Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 września 2018 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Ewa Ligoń-Krawczyk

Protokolant: Katarzyna Stosio

po rozpoznaniu w dniu 13 września 2018 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa A. K. i J. G.

przeciwko (...) W.

o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli

I.  zobowiązuje (...) W. do złożenia oświadczenia woli o następującej treści: „(...) W. oświadcza, iż w wykonaniu postanowień ostatecznej i niezaskarżonej do sądu administracyjnego decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 13 lipca 2017 r. sygn. akt (...) utrzymującej w mocy na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. decyzję Prezydenta (...) W. nr (...) z dnia 26 maja 2014 r. (znak (...)) na podstawie art. 1 ust. 1, art. 20 ust. 1 i art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 15 marca 2002r. o ustroju (...) Warszawy (Dz. U, z 2002 r. Nr 41, poz. 361 z późn. zm.), art. 39 ust 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r, o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2013 r. Nr 594), art. 7 ust 1, 2 i 3 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze (...). Warszawy (Dz. U. z 1945 r. Nr 50, poz. 279), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2013 r. poz. 267) oraz uchwały Nr (...) Rady (...) W. z dnia 8 listopada 2007 r. w sprawie zasad gospodarowania zasobem nieruchomości (...) W. w zakresie ustalenia wysokości czynszu symbolicznego za grunty oddawane w użytkowanie wieczyste w trybie i na zasadach art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r., o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze (...) W. (Dz. U. Nr 50 poz. 279) ustanawia na 99 lat na rzecz J. G. w udziale wynoszącym 0,20625 części oraz ustanawia na 99 lat na rzecz A. K. w udziale wynoszącym 0,01375 części, prawo użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego o pow. 670 m ^{( 2)}, położonego w W. przy ul. (...), oznaczonego w ewidencji gruntów jako działka nr (...) z obrębu (...), dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie prowadzi księgę wieczystą nr (...); ustala czynsz symboliczny w kwocie 147,40 zł netto (sto czterdzieści siedem złotych 40/100 złotych) płatny z góry w terminie do dnia 31 marca każdego roku, przy czym czynszu symbolicznego nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego przedmiotowego gruntu oraz stwierdza, że w przypadku zbycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości na rzecz osób trzecich przez współużytkowników wieczystych, o których mowa w punkcie 1 sentencji decyzji, osoby te uiszczają opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego gruntu na zasadach ogólnych, określonych w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr l02 poz. 651 ze zm.), nie dotyczy to nabywania prawa użytkowania wieczystego gruntu w drodze dziedziczenia oraz jego nabycia przez osobę bliską w rozumieniu art. 4 pkt 13 ustawy o gospodarce nieruchomościami (§ 8 w/w uchwały nr (...) Rady (...) W. z dnia 8 listopada 2007r.). Nieruchomość zostaje oddana w użytkowanie wieczyste w celu korzystania z niej zgodnie z każdoczesnym przeznaczeniem nieruchomości dopuszczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Umowa o oddaniu udziału w w/w gruncie w użytkowanie wieczyste może ulec rozwiązaniu przed upływam terminu, na jaki została zawarta, jeżeli współużytkownicy wieczyści nie przestrzegają obowiązku korzystania z nieruchomości w sposób zgodny z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w przypadku korzystania z gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste w sposób oczywiście sprzeczny z jego przeznaczeniem lub naruszeniem postanowień umowy. Na gruncie, powyżej opisanym, znajduje się budynek mieszkalny wzniesiony przed dniem wejścia w życie dekretu z dnia 26 października 1945 r., o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze (...) W. (Dz. U. z 1945 r., Nr 50 poz. 279) spełniający warunki art. 5 w/w dekretu będący wspólnością dawnych współwłaścicieli oraz właścicieli lokali Nr (...) znajdujących się w tym budynku. Niewyodrębnione części budynku zostały przez (...) W. wydane A. K. oraz J. G. na podstawie protokołu przejęcia przekazania niewyodrębnionych części wspólnych budynku przypadających tym lokalom, położonych w W. przy ul. (...) z dnia 28 października 2014 r.. A. K. oświadcza, iż wyraża zgodę na powyższą treść oświadczenia (...) W. i zobowiązuje się do uiszczania opłaty rocznej związanej z użytkowaniem wieczystym przysługującego jej udziału w gruncie, położonym w W. przy ul. (...) stanowiącym działkę ewidencyjną Nr (...) z obrębu (...), dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy M. w W. prowadzi księgę wieczystą nr (...), jak również zobowiązuje się korzystać z posiadanego udziału w gruncie zgodnie z przeznaczeniem przewidzianym w obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego i w sposób niesprzeczny z ustalonym w umowie, a nadto oświadcza, iż w dniu 28 października 2014 r. objęła otrzymane od (...) W. niewyodrębnione części budynku oraz części wspólne budynku wzniesionego przed dniem 21 listopada 1945 r., położonego w W. przy ul. (...) stanowiącym działkę ewidencyjną Nr (...) z obrębu (...). J. G. oświadcza, iż wyraża zgodę na powyższą treść oświadczenia (...) W. i zobowiązuje się do uiszczania opłaty rocznej związanej z użytkowaniem wieczystym przysługującego mu udziału w gruncie, położonym w W. przy ul. (...) stanowiącym działkę ewidencyjną Nr (...) z obrębu (...), dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy M. w W. prowadzi księgę wieczystą nr (...) jak również zobowiązuje się korzystać z posiadanego udziału w gruncie zgodnie z przeznaczeniem przewidzianym w obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego i w sposób niesprzeczny z ustalonym w umowie, a nadto oświadcza, iż w dniu 28 października 2014 r., objął otrzymane od (...) W. niewyodrębnione części budynku oraz części wspólne budynku wzniesionego przed dniem 21 listopada 1945 r., położonego w W. przy ul. (...) stanowiącym działkę ewidencyjną Nr (...) z obrębu (...)”,

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

III.  zasądza od (...) W. na rzecz A. K. i J. G. kwotę 9.810 (dziewięć tysięcy osiemset dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 22 grudnia 2017 roku sprecyzowanym w pismach z dnia 10 stycznia 2018 roku oraz załączniku do protokołu rozprawy z dnia 15 maja 2018 roku powodowie J. G. i A. K. ostatecznie wnieśli przeciwko (...) W. o zobowiązanie do zawarcia z powodami umowy zgodnie z postanowieniami zawartymi w pkt I i II ostatecznej decyzji Prezydenta (...) W. nr (...) z dnia 26 maja 2014 roku (znak (...)) na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymanej w mocy ostateczną i niezaskarżoną do sądu administracyjnego decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 13 lipca 2017 roku (sygn. akt (...)) o następującej treści:

I.  (...) W. oświadcza, iż w wykonaniu postanowień ostatecznej i niezaskarżonej do sądu administracyjnego decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 13 lipca 2017 roku sygn. akt(...) utrzymującej w mocy na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. decyzję Prezydenta (...) W. nr (...) z dnia 26 maja 2014 roku (znak (...)) na podstawie art. 1 ust. 1, art. 20 ust. 1 i art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 15 marca 2002 roku o ustroju (...) W. (Dz. U. z 2002 r. Nr 41, poz. 361 z późn. zm.) art. 39 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2013 r. Nr 594), art. 7 ust. 1, 2 i 3 dekretu z dnia 26 października 1945 roku o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze (...) W. (Dz. U. z 1945 r. Nr 50, poz. 279) oraz uchwały Nr (...) Rady (...) W. z dnia 8 listopada 2007 roku w sprawie zasad gospodarowania zasobem nieruchomości (...) W. w zakresie ustalenia wysokości czynszu symbolicznego za grunty oddawane w użytkowanie wieczyste w trybie i na zasadach art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 roku o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze (...) W. (Dz. U. z 1945 r. Nr 50, poz. 279)

a)  ustanawia na 99 lat na rzecz J. G. w udziale wynoszącym 0,20625 części oraz ustanawia na 99 lat na rzecz A. K. w udziale wynoszącym 0,01375 części, prawo użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego o pow. 670 m ^{( 2)}, położonego w W. przy ul. (...), oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr (...) z obrębu (...), dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie prowadzi księgę wieczystą nr (...);

b)  ustala „czynsz symboliczny” w kwocie 147,40 zł netto (sto czterdzieści siedem złotych 40/100 złotych) płatne z góry w terminie do dnia 31 marca każdego roku, przy czym czynszu symbolicznego nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego przedmiotowego gruntu.

c)  oświadcza w przypadku zbycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości na rzecz osób trzecich przez współużytkowników wieczystych, o których mowa w punkcie 1 sentencji decyzji, osoby te uiszczają opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego gruntu na zasadach ogólnych, określonych w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102 poz. 651 ze zm.). Nie dotyczy to nabywania prawa użytkowania wieczystego gruntu w drodze dziedziczenia oraz jego nabycia przez osobę bliską w rozumieniu art. 4 pkt 13 ustawy o gospodarce nieruchomościami (§ 8 w/w uchwały nr (...) Rady (...) W. z dnia 8 listopada 2007 r.).

d)  iż nieruchomość zostaje oddana w użytkowanie wieczyste w celu korzystania z niej zgodnie z każdoczesnym przeznaczeniem nieruchomości dopuszczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Umowa o oddaniu udziału w w/w gruncie w użytkowanie wieczyste może ulec rozwiązaniu przed upływem terminu, na jaki została zawarta, jeżeli współużytkownicy wieczyści nie przestrzegają obowiązku korzystania z nieruchomości w sposób zgodny z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w przypadku korzystania z gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste w sposób oczywiście sprzeczny z jego przeznaczeniem lub naruszeniami postanowień umowy.

e)  iż na gruncie opisanym w pkt I. a) znajduje się budynek mieszkalny wzniesiony przed dniem wejścia w życie dekretu z dnia 26 października 1945 roku o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze (...) W. (Dz. U. z 1945 r. Nr 50, poz. 279) spełniający warunki art. 5 w/w dekretu będący współwłasnością dawnych współwłaścicieli lokali (...) znajdujących się w tym budynku. Niewyodrębnione części budynku zostały przez (...) W. wydane A. K. oraz J. G. na podstawie protokołu przejęcia przekazania niewyodrębnionych części wspólnych budynku przypadających tym lokalom, położonych w W. przy ul. (...) z dnia 28 października 2014 roku.

II.  A. K. oświadcza, iż na zawarcie umowy o ustanowienie prawa użytkowania do gruntu z (...) W., na warunkach wskazanych w pkt I wyraża zgodę i zobowiązuje się do uiszczenia opłaty rocznej związanej z użytkowaniem wieczystym przysługującej jej udziałowi w gruncie, położonym w W. przy ul. (...), stanowiącym działkę ewidencyjną Nr (...) z obrębu (...), dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie prowadzi księgę wieczystą nr (...), jak również zobowiązuje się korzystać z posiadanego udziału w gruncie zgodnie z przeznaczeniem przewidzianym w obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego i w sposób niesprzeczny z ustalonym w umowie, a nadto oświadcza, iż w dniu 28 października 2014 roku objęła otrzymane od (...) W. niewyodrębnione części budynku oraz części wspólne budynku wzniesionego przed dniem 21 listopada 1945 roku, położonego w W. przy ul. (...) stanowiącym działkę ewidencyjną Nr (...) z obrębu (...);

III.  J. G. oświadcza, iż na zawarcie umowy o ustanowienie prawa użytkowania do gruntu z (...) W., na warunkach wskazanych w pkt I wyraża zgodę i zobowiązuje się do uiszczenia opłaty rocznej związanej z użytkowaniem wieczystym przysługującej jego udziałowi w gruncie, położonym w W. przy ul. (...), stanowiącym działkę ewidencyjną Nr (...) z obrębu (...), dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy M. w W. prowadzi księgę wieczystą nr (...), jak również zobowiązuje się korzystać z posiadanego udziału w gruncie zgodnie z przeznaczeniem przewidzianym w obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego i w sposób niesprzeczny z ustalonym w umowie, a nadto oświadcza, iż w dniu 28 października 2014 roku objął otrzymane od (...) W. niewyodrębnione części budynku oraz części wspólne budynku wzniesionego przed dniem 21 listopada 1945 roku, położonego w W. przy ul. (...) stanowiącym działkę ewidencyjną Nr (...) z obrębu (...).

W pozwie powodowie wnieśli również o zasądzenie od pozwanego (...) W. na rzecz powodów kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko powodowie wskazali, iż są oni następcami prawnymi dawnych właścicieli nieruchomości (...) położonej przy ul. (...). Decyzja Prezydenta (...) W. z dnia 26 maja 2014 roku ustanawiająca na rzecz powodów prawo użytkowania wieczystego do udziału w gruncie wynoszącego łącznie 0,22 części gruntu zabudowanego o powierzchni 670 m ^{( 2)} położonego w W. przy ul. (...) oznaczonego jako działka nr (...) z obrębu (...), uregulowanego w księdze wieczystej nr (...), w związku z utrzymaniem jej w mocy na podstawie decyzji SKO z dnia 13 lipca 2017 roku, jest ostateczna. Pomimo to, do dnia dzisiejszego Prezydent (...) W. nie podejmuje żadnych działań w celu zawarcia z powodami umowy ustanowienia użytkowania wieczystego nieruchomości. Obowiązek taki w ocenie powodów wynika z art. 7 dekretu (...), jak też wydanej na jego podstawie ostatecznej niezaskarżonej do sądu administracyjnego decyzji SKO z dnia 13 lipca 2017 roku utrzymującej w mocy decyzję Prezydenta (...) W. z dnia 26 maja 2014 roku. Powodowie podnieśli, że domaganie się zawarcia umowy o ustanowienie prawa wieczystego użytkowania gruntu ma oparcie w art. 64 k.c. w zw. z art. 1047 k.p.c. i związanie jest z dwufazowym trybem administracyjno-umownym zawarcia umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Wydanie decyzji administracyjnej stanowi jego pierwszy etap, a właściciele mają uprawnienie domagania się złożenia oświadczenia woli określonej treści przez Skarb Państwa oraz (...) W.. Brak zawarcia umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste, pomimo istnienia w obrocie pranych ostatecznej decyzji administracyjnej, na podstawie której ustanowiono użytkowanie wieczyste powoduje odpowiedzialność Skarbu Państwa oraz (...) W. na zasadzie 471 k.c. Powodowie dążąc do zawarcia umowy ustanowienia użytkowania wieczystego dwukrotnie, bezskutecznie wzywali (...) W. do zawarcia ww. umowy. Uchylanie się przez (...) W. od zawarcia umowy ustanowienia użytkowania wieczystego nieruchomości w wykonaniu ostatecznej decyzji nie znajduje uzasadnienia ( pozew k. 2-19, sprecyzowanie powództwa k. 112-115, załącznik do protokołu k. 136-139).

W odpowiedzi na pozew z dnia 21 lutego 2018 roku (...) W. wniosło o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powodów na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W ocenie strony pozwanej powództwo jest zbędne, a co najmniej przedwczesne. (...) W. podniosło, że na dzień wnoszenia pozwu pomiędzy stronami nie było sporu odnośnie materii objętej pozwem. Pozwany nie kwestionował co do zasady obowiązku wykonania decyzji dekretowej, podnosząc dodatkowo, iż przepisy prawa nie wskazują terminu na wykonanie decyzji ( odpowiedź na pozew k. 120-120v).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Nieruchomość (...) położona przy ul. (...), hip. Nr (...) stanowiła własność M. i E. małżonków H. ( dowód: świadectwo Sądu Okręgowego w Warszawie k. 26).

J. G. oraz A. K. są następcami prawnymi dawnych właścicieli nieruchomości (...) położonej przy ul. (...) ( dowód: postanowienie Sądu Grodzkiego w Warszawie z dnia 19 lipca 1948 r. sygn. akt: I SP 418/48 k. 30, postanowienie Sądu Grodzkiego w Warszawie z dnia 19 lipca 1948 r. sygn. akt I SP 417/48 k. 28, postanowienie Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy z dnia 20 marca 1991 r. k. 32, postanowienie Sądu Powiatowego dla m.st. Warszawy z dnia 24 listopada 1958 r. k. 34, postanowienie Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa z dnia 20 września 2010 r. k. 36, umowa sprzedaży z dnia 25 października 2012 r. k. 38-39v, akt poświadczenia dziedziczenia z dnia 28 czerwca 2017 r. k. 41-43).

Obecnie dawna nieruchomość (...) położona przy ul (...) stanowi: działkę Nr (...) - z obrębu(...) zabudowaną budynkiem spełniającym warunki art. 5 dekretu (...), uregulowaną w KW Nr (...) o powierzchni 670 m ^{( 2)} oraz działkę Nr (...) - z obrębu (...) zabudowaną budynkiem spełniającym warunki art. 5 dekretu (...), uregulowaną w KW Nr (...) o powierzchni 806,29 m ^{( 2)}. Na nieruchomości przy ul. (...) posadowiony jest budynek mieszkalny, (identyfikator budynku (...)) wybudowany w 1932 roku, o liczbie kondygnacji nadziemnych 5, podziemnych 1, lokali samodzielnych 26, powierzchni zabudowy 666 m ^{( 2)}, powierzchni użytkowej 1550,93 m ^{( 2)} ( niekwestionowane, nadto dowód: wypis z rejestru gruntów działki (...) z obrębu (...) z dnia 17 października 2017 r. k. 100, wyrys z mapy ewidencyjnej działki (...) z obrębu (...) z dnia 17 października 2017 r. k. 102, wypis z kartoteki budynków budynku położonego przy ul. (...) z dnia 17 października 2017 r. k. 104-105, odpis zwykły księgi wieczystej k. 107-110).

Nieruchomość położona przy ul. (...) w W. objęta była działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 roku o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze (...) W.. Z dniem wejścia w życie dekretu (...) – 22 listopada 1945 roku, przedmiotowa nieruchomość stała się własnością gminy (...) W., a następnie na podstawie art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz. U. Nr 14, poz. 130) stała się własnością Skarbu Państwa ( niekwestionowane).

H. G. w dniu 22 czerwca 1948 roku zwróciła się do Zarządu Gminy (...) W. o ustanowienie prawa własności czasowej do nieruchomości przy ul. (...) ozn. hip. „Nieruchomość w (...) W. (...)”. Orzeczeniem administracyjnym Prezydium Rady Narodowej z dnia 15 listopada 1951 roku, odmówiono H. G. przyznania prawa własności czasowej oraz stwierdzono, że budynki znajdujące się na nieruchomości przechodzą na rzecz Skarbu Państwa ( niekwestionowane).

Decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 18 lipca 2011 roku, po rozpatrzeniu wniosku pełnomocnika J. G., E. G. i M. G. o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w (...) W. z dnia 15 listopada 1951 roku o odmowie ustanowienia prawa własności czasowej do nieruchomości położonej przy ul. (...) w W. nr hip. (...) na rzecz H. G. stwierdzono, że orzeczenie administracyjne Prezydium Rady Narodowej z dnia 15 listopada 1951 roku w stosunku do gruntu związanego z własnością lokali mieszkalnych o numerach (...) znajdujących się w budynku przy ul. (...) zostało wydane z naruszaniem prawa, jednakże wobec zaistnienia nieodwracalnych skutków prawnych nie można stwierdzić jego nieważności w tym zakresie. W pozostałej części stwierdzono nieważność orzeczenia administracyjnego ( dowód: decyzja k. 49-53).

Decyzją Prezydenta (...) W. z dnia 18 marca 2014 roku Nr (...) po rozpatrzeniu wniosku H. G. z dnia 22 czerwca 1948 roku o przyznanie prawa własności czasowej do gruntu położonego w W. przy ul. (...) ozn. hip. „Nieruchomość w (...) W. (...)” odmówiono przyznania użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) ozn. hip „Nieruchomość w (...) W. Nr (...)", wchodzącej w skład działki ewidencyjnej Nr (...) z obrębu (...) w udziale wynoszącym łącznie 0,515 części związanym z własnością lokali zamieszkałych Nr (...) znajdujących się w budynku usytuowanym przy ul. (...) na rzecz J. G., E. G., A. K. ( dowód: decyzja Prezydenta (...) W. k. 68-75).

Decyzją Prezydenta (...) W. Nr (...) z dnia 26 maja 2014 roku po rozpatrzeniu wniosku H. G. z dnia 22 czerwca 1948 roku o przyznanie prawa własności czasowej do gruntu położonego w W. przy ul. (...) ozn. hip. „Nieruchomość w (...) W. (...)” ustanowiono na 99 lat prawo użytkowania wieczystego do udziału w gruncie wynoszącego łącznie 0,22 części gruntu zabudowanego o powierzchni 670m ^{( 2)} położonego w W. przy ul. (...) oznaczanego jako działka Nr (...) z obrębu (...) uregulowanego w księdze wieczystej NR (...) na rzecz J. P. G. w udziale wynoszącym 0,103125 części, E. G. w udzie wynoszącym 0,103125 części oraz A. K. w udziale wynoszącym 0,01375 części. Decyzja ustala czynsz symboliczny z tytułu ustanowienia prawa użytkowania wieczystego do gruntu w udziale wynoszącym 0,22 części w kwocie 147,40 zł netto, płatny z góry do dnia 31 marca każdego roku, przy czym czynszu tego nie pobiera się za rok, w którym zostanie ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Prezydent (...) W. w decyzji stwierdził, iż budynek posadowiony na nieruchomości spełnia warunki art. 5 dekretu (...) i w części niesprzedanej stanowi własność dotychczasowych współwłaścicieli. Ponadto decyzja stwierdza, iż z chwilą kiedy stanie się ostateczna, będzie stanowić podstawę do zawarcia umowy w formie aktu notarialnego o oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu opisanego w decyzji w udziale wynoszącym 0,22 części. Termin zawarcia umowy notarialnej miał zostać wyznaczony po przedłożeniu protokołu zdawczo-odbiorczego części niesprzedanej budynku znajdującego się na gruncie od zakładu Gospodarowania Nieruchomościami w Dzielnicy M. (...) W., z ewentualnym rozliczeniem nakładów poniesionych na remont i modernizację tego budynku, wykraczających poza zakres napraw bieżących ( dowód: decyzja Prezydenta (...) W. k. 55-61).

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia 13 lipca 2017 roku utrzymało w mocy decyzję Prezydenta (...) W. z dnia 26 maja 2014 roku ( dowód: decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. k. 63-66).

Decyzja Prezydenta (...) W. z dnia 26 maja 2014 roku jest ostateczna ( niekwestionowane).

Prawo użytkowania wieczystego do udziału w gruncie wynoszącego 0,22 części gruntu zabudowanego o powierzchni 670m ^{( 2)} położonego w W. przy ul. (...), przysługuje J. G. w udziale wynoszącym 0,20625 części oraz A. K. w udziale wynoszącym 0,01375 części ( niekwestionowane).

Decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 2013 roku Nr 671 stwierdzono nieważność decyzji Wojewody (...) Nr (...) z dnia 5 listopada 1991 roku dotyczącej nabycia przez Gminę Dzielnicę M. z mocy prawa, z dniem 27 maja 1990 roku nieodpłatnie własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) oznaczonej w ewidencji gruntów w jednostce ewidencyjnej W. M., obręb ewidencyjny (...) jako działka ewidencyjna Nr (...) opisana w karcie inwentaryzacyjnej Nr (...), z zabudową budynkiem mieszkalnym (...) kondygnacyjnym, z wyłączaniem 12 lokali sprzedanych w części dotyczącej niesprzedanej części budynku przy ul. (...) w W. ( dowód: decyzja Ministra Administracji i Cyfryzacji k. 77-78v).

W dniu 28 października 2014 roku (...) W. protokolarnie przekazało w posiadanie na rzecz J. G., E. G. oraz A. K. niesprzedaną część budynku. W protokole przejęcia przekazania wskazano, iż z dniem 1 listopada 2014 roku miasto przekazuje, a przejmujący przejmuje udział w części nieruchomości wspólnej przy ul. (...) w W., Miasto zaprzestaje pobierania od najemców lokali mieszkalnych oraz najemców lokali użytkowych opłat za zajmowane lokale ( dowód: protokół przejęcia-przekazania lokali niewyodrębnionych oraz części wspólnych budynku przypadających tym lokalom położonych w W. przy ul. (...) z dnia 28 października 2014 roku wraz z załącznikami k. 81-89)

Pismem z dnia 21 września 2017 roku do Prezydenta (...) W., J. G. oraz A. K. wezwali (...) W. do podpisania aktu notarialnego ustanowienia na 99 lat prawa wieczystego użytkowania do udziału wynoszącego łącznie 0,22 części gruntu zabudowanego o powierzchni 670 m ², stanowiącego działkę ewidencyjną Nr (...) z obrębu(...), położonego w W. przy ul. (...) na rzecz J. G. oraz A. K. oraz wskazania do dnia 29 września 2017 roku dogodnego dla (...) W. terminu aktu notarialnego oraz notariusza, który na zlecenie (...) W., ale na koszt J. G. i A. K. sporządziłby przedmiotową umowę ( dowód: wezwanie z dnia 21 września 2017 r. k. 91-92).

W dniu 30 października 2017 roku J. G. oraz A. K. ponownie wezwali (...) W. do zawarcia aktu notarialnego ustanowienia na 99 lat prawa wieczystego użytkowania do udziału wynoszącego łącznie 0,22 części gruntu zabudowanego o powierzchni 670 m ^{( 2)}, stanowiącego działkę ewidencyjną Nr (...) z obrębu (...), położonego w W. przy ul. (...) na rzecz J. G. oraz A. K., wyznaczając termin zawarcia aktu na 2 listopada 2017 roku godzina 10.00 w Kancelarii Notarialnej Notariusz M. S. ul. (...), (...)-(...) W.. Jednocześnie, stosownie do punktu 7 decyzji Prezydenta (...) W. z dnia 26 maja 2014 r., Nr (...), J. G. i A. K. przedłożyli odpis protokołu przejęcia przekazania lokali niewyodrębnionych oraz części wspólnych budynku przepadających tym lokalom, położonych w W. przy ul. (...) z dnia 28 września 2014 roku ( dowód: wezwanie z dnia 30 października 2017 r. k. 94-95).

W dniu 2 listopada 2017 roku o godz. 10.00 w Kancelarii Notariusz M. S. na wyznaczony termin dokonania czynności polegającej na zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste gruntu zabudowanego o powierzchni 670 m ^{( 2)}, stanowiącego działkę ewidencyjną Nr (...) z obrębu (...), położonego w W. przy ul. (...), stawił się A. S. działający w imieniu i na rzecz J. G. oraz A. K.. Na wyznaczony termin zawarcia aktu notarialnego nie stawił się przedstawiciel (...) W. w celu zawarcia umowy ustanowienia użytkowania wieczystego ( dowód: akt notarialny - protokół k. 97-98).

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie okoliczności między stronami bezspornych, jak również wymienionych wyżej niekwestionowanych przez strony dokumentów. Podkreślić należy, że w odpowiedzi na pozew (...) W. – Prezydent (...) W. nie kwestionował okoliczności przytoczonych przez stronę powodową w uzasadnieniu pozwu.

Sąd dał wiarę załączonym do akt sprawy dokumentom, jako że zawarte w nich informacje tworzyły spójny obraz stanu faktycznego, a żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności, tym samym brak było podstaw do jej podważenia przez Sąd.

Na rozprawie w dniu 27 lipca 2018 roku Sąd postanowił oddalić wnioski strony pozwanej zawarte w piśmie z dnia 16 lipca 2018 roku tj. o zobowiązanie powodów do przedłożenia informacji, czy w budynku zlokalizowanym na przedmiotowej nieruchomości zamieszkują lokatorzy, na podstawie art. 227 k.p.c. jako nieistotny dla rozstrzygnięcia sprawy, a także na podstawie art. 217 § 2 k.p.c. jako spóźniony oraz na podstawie art. 217 § 3 k.p.c. jako powoływany dla zwłoki. Wskazać ponadto należy, że strona pozwana nie uprawdopodobniła, że nie zgłosiła ich we właściwym czasie bez swojej winy lub że ich uwzględnienie nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

Zgodnie z art. 64 k.c. prawomocne orzeczenie sądu stwierdzające obowiązek danej osoby do złożenia oznaczonego oświadczenia woli zastępuje to oświadczenie.

Zasadą jest, że jeśli ustawa nakłada na podmiot obowiązek złożenia oświadczenia woli, to obowiązek ten może być realizowany przed sądem na podstawie art. 64 k.c. jeśli tylko regulacja ustawowa pozwala na ustalenie podmiotu zobowiązanego, uprawnionego oraz treści roszczenia (treści oświadczenia woli, które ma złożyć zobowiązany). Jednocześnie stwierdzić należy, że przepis art. 64 k.c. nie jest samoistną podstawą dla kreowania obowiązku złożenia oznaczonego oświadczenia woli. Stanowi on jedynie podstawę do stwierdzenia przez sąd, że zobowiązany ma obowiązek złożenia oświadczenia woli. Innymi słowy, przepis art. 64 k.c. określa jedynie skutki prawne wynikające ze stwierdzenia istnienia takiego obowiązku, którego źródłem muszą być jednak określone, istniejące stosunki prawne, a których zbadanie i ocena jest obowiązkiem sądu uwzględniającego powództwo na podstawie tego przepisu. Zobowiązanie do złożenia stosownego oświadczenia woli może wynikać ze źródeł o różnym charakterze, a więc zarówno z ustawy, jak i z ważnej czynności prawnej, czy decyzji administracyjnej.

Art. 64 k.c. odnosi się wyłącznie do obowiązku złożenia oświadczenia woli w rozumieniu prawa materialnego, nie zaś do innych oświadczeń jak na przykład czynności procesowych, a tym bardziej czynności faktycznych, a taką jest niewątpliwie czynność przystąpienia do aktu notarialnego. Oświadczeniem woli jest bowiem w myśl art. 60 k.c. zachowanie się osoby dokonującej czynności prawnej, ujawniające jej wolę w sposób dostateczny. Oświadczeniem woli jest wyłącznie zachowanie zmierzające do wywołania skutku w postaci powstania, zmiany lub ustania stosunku prawnego.

Charakter prawny takiego orzeczenia pozwala na osiągnięcie skutków prawnych związanych z oświadczeniem woli, którego złożenia odmawia podmiot do tego zobowiązany. Na podstawie przepisów postępowania cywilnego odpowiednikiem rozwiązania materialnoprawnego jest art. 1047 § 1 k.p.c. Skutki prawne następują z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia, a jeżeli złożenie oświadczenia woli jest uzależnione od świadczenia wzajemnego wierzyciela - z chwilą prawomocnego nadania orzeczeniu klauzuli wykonalności (art. 1047 § 2 k.p.c.). Orzeczenie stwierdzające obowiązek złożenia oświadczenia woli ma charakter konstytutywny.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż prawomocne orzeczenie sądu stwierdzające obowiązek strony do złożenia oznaczonego oświadczenia woli zastępuje tylko to oświadczenie (art. 64 k.c. i 1047 k.p.c.). Jeżeli więc oświadczenie to ma stanowić składnik umowy, która ma być zawarta pomiędzy stronami do jej zawarcia konieczne jest złożenie odpowiedniego oświadczenia woli przez drugą stronę z zachowaniem wymaganej formy.

W przedmiotowej sprawie powodowie domagali się od Sądu, aby ten nakazał (...) W. złożenie oświadczenia woli, w którym podstawowym żądaniem było ustanowienie na rzecz J. G. oraz A. K. prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego o pow. 670 m ^{( 2)}, położonego w W. przy ul. (...), oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr (...) z obrębu (...), dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie prowadzi księgę wieczystą nr (...), jednocześnie wyrażając zgodę na zawarcie umowy o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego do gruntu i składając w tym zakresie istotne oświadczenia dotyczące uiszczania opłaty rocznej, korzystaniu z udziału w gruncie zgodnie z jego przeznaczeniem oraz objęciu w posiadanie niewyodrębnionych oraz wspólnych części budynku posadowionego na gruncie.

Powodowie jako podstawę materialnoprawną swego żądania wskazali ostateczną decyzję Prezydenta (...) W. Nr (...) z dnia 26 maja 2014 roku oraz art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 roku o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze (...) W.. Pozwany w odpowiedzi na pozew w zakresie ustanowienia prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego o pow. 670 m ^{( 2)}, położonego w W. przy ul. (...), oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr (...) z obrębu (...), dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie prowadzi księgę wieczystą nr (...) wskazał, że między stronami nie było sporu odnośnie materii objętej niniejszym postępowaniem. Ponadto zaznaczył, że nie kwestionuje obowiązku wykonania decyzji dekretowych, dlatego też Sąd uznał, iż strona pozwana nie kwestionowała swojego obowiązku wynikającego z przedmiotowej decyzji i przepisów do zawarcia umowy w formie aktu notarialnego o oddanie w użytkowanie wieczyste ww. gruntu w udziale 0,22 części, dlatego też Sąd roszczenie powodów uznał za zasadne.

Odnosząc się natomiast do błędnego zdaniem Sądu twierdzenia pozwanego, jakoby powództwo było zbędne, a co najmniej przedwczesne, jak również, że terminu na wykonanie decyzji nie wskazują przepisy prawa i z tych względów powództwo zasługuje na oddalenie, Sąd wskazuje co następuje. Niewątpliwie decyzja Prezydenta (...) W. z dnia 26 maja 2014 roku o ustanowieniu na rzecz powodów prawa użytkowania wieczystego do wymienionego gruntu wywołała bezpośrednio w sferze prawa cywilnego skutki prawne, dlatego też decyzja ta stanowi źródło roszczenia cywilnoprawnego wyrażającego się możnością żądania zawarcia umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste zgodnie z jej treścią. W niniejszej sprawie nie trudno nie odnieść wrażenia, iż Prezydent (...) W. bezzasadnie i celowo, bo przez ponad trzy lata od daty uzyskania przez decyzję Prezydenta (...) W. przymiotu ostateczności, unikał umownego ustanowienia na rzecz powodów prawa użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) – obowiązku wynikającego z decyzja Prezydenta (...) W. z dnia 26 maja 2014 roku o ustanowieniu na rzecz powodów prawa użytkowania wieczystego do wymienionego gruntu. Niewątpliwie z postanowień Konstytucji, jak również zasad kodeksu postępowania administracyjnego wynika ciążący na władzach publicznych obowiązek działania w rozsądnym czasie (za taki nie sposób uznać trzyletni okres oczekiwania na wykonanie decyzji Prezydenta (...) W.), w odpowiedni sposób oraz z najwyższą konsekwencją. Realizacji powyższych zasad brak było w działaniu pozwanego przy wykonaniu decyzji jaka zapadła w dniu 26 maja 2014 roku pomimo spełnienia wszystkich koniecznych przesłanek. Nie ulega wątpliwości, że władze publiczne powinny działać z najwyższą starannością, szczególnie przy rozstrzyganiu spraw o zasadniczym znaczeniu dla jednostek, przejrzyście i jawnie, minimalizując ryzyko błędów, jak również promować pewność prawa w cywilnych czynnościach prawnych wpływających na interesy majątkowe osób w nich uczestniczących. ^{( . )}Co więcej, władze publiczne nie powinny unikać ciążących na nich zobowiązań lecz egzekwować je od siebie w sposób jakiego oczekują od osób fizycznych. Nie może być mowy o sprawiedliwym, czy też rzetelnym postępowaniu bez zapewnienia ochrony wykonania orzeczenia lub też decyzji administracyjnej. Byłoby to sprzeczne z zasadą rządów prawa. Z tych względów wykonanie wyroku przez sąd, czy też decyzji administracyjnej przez organ władzy publicznej musi być traktowane jako integralna część postępowania. W niniejszej sprawie należy podkreślić ciągłe uchylanie się przez Prezydenta (...) W. reprezentującego (...) W. od wykonania ostatecznej decyzji administracyjnej. Takie zaniechanie uniemożliwiło powodom wyegzekwowanie swoich praw wynikających z aktu administracyjnego. Tego typu sytuacja zagraża nie tylko pewności transakcji z udziałem szeroko pojętych organów państwa i reprezentantów Skarbu Państwa, ale także budzi niepokój co do kwestii przestrzegania własnych decyzji przez Państwo. Powyższe stanowisko Sądu Okręgowego znajduje oparcie w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, w szczególności wyroku z dnia 6 października 2015 roku w sprawie (...) przeciwko Polsce, jaki zapadł na podstawie zbliżonego stanu faktycznego (por. Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 6 października 2015 r. skarga numer 48286/11, LEX nr 1800242, (...) Mrowicki Marcin, Glosa do wyroku ETPC z dnia 6 października 2015 r., skarga numer 48286/11 Lex Nr 285486).

Biorąc pod uwagę powyższe oraz poczynione w sprawie ustalenia faktyczne, uwzględniając żądanie pozwu, Sąd uznał za zasadne na podstawie powołanych wyżej przepisów i wymienionej ostatecznej decyzji Prezydenta (...) W., ustanowienie na 99 lat na rzecz J. G. w udziale wynoszącym 0,20625 części oraz na rzecz A. K. w udziale wynoszącym 0,01375 części prawo użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego o pow. 67 m ^{( 2)}, położonego w W. przy ul. (...), oznaczonego w ewidencji gruntów jako działka nr (...) z obrębu (...), dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie prowadzi księgę wieczystą nr (...); ustalenie czynszu symbolicznego w kwocie 147,40 zł netto płatnego z góry w terminie do dnia 31 marca każdego roku, przy czym czynszu symbolicznego nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego przedmiotowego gruntu oraz stwierdzenie, że w przypadku zbycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości na rzecz osób trzecich przez współużytkowników wieczystych, o których mowa w punkcie 1 sentencji decyzji, osoby te uiszczają opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego gruntu na zasadach ogólnych, określonych w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr l02 poz. 651 ze zm.), nie dotyczy to nabywania prawa użytkowania wieczystego gruntu w drodze dziedziczenia oraz jego nabycia przez osobę bliską w rozumieniu art. 4 pkt 13 ustawy o gospodarce nieruchomościami (§ 8 w/w uchwały nr (...) (...) Rady (...) W. z dnia 8 listopada 2007r.). Nieruchomość zostaje oddana w użytkowanie wieczyste w celu korzystania z niej zgodnie z każdoczesnym przeznaczeniem nieruchomości dopuszczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Umowa o oddaniu udziału w w/w gruncie w użytkowanie wieczyste może ulec rozwiązaniu przed upływam terminu, na jaki została zawarta, jeżeli współużytkownicy wieczyści nie przestrzegają obowiązku korzystania z nieruchomości w sposób zgodny z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w przypadku korzystania z gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste w sposób oczywiście sprzeczny z jego przeznaczeniem lub naruszeniem postanowień umowy. Na gruncie, powyżej opisanym, znajduje się budynek mieszkalny wzniesiony przed dniem wejścia w życie dekretu z dnia 26 października 1945 r., o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze (...) W. (Dz. U. z 1945 r., Nr 50 poz. 279) spełniający warunki art. 5 w/w dekretu będący wspólnością dawnych współwłaścicieli oraz właścicieli lokali Nr (...) znajdujących się w tym budynku. Niewyodrębnione części budynku zostały przez (...) W. wydane A. K. oraz J. G. na podstawie protokołu przejęcia przekazania niewyodrębnionych części wspólnych budynku przypadających tym lokalom, położonych w W. przy ul. (...) z dnia 28 października 2014 r.. A. K. oświadcza, iż wyraża zgodę na powyższą treść oświadczenia (...) W. i zobowiązuje się do uiszczania opłaty rocznej związanej z użytkowaniem wieczystym przysługującego jej udziału w gruncie, położonym w W. przy ul. (...) stanowiącym działkę ewidencyjną Nr (...) z obrębu (...), dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie prowadzi księgę wieczystą nr (...), jak również zobowiązuje się korzystać z posiadanego udziału w gruncie zgodnie z przeznaczeniem przewidzianym w obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego i w sposób niesprzeczny z ustalonym w umowie, a nadto oświadcza, iż w dniu 28 października 2014 r. objęła otrzymane od (...) W. niewyodrębnione części budynku oraz części wspólne budynku wzniesionego przed dniem 21 listopada 1945 r., położonego w W. przy ul. (...) stanowiącym działkę ewidencyjną Nr (...) z obrębu (...). J. G. oświadcza, iż wyraża zgodę na powyższą treść oświadczenia (...) W. i zobowiązuje się do uiszczania opłaty rocznej związanej z użytkowaniem wieczystym przysługującego mu udziału w gruncie, położonym w W. przy ul. (...) stanowiącym działkę ewidencyjną Nr (...) z obrębu (...), dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie prowadzi księgę wieczystą nr (...) jak również zobowiązuje się korzystać z posiadanego udziału w gruncie zgodnie z przeznaczeniem przewidzianym w obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego i w sposób niesprzeczny z ustalonym w umowie, a nadto oświadcza, iż w dniu 28 października 2014 r., objął otrzymane od (...) W. niewyodrębnione części budynku oraz części wspólne budynku wzniesionego przed dniem 21 listopada 1945 r., położonego w W. przy ul. (...) stanowiącym działkę ewidencyjną Nr (...) z obrębu(...).”

W pozostałym zakresie powództwo zostało oddalone albowiem Sąd w zakresie roszczenia zgłoszonego przez stronę powodową dokonał poprawek redakcyjnych, sprowadzających się do: usunięcia zbędnego w ocenie Sądu podziału oświadczenia woli na punkty i litery, a tym samym zastosowania odpowiedniej interpunkcji i połączeń zdań spójnikami, zastąpienia w punkcie I lit. c) oświadczenia, słowa „oświadcza” wyrażeniem „oraz stwierdza, że”, usunięcia z punktu I lit. d) i e) spójnika „iż”, oraz modyfikacji oświadczeń powodów z pkt. II i III zastępując oświadczenie o wyrażeniu zgody na zawarcie umowy o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego, na oświadczenie o wyrażeniu zgody na wskazaną w sentencji wyroku treść oświadczenia (...) W.. Nadto powodowie precyzując żądanie pozwu w załączniku do protokołu nie cofnęli żądania w zakresie w jakim zmodyfikowali żądanie pozwu, która to modyfikacja w ocenie Sądu stanowiła ograniczenie powództwa, dlatego też Sąd w omawianym zakresie żądanie pozwu oddalił.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. § 1 i 3 w zw. z § 2 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Na zasądzoną wyrokiem kwotę składają się: opłata od pozwu w wysokości 4 410 zł oraz kwota 5 400 zł tytułem wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.