Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 11 sierpnia 2014 roku (potwierdzenie nadania - k. 35) powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniósł o zapłatę przez pozwanego S. O. kwoty 3.268,21 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 28 lipca 2013 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Jednocześnie wniósł o ustanowienie dla pozwanego kuratora ze względu na brak ustalonego aktualnego miejsca zamieszkania (k. 1 - 6).

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że w dniu 30 czerwca 2012 roku pozwany zawarł z powodem (działającym poprzednio pod (...) Bank S.A) umowę kredytu gotówkowego nr (...). Pozwany nie uregulował swojego zadłużenia, w związku z czym w dniu 27 lipca 2013 roku powód wystawił wyciąg z ksiąg bankowych będący podstawą roszczenia, wskazujący wysokość zobowiązań pozwanego na łączną kwotę 3.268,21 zł, na którą składały się: należność główna w kwocie 2.839,36 zł, odsetki umowne od kwoty głównej w kwocie 204,91 zł za okres od 07 września 2012 roku do 09 marca 2013 roku wg stopy procentowej w wysokości 16,63% w skali roku oraz odsetki umowne karne od kwoty głównej w wysokości 223,94 zł za okres od 10 marca 2013 roku do 27 lipca 2013 roku wg stopy procentowej w wysokości 16,63% w skali roku.

Zarządzeniem z dnia 19 października 2015 roku został ustanowiony dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego S. O. kurator w osobie pracownika sądu (k. 44).

W dniu 28 października 2015 roku kurator nieznanego z miejsca pobytu pozwanego złożył odpowiedź na pozew, w której wniósł o oddalenie powództwa w całości (k. 53 - 54).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 30 czerwca 2012 roku S. O. złożył w (...) Bank SA – Oddział Bankowości Detalicznej mBank z siedzibą w W. wniosek o kredyt gotówkowy. Na podstawie ww. wniosku została zawarta umowa kredytu – kredyt gotówkowy. Całkowita kwota kredytu wynosiła 3 150,00 zł Kredytobiorca zobowiązał się do spłaty kredytu w 18 równych ratach, przy czym każda rata miała być płatna do 5 dnia każdego miesiąca (§2 ust. 4 i 5 umowy). Kredyt został oprocentowany według zmiennej stopy procentowej, która na dzień zawarcia umowy wynosiła 17,60 % w stosunku rocznym. Strony postanowiły, że w wypadku nie spłacenia w umówionym terminie kredytu wraz z należnymi bankowi odsetkami, prowizjami, opłatami lub innymi należnościami bank wezwanie kredytobiorcę do niezwłocznego wpłacenia wymagalnych należności. Niespłacenie kredytu lub jego części
w umówionym terminie powoduje uznanie niespłaconej kwoty za zadłużenie przeterminowane, od którego bank pobiera odsetki według zmiennej stopy procentowej wynikającej z tabeli oprocentowania, która w dniu zawarcia umowy wynosiła 21 % w stosunku rocznym. (potwierdzenie udzielenia kredytu, k. 9 - 14).

Pozwany nie spłacał zaciągniętego kredytu, dlatego powód (działający jeszcze jako (...) Bank S.A. w W.) wystawił wyciąg z ksiąg bankowych nr (...), w którym wskazał na następujące zaległości pozwanego: 2.839,36 zł tytułem należności głównej, 204,91 zł tytułem odsetek umownych naliczonych od należności głównej od dnia 7 września 2012 r. do dnia 9 marca 2013 r. według stopy procentowej 16,63% w skali roku oraz 223,94 zł tytułem odsetek umownych karnych naliczonych od należności głównej od dnia 10 marca 2013 r. do dnia 27 lipca 2013 r. według stopy procentowej 16,63% w skali roku (wyciąg z ksiąg bankowych – k. 19).

Pismem z dnia 9 czerwca 2014 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 3.729,32 zł wraz z dalszymi odsetkami. ( wezwanie do zapłaty, k. 22)

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie złożonych przez powoda do akt sprawy wymienionych powyżej dokumentów, których wiarygodność i autentyczność nie była kwestionowana przez drugą stronę.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sadu, w świetle zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego, powództwo prawie w całości zasługiwało na uwzględnienie.

W toku niniejszego postępowania strona powodowa wykazała, że udzieliła pozwanemu kredytu gotówkowego – w ramach umowy nr (...) w łącznej kwocie 3.150,00 zł. Według twierdzeń powoda kredyt ten nie został spłacony, a okoliczności tej pozwany nie zakwestionował, w szczególności nie został podniesiony zarzut spełnienia świadczenia. Powód przedłożył do akt sprawy przedmiotową umowę kredytu, wyciąg z ksiąg rachunkowych banku, z którego wynikało zadłużenie pozwanego na dzień 27 lipca 2013 roku (w tym z tytułu należności głównej w wysokości 2.839,36 zł) oraz wystosowane do pozwanego wezwanie do zapłaty, kierowane – jak wynika z potwierdzenia udzielenia kredytu – na adres wskazany przez pozwanego we wniosku o udzielenie kredytu.

Zdaniem Sądu poprzez przedłożenie przedmiotowych dokumentów, wobec braku jakichkolwiek merytorycznych zarzutów ze strony pozwanej – w sposób wystarczający wykazał zasadność i wysokość dochodzonego roszczenia. Przedłożone do akt dokumenty niewątpliwie stanowią dowód zaciągnięcia przez S. O. zobowiązania kredytowego wobec (...) zarówno w zakresie należności głównej jak i w zakresie odsetek. Wątpliwości Sądu budziła jedynie wysokość skapitalizowanych przez powoda odsetek dochodzonych w niniejszym postępowaniu, naliczonych za okres od dnia 10 marca 2013 r. do dnia 27 lipca 2013 r. Powód wyliczył te odsetki na kwotę 223,94 zł według stopy procentowej 16,63%. Zgodnie z postanowieniami umowy kredyt został oprocentowany według zmiennej stopy procentowej, która na dzień zawarcia umowy wynosiła 17,60 % w stosunku rocznym, zaś – jak wynika z wyciągu z ksiąg bankowych zmienna stopa procentowa wynosiła 16,63 %. W ocenie Sądu, z uwagi na brzmienie art.359 k.c., powód nie mógł żądać odsetek wyższych niż maksymalne. Zgodnie z treścią powołanego przepisu, odsetki od sumy pieniężnej należą się tylko wtedy, gdy to wynika z czynności prawnej albo z ustawy, z orzeczenia sądu lub z decyzji innego właściwego organu. Jeżeli wysokość odsetek nie jest w inny sposób określona, należą się odsetki ustawowe. Z kolei maksymalna wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej nie może w stosunku rocznym przekraczać czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego (odsetki maksymalne), a jeśli wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej przekracza wysokość odsetek maksymalnych, należą się odsetki maksymalne. Jednocześnie z § 4 tego artykułu wynika, że postanowienia umowne nie mogą wyłączać ani ograniczać przepisów o odsetkach maksymalnych – w takim przypadku stosuje się przepisy ustawy.

Mając na uwadze powyższą regulację oraz wysokość odsetek maksymalnych obowiązujących w okresie od dnia 10 marca 2013 r. do dnia 27 lipca 2013 r. (od dnia 7 marca 2013 r. do dnia 8 maja 2013 r. odsetki maksymalne wynosiły 19%, od dnia 9 maja 2013 r. do dnia 5 czerwca 2013 r. – 18% , od dnia 6 czerwca 2013 r. do dnia 3 lipca 2013 r. – 17%. Od dnia 4 lipca 2013 r. – 16% - aż do dnia 9 października 2013 r. – informacje powszechne dostępne na portalu NBP – http://www.nbp.pl/home.aspx?f=/dzienne/stopy_archiwum.htm) należało uznać, że za okres od dnia 4 lipca 2013 r. do dnia 27 lipca 2013 r. powód naliczył odsetki w wysokości przekraczającej wysokość odsetek maksymalnych. Tym samym odsetki należne za okres od dnia 4 lipca 2013 r. do dnia 27 lipca 2013 r. wynoszą 29,87 zł, a te po zsumowaniu z kwotą 150,06 zł (odsetki umowne w skali 16,63% za okres od dnia 10 marca 2013 r. do dnia 3 lipca 2013 r.) dają kwotę odsetek w łącznej wysokości 179,93 zł a nie 223,94 zł. Jednocześnie należy wskazać, że przepisy o odsetkach maksymalnych, jako przepisy prawa materialnego, Sąd bierze pod uwagę z urzędu, niezależnie od zarzutów ze strony pozwanej.

Mając powyższe na uwadze Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda łączną kwotę 3.224,20 zł (2.839,36 zł + 204,91 zł + 179,93 zł), oddalając powództwo w pozostałym zakresie (pkt I i II wyroku).

Od zasądzonej kwoty Sąd zasądził - zgodnie z żądaniem strony powodowej ustawowe odsetki od dnia 28 lipca 2013 roku do dnia zapłaty, albowiem zgodnie z treścią art. 481 § 1 i 2 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

W przedmiocie wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego Sąd orzekł w punkcie III na podstawie § 1 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 roku w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (tj. Dz.U. z 2013 r. Nr 1476) w zw. z § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tj. Dz.U. z 2013 r. Nr 461). Trzeba jednocześnie podkreślić, że stawki wynagrodzenia profesjonalnych pełnomocników mające zastosowanie przy obliczaniu wynagrodzeń kuratorów są maksymalnym wynagrodzeniem jakie Sąd może przyznać kuratorowi. W niniejszej sprawie, mając na względzie jej rodzaj, stopień zawiłości i nakład pracy kuratora Sąd uznał, że kwota 50,00 zł stanowić będzie odpowiednią wysokość wynagrodzenia dla kuratora.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c., zgodnie z którym, w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu. W niniejszej sprawie powód uległ jedynie w nieznacznej części swego żądania, dlatego zasadne było zasądzenie na jego rzecz od pozwanego całości kosztów procesu. Koszty poniesione przez stronę powodową to: koszty zastępstwa procesowego ustalone stosownie do wartości przedmiotu sporu na podstawie § 6 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu w kwocie 600 zł, koszty opłaty sądowej od pozwu w wysokości 100,00 zł, koszty zaliczki na wynagrodzenie kuratora w kwocie 50,00 zł, koszty opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł oraz koszty zwiane z uzyskaniem danych o adresie zamieszkania pozwanego w kwocie 48,00 zł.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

SSR Danuta Stempińska

ZARZĄDZENIE

1. (...)

2. (...)

3. (...)

Dnia 07.12.2015 r. SSR D. S.