 4, dozór kuratora, zakaz posiadania zwierząt. Postanowieniem z dnia 17.03.2017r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary;

XII.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 9 kwietnia 2015r. w sprawie o sygnaturze akt VII K 982/14, za przestępstwo z art. 190 §1 kk popełnione w dniu 14 września 2014r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres lat 2;

XIII.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 12 listopada 2015r. w sprawie o sygnaturze akt VII K 541/15 za przestępstwo z art. 281 kk w zw. z art. 283 kk popełnione w dniu 13 sierpnia 2015r. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie. Kara ograniczenia wolności została wykonana w całości;

XIV.  Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 22 listopada 2016r. w sprawie o sygnaturze akt VII K 315/16, za przestępstwo z art. 288 §1 kk popełnione w dniu 6 grudnia 2015r. na karę 7 miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie. Wobec skazanej orzeczono obowiązek naprawienia szkody. Kara ograniczenia wolności została wykonana w całości;

(Dowód : dane o karalności, odpisy wyroków z obliczeniem kary oraz postanowienia k.6-8,17-21, opinia z zakładu karnego k.11-15, 38).

Obecnie skazana ma wprowadzoną do wykonania karę w sprawie o sygnaturze akt VII K 760/14 Sądu Rejonowego w Kaliszu.

(Dowód : opinia o skazanym k. 38).

K. W. karę odbywa od 6 lutego 2018r.w zakładzie karnym typu półotwartego. Deklaruje krytyczny stosunek do popełnionych czynów. Jej zachowanie oceniane jest jako przeciętne, była karana dyscyplinarnie, nie była nagradzana regulaminowo. Skazana deklaruje nadużywanie alkoholu. Problemy z nadużywaniem alkoholu skutkowały odebraniem jej dwójki dzieci i umieszczeniem w placówce państwowej.

(Dowód : opinia o skazanym k. 15).

Sąd w całości dał wiarę przeprowadzonym w sprawie dowodom. Prawdziwość zgromadzonych w sprawie dokumentów: odpisów wyroków, opinii o skazanej, obliczenia wykonania kary i informacji z rejestru skazanych nie budzi wątpliwości i nie była w toku postępowania kwestionowana.

W myśl art. 85 § 1 i 2 k.k. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 k.k., w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w 85 § 1 k.k.

Według art. 89 § 1 kk w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem i bez warunkowego zawieszenia ich wykonania sąd orzeka karę łączną. Wykonanie tak orzeczonej kary łącznej może warunkowo zawiesić, jeżeli sprawca w czasie popełnienia każdego z tych przestępstw nie był skazany na karę pozbawienia wolności i jest to wystarczające do osiągnięcia wobec niego celów kary, w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstw a kara łączna nie przekracza roku .

W niniejszej sprawie wskazane przesłanki do warunkowego zawieszenia wykonania kary łącznej nie zachodzą albowiem skazana była karana wielokrotnie i mimo tego oraz danej jej szansy nie zweryfikowała swojego podejścia do popełniania kolejnych przestępstw. Jej dotychczasowa podstawa nie stwarza pozytywnej prognozy kryminologicznej.

Dlatego też sąd kierował się dyrektywami zawartymi w art. 89 § 1 bkk – zgodnie z którym orzeka się karę łączną pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, przyjmując, że miesiąc kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania równa się 15 dniom kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.

Mając na uwadze powyższe uznać należy, iż w stosunku do K. W. przesłanki wydania wyroku łącznego spełnione zostały w odniesieniu do wyroków opisanych w punktach IV i V.

Granice wymiaru kary łącznej określa przepis art. 86 § 1 k.k. oraz powołany powyżej przepis art. 89 § 1b kk. Granicę dolną stanowi najwyższa z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa. G. wyznacza zaś suma kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa (lub przeliczonych w powyższy sposób), przy czym, jeżeli chodzi o karę pozbawienia wolności nie może ona przekroczyć 20 lat.

Wobec powyższego, łącząc jednostkowe kary pozbawienia wymierzone skazanej sąd wymierzył w pkt 1 wyroku karę łączną 7 miesięcy pozbawienia wolności- na zasadzie znacznej (prawie całkowitej) absorpcji. Zastosowanie zasady pełnej absorbcji uniemożliwił – w ocenie sądu –także fakt, iż opisane powyżej przestępstwa skazanej były czynami odrębnymi a żadne z nich nie miało charakteru dominującego. Dzieliła je także odległość czasowa.

Przy wymiarze kary należało wziąć również pod uwagę okoliczności, które zaistniały już po wydaniu podlegających łączeniu wyroków tj. przeciętne zachowanie na terenie jednostki penitencjarnej.

Zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa wysokość kary łącznej pozbawienia wolności ograniczona granicami określonymi w art. 86 § 1 k.k., uzależniona jest od bliskości podmiotowej i przedmiotowej poszczególnych przestępstw, a także od zachowania się skazanego w zakładzie karnym, w którym przebywa, przy czym bliski podmiotowy i przedmiotowy związek między przestępstwami, czy też nawet podobieństwo tych przestępstw, nie są tak istotnymi przesłankami wymiaru kary łącznej, aby ograniczały, czy też eliminowały którąkolwiek z dyrektyw wymiaru kary zawartych w art. 53 k.k. ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 13 sierpnia 2015 r. w sprawie sygn.. akt II AKa 141/15)

Zgodnie z art. 85a k.k. orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Sąd doszedł do przekonania, iż tak orzeczona kara łączna pozbawienia wolności we wskazanym powyżej wymiarze uwzględnia wszystkie omówione okoliczności, jest zgodna z zasadą trafnej reakcji karnej i w sposób właściwy zrealizuje swoje funkcje wychowawcze i zapobiegawcze. Wysokość kary odpowiada nie tylko wymogom określonym w art. 86 § 1 k.k., ale i ogólnym dyrektywom wymiaru kary określonym w art. 53 k.k. Kara ta uzmysłowi bowiem skazanej, że w przypadku popełniania wielu przestępstw czeka ją nieuchronnie surowa, ale sprawiedliwa kara. Wymierzona kara ma znaczenie zarówno w zakresie indywidualnego oddziaływania kary na skazaną, jak i także nie pozostaje bez znaczenia z uwagi na względy prewencji ogólnej związanej z wydźwiękiem, jaki zapadły w sprawie wyrok wywołać powinien w środowisku, w którym żyje w/w. Popełnienie większej ilości przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy całkowitej absorpcji. Wskazuje bowiem na daleko posunięty stopień demoralizacji skazanej, dla którego wejście w konflikt z prawem nie miało jednorazowego, przypadkowego charakteru, a było sposobem na życie. (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 8 kwietnia 2015 r. w sprawie sygn.. akt II AKa 49/15) Inne, bowiem rozstrzygnięcie sądu wywołać może nie tylko błędne przeświadczenie skazanego o swojej bezkarności, ale także wzbudzić może poczucie w jego środowisku o bezsilności wymiaru sprawiedliwości.

W tym miejscu- na marginesie wspomnieć należy, iż obecnie obowiązujące przepisy nie przewidują w żadnym razie odstąpienia od wydania wyroku łącznego w sytuacji, gdyby jego wydanie spowodować miało pogorszenie sytuacji skazanego.

Sąd orzekł również, na podstawie art. 576 § 1 k.p.k., że w pozostałym zakresie łączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu.

W ocenie sądu w przedmiotowej sprawie wobec pozostałych wyroków nie zachodzą przesłanki z art. 85 k.k. umożliwiające wydanie wyroku łącznego albowiem żadna z pozostałych orzeczonych wyrokami kar nie jest obecnie wykonywana (zostały uprzednio wykonane) co wyklucza orzeczenie kary łącznej. Dlatego też zasadne było umorzenie postępowania w tym zakresie na podstawie art. 572 k.p.k.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanej z urzędu orzeczono na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Sąd zwolnił skazaną - na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. od ponoszenia kosztów postępowania w sprawie wydania wyroku łącznego mając na uwadze fakt, iż skazana przebywa w jednostce penitencjarnej i ciążą na niej obowiązki naprawienia szkody.