Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 września 2018 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący : Sędzia SR Marcin Czarciński

Protokolant : st. sekr. sąd. Iwona Zielińska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej D. Wysińskiej-Tycińskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19.09.2018 r. w Toruniu

sprawy

A. K.

urodzonego (...) w A.

syna M. i R. z d. G.

skazanego prawomocnymi orzeczeniami:

1.  Sądu Rejonowego w Aleksandrowie Kujawskim z 01.03.2016 r. w sprawie II K 4/15 za przestępstwo z art. 286 § 1 kk i inne na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

2.  Sądu Rejonowego w Aleksandrowie Kujawskim z 10.07.2017 r. w sprawie II K 417/16 za przestępstwo z art. 278 § 1 kk na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

3.  Sądu Rejonowego w Toruniu z 07.12.2017 r. w sprawie VIII K 1231/17 za przestępstwo z art. 56 ust. o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

o r z e k a :

I.  na podstawie art. 569 § 1 kpk, art. 85 § 1 i 2 kk, 86 § 1 kk w miejsce jednostkowych kar pozbawienia wolności orzeczonych w sprawach II K 4/15, II K 417/16 i VIII K 1231/17 orzeka karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności,

II.  stwierdza, że pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w jednostkowych wyrokach podlegają odrębnemu wykonaniu,

III.  zasądza od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Toruniu – na rzecz adw. A. C. kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł powiększoną o stawkę podatku VAT tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu,

IV.  kosztami związanymi z wydaniem wyroku łącznego obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 539/18

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2018 roku do Sądu Rejonowego w Toruniu wpłynęło pismo administracji Zakładu Karnego we W. o rozważenie możliwości wydania wyroku łącznego wobec skazanego A. K..

Sad Rejonowy ustalił, że A. K. został skazany wyrokami:

4.  Sądu Rejonowego w Aleksandrowie Kujawskim z 01.03.2016 r. w sprawie II K 4/15 za przestępstwo z art. 286 § 1 kk i inne na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

5.  Sądu Rejonowego w Aleksandrowie Kujawskim z 10.07.2017 r. w sprawie II K 417/16 za przestępstwo z art. 278 § 1 kk na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

6.  Sądu Rejonowego w Toruniu z 07.12.2017 r. w sprawie VIII K 1231/17 za przestępstwo z art. 56 ust. o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

A. K. od 26 lutego 2018 roku odbywa kary pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym we W.. Zachowanie skazanego w warunkach izolacji penitencjarnej określane jest jako przeciętne. A. K. był jednokrotnie nagrodzony i karany regulaminowo. Skazany jest bezkrytyczny w odniesieniu do popełnionych przestępstw i dotychczasowego trybu życia.

Z pisma Zakładu Karnego we W. wynika, że aktualnie A. K. odbywa kary orzeczone w sprawach Sądu Rejonowego w Toruniu VIII K 1231/17 i Sądu Rejonowego w Aleksandrowie Kujawskim w sprawach II K 417/16 i II K 4/15.

(dowód: opinia o skazanym z ZK k. 44-48)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 569 § 1 kpk właściwym do wydania wyroku łącznego jest Sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący lub łączny w pierwszej instancji, orzekający kary podlegające łączeniu. Ze względu na to, że ostatni wyrok skazujący w I instancji wydał Sąd Rejonowy w Toruniu w dniu 24 stycznia 2018 roku właściwym do orzekania w przedmiocie wydania wyroku łącznego będzie właśnie ten Sąd.

Z dniem 1 lipca 2015 r. nastąpiła zmiana regulacji dotyczącej m.in. wyroków łącznych. W myśl art. 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r ( Dz. U. z 2015 r., poz. 396 ) o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych ustaw przepisów rozdziału IX ustawy o karze łącznej, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy , chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia tej ustawy. Oznacza to, iż w przypadku skazanego należało zastosować nowe przepisy o karze łącznej obowiązujące od dnia 1 lipca 2015 r.

Warunki orzeczenia kary łącznej przewiduje art. 85 kk zgodnie, z którym jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Stosownie do § 2 art. 85 kk podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 w całości lub części kary lub kary łączne za przestępstwa o których mowa w § 1.

Kryteria łączenia kar w wyroku łącznym określa art. 86 kk. W niniejszej sprawie kara łączna pozbawienia wolności mogła być orzeczona w granicach od 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności (najwyższa orzeczona jednostkowa kara łączna) do 3 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności (suma poszczególnych kar).

Orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa

Sąd szczegółowo analizował okoliczności mające wpływ na wymiar kary łącznej - z jednej strony między innymi przeciętną opinię o skazanym z zakładu karnego, z drugiej fakt jego wielokrotnej karalności za przestępstwa o znacznej społecznej szkodliwości. Należy zauważyć, że między poszczególnymi przestępstwami były znaczne odstępy czasowe, wydawane wobec skazanego wyroki i orzekane nimi kary nie działały resocjalizacyjnie ani prewencyjnie. Skazany A. K. dopuszczał się kolejnych przestępstw przeciwko różnym dobrom chronionym prawnie.

Mając na uwadze granice w jakich mogła być orzeczona kara łączna a także kierując się powyższymi okolicznościami, głownie działającymi na niekorzyść skazanego sąd wymierzył mu karę 3 lat pozbawienia wolności, stosując zasadę częściowej absorpcji.

W ocenie Sądu nie można przyjąć jako argumentów przemawiających za zastosowaniem zasady pełnej absorpcji danych wynikających z opinii o skazanym z zakładu karnego. Z treści opinii o skazanym wynika, iż proces resocjalizacji w zakładzie karnym przebiega poprawnie jednak zachowanie skazanego oceniono jako przeciętne. Sąd przy orzekaniu kary łącznej uwzględnił te okoliczności. Zaznaczyć również należy, że ideą wydania wyroku łącznego jest uporządkowanie sytuacji prawnej skazanego a nie działanie jedynie na korzyść skazanego w każdym aspekcie orzekania w wyroku łącznym. Trafnie tę sytuację ujął w jednym ze swoich orzeczeń Sąd Apelacyjny w Krakowie, wskazując, że nie ma żadnych podstaw by przyjmować, iż istotą kary łącznej orzekanej w wyroku łącznym jest tworzenie sytuacji korzystnej dla skazanego (vide wyrok SA w Krakowie z dnia 31 maja 2007 roku, II AKa 96/07, KZS 2007/7-8/56). W praktyce dzieje się tak najczęściej ale nie oznacza to by takie korzystne rozwiązanie musiało być stosowane i to w maksymalnym zakresie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności a także wielość przestępstw popełnionych przez skazanego Sąd uznał, iż brak jest podstaw do zastosowania zasady pełnej absorpcji a ukształtowanie kary winno opierać się o zasadę asperacji. W ocenie sadu zastosowanie w przedmiotowej sprawie wobec skazanego zasady pełnej absorpcji byłoby zbyt daleko idącą promocją jego dotychczasowego stylu życia, do którego sam skazany odnosi się bezkrytycznie. Nie jest to bowiem sposób na premię dla sprawcy większej ilości przestępstw a popełnienie więcej niż jednego przestępstwa powinno raczej skłaniać do odstąpienia od absorpcji kar niż za nią przemawiać.

Sąd orzekł także, że pozostałe orzeczenia zawarte w łączonych wyrokach podlegają odrębnemu wykonaniu.

Ze względu na fakt, iż skazany korzystał z pomocy obrońcy ustanowionego z urzędu stosownie do treści § 4 ust. 1 i 2, ust. 3 oraz § 17 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2015 r., poz. 1801) zasądzono od Sądu Rejonowego w Toruniu – statio fisci Skarbu Państwa – na rzecz ustanowionego obrońcy koszty udzielonej skazanemu pomocy prawnej albowiem nie została ona opłacona w całości ani w żadnej części.

Mając na uwadze sytuację majątkową i finansową skazanego odbywającego karę pozbawienia wolności wydatkami związanymi z wydaniem wyroku łącznego obciążono Skarb Państwa.