Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego sprawy, sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu (...) r. funkcjonariusze Policji w zawiązku ze zgłoszoną awanturą domową przez J. S. udali się do miejsca zamieszkania oskarżonego P. S. pod adres ul. (...) w W..

Policjanci w mieszkaniu zauważyli kilka szklanych fifek więc zapytali oskarżonego, czy w dalszym ciągu pali marihuanę, oskarżony potwierdził tę okoliczność. Funkcjonariusze policji zauważyli w kuchni na parapecie szklany pojemnik a w nim susz roślinny, oskarżony potwierdził, że jest to marihuana i należy do niego.

Oskarżony wezwany do dobrowolnego wydania rzeczy, pochodzących z przestępstwa, służących do jego popełnienia czy też takich, których posiadanie jest zabronione odmówił wykonania powyższego. Wobec tego policjanci przeprowadzili przeszukanie mieszkania. Podczas przeszukania pokoju, w szafie ujawnili osiem zawiniątek wykonanych z folii aluminiowej z zawartością suszu roślinnego koloru zielonego a także w kuchni za mikrofalą znaleźli torebkę foliową a w niej 47 zawiniątek wykonanych z filii aluminiowej z zawartością suszu roślinnego koloru zielonego.

Oskarżony wskazał, że zawiniątka z suszem należą do niego i jest to marihuana, która pochodzi z jednego źródła, nabył ją od mężczyzny przy ul (...) za 1500 zł.

Wynik badania narkotestem potwierdził, że ujawniony susz to marihuana.

Zabezpieczony susz poddano zważeniu z wynikami: susz ujawniony na parapecie – 0,9 grama netto, 8 zawiniątek suszu – 10,2 grama brutto, 47 zawiniątek suszu – 63,4 grama brutto. Łącznie waga zabezpieczonego suszu wynosiła 54,5 grama netto.

Oskarżony został zatrzymany.

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie następujących dowodów:

wyjaśnień oskarżonego ( k-44, k-117 v), zeznań świadka P. N. ( k- 17 -18), oraz dowodów z dokumentów w postaci: protokołu zatrzymania osoby ( k-2), protokołu przeszukania mieszkania ( k-8-10), protokołów oględzin rzeczy ( k- 14-16, k. 31-32) , protokołów użycia testera narkotykowego ( k-11-13).

Oskarżony P. S. w toku postępowania przygotowawczego i przed sądem przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W postępowaniu przygotowawczym wyjaśnił, że marihuanę zakupił przez internet, około dwa tygodnie przed zatrzymaniem. Pali marihuanę systematycznie i systematycznie ją kupuje. Kupił jej więcej ze względu na okazyjną cenę za 1500 zł., na własny użytek. Jego żona nie pali marihuany ale wie, że on jej używa. Marihuanę kupił od przypadkowej osoby, której nie zna i do której nie ma kontaktu, wcześniej nie kupował od niej. W momencie zakupu marihuana wyglądała tak, jak ją znalazła policja, nie ważył jej, nie sprawdzał, czy waga się zgadza. Kupił 50 gram i miał jeszcze trochę z wcześniejszych zakupów (k. 44)

Oskarżony był w przeszłości karany ( k-64 ).

Sąd zważył co następuje:

Oskarżony nie kwestionując treści postawionego mu zarzutu oraz przyznając się do popełnienia zarzucanego mu czynu potwierdził jednocześnie zaistnienie faktów ustalonych przez sąd. Jego twierdzenia w tym zakresie w całości korespondują z zeznaniami świadka P. N. oraz pozostałymi dowodami zgromadzonymi w sprawie. Jego wyjaśnienia sąd obdarzył wiarą.

Wiarygodne są zeznania świadka P. N., w których opisał przebieg, rodzaj i wyniki przeprowadzonych czynności, zeznania te korespondują z dowodami z dokumentów w postaci protokołu zatrzymania oskarżonego, przeszukania mieszkania, jak również protokołów oględzin przedmiotów ujawnionych podczas tego przeszukania oraz protokołów użycia testera narkotykowego. Treść tych dokumentów nie budzi jakichkolwiek wątpliwości co do autentyczności i prawdziwości stwierdzonych w nich faktów albowiem zostały sporządzone przez powołane do tego osoby w ramach wykonywanych czynności służbowych, przy wykorzystaniu specjalistycznej wiedzy. Brak jest jakichkolwiek powodów do kwestionowania ich wiarygodności. Wartość dowodowa tych dokumentów nie była też kwestionowana przez żadną ze stron. Protokoły oględzin ujawnionej substancji oraz wykonane badania potwierdziły, że zabezpieczoną substancją tą marihuana. Powyższe potwierdza wskazania świadka co do uzyskania od oskarżonego informacji, iż ujawniony susz roślinny to marihuana.

Tak ukształtowany materiał dowodowy wskazuje, że przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanego mu czynu oceniane w powiązaniu z jego relacją przedstawioną w toku przeszukania funkcjonariuszowi Policji wykonującemu tę czynność wskazuje na świadomość oskarżonego co do rodzaju posiadanej substancji.

Mając na uwadze tak ukształtowany materiał dowodowy, sąd uznał, iż wina oskarżonego została udowodniona zaś swoim zachowaniem wyczerpał on dyspozycję czynu z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w ten sposób, że: w dniu (...)roku w W. przy ul. (...) wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek odurzający w znacznej ilości w postaci marihuany o łącznej wadze 54,5 grama netto.

Oceniajać ilosć wagową substancji posiadanej przez oskarzonego niewątpliwie uznać należy, że była ona znaczna.

Doświadczenie życiowe i ogólna wiedza uzasadnia stwierdzenie, że 54,5 grama marihuany pozwalała na przygotowanie co najmniej kilkudziesięciu porcji do zażycia. Zazwyczaj do przygotowania tzw. ,,skręta”, w której to postaci zwyczajowo zażywa się marihuanę (poprzez wypalenie) używane jest od 0,5 grama do 1 grama suszu.

Dotychczasowe orzecznictwo wykształciło kryteria pozwalające na przyjęcie w konkretnej sprawie znamienia znacznej ilości.

W orzecznictwie przyjmuje się, że miarą "znaczności" może być stosunek ilości określonych środków do potrzeb jednego człowieka uzależnionego od tych środków (zob. wyrok SA w Lublinie z 17.12.2002 r., II AKA 282/02, OSA 2003, Nr 9, poz. 94). W wyroku z 24.7.1997 r., II AKa 94/97, (KZS 1997, Nr 8, poz. 47) SA w Krakowie przyjął następujące określenie znacznej ilości narkotyku: "to taka ilość, która wystarczy do jednorazowego odurzenia się najmniej kilkudziesięciu osób".

Biorąc pod uwagę kierunek orzecznictwa uznać należy, że o znacznej ilości środków odurzających i substancji psychotropowych decyduje m.in. kryterium jakościowo-ilościowe (ilość środka odurzającego lub substancji psychotropowej wystarczająca do jednorazowego odurzenia się co najmniej kilkudziesięciu osób).

Oskarżony i jego obrońca w sprawie niniejszej złożyli w trybie art. 387 kpk wniosek o dobrowolne poddanie się karze i zaproponowali przy zastosowaniu art. 37 b kk karę 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz 10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania pracy na cele społecznie użyteczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym. Wobec niezłożenia sprzeciwu przez Prokuratora sąd przychylił się do tego wniosku.

Mając na uwadze treść art. 53 § 1 i 2 k.k. kierując się zasadą indywidualizacji kary, oraz bacząc, by kara ta nie przekraczała stopnia winy, społecznej szkodliwości czynu oraz spełniała swe cele zapobiegawcze, wychowawcze, represyjne a także cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, sąd uznał, iż uzasadnionym jest skorzystanie z dyspozycji art. 37b k.k. i wymierzenie oskarżonemu kary łagodniejszej aniżeli przewidzianej za popełnione przez niego przestępstwo

Za przestępstwo wypełniające znamiona z art. 62 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oskarżonemu groziła kara pozbawiania wolności w zakresie od roku do lat 10 lat. Oskarżony w czasie popełnienia przestępstwa był skazany na karę pozbawienia wolności, zatem zgodnie z art. 69 §1 kk brak jest możliwości warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności. Przy zastosowaniu art. 37 b kk możliwe było jednakże wymierzenie oskarżonemu tzw. kary mieszanej – pozbawienia wolności i ograniczenia wolności. W ocenie sądu, społeczna szkodliwość czynu oskarżonego jest znaczna. Na podkreślenie zasługuje tym miejscu przede wszystkim postać winy oskarżonego (zamiar bezpośredni), znaczna ilość posiadanych środków odurzających.

Jako okoliczność łagodzącą należało poczytać oskarżonemu przyznanie się do popełnienia zarzuconego mu czynu oraz okoliczność posiadania marihuany dla własnego użytku.

Okolicznością obciążającą jest karalność oskarżonego, w tym również za przestępstwo podobne – z art. 62 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Nie sposób również stwierdzić, by właściwości i warunki osobiste, jego dotychczasowy tryb życia uzasadniały przekonanie, iż gwarantuje on przestrzeganie porządku prawnego w przyszłości.

W ocenie Sądu kara tzw. mieszana , tj. relatywnie krótka kara pozbawienia wolności a następnie kara ograniczenia wolności połączona z pracą społecznie użyteczną powinna najbardziej spienić cele kary tj. funkcję wychowawczą wobec oskarżonego a zarazem będzie stanowić będzie rzeczywisty środek represji w stosunku do niego a ponadto zapobiegnie społecznemu poczuciu bezkarności sprawcy przestępstwa.

Kara wymierzona oskarżonemu stanowiąc znaczącą dolegliwość, pozwala żywić przekonanie, iż oskarżony nie dopuści się już naruszeń obowiązującego porządku prawnego, a w szczególności nie popełni dalszych przestępstw. Biorąc powyższe pod uwagę, należy wyrazić przekonanie, iż orzeczona kara jest w pełni adekwatna do winy oskarżonego i stopnia społecznej szkodliwości jego czynu, a także zadośćuczyni społecznemu poczuciu sprawiedliwości.

Na podstawie art. 70 ust. 2 Ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii sąd orzekł przepadek dowodu rzeczowego wymienionego w wykazie dowodów rzeczowych Drz (...) pod poz. 1 i zarządził jego zniszczenie. Rozstrzygniecie o kosztach sądowych uzasadnione jest treścią art. 627 k.p.k.

Mając powyższe na uwadze, należało orzec jak w sentencji.