Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lipca 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Tomasz Kalsztein

Protokolant: Anita Dębowska

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2018 roku

na rozprawie w Ł.

sprawy z powództwa Ł. A.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powoda Ł. A. kwotę 4.000 zł (cztery tysiące złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 6 marca 2017 roku do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powoda A. Ś. kwotę 1.301,40 zł (jeden tysiąc trzysta jeden złotych czterdzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu w całości;

4.  nakazuje zwrócić z funduszy Skarbu Państwa Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi na rzecz:

- powoda Ł. A. kwotę 515,60 zł (pięćset piętnaście złotych sześćdziesiąt groszy);

- pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 415,60 zł (czterysta piętnaście złotych sześćdziesiąt groszy)

tytułem nieuiszcznych kosztów sądowych.

Sygn. akt VIII C 1089/17

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2017 roku powód Ł. A., reprezentowany przez pełnomocnika będącego adwokatem, wytoczył przeciwko pozwanemu (...) Zakładowi (...) na (...) Spółce Akcyjnej w W. powództwo o zasądzenie kwoty 4.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 16 maja 2016 roku do dnia zapłaty oraz wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, w związku ze szkodą, jakiej doznał wskutek nieszczęśliwego wypadku w dniu 20 marca 2016 roku.

W uzasadnieniu powód wskazał, że w dacie wypadku, w ramach zawartej z pozwanym umowy, był objęty ubezpieczeniem z tytułu następstw nieszczęśliwych wypadków. W wyniku zdarzenia, o którym mowa wyżej, doznał urazu odcinka szyjnego kręgosłupa. Z uwagi na utrzymujące się dolegliwości bólowe zgłosił się do lekarza specjalisty. Ten stwierdził zwichnięcie, skręcenie i naderwanie stawów i wiązadeł na poziomie szyi odcinka C kręgosłupa z naderwaniem mięśnia kapturowego oraz krwiakiem podskórnym, w następstwie czego zlecił noszenie kołnierza ortopedycznego, przepisał stosowne leki oraz wystawił skierowanie na badanie RTG. Z uwagi na nieustępujące dolegliwości w dniu 6 kwietnia 2016 roku powód ponownie zgłosił się do lekarza, który zlecił utrzymanie unieruchomienia odcinka szyjnego oraz dalsze przyjmowanie leków. Pomimo podjętego leczenia bólu nie udało się wyeliminować, dodatkowo pojawiły się dolegliwości bólowe odcinka C-Th kręgosłupa promieniujące do lewego barku oraz wzmożone napięcie mięśni szyi, na skutek czego powód poddał się rehabilitacji. Po zgłoszeniu szkody pozwanemu przeprowadził on postępowanie likwidacyjne, w toku którego ustalił poziom trwałego uszczerbku na zdrowiu powoda na poziomie 1% i z powyższego tytułu wypłacił świadczenie w kwocie 2.000 zł. W ocenie powoda poziom stwierdzonego uszczerbku jest znacznie zaniżony.

(pozew k. 10-14, k. 44)

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) Zakład (...) na (...) Spółka Akcyjna w W., reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany podniósł, że wypłacone powodowi świadczenie pieniężne w całości rekompensuje doznaną przez niego szkodę.

(odpowiedź na pozew k. 57-58)

Na rozprawie w dniu 26 czerwca 2018 roku pełnomocnik powoda podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie. Pełnomocnik pozwanego na rozprawie nie stawił się. (protokół rozprawy k. 101-102)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20 marca 2016 roku miało miejsce zdarzenia, podczas którego powód Ł. A. uderzył głową w konstrukcję schodów. Po uderzeniu powód przykucnął i złapał się za kark, czując nadwyrężenie mięśni szyi. Z uwagi na utrzymujące się dolegliwości bólowe powód w dniu 22 marca 2016 roku zgłosił się do poradni ortopedycznej. Badający powoda specjalista stwierdził bolesność mięśnia kapturowego po stronie lewej z bolesnością miejscową oraz bolesne ograniczenie ruchów szyi. W wyniku przeprowadzonego badania RTG u powoda rozpoznano skręcenie odcinka szyjnego kręgosłupa. Zalecono noszenie kołnierza ortopedycznego oraz podjęcie leczenia farmakologicznego. Wdrożone leczenie nie przyniosło poprawy zdrowia powoda i w dniu 6 kwietnia 2016 roku Ł. A. ponownie udał się do lekarza, któremu zgłosił ból u podstawy szyi. Podczas kolejnych wizyt lekarz odnotował ustępowanie bólu (11.04 i 11.05). W dniu 6 lipca 2016 roku powód był badany przez lekarza rehabilitacji, który odnotował skargi poszkodowanego na ból karku z promieniowaniem do lewego barku, nasilający się przy unoszeniu ciężarów lewą ręką. Powodowi zostały zlecone zabiegi fizjoterapeutyczne.

(dowód z przesłuchania powoda 00:03:44-00:09:30 protokołu elektronicznego rozprawy z dnia 26 czerwca 2018 roku, dokumentacja medyczna k. 18-21, okoliczności bezsporne)

W wyniku zdarzenia z dnia 20 marca 2016 roku powód doznał urazu skrętnego kręgosłupa szyjnego. W oparciu o punkt 89a tabeli norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu obowiązującej u pozwanego, Ł. A. doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 3%. W badaniu ortopedycznym u powoda stwierdza się dolegliwości bólowe przy ucisku bocznego brzegu mięśnia czworobocznego po stronie lewej. Ruch obrotowy głowy w stronę lewą ograniczony jest do 30 stopni (przy normie 40-60 stopni), a próba dalszego obrotu bolesna. Obrót głowy w prawo – 50 stopni, ruchy zgięcia głowy do przodu i do tyłu w pełnym zakresie. Skłony boczne w prawo-lewo symetryczne, po 30 stopni. Objaw szczytowy ujemny.

(pisemna opinia biegłego z zakresu ortopedii k. 84-85, tabela norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu k. 61-70v.)

W dniu zdarzenia z dnia 20 marca 2016 roku Ł. A. był objęty indywidualnym ubezpieczeniem następstw nieszczęśliwych wypadków w pozwanym Zakładzie (...) w ramach polisy numer (...). Powód wybrał wariant 1 ubezpieczenia, zaś suma ubezpieczenia została oznaczona na kwotę 200.000 zł.

(polisa k. 22, oświadczenie do polisy k. 23, okoliczności bezsporne)

W związku z doznanym urazem powód w dniu 5 maja 2016 roku zgłosił szkodę w pozwanym Zakładzie (...). Decyzją z dnia 16 maja 2016 roku pozwany poinformował o przyznaniu świadczenia w wysokości 2.000 zł, odpowiadającej 1% uszczerbku na zdrowiu. Po potrąceniu należnej składki, do wypłaty przeznaczona została kwota 1.412 zł. Powód nie zgadzając się z decyzją ubezpieczyciela złożył od niej odwołanie, na skutek którego pozwany podtrzymał stanowisko w sprawie.

Pismem z dnia 8 lutego 2017 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 18.000 zł tytułem dalszej części świadczenia. W odpowiedzi, w piśmie z dnia 6 marca 2017 roku, pozwany wyjaśnił, iż nie znajduje podstaw do wypłaty dodatkowego odszkodowania.

( wezwanie do zapłaty k. 47-49, potwierdzenie nadania przesyłki k. 50, pismo k. 51-52; z akt szkody na płycie CD: druk zgłoszenia szkody, decyzja z dnia 16 maja 2016 roku; okoliczności bezsporne)

W myśl ogólnych warunków ubezpieczenia na wypadek nieszczęśliwego wypadku, przedmiotem ubezpieczenia były następstwa wypadku ubezpieczeniowego lub sam fakt wystąpienia wypadku ubezpieczeniowego. Jeśli w następstwie nieszczęśliwego wypadku ubezpieczony doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu, ubezpieczyciel wypłacał świadczenie w zależności od określonego w umowie ubezpieczenia sposobu wyliczania tego świadczenia. Dla wybranego przez powoda wariantu 1, pozwany wypłacał świadczenie w takim procencie sumy ubezpieczenia, w jakim ubezpieczony doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu, maksymalnie jednak do wysokości sumy ubezpieczenia ustalonej w umowie. Za 1% trwałego uszczerbku pozwany wypłacał zatem kwotę 2.000 zł.

(ogólne warunki ubezpieczenia (...) k. 24-43)

Powód Ł. A. ma 31 lat, jest piekarzem. Pomimo przebytego leczenia nadal odczuwa dolegliwości bólowe. Obecnie zażywa leki rozluźniające oraz czeka na kolejną rehabilitację.

(dowód z przesłuchania powoda 00:03:44-00:09:30 protokołu elektronicznego rozprawy z dnia 26 czerwca 2018 roku)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił bądź jako bezsporny, bądź na podstawie powołanych wyżej dowodów, w tym dowodów z dokumentacji medycznej, przesłuchania powoda oraz opinii biegłego z zakresu ortopedii.

Oceniając opinię biegłego sądowego Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania zawartych w jej treści wniosków. Opinię tę Sąd uznał za spójną, wnioski wyciągnięte przez biegłego są bowiem logiczne i znajdują oparcie w przeprowadzonych przez niego badaniach. Jako, że z opinii wynika, jakie spostrzeżenia powodują wnioski wyciągnięte przez biegłego należy ją również uznać za jasną. Opinia biegłego jest ponadto pełna, biegły udzielił bowiem odpowiedzi na wszystkie postawione mu pytania, na które zgodnie z zakresem posiadanych wiadomości specjalnych i udostępnionych mu materiałów dowodowych mógł on udzielić odpowiedzi, uwzględnił wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia badanej kwestii, zaś sama opinia zawiera uzasadnienie wyrażonych ocen oraz poglądów. Wydając opinię biegły oparł się na zgromadzonym w aktach sprawy materiale dowodowym, w tym na dokumentacji medycznej powoda, której zawartość biegły uwzględnił podczas opracowywania opinii. Wydanie opinii poprzedzało przeprowadzenie badania powoda, którego wyniki biegły wziął pod uwagę przy formułowaniu wniosków końcowych opinii. Po wydaniu przez biegłego opinii, żadna ze stron nie podważała wysnutych w jej treści wniosków oraz nie zgłaszała do niej zarzutów.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne w całości w zakresie dochodzonej należności głównej i częściowo w zakresie roszczenia odsetkowego.

Powód wywiódł swoje roszczenie z zawartej z pozwanym umowy indywidualnego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na za zdrowiu.

Przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie zakładu ubezpieczeń polega w szczególności na zapłacie – przy ubezpieczeniu osobowym – umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia, w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej – art. 805 § 1 i 2 k.c. Kodeks cywilny nie określił pojęcia wypadku ubezpieczeniowego, pozostawiając to kryterium formalne umowie stron.

W realiach niniejszej sprawy, w ramach zawartej przez strony umowy ubezpieczenia, zakresem ubezpieczenia zostały objęte następstwa wypadku ubezpieczeniowego lub sam fakt wystąpienia takiego wypadku. Wypadek ubezpieczeniowy został zdefiniowany w OWU m.in., jako nieszczęśliwy wypadek.

Na gruncie omawianej sprawy w ocenie Sądu niespornym jest, że w dacie omawianego zdarzenia, powód był objęty powyższym ubezpieczeniem, a samo zdarzenie, którego przebieg nie był kwestionowany przez pozwanego, miało charakter nieszczęśliwego wypadku. W ocenie Sądu niesporne jest również, iż pomiędzy zaistniałym zdarzeniem a powstaniem u powoda urazu, z medycznego punktu widzenia, istnieje bezpośredni, normalny związek przyczynowo-skutkowy. Jak przyjmuje się w judykaturze, dla ustalenia istnienia normalnego związku przyczynowego wystarczy ustalenie, że konkretny skutek danego działania lub zaniechania nie jest zjawiskiem tak odosobnionym i tak wyjątkowym, iż nie mieści się w granicach zwykłego powiązania między przyczyną i skutkiem. Jeżeli natomiast konkretne następstwa działania (zaniechania), mogą być typowe dla większej bliżej nie określonej liczby osób, trzeba przyjąć, że w tej grupie następstwa takie pozostają w normalnym związku przyczynowym z działaniem (zaniechaniem) stanowiącym przyczynę tych następstw (por. wyrok SN z dnia 12 listopada 1970 roku, I CR 468/70, LEX nr 6819). Nie wyłącza przy tym „normalności” w rozumieniu art. 361 § 1 k.c. okoliczność, że mimo identycznych warunków zdarzenia określone następstwo nie zawsze występuje, ani też jego statystyczna rzadkość. Normalne następstwo nie musi bowiem oznaczać skutku koniecznego (por. wyrok SN z dnia 19 marca 2008 roku, V CSK 491/07, LEX nr 385589). W omawianej sprawie nie może budzić wątpliwości, że pomiędzy uderzeniem przez powoda głową o konstrukcję schodów a doznanym przez niego uszczerbkiem na zdrowiu istnieje normalny związek przyczynowo-skutkowy.

Nadto niesporne w sprawie jest, jak również wynika to z § 58 ust. 1 OWU, że przy ustalaniu stopnia (procentu) trwałego uszczerbku na zdrowiu stosuje się tabelę norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu (...) S.A. Tabela ta stanowi integralną część powołanych ogólnych warunków umowy, a zatem jest objęta umową stron tak samo, jak i inne postanowienia umowne.

W związku z zaistniałym zdarzeniem z dnia 20 marca 2016 roku powodowi przysługiwało świadczenie od pozwanego wynikające z zawartej umowy ubezpieczenia. Wysokość świadczenia odpowiadająca kwocie 2.000 zł za 1% trwałego uszczerbku na zdrowiu uzależniona została od stopnia ustalonego przez ubezpieczyciela trwałego uszczerbku na zdrowiu.

Jak wynika z przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego, w szczególności z treści opinii biegłego ortopedy, która nie była kwestionowana przez strony, powód doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 3%. Jak wyjaśnił biegły, podstawą do określenia wysokości uszczerbku było ograniczenie ruchomości kręgosłupa szyjnego w zakresie obrotu w lewo do 30 stopni, przy normie 40-60 stopni. Dodatkowym objawem klinicznym, który zdaniem biegłego należało wziąć pod uwagę, była miejscowa bolesność w przebiegu górnej części mięśnia czworobocznego (kapturowego) po stronie lewej. O czym była już mowa, opinia biegłego stanowi przekonujący i miarodajny dowód w sprawie. Opinia ta odzwierciedla staranność i wnikliwość w badaniu zleconego zagadnienia, wyjaśnia wszystkie istotne okoliczności, podaje przyczyny, które doprowadziły do przyjętej konkluzji, a równocześnie jest poparta głęboką wiedzą i wieloletnim doświadczeniem zawodowym biegłego. Jednocześnie opinii tej nie podważają pozostałe dowody.

Mając powyższe na względzie Sąd uznał, że powodowi z tytułu umowy ubezpieczenia przysługiwało od pozwanego świadczenie w łącznej wysokości 6.000 zł (3 x 2.000 zł). Z tytułu ubezpieczenia Ł. A. otrzymał dotąd odszkodowanie w kwocie 2.000 zł. W konsekwencji Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4.000 zł tytułem dodatkowego odszkodowania, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 6 marca 2017 roku do dnia zapłaty, oddalając powództwo w pozostałym zakresie żądania odsetkowego.

O odsetkach ustawowych za opóźnienie Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 481 § 1 k.c., zgodnie z którym, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociaż by opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie. Natomiast zgodnie z treścią przepisu art. 817 k.c. zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni, licząc od dnia otrzymania zawiadomienia o wypadku, gdyby jednak wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym, przy zachowaniu należytej staranności, wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe. W orzecznictwie przyjmuje się przy tym, że ubezpieczyciel popada w opóźnienie, jeśli nie spełni świadczenia, które zostało mu zgłoszone kwotowo, w terminach zakreślonych w przepisie, o którym mowa wyżej. Oprócz bowiem zawiadomienia o wypadku (ubezpieczeniowym) wierzyciel powinien określić swoje roszczenie. Od chwili zgłoszenia przez niego roszczeń zakład pozostaje w opóźnieniu, o ile oczywiście roszczenia te będą uzasadnione (por. m.in. wyrok Spółce Akcyjnej w B. z dnia 11 grudnia 2013 r., I ACa 584/13, LEX nr 1409085; wyrok SA w Poznaniu z dnia 26 września 2013 r., I ACa 693/13, LEX nr 1388893; wyrok SN z dnia 22 lutego 2007 r., I CSK 433/06, LEX nr 274209; por. wyrok SO w Łodzi z dnia 26 czerwca 2014r., III Ca 1767/13, por. wyrok Spółce Akcyjnej w B. z dnia 25 lutego 2015 r., I ACa 819/14, wyrok SA w Łodzi z dnia 5 marca 2014 r., I ACa 1181/13). Godzi się ponadto przypomnieć, że roszczenie o zapłatę odszkodowania ma charakter bezterminowy, przekształcenie go w zobowiązanie terminowe następuje zaś w drodze wezwania wierzyciela skierowanego do dłużnika do spełnienia świadczenia, jeśli tylko wezwanie to zawiera wskazanie żądanej kwoty (por. m.in. wyrok SA w Katowicach z dnia 5 grudnia 2017 roku, I ACa 622/17, L.; wyrok SA w Warszawie z dnia 13 lipca 2017 roku, VI ACa 406/16, L.).W niniejszej sprawie niesporna kwota roszczenia została przez pozwanego wypłacona w terminie wynikającym z art. 817 k.c. W zakresie dodatkowego odszkodowania powód oznaczył wysokość dochodzonego roszczenia dopiero w wezwaniu do zapłaty z dnia 8 lutego 2017 roku, co do którego nie wykazał jednak, w jakiej dacie zostało ono doręczone ubezpieczycielowi. W konsekwencji Sąd przyjął, iż odsetki od należnego powodowi świadczenia są należne od dnia 6 marca 2017 roku, tj. od daty udzielenia przez pozwanego odpowiedzi na przedmiotowe wezwanie.

O kosztach procesu rozstrzygnięto w oparciu o art. 100 k.p.c. w zw. z art. 98 k.p.c.

Strona powodowa wygrała sprawę w zasadzie w całości (powód uległ jedynie w zakresie części roszczenia odsetkowego), a zatem może się domagać zwrotu kosztów procesu w pełnej wysokości.

Koszty poniesione przez powoda wyniosły łącznie 1.301,40 zł i obejmowały: opłatę sądową od pozwu – 100 zł, opłatę skarbową od pełnomocnictwa – 17 zł, koszty zastępstwa adwokata w kwocie 900 zł – § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. 2015, poz. 1800) oraz wykorzystaną część zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego – 284,40 zł.

Mając na uwadze powyższe należało zasądzić od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.301,40 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w całości.

Ponadto, na podstawie art. 84 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w Sąd nakazał zwrócić z funduszy Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi na rzecz: powoda - kwotę 515,60 zł, pozwanego - kwotę 415,60 zł, tytułem niewykorzystanej części zaliczek na poczet wynagrodzenia biegłego.

Z tych względów, orzeczono jak w sentencji.