Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 29 marca 2018 roku funkcjonariusze policji dokonali przeszukania mieszkania znajdującego się w C. przy ul (...), w którym zamieszkiwał K. B. wraz z matką i bratem. W toku przeszukania ujawnili należący do oskarżonego worek foliowy z zawartością suszu oraz trzy młynki. W ujawnionym worku znajdowało się 23,437gramów netto środka odurzającego w postaci marihuany. Zabezpieczone młynki służyły K. B. do rozdrabniania marihuany.

Oskarżony nie był uprzednio karany sądownie

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie protokołu przeszukania (k2-4, 5-6) , protokołu zatrzymania osoby (k.7), protokołu użycia testera narkotykowego (k.9), wyjaśnień oskarżonego (k.14-17), protokołu zajęcia mienia (k.19-20), protokołu oględzin (k. 21-24), karta karna (k36, 37), opinia z badań kryminalistycznych (k.40

Oskarżony w toku postępowanie przyznał się do postawionych mu zarzutów i złożył wyjaśnienia. Wyjaśnił, że pokój, w którym ujawniono susz jest zajmowany przez niego, a wskazaną marihuanę oskarżony przechowywał w szafie, o czym nie wiedzieli domownicy. Podał, że środek odurzający miał przeznaczony li tylko na własne potrzeby. Przyznał, że wiedział, że zabezpieczony susz to marihuana, a zabezpieczone młynki służyły mu do rozdrabniania suszu, który następnie palił w skrętach. Wyjaśnił także , że nikogo nie częstował marihuaną, jak również nie jest uzależniony od środków odurzających. Odmówił odpowiedzi na pytanie, od kogo nabył zabezpieczony susz.

Sąd ustalając stan faktyczny oparł się na opinii biegłego z zakresu fizykochemii, uznając sporządzoną w sprawie opinię za pełną, wskazującą na sposób i rodzaj przeprowadzonych badań oraz końcowe wnioski , opinia ta także koreluje z wynikami badań testerem , jak i wyjaśnieniami oskarżonego tworząc tu spójny obraz.

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał oskarżonego za winnego czynu z art.62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii polegającego na posiadaniu wbrew przepisom ustawy środka odurzającego w postaci marihuany w ilości 28,437 gramów netto.

W świetle wyjaśnień oskarżonego, zestawionych z protokołem przeszukania oraz opinią biegłego z zakresu fizykochemii przypisanie tego zarzutu nie budziło większych wątpliwości. Oskarżony bez wątpienia posiadał – miał w swoim władztwie- susz, o którym wiedział, że stanowi środek odurzający w postaci marihuany, jak również wiedział, że jego posiadanie jest zabronione bez spełnienia wymagań określonych ustawą, jest to bowiem po pierwsze wiedza powszechna, po wtóre wskazuje na to fakt ukrycia środka odurzającego. Zabezpieczona ilość nie pozwalała na przyjęcia wypadku mniejszej wagi, stąd Sąd zaakceptował kwalifikację prokuratora z typu podstawowego opisanego przestępstwa.

Przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii zagrożone jest karą pozbawienia wolności do lat 3. W ocenie Sądu jednak mając na uwadze fakt, że oskarżony nie był uprzednio karany , posiadał środek odurzający w postaci marihuany, a więc tzw. „miękkiego narkotyku”, jak i jego postawę w toku procesu – wymierzenie kary pozbawienia wolności byłoby rażąco surowe. Z tego względu Sąd skorzystał z możliwości , jakie daje przepis art. 37 a k.k. i wymierzył oskarżonemu karę 200 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 złotych.

Sąd dokonując wyboru możliwej kary – poprzez pryzmat art. 37a k.k.- uznał , że mając na uwadze wszystkie niżej szczegółowo omówione okoliczności, w realiach tej sprawy wystarczającym będzie wymierzenie kary grzywny. Oskarżony jest bowiem osobą młodą i zdrową, wykonująca dorywcze prace budowlane, z których osiąga widocznie takie dochody, by czynić z nich oszczędności na dobro luksusowe , jakim jest zakup narkotyków. Tym samym jest w stanie środki finansowe przeznaczone na narkotyki przeznaczyć na realizację kary związanej z ich nielegalnym posiadaniem.

Przy ustaleniu liczby stawek dziennych grzywny Sąd miał na uwadze okoliczności łagodzące – a to uprzednią niekaralność oskarżonego, jego postawę w toku procesu, fakt, że środki posiadał na własny użytek, a środkiem tym była marihuana postrzegana jako „miękki” narkotyk.

Z okoliczności obciążających Sąd miał na względzie ilość posiadanego środka odurzającego, działanie w zamiarze bezpośrednim.

Przy ustaleniu wysokości jednej stawki grzywny Sąd wziął pod uwagę możliwości majątkowe oskarżonego, fakt , że jest on osobą w pełni sił, stosunkowo młodą, zdrową, nie posiadającą nikogo na utrzymaniu. Nic zatem nie stoi na przeszkodzie , by podjął pracę , a uzyskane środki miast na przyjemności przeznaczył na zapłatę nałożonej grzywny. Kara w taki sposób wymierzona będzie – z racji kwoty- dolegliwa dla oskarżonego, jednak jej dolegliwość nie przekroczy stopnia winy. Kara ta zawsze może być zamieniona na inną karę – w odróżnieniu od kar ograniczenia wolności, które zamienić można tylko na zastępczą karą pozbawienia wolności. Wymierzona kara odniesie skutek wychowawczy, a także ograniczy środki, które oskarżony do tej pory przeznaczał na narkotyki.

Sąd obciążył oskarżonego wydatkami postępowania, uznając, że są związane z częścią skazującą, jak również opłatą, uznając z przyczyn opisanych powyżej, że jest on zdolny do pracy i nic nie stoi na przeszkodzie , by osiągał dochody i spłacił należność wobec państwa, trudno by społeczeństwo ponosiło koszty jego nieodpowiedzialnych, rozrywkowych zachowań.

Natomiast w pkt II aktu oskarżenia oskarżonemu zarzucono , iż posiadał on młynki które miały być przedmiotem służącym do niedozwolonego przerobu marihuany.

Z poglądem tym nie sposób się zgodzić.

Przepis art. 54 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii penalizuje zachowanie polegające na m.in. posiadaniu przyrządu służącego lub przeznaczonego do niedozwolonego wytwarzania, przetwarzania lub przerobu środków odurzających lub substancji psychotropowych. W istocie u oskarżonego zabezpieczono młynek, a u niego samego – marihuanę w śladowych ilościach.

Jednak , by ocenić realizację znamion czynu z art. 54 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii punktem wyjścia jest analiza ,co oznaczają słowa wytwarzanie , przetwarzanie , przerób.

W doktrynie wskazuje się, że wytwarzanie oznacza czynności, za pomocą których mogą być otrzymywane m.in. środki odurzające lub substancje psychotropowe, ich oczyszczanie, ekstrakcję surowców i półproduktów oraz otrzymywanie soli tych środków lub substancji , przetwarzanie to czynności prowadzące do przemiany środków odurzających, substancji psychotropowych lub prekursorów na inne środki odurzające, substancje psychotropowe lub prekursory albo na substancje niebędące środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi lub prekursorami , natomiast przerabianie to otrzymywanie mieszanin środków odurzających, substancji psychotropowych lub prekursorów oraz nadawanie tym środkom lub substancjom postaci stosowanej w lecznictwie (art. 4 pkt 20 ustawy). „Mogą one mieć postać mieszanin stałych, ciekłych lub gazowych. Przerób w powyższym rozumieniu jest zatem wytwarzaniem produktów leczniczych (w rozumieniu art. 2 pkt 42 Prawa farmaceutycznego), które zawierają środki odurzające, substancje psychotropowe lub prekursory” (tak B.Kurzępa w Komentarzu do art. 53 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii ). Podobnie Marek Kulik w Komentarzu do art. 53 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wskazuje że przetwarzaniem, zgodnie z art. 4 pkt 19 u.p.n., są czynności prowadzące do przemiany środków odurzających, substancji psychotropowych lub prekursorów na inne środki odurzające, substancje psychotropowe lub prekursory albo na substancje niebędące środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi lub prekursorami. Charakterystyczną cechą przetwarzania jest zatem to, że substancja wyjściowa zawsze jest środkiem odurzającym lub substancją psychotropową (w rozumieniu komentowanego przepisu nie wchodzi w grę przetwarzanie prekursorów), a produkt końcowy może mieć cechy lub nie mieć cech takiej substancji.(..) Natomiast „przerabianie oznacza, jak się wydaje, to samo co przerób. Ten ostatni, zgodnie z art. 4 pkt 20 u.p.n., to otrzymywanie mieszanin środków odurzających, substancji psychotropowych lub prekursorów oraz nadawanie tym środkom lub substancjom postaci stosowanej w lecznictwie”.

W niniejszej sprawie prokurator nie wykazał, by oskarżony, poza rozdrabnianiem marihuany , używał młynka do którejkolwiek z wyżej wymienionych czynności. Używanie zaś młynka do mielenie marihuany celem rozdrobnienia do spożywania nie może być uznane za wytwarzanie, przetwarzanie czy przerób. Nie można bowiem ustawowych definicji mylić z rozumieniem potocznym. Ustawa wskazuje, co należy rozumieć pod pojęciem wytwarzania, przetwarzania, przerobu.

Natomiast w aktach sprawy brak jest jakiegokolwiek dowodu, by poza mieleniem marihuany ( co jak wyżej wskazano nie realizuje znamion czasownikowych opisanego przepisu) , młynek był używany do czynności opisanych przepisem art. 54 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii .

Na marginesie wskazać należy, że przyjmując ocenę prokuratora, sam oskarżyciel okazałby się niekonsekwenty. Skoro bowiem oskarżony przyznał, że marihuanę rozdrabniał młynkami, a zdaniem oskarżyciela jest to niezwolony przerób lub przetwarzanie – to pytanie , dlaczego oskarżonemu nie postawiono zarzutu z art. 53 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, którego znamiona korelują ze znamionami z art. 54 tejże ustawy.

Wobec opisanych powyżej wywodów, ustalenia, że posiadanie młynka nie jest zabronione, jako posiadanie przedmiotu służącego do niedozwolonego przerobu, przetwarzania, wytwarzania środków odurzających, a akta postępowania przygotowawczego nie zawierają ani jednego dowodu , który wskazywałby , iż młynek ten służył oskarżonemu do wytwarzania, przetwarzania lub przerobu środków odurzających lub substancji psychotropowych- oskarżonego w zakresie tego czynu należało uniewinnić.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć PR Chorzów