Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 maja 2018 roku

Sąd Rejonowy w Chojnicach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący Sędzia Sądu Rejonowego Grażyna Drobińska

Protokolant sekr. sądowy Paulina Feder

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 maja 2018 roku z oskarżenia Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Chojnicach sprawy przeciwko

K. S. (1) (S.)

s. K. i J. z domu L. ur. (...) w C.

oskarżonemu o to, że:

w dniu 11 listopada 2017 roku w miejscowości C. na ulicy (...) w ruchu lądowym na drodze publicznej prowadził samochód osobowy marki M. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości z wynikiem 0,878 mg/dm ³ alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu,

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

orzeka:

I.  oskarżonego K. S. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia tj. przestępstwa z art. 178a § 1 kk i za to, na podstawie tego przepisu skazuje go na karę grzywny w wysokości 80 (osiemdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych,

II.  na zasadzie art. 42§2 kk orzeka wobec oskarżonego K. S. (1) zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 ( trzech ) lat,

III.  na zasadzie art. 43a§2 kk orzeka od oskarżonego K. S. (1) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 ( pięć tysięcy 00/100) złotych,

IV.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa opłatę w wysokości 160 (sto sześćdziesiąt 00/100) złotych oraz pozostałe koszty postępowania w kwocie 70 (siedemdziesiąt 00/100) złotych.

UZASADNIENIE

W dniu 11 listopada 2017 roku K. S. (1) wsiadł do samochodu marki M. o nr rej. (...). Następnie oskarżony kierował tym pojazdem na ulicy (...) w C.. Tam został zatrzymany przez policyjny patrol. Policjanci dokonali przebadania stanu trzeźwości K. S. (1). W wydychanym przez niego powietrzu stwierdzono 0,88 mg/l alkoholu etylowego.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego K. S. (1) (k.66v), zeznania świadków R. L. (k.67), K. S. (2) (k.66v) oraz pozostałe dowody zgromadzone w sprawie tj. protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu (k.2,4), świadectwo wzorcowania (k.3,5), informacja z rejestru osób naruszających przepisy o ruchu drogowym (k.6), informacja Starosty (...) (k.12), kopia decyzji (k.13), karta karna (k.14-15), informacja z Centralnej Ewidencji i (...) działalności Gospodarczej (k.50), oświadczenie (k.51), kopia orzeczenia o niepełnosprawności (k.52,54), zestawienia operacji i kopie wpłat (k.55-61), kopia decyzji (k.53).

Oskarżony K. S. (1) (k.66v) oświadczył, że przyznaje się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wskazał, że obchodzili z kolegami urodziny i doszło do zaczepki ze strony innych kolegów. Zdaniem oskarżonego, prawie doszło do rękoczynów i dlatego w nerwach wsiadł za kierownicę samochodu. Wyjaśnił również, że mieszka z niepełnosprawnym bratem i babcią, którymi opiekuje się jego matka. Wspiera finansowo rodzinę i chciałby ułożyć sobie życie z partnerką.

Sąd Rejonowy uznał, że wyjaśnienia oskarżonego odpowiadają prawdzie. Znajdują one swoje potwierdzenie w zeznaniach świadków oraz dokumentach załączonych do akt sprawy.

Sąd przesłuchał na rozprawie policjantów K. S. (2) i R. L.. K. S. (2) (k.66v) zeznał, że oskarżony został zatrzymany do kontroli drogowej. Nie pamiętał jednak, co było powodem kontroli, ale w pojeździe znajdowała się jeszcze jedna lub dwie osoby.

Zeznania zbieżne z powyższymi złożył R. L. (k.67). wskazał tez, że nie przypomina sobie tłumaczenia oskarżonego.

W ocenie Sądu Rejonowego, brak jest podstaw do kwestionowania wypowiedzi tych świadków. Są one wzajemnie zgodne i szczere.

Wobec braku podstaw do kwestionowania Sąd uznał za wiarygodne pozostałe dowody zgromadzone tj. protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu (k.2,4), świadectwo wzorcowania (k.3,5), informacja z rejestru osób naruszających przepisy o ruchu drogowym (k.6), informacja Starosty (...) (k.12), kopia decyzji (k.13), karta karna (k.14-15), informacja z Centralnej Ewidencji i (...) działalności Gospodarczej (k.50), oświadczenie (k.51), kopia orzeczenia o niepełnosprawności (k.52,54), zestawienia operacji i kopie wpłat (k.55-61), kopia decyzji (k.53).

W tym stanie sprawy wina oskarżonego K. S. (1) nie budziła żadnych wątpliwości Sądu i polegała na tym, że w dniu 11 listopada 2017 roku w miejscowości C. na ulicy (...) w ruchu lądowym na drodze publicznej prowadził samochód osobowy marki M. o nr rej. (...) GF znajdując się w stanie nietrzeźwości z wynikiem 0,878 mg/dm ³ alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu. Swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa określonego w art.178a §1 kk.

Przy dokonywaniu oceny materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sąd kierował się tym, że ocena każdego dowodu, również z wyjaśnień oskarżonego, jako pozostawiona sądowi orzekającemu, musi być dokonywana z przekonaniem, że oskarżony nie popełnił zarzucanego mu czynu. Dopiero, kiedy przeprowadzone dowody, ich ocena i wyprowadzone z nich wnioski, obalą owo przekonanie- można ferować wyrok skazujący. Stanowisko takie ma swoje uargumentowanie w treści art.5§1 kpk w związku z art.7 kpk, jako ze przepisy tej ustawy uznają jedynie zasadę swobodnej oceny dowodów, będącej efektem rozważań całokształtu ujawnionych w sprawie okoliczności, przemawiających zarówno na korzyść jak i na niekorzyść oskarżonego oraz nie różnicują dowodów od tego, w jakiej fazie postępowania i od kogo zostały pozyskane ( wyrok S.A. w Lublinie z dnia 29.04.2009 r., II AKa 63/09).

Przy analizie materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie, Sąd Rejonowy wziął pod uwagę, że art.178a§1 kk została określona odpowiedzialność za przestępstwo z art.178a kk jest podnoszona wówczas, gdy sprawca prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, znajdując się w stanie nietrzeźwości. Przy czym prowadzeniem pojazdu jest wyprawienie w ruch silnika i pojazdu (uchwała SN z 08.12.1960 r., VI KO 64/60, PiP 1961, z.4-5,s.845-846). Przestępstwo to może zostać popełnione w każdym miejscu, gdzie odbywa się ruch pojazdów.

Oskarżony K. S. (1) przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, a zgromadzony w sprawie materiał dowodowy potwierdził jego winę.

Uznając, że oskarżony swoim zachowanie wypełnił znamiona przestępstwa z art.178a§1 kk, Sąd Rejonowy na podstawie tego przepisu skazał go na karę grzywny w wysokości 80 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę równą 20 zł. Na podstawie art.42§2 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Na podstawie art.43a§2 kk zobowiązał oskarżonego do zapłaty na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości 5.000 zł.

W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara i środki karne nie przekraczają stopnia jego winy oraz społecznej szkodliwości zarzuconego mu czynu. W przypadku oskarżonego Sąd potraktował jako okoliczność obciążającą jego dotychczasową karalność za przestępstwo z art.209§1 oraz 278§ 1 kk. Nadto w ocenie Sądu Rejonowego, nawet jeśli uznać, że oskarżony musiał szybko oddalić się z miejsca w celu uniknięcia bójki, to nie usprawiedliwia to prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości. Oskarżony bowiem mógł podjąć inne kroki, aby uniknąć konfrontacji, w tym zawiadomienie Policji. Oskarżony jest osobą młodą, znającą obowiązujące normy społeczne i prawne, zdającą sobie również sprawę z konsekwencji ich naruszania. K. S. (1) ma 32 lata.

Oskarżony w chwili obecnej jest rozwodnikiem. Ma na utrzymaniu córkę. Prowadzi działalność gospodarczą, z której uzyskuje dochody w wysokości 2.500 zł miesięcznie. Mieszka razem z matką. Ma niepełnosprawnego brata oraz babcię. Przy czym osoby te posiadają swoje niewysokie dochody. Wedle oświadczenia oskarżonego, pomaga tym osobom finansowo. Powyższy fakt jest istotny, jednak nie usprawiedliwia zachowania oskarżonego oraz jego wcześniejszej karalności sądowej.

Sąd nie dopatrzył się okoliczności łagodzących. W ocenie Sądu wymierzona kara wpłynie na oskarżonego wychowawczo i zapobiegnie powrotowi do popełniania przestępstw, zaspokoi również społeczne poczucie sprawiedliwości.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art.627 kpk i art. 3 ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych.