Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUa 1077/13

POSTANOWIENIE

Dnia 13 lutego 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie - Wydział III Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSA Anna Polak (spr.)

Sędziowie:

SA Urszula Iwanowska

SO del. Beata Górska

po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi B. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wznowienie postępowania

na skutek apelacji ubezpieczonej

od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 4 września 2013 r. sygn. akt VI U 91/13

p o s t a n a w i a :

umorzyć postępowanie apelacyjne.

SSA Urszula Iwanowska SSA Anna Polak del. SS0 Beata Górska

Sygn. akt III AUa 1077/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 20 marca 2012 roku Sąd Okręgowy w Szczecinie, w sprawie o sygn. akt VI U 1875/11 oddalił odwołanie B. S. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z dnia 3 października 2011 roku, znak: (...) wstrzymującej wypłatę przyznanej wcześniej ubezpieczonej emerytury.

Wyrok ten uprawomocnił się w Sądzie I instancji.

B. S. w dniu 17 stycznia 2014 roku wniosła skargę o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 20 marca 2012 roku i wypłatę zaległych świadczeń emerytalnych z należnymi odsetkami. Skarżąca wskazała, że podstawę wznowienia postępowania stanowi wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012 roku, sygn. akt K2/2012, w zakresie, w jakim znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury przed 1 stycznia 2011 roku bez konieczności rozwiązania stosunku pracy. Pismem z dnia 19 lutego 2013 roku ubezpieczona ograniczyła swoje roszczenie względem organu rentowego jedynie do wypłaty świadczenia za okres od 1 października 2011 roku do 21 listopada 2012 roku wraz z należnymi odsetkami do dnia wypłaty.

Ubezpieczona dochodziła wypłaty wstrzymanych świadczeń emerytalnych za okres od dnia zawieszenia wypłaty emerytury wraz z należnymi odsetkami. Organ rentowy podniósł, że dopiero z chwilą ogłoszenia wyroku Trybunału Konstytucyjnego w Dzienniku Ustaw z 2012 roku, pod pozycją 1285 tj. począwszy od dnia 22 listopada 2012 roku, utracił moc prawną art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 roku o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw w związku z art. 103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, w zakresie w jakim znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury przed dniem 1 stycznia 2011 roku bez konieczności rozwiązania stosunku pracy. Organ rentowy wskazał, że zgodnie z art. 190 ust. 3 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i z tym dniem następuje utrata mocy obowiązującej aktu normatywnego, którego dotyczy orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego. Na gruncie rozpatrywanej sprawy zdaniem organu rentowego wyrok Trybunału Konstytucyjnego nie ma zastosowania.

Wyrokiem z dnia 4 września 2013r. Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział VI Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił skargę. Sąd wskazał, że rozstrzygnięcie Trybunału Konstytucyjnego w sprawie K 2/12 odnosi się tylko do tych ubezpieczonych, którzy nabyli prawo do emerytury w okresie od 8 stycznia 2009r. do 31 grudnia 2010r. Ubezpieczona zatem nie należy do kręgu osób, których dotyczy ten wyrok albowiem przyznano jej prawo do emerytury od 1 sierpnia 2007r.

Apelację od tego wyroku wywiodła ubezpieczona, podkreślając, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 13 listopada 2013 roku obejmuje również sytuację faktyczną w jakiej znalazła się ubezpieczona, która nabyła emeryturę na nowych zasadach od stycznia 2009 roku.

Organ rentowy nie wniósł odpowiedzi na apelację.

Pismem z dnia 11 lutego 2014r. ubezpieczona cofnęła apelację.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Postępowanie odwoławcze należało umorzyć w związku z cofnięciem apelacji.

Zgodnie z art. 391 § 2 k.p.c. w razie cofnięcia apelacji sąd drugiej instancji umarza postępowanie apelacyjne i orzeka o kosztach jak przy cofnięciu pozwu. Przy czym, cofnięcie apelacji jest czynnością dyspozycyjną strony, która nie podlega kontroli sądu (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 2000 r., III CZP 6/00, Prok. i Pr. 2000/10/37). Jednakże w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych powyższa czynność z uwagi na treść art. 469 k.p.c., który stanowi, że Sąd uzna zawarcie ugody, cofnięcie pozwu, sprzeciwu lub środka odwoławczego oraz zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia za niedopuszczalne także wówczas, gdyby czynność ta naruszała słuszny interes pracownika lub ubezpieczonego, podlega kontroli Sądu.

W ocenie Sądu Apelacyjnego, ubezpieczona skutecznie dokonała czynności procesowej – cofnięcia apelacji, a brak jest przesłanek do uznania, iż czynność ta narusza słuszny interes ubezpieczonej (art. 469 k.p.c.), skoro orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego jak słusznie wskazał Sąd Okręgowy nie obejmowało grupy emerytów, którzy nabyli prawo do emerytury w okresie od 1 sierpnia 2007 roku. Ubezpieczona może rozważyć możliwość dochodzenia swoich praw w oparciu o przepisy ustawy z 13 grudnia 2013 roku o ustaleniu i wypłacie emerytur, do których prawo uległo zawieszeniu w okresie od 1 października 2011 roku do dnia 21 listopada 2012 roku.

Z uwagi na powyższe Sąd Apelacyjny uznał, że cofnięcie apelacji nie narusza prawa, w tym słusznego interesu B. S. i dlatego na podstawie art. 391 § 1 k.p.c. umorzył postępowanie apelacyjne.

SSA Urszula Iwanowska SSA Anna Polak del. SS0 Beata Górska

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13