Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Renata Folkman

Protokolant: st.sekr.sądowy Joanna Kotala, apl. Olga Jagiełło, staż. Anna Kowal

przy udziale Prokuratora: Marcina Polaka

przy udziale oskarżyciela publicznego: Beaty Gniewaszewskiej i Barbary Hofman (z Urzędu Celno-Skarbowego w Łodzi)

po rozpoznaniu w dniach 25 maja 2017 roku, 19 lipca 2017 roku, 7 września 2017 roku, 17 stycznia 2018 roku na rozprawie sprawy

K. K.

s. T. i L. z domu C.

ur. (...) w P.

oskarżonego o to, że:

I. w okresie od dnia 22.10.2013 r. do dnia 23.01.2014 roku, w lokalu przy ul. (...) w P., urządzał gry na automatach o nazwie H. (...) nr (...), H. S. nr (...), H. S. nr (...) oraz A. (...)nr (...), jak również od 13.08.2013 r. do dnia 20.03.2014 r. w lokalu przy ul. (...) w B. urządzał gry na automatach o nazwie H. (...) nr (...), H. (...) nr (...), H. (...) nr (...), H. (...) nr (...), H. (...) nr (...) oraz H. (...) nr (...) jak również od 27.02.2014 r. do dnia 07.04.2014 r. w lokalu przy Oś. (...) w B. urządzał gry na automatach o nazwie H. (...) nr (...), H. (...) nr (...), H. (...) nr (...) wbrew art. 3 Ustawy z dnia 19.11.2009 roku o grach hazardowych (Dz.U. nr 201, poz. 1540), w ten sposób, że udostępnił automaty do gier w celu ich eksploatacji w w/w punktach,

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107§1 kks w zw. z art. 6§2 kks

II. poprzez umieszczenie w bliżej nieokreślonym dniu nie później niż 23.01.2014 r. na szybie oraz nad wejściem do lokalu przy ul. (...) w P. banera reklamowego z symbolem graficznym (...)oraz napisem (...) jak również poprzez umieszczenie w bliżej nieokreślonym dniu nie później niż 20.03.2014 r. na szybie oraz nad wejściem do lokalu przy ul. (...) w B. banera reklamowego z symbolem graficznym (...) oraz napisem (...), jak również poprzez umieszczenie w bliżej nieokreślonym dniu nie później niż 07.04.2014 r. przy wejściu do lokalu na Oś. (...)w B. banera reklamowego z symbolem graficznym (...) oraz napisem (...), prowadził reklamę gier na automatach, wbrew art. 29 ust. 1 Ustawy z dnia 19.11.2009 roku o grach hazardowych (Dz.U. nr 201, poz. 1540),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 110a§1 kks

orzeka:

1.  oskarżonego K. K. uznaje za winnego popełnienia obu zarzuconych mu czynów i za to wymierza mu kary grzywny:

a)  za czyn I na podstawie art. 107§1 kks – 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda stawka,

b)  za czyn II na podstawie art. 110a§1 kks – 100 (stu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda stawka;

2.  na podstawie art. 20§2 kks w zw. 85§1 kk, art. 86§2 kk, art. 39§1 kks jednostkowe kary grzywny łączy i wymierza oskarżonemu K. K. łączną grzywnę w liczbie 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej dziennej stawki na kwotę 100 (stu);

3.  na podstawie art. 30§5 kks orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych numer 01 na karcie 197 akt sprawy oraz w wykazie dowodów rzeczowych numer 02 na karcie 562 akt sprawy;

4.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 4484,59 zł (czterech tysięcy czterystu osiemdziesięciu czterech złotych, pięćdziesięciu dziewięciu groszy) tytułem zwrotu wydatków postępowania oraz wymierza mu opłatę w kwocie 1500 (jednego tysiąca pięciuset) złotych.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił stan faktyczny:

W dniu 23.01.2014 r. funkcjonariusze celni : G. B., P. K., M. T., P. R., przeprowadzili w lokalu przy ulicy (...) w P. kontrolę w zakresie urządzania gier na automatach. W trakcie tej kontroli ujawnili w lokalu urządzenia do gier hazardowych:

⚫

H. S. nr (...),

⚫

H. S. nr (...),

⚫

H. S. nr (...),

⚫

A. (...) nr (...).

Funkcjonariusze przeprowadzili na miejscu eksperymenty na ujawnionych automatach, w przebiegu których stwierdzili, iż w grach występował element losowości, ponieważ grający naciskając przycisk z napisem START nie miał wpływu na ułożenie się kart na ekranie monitora, które było zależne tylko od urządzenia. Ponadto w grze padały wygrane rzeczowe w postaci punktów, które umożliwiały grającemu przedłużenie gry lub przejście do innej gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze. W związku z powyższym stwierdzono, że prowadzone gry na kontrolowanych urządzeniach są grami na automatach w myśl art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych.

Na wszystkich tych automatach były informacje o ich właścicielu i wynikało z nich, iż jest to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...).

W dniu kontroli, na szybie oraz nad wejściem do lokalu, wisiał baner reklamowy z symbolem graficznym (...) oraz napisem (...).

(dowód: opinia – k. 935 - 954,

protokół oględzin – k. 9 – 11,

protokół zatrzymania rzeczy – k. 12 -13, 16,

protokół kontroli – k. 23 – 27,

wykaz dowodów rzeczowych – k. 197,

zeznania G. B. - k. 913 – 922,

zeznania M. T. – k. 913 – 922,

zeznania P. K. – k. 913 – 922,

zeznania P. R. - k. 913 – 922,

zeznania J. M. - k. 913 – 922)

Funkcjonariusze automaty zabezpieczyli do sprawy.

(dowód: protokół zatrzymania rzeczy – k. 12 -13, 16,

wykaz dowodów rzeczowych – k. 197,

odpisy postanowień – k. 167 – 168, 170 – 171)

Umowa najmu lokalu przy ulicy (...) w P. została podpisana w dniu 22.10.2013 r., pomiędzy właścicielami lokalu J. i U. małżonkami L., a prokurentem spółki z o.o. (...) – A. U.

(dowód: zeznanie U. L. – k. 206 v,

zeznanie J. L. – k. 207 v – 208,

umowa najmu – k. 209 – 210)

W dniu 20.03.2014 r. funkcjonariusze celni : G. B., P. K., M. T., P. R., przeprowadzili w lokalu przy ulicy (...) w B. kontrolę w zakresie urządzania gier na automatach. W trakcie tej kontroli ujawnili w lokalu urządzenia do gier hazardowych:

⚫

H. S. nr (...),

⚫

H. S. nr (...),

⚫

H. S. P. nr (...),

⚫

H. S. nr (...),

⚫

H. S. nr (...),

⚫

H. S. P. nr (...).

Funkcjonariusze przeprowadzili na miejscu eksperymenty na ujawnionych automatach, w przebiegu których stwierdzili, iż w grach występował element losowości, ponieważ grający naciskając przycisk z napisem START nie miał wpływu na ułożenie się kart na ekranie monitora, które było zależne tylko od urządzenia. Ponadto w grze padały wygrane rzeczowe w postaci punktów, które umożliwiały grającemu przedłużenie gry lub przejście do innej gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze. W związku z powyższym stwierdzono, że prowadzone gry na kontrolowanych urządzeniach są grami na automatach w myśl art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych.

Na wszystkich tych automatach były informacje o ich właścicielu i wynikało z nich, iż jest to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...).

W dniu kontroli, na szybie oraz nad wejściem do lokalu, wisiał baner reklamowy z symbolem graficznym (...) oraz napisem (...).

(dowód: protokół oględzin – k. 314 - 316,

protokół zatrzymania rzeczy – k. 317 - 319,

protokół kontroli – k. 305 – 311,

płytki z nagraniem eksperymentów – k. 310,

zdjęcia – k. 311 – 313,

dokumenty – k. 327 – 335, 455,

zeznania A. C. – k. 322 v,

zeznania G. B. - k. 913 – 922,

zeznania M. T. – k. 913 – 922,

zeznania P. K. – k. 913 – 922,

zeznania P. R. - k. 913 – 922,

zeznania J. M. - k. 913 – 922)

Funkcjonariusze automaty zabezpieczyli. Następnie – zgodnie z orzeczeniem sądu – w toku postępowania przygotowawczego, zostały wydane właścicielowi (nie zostały zatem przebadane przez biegłego powołanego do tej sprawy).

(dowód: dokumenty – k. 335 – 340, 437, 336, 455, 443)

Umowa najmu lokalu przy ulicy (...) w B. została podpisana w 2013 r., pomiędzy właścicielem lokalu – Z. M., a – ówczesnym – prezesem spółki z o.o. (...) – A. U..

(dowód: zeznanie Z. M. – k. 441 v - 442)

W dniu 07.04.2014 r. funkcjonariusze celni : G. B., J. M., M. T., P. R., przeprowadzili w lokalu przy ulicy (...) w B. kontrolę w zakresie urządzania gier na automatach. W trakcie tej kontroli ujawnili w lokalu urządzenia do gier hazardowych:

⚫

H. S. nr (...),

⚫

H. S. nr (...),

⚫

H. S. nr (...).

Funkcjonariusze przeprowadzili na miejscu eksperymenty na ujawnionych automatach, w przebiegu których stwierdzili, iż w grach występował element losowości, ponieważ grający naciskając przycisk z napisem START nie miał wpływu na ułożenie się kart na ekranie monitora, które było zależne tylko od urządzenia. Uzyskiwane wyniki gry były niezależne od woli gracza i nieprzewidywalne, zależały wyłącznie od przypadku. Ponadto w grze padały wygrane rzeczowe w postaci punktów, które umożliwiały grającemu przedłużenie gry lub przejście do innej gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze. W związku z powyższym stwierdzono, że prowadzone gry na kontrolowanych urządzeniach są grami na automatach w myśl art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych.

Na wszystkich tych automatach były informacje o ich właścicielu i wynikało z nich, iż jest to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...).

W dniu kontroli, na szybie oraz nad wejściem do lokalu, wisiał baner reklamowy z symbolem graficznym (...)oraz napisem (...).

(dowód: opinia – k. 935 - 954,

protokół zatrzymania rzeczy – k. 474 – 476,

protokół kontroli – k. 467 – 470,

płyty – k. 471,

zdjęcia – k. 477,

wykaz dowodów rzeczowych – k. 562,

protokół oględzin – k. 483 – 484,

zeznania G. B. - k. 913 – 922,

zeznania M. T. – k. 913 – 922,

zeznania P. K. – k. 913 – 922,

zeznania P. R. - k. 913 – 922,

zeznania J. M. - k. 913 – 922)

Funkcjonariusze automaty zabezpieczyli do sprawy.

(dowód: protokół zatrzymania rzeczy – k. 474 – 476,

wykaz dowodów rzeczowych – k. 562,

odpisy postanowień – k. 524, 584)

Umowa najmu lokalu przy ulicy (...) w B. została podpisana w dniu 27.02.2014 r., pomiędzy użytkownikami wieczystymi tej nieruchomości (ciotkami E. M., aktualne nazwisko L.), a K. K..

(dowód: zeznanie E. L., poprzednie nazwisko M. - k. 790 – 791, 485 – 486, 547 v,

umowa najmu – k. 553 – 556,

pismo – k. 543 )

Spółka z o.o. została założona w dniu 08.10.2012 r., a wpisana w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 02.11.2012 r. Od 02.11.2012 r. do 19.09.2013 r. prezesem zarządu spółki był A. U.. Od 17.10.2013 r. K. K. formalnie został prezesem zarządu spółki z o.o. (...), zaś A. U. z tą samą datą stał się prokurentem spółki (i był nim do 17.02.2017 r.).

(dowód: wydruk KRS – k. 812 – 816)

Automaty: H. S. nr (...); H. S. nr (...); H. S. nr (...); A. (...) nr (...); H. S. nr (...); H. S. nr (...); H. S. nr (...) (zabezpieczone do tej sprawy w przebiegu kontroli w dniu 23.01.2014 r. w lokalu przy ulicy (...) w P. oraz kontroli w dniu 07.04.2014 r. w lokalu przy ulicy (...) w B.), mają konstrukcję popularnych automatów hazardowych eksploatowanych wcześniej w większości jako tzw. automaty o niskich wygranych. Część urządzeń powstała w wyniku montażu w - wykonanych w kraju - obudowach podzespołów produkcji chińskiej. We wszystkich urządzeniach możliwe było uruchomienie oprogramowania i wejście na MENU. Charakter gry prowadzonej na tych oprogramowaniach jest oparty na elementach pseudolosowych, które należy traktować jako elementy losowe. Badanie tych automatów nie wykazało ich adaptacji wprowadzających do gry elementy zręcznościowe. W urządzeniach H. S. nr (...); H. S. nr (...); H. S. nr (...)są miejsca na zainstalowanie liczników czasu i punktów zręcznościowych, jakie są montowane w automatach zręcznościowych, jednak nie były one czynne, nawet gdyby były tam zamontowane. W urządzeniach zręcznościowych liczniki czasu i punktów zręcznościowych oraz cykliczne podświetlenie klawisza START było czynne w chwili wyświetlania MENU na ekranie monitora. Pozwala to na jednoznaczne stwierdzenie, że żaden z badanych automatów nie był zaadaptowany (przerobiony) na urządzenie o charakterze zręcznościowym. W oprogramowaniach zainstalowanych na badanych urządzeniach występują grafiki komputerowe standardowych gier z elementami wyłącznie pseudolosowymi. Gry możliwe do przeprowadzenia na wszystkich przebadanych urządzeniach mają charakter losowy. Na podstawie art 2 ust. 5 ugh kwalifikuje to te gry jako „gry na automatach”. W badanych urządzeniach nie były zainstalowane lub były zaślepione wrzutniki monet. Uniemożliwia to zapełnianie ewentualnie istniejących hopperów służących do wypłaty wygranych w postaci bilonu. Można więc z pewnością stwierdzić, że wszystkie badane automaty nie wypłacały wygranych pieniężnych lub rzeczowych (brak zastosowania art. 2 ust. 3 ugh). W przypadku zastosowania zasad gry występujących w tzw. „automatach o niskich wygranych”, za uzyskane wygrane w poszczególnych cyklach gry (nazywanych grami) we wszystkich przebadanych automatach możliwe jest przedłużanie gry. Na podstawie art. 2 ust. 4 ustawy o grach hazardowych stanowi to wygraną „rzeczową”, a więc kwalifikuje gry jako „gry na automatach”. Badanie automatów : H. S. nr (...); H. S. nr (...); H. S. nr (...); A. (...) nr (...); H. S. nr (...); H. S. nr (...); H. S. nr (...), wykazało możliwość prowadzenia na nich gier zakwalifikowanych jako „gry na automatach”, które na podstawie art. 1 ust. 2 ugh są grami hazardowymi .

(dowód: wykaz dowodów – k. 197, 562,

opinia – k. 935 – 954)

Automaty: H. S. nr (...); H. S. nr (...); H. S. P. nr (...); H. S. nr (...); H. S. nr (...); H. S. P. nr (...); (zabezpieczone do tej sprawy w przebiegu kontroli w dniu 20.03.2014 r. w lokalu w B. przy ulicy (...), ale następnie zwolnione, stosownie do orzeczenia sądu i zwrócone właścicielowi, zatem nie przebadane fizycznie przez biegłego), mają konstrukcję popularnych automatów hazardowych eksploatowanych wcześniej w większości jako tzw. automaty o niskich wygranych. We wszystkich urządzeniach możliwe było ustalenie oprogramowania menu z zestawem grafik (zwanych grami o nazewnictwie stosowanym w automatach o niskich wygranych) oraz ustalenie przebiegu gry. Charakter gry prowadzonej na tych oprogramowaniach jest oparty na elementach pseudolosowych, które należy traktować jako elementy losowe.

Wszystkie automaty mają charakter komercyjny, co wynika z możliwości ich zakredytowania banknotami w akceptorze banknotów. Wrzutniki monet są nieczynne. W oprogramowaniach zainstalowanych na badanych urządzeniach występują grafiki komputerowe standardowych gier hazardowych z elementami wyłącznie pseudolosowymi. Jednocześnie stwierdzono w badanych automatach fragmenty adaptacji wprowadzających do gry elementy zręcznościowe. W urządzeniach zręcznościowych stosowane są liczniki czasu i punktów zręcznościowych oraz cykliczne podświetlenie klawisza START. Wszystkie badane automaty posiadały dodatkowe wyświetlacze, a w jednym wypadku ustalono pulsujące działanie klawisza START. W przypadku urządzeń adaptowanych w celu zmiany charakteru gry konieczne jest usunięcie funkcji lub mechanizmów do wypłacania wygranych pieniężnych lub rzeczowych. Obowiązują również inne zasady gry, a w szczególności definicja jednej gry. Przy założeniu definicji jednej gry, określonej jako czas wskazany na liczniku czasu gry, nie można przedłużać czasu gry oraz nie można rozpocząć gry za wygrane uzyskane w poprzedniej grze. Nie można zatem uzyskać na takim urządzeniu żadnych wymiernych wygranych pieniężnych lub rzeczowych (określonych w art. 2 ust. 4 ugh) Klawisz start realizuje w tych urządzeniach funkcję zręcznościową polegającą na tym, że jest aktywny w czasie podświetlenia tego klawisza. Wywołanie zatem elementy pseudolosowego (obrotu bębnów) można dokonać wykazując się zręcznością w naciśnięciu tego klawisza w krótkim czasie jego aktywności. Przy braku zręczności naciśnięcie klawisza START nie skutkuje pojawieniem się elementu losowego (brak obrotu bębnów). W wyniku przewagi elementów zręcznościowych w stosunku do ilości elementów losowych w okresie całej gry, nie można stwierdzić, że gra na tego typu urządzeniach ma charakter losowy. Wyklucza to zastosowanie art. 2 ust. 5 ugh. Podczas badań urządzeń adaptowanych (zręcznościowych) należy zwrócić uwagę, czy jest zablokowana funkcja autostartu, czy występuje stan aktywny i nieaktywny START oraz jak są pozyskiwane punkty zręcznościowe. Ustalenie cech badanych urządzeń na podstawie materiału filmowego Urzędu Celnego było (dla biegłego) utrudnione, a często niemożliwe i nie pozwalało na określenie charakteru gry. Badanie automatów (przeprowadzone przez funkcjonariuszy celnych), zdaniem biegłego, zostało przeprowadzone nieprofesjonalnie, przy chaotycznym prowadzeniu kamery i fragmentarycznym oświetleniu latarką ręczną; nie zawierało odpowiedniej metodyki, niezbędnej (biegłemu) do ustalenia cech automatów określających, czy podlegają one ustawie o grach hazardowych, a w szczególności ustalenia, czy charakter gry jest losowy (art. 2 ust. 5 ugh). Z tego powodu biegły stwierdził, iż (wobec uwolnionych w toku postępowania automatów, a zabezpieczonych w toku kontroli w dniu 20.03.2014 r., w lokalu przy ulicy (...) w B.) nie może kategorycznie stwierdzić, czy gry możliwe do przeprowadzenia na tych urządzeniach należy zakwalifikować jako gry na automatach podlegające ustawie o grach hazardowych.

(dowód: opinia – k. 977 – 987)

K. K. urodził się (...) Z zawodu jest nauczycielem. Uzyskuje miesięczny dochód netto 3.300 zł. Jest rozwiedziony, ojcem czworga dzieci, z czego wobec dwojga (w wieku 18 i 16 lat) ma obowiązek alimentacyjny w kwocie – łącznie - 1.500 zł miesięcznie, nie posiada zaległości alimentacyjnych. (k. 579 v, 784 v)

K. K. był karany. Wyrokiem Sądu Rejonowego w C. z 24.08.2016 r. sygn. II K 794/16 za czyn z art. 107 § 1 kks na karę grzywny. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Ż. z 06.03.2017 r. sygn. II K 427/16 za czyn z art. 107 § 1 kks na karę pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem i karę grzywny. (k. 802 - 803)

K. K. nie przyznał się do zarzucanych czynów. Wyjaśnił, że jesienią 2013 r. (z początkiem października 2013 r.) objął funkcję prezesa zarządu spółki (...) (a przed nim funkcję tę sprawował A. U.), ale zanim to uczynił, to zapoznał się z dokumentami oraz opiniami prawników, potwierdzającymi, iż działalność spółki jest legalna i zgodna z prawem. Znał poglądy podnoszące brak notyfikacji przepisów ustawy o grach hazardowych, znał i te przeciwne. Posiadał też jednak odpisy orzeczeń sądowych upewniające go w przekonaniu, iż przepisy ugh winny być notyfikowane; natomiast w tamtym czasie nie posiadał orzeczeń przeciwnych. Stąd też był wówczas przekonany o legalności działalności zarządzanej spółki. Dodał, że spółka płaciła podatek od osób prawnych, były kontrole i nigdy nie było kwestionowane źródło pozyskania dochodu przez spółkę. Powiedział, że jako prezes zarządu nigdy osobiście nie wstawiał automatów do gier do punktów prowadzonych przez spółkę, nie konfigurował tez tych urządzeń. Co do zarzutu dotyczącego reklamy, to powiedział, że jak obejmował funkcję prezesa (po U.), to lokale były już oznakowane. (k. 784 v – 786)

Z zeznań M. K. (2) , złożonych na etapie postępowania przygotowawczego, wynika w szczególności, iż to prezes (czyli K. K.) wszystkim w spółce się zajmował, a zatem i w szczególności urządzaniem lokali, a w tym zleceniem przygotowania i montażu banerów reklamowych nad lokalami, do których spółka wstawiała automaty. (k. 786 – 787, 922 v – 923, 299 v, 463 v, 550 v). Zeznania w tym zakresie są logiczne, bowiem wypis z KRS potwierdza, iż (w objętym w tej sprawie okresie, ze szczególnym uwzględnieniem terminów trzech kontroli ujętych tą sprawą) to K. K. był osobą decyzyjną w spółce.

Zeznania U. i J., małżonków L. , którzy wynajmowali spółce (...) lokal w P. przy ulicy (...), sąd ocenił jako wiarygodne, bo nie pozostawały w sprzeczności z innymi dowodami. Zeznania tych świadków nie zaważyły na rozstrzygnięciu tej sprawy. Świadkowie ci bowiem nie posiadali wiedzy co do jej istoty. (k. 787 v – 788 v)

Z zeznań Z. M. , wynika, że w 2013 r. wynajął spółce (...) lokal w B. przy ulicy (...), umowę podpisał z prezesem spółki A. U.. (k. 789 i v, 441 v). Zeznania zasługują na wiarę, bo nie pozostają w sprzeczności z pozostałymi zgromadzonymi, wiarygodnymi dowodami.

Zeznania M. A. także nie zdeterminowały rozstrzygnięcia tej sprawy. Wynika z nich tylko, że przez jeden dzień pracowała w lokalu przy ulicy (...) w P., do jej obowiązków należało otworzyć i zamknąć lokal oraz wypłata grającym wygranej, a gdyby nie posiadała środków do wypłaty, miała natychmiast telefonować do prezesa spółki – K. K. (który zresztą osobiście ją zatrudnił). Zeznania tegoż świadka sąd ocenił jako wiarygodne, bo nie przeczyły im inne wiarygodne dowody zebrane w tej sprawie. (k. 828 v – 830 i 14 v - 15)

Z zeznań E. L. (poprzednie nazwisko M.) wynika, że wynajęła spółce (...) lokal w B. przy ulicy (...). Umowę podpisała z K. K.. Także zeznaniom tegoż świadka sąd dał wiarę, jako niesprzecznym z pozostałym wiarygodnym materiałem dowodowym. (k. 790 – 791, 485 - 486)

Z zeznań A. C. wynika, że zwrócił uwagę na nazwę lokalu (...) i dlatego wszedł do środka. Powiedział, że gdyby nie ta nazwa, to nie wszedłby do środka. (k. 788 v – 789) W postępowaniu przygotowawczym zeznał zaś, że baner widniejący na zewnątrz lokalu skojarzył właśnie z automatami do gry. (k. 322 v). Zeznania zasługują na wiarę, bo żaden ze zgromadzonych dowodów im nie przeczy.

Z zeznań J. K. wynika, iż w poszukiwaniu pracy weszła do lokalu przy ulicy (...) w B.; od pracującej tam kobiety uzyskała informację, że w tym temacie trzeba zadzwonić „do szefa”, a mianowicie do K. K., zamieszkałego w B., co uczyniła i umówiła się z nim na rozmowę kwalifikacyjną. (k. 324 v) Zeznania zasługują na wiarę, bo nie przeczy im żaden ze zgromadzonych, a wiarygodnych, dowodów.

Z zeznań G. B., M. T., P. K., P. R., J. M. (funkcjonariuszy celnych) wynika, że – w przebiegu przeprowadzonych eksperymentów - ustalili, iż zabezpieczone przez nich automaty służyły do prowadzenia gier hazardowych (czyli losowych, a nie zręcznościowych). Funkcjonariusze nie mieli w tym zakresie żadnych wątpliwości. (k. 913 – 922). Sąd ocenił zeznania tychże świadków jako wiarygodne, a przez to dające podstawę do czynienia w oparciu o nie ustaleń faktycznych. Po pierwsze, to spostrzeżenia przez nich dokonane i w oparciu o to postawione wnioski (co do wyników kontroli z dnia 23.01.2014 r. i 07.04.2014 r.) w całości potwierdziły się (później, bo na etapie postępowania sądowego) w przeprowadzonych przez biegłego badaniach zabezpieczonych w tych dwóch kontrolach automatów. Z tego względu, choć biegły wypowiedział się, iż nie jest w stanie jednoznaczne zaopiniować, czy automaty zabezpieczone 20.03.2014 r. (ale następnie wydane właścicielowi) są automatami do gier losowych (de facto z uwagi na przyjętą przez celników metodykę filmowania eksperymentu), to sąd ustalił taki właśnie (czyli losowy) ich charakter, w oparciu o zeznania celników, którzy wykonali swoje obowiązki służbowe podczas kontroli 20.03.2014 r. i którzy taki właśnie charakter automatów ustalili podczas przeprowadzonych w toku tej kontroli eksperymentów, a co opisali w załączonym do akt sprawy protokole z tej kontroli. Biegły wprawdzie powołał się na pewne niedociągnięcia techniczne w utrwalonym przez celników podczas kontroli materiale z przeprowadzonych eksperymentów, w oparciu o co uchylił się od zaopiniowania co do charakteru automatów z kontroli 20.03.2014 r. W ocenie sądu rejonowego losowy (czyli hazardowy) charakter tychże (nie zbadanych przez biegłego) automatów nie budzi żadnych wątpliwości, właśnie w oparciu o zeznania celników, którzy w tej kontroli wykonywali swe czynności służbowe (ale także w oparciu o całą wytworzoną przez tychże funkcjonariuszy dokumentację z tejże kontroli). Skoro bowiem przedmiotem tej sprawy jest wynik trzech kontroli, z czego z dwóch kontroli automaty pozostają zabezpieczone do sprawy i zbadał je biegły, który - de facto - potwierdził ustalenia celników co do ich losowego charakteru, to sąd rejonowy nie znalazł racjonalnych podstaw do tego, by odmówić wiarygodności celnikom co do ich ustaleń odnośnie charakteru automatów zabezpieczonych 20.03.2014 r. (a następnie zwróconych właścicielowi i z tej przyczyny nie przebadanych przez biegłego). Funkcjonariusze celni, którzy wykonywali swe obowiązki i w związku z tym przeprowadzili trzy kontrole, ustalenia z których dały przyczynek do tej sprawy, są obiektywni. Ich zeznania korespondują ze sobą, ale – i to jest istotne – znajdują potwierdzenie (w zakresie ustaleń z dwóch kontroli, mianowicie z dnia 23.01.2014 r. i 07.04.2014 r. ) w opinii biegłego, który przebadał zabezpieczone automaty, a przez to i wiarygodne są ich spostrzeżenia i ustalenia z kontroli z dnia 20.03.2014 r.

Co do opinii biegłego, to sąd ocenił ją jako wiarygodną, bo jest zrozumiała, logiczna, żadne ze zgromadzonych dowodów jej nie przeczą, nadto żadna ze stron jej nie kwestionowała w toku procesu.

Co do zebranych w sprawie dowodów z dokumentów, to zostały pozyskane zgodnie z obowiązującymi przepisami, dlatego wątpliwości nie budzą (przy czym złożone przez obrońcę dokumenty potwierdzające, iż spółka płaciła podatki, pooddawana była też w zakresie podatkowym stosownym kontrolom, nie miały znaczenia w tej sprawie, bo nie dotyczą jej zakresu).

Sąd natomiast odmówił wiary wyjaśnieniom oskarżonego, bowiem przeczą im wiarygodne, a wyżej omówione dowody. Wyjaśnienia oskarżonego w tej sprawie de facto skupiły się głównie na przedstawieniu własnej (zresztą błędnej) interpretacji prawa. Oskarżony próbował też przekonać, że – mimo, iz był prezesem zarządu, to właściwie nie odpowiadał za przedmiot działań zarządzanego przezeń podmiotu.

K. K. wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 107 § 1 kks w zw. Z art. 6 § 2 kks oraz z art. 110 a § 1 kks.

Jako prezes zarządu spółki z o.o. (...) był osobą decyzyjną i odpowiedzialną za wszelkie działania spółki. Potwierdza to nie tylko wypis z KRS (k. 812 – 815), ale i zeznania M. K. (2), z których wynika, że to prezes właśnie o wszystkim decydował (podobnie zresztą wynika z zeznań zatrudnianych pracowników, czy osób, które wynajmowały spółce lokale).

Spółka z o.o. (...) nie była uprawniona do prowadzenia działalności hazardowej, gdyż nie posiadała do tego stosownych decyzji. W świetle zaś ustaleń w tej sprawie (a poczynionych w szczególności w oparciu o opinie biegłego i zeznania oraz dokumentację służbową wytworzoną przez celników w przebiegu przeprowadzonych kontroli) nie budzi żadnych wątpliwości, iż automaty, jakie spółka udostępniała w wynajmowanych lokalach, były automatami do gier losowych (art. 1 ust. 2 ugh, art. 2 ust. 3 i ust. 4 ugh, art. 3 ugh, art. 6 ust. 1 ugh). Skoro tak, to wypełniony został przepis art. 107 § 1 kks (także w związku z art. 6 § 2 kks, bowiem ustalenia wszystkich trzech kontroli dotyczą krótkiego przedziału czasowego, zaś działanie K. K. było konsekwencją jego niezmiennego zamiaru), za co odpowiedzialność spada na prezesa zarządu spółki, w tym wypadku na K. K.. Nieskuteczne oczywiście pozostają jego tłumaczenia o tym, że osobiście nie wstawiał przedmiotowych automatów (podobnie zresztą tłumaczył co do reklam, że ich nie zakładał, a stan taki zastał już po poprzednim prezesie). Istotne jest bowiem, że w dacie każdej z kontroli to K. K. był prezesem zarządu (czyli ponosił jednoosobową odpowiedzialność za działania spółki), a z pewnością nie zlecił demontażu i wycofania z obrotu spornych automatów (do gier hazardowych), zatem nie może skutecznie się tłumaczyć stanem zastanym po poprzednim prezesie.

Skoro spółka z o.o. (...) nie była uprawniona do prowadzenia gier na automatach hazardowych, to i nie miała prawa do ich reklamowania (art. 29 ust. 1 ugh).

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ugh zabrania się reklamy i promocji gier, w szczególności na automatach. Zgodnie z art. 29 ust. 6 ugh przez reklamę gier, w szczególności na automatach, rozumie się publiczne rozpowszechnianie znaków towarowych lub symboli graficznych i innych oznaczeń z nimi powiązanych, a także nazw i symboli graficznych podmiotów prowadzących działalność w zakresie gier, w szczególności na automatach oraz informacji o miejscach, w których takie gry są urządzane i możliwościach w nich uczestnictwa. Zważywszy, że we wszystkich skontrolowanych lokalach znajdowały się urządzenia, na których można było prowadzić gry, w których jednym z symboli graficznych była cyfra 7, to umieszczenie baneru reklamowego z symbolami graficznymi związanymi z grami na automatach „ (...)” oraz napis (...) naruszało przepis art. 29 ust. 1 ugh (jednoznaczność przekazu tych reklam wynika z zeznań A. C., który przyznał, że gdyby nie ta reklama - „ (...)” - to nie wszedłby do tego lokalu, bowiem szukał właśnie lokalu z automatami do gry, z czym jednoznacznie tę reklamę kojarzył). Skoro zatem na lokalach, jakie spółka wynajmowała i w których udostępniała automaty do gier losowych, widniały reklamy tychże gier, to wypełniony został przepis art. 110 a § 1 kks, zaś odpowiedzialność za to spada na K. K., jako prezesa zarządu. Nie zwalniają go od tej odpowiedzialności jego tłumaczenia, iż stan taki zastał po poprzednim prezesie, bowiem nie budzi wątpliwości, iż w dniach kontroli reklamy wisiały, prezesem (czyli osoba decyzyjną i odpowiedzialną zarazem) był K. K., a nie zlecił demontażu tychże reklam.

Wymierzając karę sąd kierował się dyrektywami wymiary kary. Po stronie okoliczności obciążających uwzględnił karalność oskarżonego. Po stronie okoliczności łagodzących uwzględnił rozbieżności w linii orzeczniczej, jakie wystąpiły w temacie art. 107 kks w ostatnich latach (na co zresztą powoływał się oskarżony, z tym że twierdził, iż – już tylko samo to - winno to skutkować zdjęciem z niego odpowiedzialności).

Reasumując, sąd wymierzył oskarżonemu za czyn I (z art. 107 § 1 kks) karę grzywny 150 stawek dziennych po 100 zł każda, a za czyn II (z art. 110 a § 1 kks) karę grzywny 100 stawek dziennych po 100 zł każda. Jako karę łączną sąd orzekł (w oparciu o przywołane w wyroku przepisy) grzywnę 150 stawek dziennych po 100 zł każda, stosując zasadę całkowitego pochłonięcia kary niższej przez karę wyższą, bowiem oba czyny dotyczą tego samego czasokresu i są powiązane przedmiotowo.

W oparciu o przywołany w wyroku przepis sąd orzekł przepadek dowodów rzeczowych (tych, które są nadal do tej sprawy zabezpieczone, czyli z pominięciem tych automatów, jakie zostały w toku postępowania wydane spółce).

O kosztach postępowania sąd orzekł w oparciu o art. 627 kpk, art. 616 § 2 kpk.