Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 354/16 Zambrów, 11 września 2018 roku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Rejonowy w Zambrowie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący Sędzia Anna Iwanowska

Protokolant Izabela Orłowska

w obecności Prokuratora Katarzyny Kluczek-Przybylskiej

po rozpoznaniu na rozprawach w dniach 02.02.2017r., 07.03.2017r., 13.04.2017r., 13.06.2017r., 10.07.2017r., 13.07.2017r., 14.07.2017r., 12.10.2017r., 30.11.2017r., 19.12.2017r., 19.07.2018r., 09.08.2018r., 11.09.2018r.

sprawy S. O. (1), urodz. w dniu (...) w Z., syna W. i J. z domu K.,

oskarżonego o to, że:

I.  W dniu 13 maja 2016r. w miejscowości C., pow. (...), woj. (...) oraz w Z., woj. (...), wbrew przepisom ustawy posiadał w użytkowanym przez siebie pojeździe marki (...) nr rej. (...) substancje psychotropowe w postaci amfetaminy o łącznej wadze 10,4 grama netto oraz śladowe ilości amfetaminy znajdujące się na wadze elektronicznej ujawnionej podczas przeszukania w miejscu zamieszkania

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r o przeciwdziałaniu narkomanii

II.  W dniu 20 lipca 2016r, na drodze relacji W.-G., pow. (...), woj. (...), jadąc samochodem osobowym marki (...) nr rej. (...) wbrew przepisom ustawy posiadał znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy o łącznej wadze 66,08 grama netto

tj. o czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005r o przeciwdziałaniu narkomanii

I.  Oskarżonego S. O. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie I (pierwszym) czynu i za to na mocy art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii skazuje go i wymierza mu karę 1 (jeden) roku pozbawienia wolności.

II.  Oskarżonego S. O. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie II (drugim) czynu i za to na mocy art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii skazuje go i wymierza mu karę 2 (dwa) lat i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności.

III.  Na mocy art. 85 § 1 kk, art. 85 a kk, art. 86 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego S. O. (1) karę łączną 3 (trzy) lat i 3 (trzy) miesięcy pozbawienia wolności.

IV.  Na mocy art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii, art. 44 § 2 kk orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez zniszczenie dowodów rzeczowych w postaci: amfetaminy o wadze 4,29 grama neto, amfetaminy o wadze 6,04 grama netto szczegółowo opisanych w wykazie dowodów rzeczowych I/503/16/N, amfetaminy o wadze 65,85 grama netto szczegółowo opisanego w wykazie dowodów rzeczowych nr I/597/16/N a przechowywanych w magazynie dowodów rzeczowych (...) w B. oraz wagi ze śladowymi ilościami amfetaminy szczegółowo opisanych w wykazie dowodów rzeczowych I/503/16/N .

V.  Zasądza na rzecz Skarbu Państwa od oskarżonego S. O. (1) kwotę 400 (czterysta) złotych tytułem opłaty oraz obciąża go pozostałymi kosztami procesu.

Sygn. akt II K 354/16

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranego materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 13 maja 2016 roku funkcjonariusze Komendy Powiatowej Policji w Z. S. T. i W. O. pełnili służbę w okolicach miejscowości C., około godziny 19.20 ujawnili wykroczenie kierującego pojazdem (...) o nr rej. (...) polegające na niekorzystaniu z pasów bezpieczeństwa podczas jazdy. Kierującym pojazdem okazał się być S. O. (1), który nie posiadał uprawnień do kierowania pojazdami. W trakcie prowadzonej kontroli wewnątrz pojazdu policjanci ujawnili pudełko, w którym znajdowała się torebka strunowa z zawartością proszku koloru białego. Dokładne przeszukanie samochodu ujawniło w samochodzie substancje psychotropowe w postaci amfetaminy o łącznej wadze 10,4 grama netto. S. O. (1) i podróżującego z nim P. K. przewieziono do KPP w Z.. Z uwagi na zachowanie S. O. (1) użyto wobec niego narkotestu, który wykazał, że zażywał amfetaminę. Ponadto po przeszukaniu dokonanym w miejscu zamieszkania S. O. (1) w dniu 13 maja 2016 roku ujawniono wagę elektroniczną ze śladowymi ilościami amfetaminy.

W dniu 20 lipca 2016 roku funkcjonariusze Komendy Powiatowej Policji w Z. P. B. i M. S. pełnili służbę w rejonie miejscowości G., około godziny 21.30, zobaczyli samochód (...) w kolorze czerwonym o numerze rejestracyjnym (...), którym kierował S. O. (1), funkcjonariusze mając wiedzę o tym, że nie posiada on uprawnień do kierowania dokonali zatrzymania pojazdu do kontroli. Pojazd nie należał do zatrzymanego mężczyzny, ale posiadał on dowód rejestracyjny i polisę ubezpieczenia na nazwisko S. Ś.. Z uwagi na nerwowe zachowanie S. O. (1) oraz wyczuwalną z samochodu woń marihuany pojazd został przeszukany, w wyniku przeszukania ujawniono w pojeździe czarny worek z zawartością foliowej torebki z zapięciem strunowym w którym znajdował się biały proszek. Po zważeniu i przebadaniu biały proszek okazał się być substancją psychotropową w postaci amfetaminy o wadze 66,08 grama netto.

Powyższy stan faktyczny ustalono w oparciu o: zeznania świadków S. Ś. (k.385,24v), R. Ś. (k.385-385v, 156v,292), P. K. (k.385v-386,151v), P. B. (k. 386,300v), M. S. (k.404v,313v), A. B. (1) (k.496v-497,197v,240v-241), A. Ś. (dawniej B.) (k.649v,19v), notatki urzędowe (k.1,113), protokół przeszukania samochodu osobowego marki (...) (k.3-5,115-117), protokół zatrzymania osoby (k.6, 119), notatki służbowe z użycia psa służbowego Policji (k.7,10,18), protokół przeszukania osoby S. O. (1) (k.16,124-125), protokół oględzin samochodu z materiałem poglądowym (k.28-29,142-145,279-280), protokół przeszukania pomieszczeń (k.129-131), opinię z zakresu badań krwi S. O. (1) (k.218-223), opinię z zakresu badań daktyloskopijnych (k.229-231,333-336), opinię z zakresu badań chemicznych (k.236-237,245-246,309-310), opinię sądowo-psychiatryczną (k.317-320), dokumentację złożoną na rozprawie w dniu 02.02.2017r. przez świadka R. Ś. (k.383), pismo z PR w Z. z dnia 17.02.2017r. z załącznikiem (k.395-396), pismo z Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego z dnia 28.02.2017r. z załącznikiem (k. 399-400), płytę CD (k.503), pismo ze Szpitala (...) w Z. z załącznikiem (k.592-593), pismo z dnia 26.01.2018r. z załącznikiem (k.595-598), opinię z dnia 13.06.2018r. (k. 603-605).

Oskarżony S. O. (1) (k.404,384v,33v,47-50,58,163v-164, 169,325-326) na rozprawie oświadczył, że nie będzie składał wyjaśnień w sprawie. W swoich wcześniejszych wyjaśnieniach co do zarzutu odnośnie czynu z dnia 13 maja 2016 roku oskarżony nie przyznał się do jego popełnienia. Wyjaśnił, że samochód pożyczył od A. B. (1), proszek, który znaleziono w samochodzie należał do niej. Oskarżony wskazał, że tam gdzie leżało pudełko z narkotykami leżały inne rzeczy, on nie zwracał na to uwagi a o skrytce nawet nie wiedział. Co do czynu z dnia 20 lipca 2016 roku podał, że nie przyznaje się do jego popełnienia, wyjaśnił, że w dniu 20 lipca 2016 roku zatrzymała go policja, przy policjantach wyjmował rzeczy z bagażnika, nie było tam żadnych narkotyków, oskarżony wskazał, że nie wie skąd policjanci wyjęli narkotyki, nie widział tego. Oskarżony wskazuje, że narkotyki podrzucili mu policjanci, narkotyki z pewnością nie są jego. Ponadto oskarżony wskazał, że samochód pożyczył od A., której nazwiska nie pamięta, a ona miała auto od R. Ś..

Sąd zważył, co następuje:

Wyjaśnieniom oskarżonego nie sposób dać wiary, w ocenie Sądu w świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie ulega wątpliwości, że dopuścił się on obu zarzucanych mu czynów. Wyjaśnienia oskarżonego nie znajdują oparcia w żadnym z pozostałych dowodów. W sprawie bez wątpliwości udowodniono, że zabezpieczone narkotyki znajdowały się w posiadaniu oskarżonego S. O. (1), zaś wyjaśnienia składane przez niego stanowią przyjętą przez niego linię obrony nie znajdującą odzwierciedlenia w rzeczywistym przebiegu zdarzeń.

W sprawie przesłuchano szereg świadków, których zeznania wskazują, ze oskarżony dopuścił się zarzucanych mu czynów.

Przesłuchany w charakterze świadka P. K., który w dniu 13 maja 2016 roku wraz ze S. O. (1) poruszał się samochodem (...) (k. 385v-386, 151v), wskazał, że nic nie wiedział na temat znalezionych w samochodzie narkotyków, na pewno nie należały do niego. W samochodzie znalazł się ponieważ S. O. (1) poprosił go o pomoc. Był obecny w czasie przeszukania samochodu i widział jak policjant znalazł torebkę z proszkiem. W ocenie Sądu zeznania świadka są prawdziwe i zasługują na danie im wiary.

A. B. (1) właścicielka samochodu, w którym zatrzymano S. O. (1) (k.496v-497,197v,240v-241) w swoich pierwszych zeznaniach wskazała, że zabezpieczone w dniu 13 maja 2016 roku narkotyki należały do niej, stanowiły jej własność i S. O. (1) nic o nich nie wiedział. Następnie odwołała swoje wcześniejsze zeznania, wskazując, że S. O. (1) przyszedł do niej i prosił żeby wzięła to na siebie, gdyż on inaczej pójdzie siedzieć. Początkowo się zgodziła, ale w końcu zdecydowała powiedzieć prawdę. Narkotyki były własnością S. O. (1), świadek podała, że nic o nich nie wiedziała, nie jeździła również samochodem (...), który został zakupiony na jej nazwisko. Na rozprawie A. B. (1) wskazała, że pamięta, że S. O. (1) został zatrzymany w aucie stanowiącym formalnie jej własność. Świadek wskazała, że oskarżony poprosił ją, żeby zarejestrować auto na nią, gdyż on miał komornika i nie mógł zarejestrować go na siebie. Po zatrzymaniu w dniu 13 maja 2016r. prosił ją, żeby wzięła winę na siebie. Świadek podała, że chciała mu pomóc, obecnie nie chce tego robić. Z oskarżonym łączyły ją relacje koleżeńskie. W ocenie Sądu zeznania świadka należy uznać za wiarygodne, oczywiście w zakresie w jakim odwołała swoje wcześniejsze zeznania i wskazała, że narkotyki należały do S. O. (1), świadek przyznała, że chciała pomóc oskarżonemu, ale narkotyki stanowiły jego własność a nie jej. Z kolei A. B. (2) obecnie Ś. (k. 649v, 19v) podała, że jest w związku z R. Ś., który w dniu 20 kwietnia 2016 roku sprzedał A. B. (1) z O. samochód (...). Świadek wskazała, że w czasie kiedy spotykała się z R. Ś., nie użytkował on już tego samochodu, ponieważ został wcześniej sprzedany. Świadek nie zna osoby, której samochód został sprzedany. Również zeznania tego świadka Sąd uznał za wiarygodne.

W sprawie przesłuchano również S. Ś. (k.385,24v) i R. Ś. (k.385-385v,156v,292). S. Ś. był właścicielem pojazdu, następnie poprosił syna żeby go sprzedał. Syn przyniósł mu umowę sprzedaży, którą podpisał, nie czytając jej wcześniej, wcześniej nie powiedział o tym policji bo czuł się zaskoczony przeszukaniem. R. Ś. wskazał, że samochód sprzedał S. O. (1), chociaż formalnie na umowie występuje A. B. (1). Samochód przekazał oskarżonemu w dniu 20 kwietnia 2016 roku, ale otrzymał za niego jedynie zaliczkę, pozostałych pieniędzy nie dostał. Obaj mężczyźni wskazali, że nic im nie wiadomo na temat narkotyków znalezionych w samochodzie. W ocenie Sądu zeznania ich należy uznać za w pełni wiarygodne.

W sprawie przesłuchano w charakterze świadków policjantów dokonujących zatrzymania oskarżonego w dniu 20 lipca 2016 roku. P. B. (k.386,300v), M. S. (k.404v,313v) w swoich wiarygodnych zeznaniach opisali przebieg zatrzymania S. O. (1) w dniu 20 lipca 2016 roku. P. B. podał, że dokonali zatrzymania pojazdu, gdyż wiedzieli, że kierujący nim S. O. (1) nie posiada uprawnień do kierowania pojazdami. Podczas przeszukania samochodu zobaczyli za plastikową osłoną foliową torebkę, w której był biały proszek, okazało się że to amfetamina. Świadek wskazał, że S. O. (1) sugerował, że narkotyki zostały mu podrzucone przez policjantów, albo wskazywał, że nie wie skąd się mogły wziąć. Zeznania świadka w całości potwierdził swoimi zeznaniami M. S.. W ocenie Sądu zeznania funkcjonariuszy polegają na prawdzie.

Fakt znalezienia wskazanych wyżej narkotyków, zarówno w dniu 13 maja 2016 roku jak i 20 lipca 2016 roku udokumentowane zostały protokołami z przeprowadzonych czynności przeszukań (protokół przeszukania samochodu osobowego marki (...) (k.3-5,115-117), notatki służbowe z użycia psa służbowego Policji (k.7,10,18), protokół przeszukania osoby S. O. (1) (k.16,124-125), protokół oględzin samochodu z materiałem poglądowym (k.28-29,142-145,279-280), protokół przeszukania pomieszczeń (k.129-131).

Z badania krwi S. O. (1) (k.218-223) wynika, że podczas zatrzymania w dniu 13 maja 2016 roku znajdował się on pod wpływem narkotyków, stwierdzono u niego zawartość amfetaminy w ilości 62,0 ng/ml. Wskazano, że poziom ten odpowiada upośledzeniu zdolności do kierowania pojazdami mechanicznymi na poziomie odpowiadającym stanowi po spożyciu alkoholu etylowego (0,2-0,5‰), przy czym jest to stan w momencie pobrania krwi. Biorąc pod uwagę stosunkowo długi okres półtrwania amfetaminy w organizmie człowieka należy stwierdzić, że o ile czas jaki upłynął od chwili kontroli drogowej do momentu pobrania krwi nie był dłuższy niż 6 godzin, to w chwili zdarzenia stężenie amfetaminy w krwi badanego nie było istotnie wyższe.

Z przeprowadzonej opinii nr H. (...).2016 z zakresu badań daktyloskopijnych (k.229-231) przeprowadzonej odnośnie czynu z dnia 13 maja 2016 roku, wynika, że na powierzchniach: wewnętrznych metalowego pudełka i na jego foliowych przegródkach wchodzących w skład dowodu rzeczowego nr 2, torebek foliowych z zapięciem strunowym wchodzących w skład dowodu rzeczowego nr 3 i na powierzchni karty (...) ujawniono fragmentaryczne odwzorowania linii papilarnych, które z uwagi na brak dostatecznej liczny cech szczególnych nie nadają się do identyfikacji. Na powierzchniach: plastikowej osłony koloru czarnego i torebki foliowej wchodzących w skład dowodu rzeczowego nr 2, portfela koloru brązowego wchodzącego w skład dowodu rzeczowego nr 3 i materiału dowodowego ozn. jako „Dowód rzeczowy nr 1”, „Dowód rzeczowy nr 4”, „Dowód rzeczowy nr 5” odwzorowań linii papilarnych nie ujawniono. Z badań wizualizacji śladów wyłączono elementy przegródek wykonane z materiału typu fizelina, wchodzące w skład dowodu rzeczowego nr 2, z uwagi na charakterystykę podłoża i bram możliwości ujawnienia na nim odwzorowań linii papilarnych. W opinii numer H. (...).2016 z zakresu badań daktyloskopijnych (k. 333-336) wskazano, że na reklamówce koloru zielonego wschodzącej w skład materiału dowodowego ozn. jako „ŚLAD/DOWÓD RZECZOWY Nr 1” ujawniono nadające się do identyfikacji odwzorowanie linii papilarnych, które ozn. jako nr 1 ozn. lit. „a”. na pozostałych przedmiotach wchodzących w skład materiału dowodowego odwzorowań linii papilarnych nie ujawniono.

Przeprowadzone w sprawie opinie z zakresu badań chemicznych potwierdziły, że zatrzymane przy S. O. (1) w dniu 13 maja 2016r, i 20 lipca 2016r. substancje to amfetamina (k.236-237,245-246,309-310).

Jak wynika z opinii sądowo-psychiatrycznej (k. 317-320), u oskarżonego nie stwierdzono choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego, rozpoznano osobowość nieprawidłową o cechach dyssocjalnych oraz uzależnienie mieszane od substancji psychoaktywnych.

Z uwagi na składanie przez oskarżonego zwolnień lekarskich dopuszczono dowód z opinii biegłego na okoliczność ustalenia czy stan zdrowia pozwala mu na stawiennictwo na rozprawach sądowych (k.603-605). Z opinii tej wynika jednoznacznie, że stan zdrowia S. O. (1) pozwala na stawiennictwo na rozprawach sądowych.

W ocenie sądu wszystkie powyższe opinie zasługują na uwzględnienie jako w pełni wiarygodne. Zostały sporządzone przez profesjonalnych biegłych, specjalistów w swoich dziedzinach.

Zebrany materiał dowodowy jasno wskazuje, że oskarżony dopuścił się zarzucanych mu czynów. Jak wskazano wyżej nie zasługują na uwzględnienie jego wyjaśnienia w których wskazuje, że narkotyki zatrzymane w dniu 13 maja 2016 roku narkotyki stanowiły własność A. B. (1), zaś zatrzymane w dniu 20 lipca 2016r. zostały podrzucone przez policjantów. Nie ulega wątpliwości że zatrzymane narkotyki znajdowały się w posiadaniu oskarżonego, a tym samym dopuścił się on czynów określonych w art. 62 ust. 1 oraz art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.

Art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku przewiduje karalność za posiadanie wbrew przepisom ustawy środków odurzających lub substancji psychotropowych, natomiast z ustępu 2 odpowiada osoba, która posiadała znaczną ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych. Z pewnością zatrzymana u oskarżonego amfetamina o wadze 66,08 grama netto stanowiła znaczną ilość substancji psychotropowych.

Wymierzając sprawcy karę Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 53 i n. kk. W ocenie Sądu wymierzona kara 1 roku pozbawienia wolności za pierwszy czyn oraz 2 lat i 6 miesięcy za drugi czyn jest jak najbardziej adekwatna do popełnionego przez niego czynu. Oskarżonemu na mocy art. 85 § 1 kk, art. 85a kk, art. 86 § 1 kk wymierzono karę łączną 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie Sądu jedynie bezwzględna kara pozbawienia wolności da wymierny skutek w stosunku do oskarżonego. Oskarżony był wcześniej wielokrotnie karany (k.667-669), również za przestępstwa z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Orzeczona wobec niego kara powinna spełnić wszelkie cele stawiane przed wymiarem kary przez przepisy kodeksu karnego a jedynie kara pozbawienia wolności ma szansę wpłynąć na zachowanie oskarżonego. Oskarżony wskazał, że jest kawalerem, na utrzymaniu ma jedno dziecko, utrzymuje się z prac dorywczych i zasiłku osiągając dochód około 1000 złotych (k.357).

Na mocy art. 70 ust 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci amfetaminy o wadze 4,29 g netto oraz o wadze 6,04 grama netto oraz wagę ze śladowymi ilościami amfetaminy szczegółowo opisanych w wykazie dowodów rzeczowych I/503/16/N (k. 248), amfetaminy o wadze 65,85 grama netto szczegółowo opisanej w wykazie dowodów rzeczowych I/597/16/N.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 626 § 1 kpk, art. 627 kpk oraz art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych.