Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2018 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi postanowił :

1.  upoważnić D. W. i J. W. do dokonania czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu nieruchomością wspólną stanowiącą działki gruntu numer (...), położoną w Ł. przy ulicy (...), obręb W- 1, dla której Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi XVI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...) polegających na:

a.  przeprowadzeniu na nieruchomości wspólnej odcinka sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej oraz elektroenergetycznej, zgodnie z przebiegiem i na warunkach określonych w ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę lub w zgłoszeniu zamiaru przeprowadzenia robót budowlanych, co do którego właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej nie wniósł sprzeciwu, na koszt wszystkich współwłaścicieli nieruchomości, stosownie do wielkości przysługujących im udziałów we współwłasności nieruchomości;

b.  wykonaniu na nieruchomości wspólnej prac polegających na wyrównaniu terenu, jego utwardzeniu, zagęszczeniu, ubiciu, wyprofilowaniu pobocza drogi oraz utwardzeniu jej tłuczniem, żużlem, destruktem asfaltowym, płytami ażurowymi, kostką brukową lub poprzez wylanie nawierzchni betonowej lub asfaltowej, po uprzednim uzyskaniu ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę lub na podstawie zgłoszenia zamiaru przeprowadzenia robót budowlanych, co do którego właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej nie wniósł sprzeciwu, na koszt wszystkich współwłaścicieli nieruchomości, stosownie do wielkości przysługujących im udziałów we współwłasności nieruchomości;

c.  ustanowieniu na nieruchomości wspólnej nieodpłatnych służebności na rzecz przedsiębiorców przesyłowych ( (...) Sp. z o.o. Oddział w W., (...) S.A. z siedzibą w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł.) polegających na:

- prawie wejścia na nieruchomość wspólną w celu wybudowania elementów sieci, o których mowa w punkcie 1a,

- prawie korzystania z nieruchomości wspólnej przez przedsiębiorcę przesyłowego w zakresie niezbędnym do eksploatacji tych sieci, wykonania prac modernizacyjnych, remontowych, rozbiórkowych, konserwacyjnych, usuwania awarii sieci oraz dokonywania kontroli i przeglądu stanu technicznego sieci;

2.  ustanowić na rzecz D. W. i J. W., celem przeprowadzenia prac opisanych w punkcie 1 a i 1 b sentencji postanowienia, prawo do dysponowania nieruchomością wspólną opisana w punkcie 1 postanowienia na cele budowlane w rozumieniu art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r.;

3.  zasądzić solidarnie od uczestników na rzecz wnioskodawców kwotę 580 złotych (pięćset osiemdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sąd Rejonowy ustalił, że w dniu 28 kwietnia 2016 roku D. W. i A. W. zawarli z J. L., R. L. i A. L. w formie aktu notarialnego Rep A nr 1531/2016 umowę zamiany mocą której dokonali zamiany części przysługujących im udziałów w działkach nr (...) w ten sposób, że wnioskodawcy nabyli do ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej udział wynoszący 4/7 w nieruchomości stanowiącej działkę nr (...), zaś uczestnicy postępowania nabyli udziały wynoszące po 3/14 w nieruchomości stanowiącej działkę nr (...), przy czym uczestnicy J. L. i R. L. udział ten nabyli do wspólności majątkowej małżeńskiej.

W § 8 aktu notarialnego wnioskodawcy i uczestnicy zgodnie oświadczyli , że działki oznaczone numerami: 259/10 i nr 258/7 łącznie stanowić będą wewnętrzną drogę dojazdową do działek oznaczonych numerami: 259/2, 259/3, 259/4, 259/5, 259/6, 259/7, 259/8, 259/9, objętych księga wieczystą numer (...) oraz działek nr (...), objętych księga wieczystą numer (...). Nadto oświadczyli, że zobowiązują się własnym staraniem i na własny koszt wyciąć drzewa i krzewy rosnące na działkach oznaczonych numerami: 259/10 i 258/7, w okresie do końca 2016 roku do linii wysokiego napięcia przebiegającej przez wymienione wyżej działki, zaś w pozostałej ich części do końca 2017 roku, a nadto zgodnie oświadczyli, że zobowiązują się również wspólnie partycypować w kosztach wykonania drogi na działkach numer(...), jej utwardzenia oraz bieżącego utrzymania

Działka drogowa miała służyć także doprowadzeniu niezbędnych mediów.

Po podpisaniu aktu notarialnego na działce drogowej wnioskodawcy przeprowadzili korytowanie, wysypali gruz, zrobili podsypkę betonowo – piaskową i na to ułożyli płyty. To jest podstawowe utwardzenie. W przyszłości chcą utwardzić nawierzchnię innym materiałem. Wnioskodawcy wycięli drzewa poza brzozami i krzewy. W 2016 roku wykorytowali pas o szerokości 4 metrów. Uczestnicy nie sprzeciwiali się tym pracom. W 2017 roku uczestnik wyciął brzozy które tam rosły. Dotychczas wykonane prace na działce dojazdowej sfinansowali wnioskodawcy.

Wnioskodawcy podjęli próbę porozumienia się z uczestnikami w sprawie objętej niniejszym żądaniem. Rozmowy prowadzone przez strony nie przyniosły zamierzonego skutku i nie doprowadziły do porozumienia.

R. L. proponował wnioskodawcom zlecenie opracowania projektu na wszystkie media projektantowi, który konsultowałby budowę z właścicielami sieci. Uczestnicy chcieli aby powstał jeden kompletny projekt na wszystkie media.

R. L. proponował wnioskodawcom inny sposób budowy drogi, proponował aby drogę wyłożyć kostką. R. L. nie szukał wykonawców, głębiej się tym nie zajmował, bo nie jest zainteresowany tą drogą. R. L. jest gotów przekazać wnioskodawcom prawo do decyzji i wykonania stosownych robót pod warunkiem, że prace te będą wykonane fachowo. R. L. oczekuje na propozycje ze strony wnioskodawców. R. L. nie chce płacić za dotychczas wykonane prace przez wnioskodawców, gdyż uważa że są wykonane źle.

W 2017 roku wnioskodawcy mieli kupca na jedną z działek położoną za ich domem. Zawarli umowę przedwstępną w dniu 19 czerwca 2016 roku. W umowie wnioskodawcy zobowiązali się do uzyskania od uczestników zgody na doprowadzenie mediów do tej działki przez tę drogę dojazdową. Do zawarcia umowy ostatecznej nie doszło ponieważ wnioskodawcy nie uzyskali zgody na poprowadzenie mediów. Sami potencjalni nabywcy również spotykali się z uczestnikami, gdyż chcieli z nimi sami porozmawiać i uzyskać zgodę na przeprowadzenie mediów.

Zgodnie z pismem Zakładów (...) Sp. z o.o. w Ł. z dnia 17 maja 2016 roku istnieje techniczna możliwość budowy wodociągu o średnicy 150 mm w drodze dojazdowej stanowiącej działkę nr (...) przy ulicy (...) z włączeniem do wodociągu o średnicy 150 mm w ulicy (...) oraz zasilania w wodę działek (...). Wymagania techniczne dotyczące budowy miejskiej sieci wodociągowej mogą zostać określone przez (...) Sp. z o.o. po podpisaniu umowy dotyczącej zasad realizacji i finansowania projektowanej sieci.

Wnioskodawcy sami musieliby budować wodociąg. Musieliby zatrudnić projektantów i zaprojektować w porozumieniu ze (...) Sp. z o.o. ten wodociąg oraz zatrudnić specjalistów którzy by go wykonali. Koszty budowy wodociągu są duże. Wnioskodawcy zamierzali przeprowadzić budowę etapami.

W dniu 25 sierpnia 2016 roku wnioskodawcy zawarli z (...) Sp. z o.o. Oddział w W. umowę przyłączenia do sieci gazowej (...) instalacji gazowej budynku jednorodzinnego zlokalizowanego na działce nr (...) położonej przy ulicy (...) w Ł. stanowiącej własność wnioskodawców. Zgodnie z § 6 pkt 1 umowy do realizacji przyłączenia konieczna jest budowa sieci gazowej w działkach nr (...). Zgodnie z § 5 pkt 4 umowy (...) ma prawo rozwiązać umowę na piśmie ze skutkiem natychmiastowym w przypadku gdy z przyczyn od niego niezależnych realizacja przyłączenia stanie się niemożliwa, a w szczególności w przypadku gdy uzyskanie zgód, uzgodnień, decyzji lub pozwoleń administracyjnych lub też prawa do dysponowania nieruchomościami po których przebiegać będzie sieć gazowa na cele budowlane i eksploatacyjne będzie niemożliwe z przyczyn nie leżących po stronie (...). Nadto zgodnie z pkt 1 § II Ogólnych Warunków Umów o Przyłączenie wykonanie przyłączenia w zakresie określonym w umowie należy do obowiązków (...). Z kolei po myśli pkt 6 § III Ogólnych Warunków Umów o Przyłączenie w uzasadnionym przypadku na wezwanie (...) wnioskodawca ma ustanowić w formie aktu notarialnego służebność przesyłu na rzecz (...) polegającą na prawie wejścia na nieruchomość w celu wybudowania elementów sieci gazowej związanej z realizacją przyłączenia oraz prawie korzystania z nieruchomości w zakresie niezbędnym do przesyłania paliwa gazowego, prawie wykonywania wszelkich prac eksploatacyjnych na sieci gazowej , prawie swobodnego dostępu do sieci w celu usunięcia awarii, wykonania prac konserwacyjnych, rozbiórkowych, modernizacyjnych lub remontowych sieci gazowej.

Opłata ryczałtowa za budowę odcinka sieci gazowej do przyłączenia o długości do 15 metrów wynosiła na dzień zawarcia umowy 1.932 zł. Opłata za budowę odcinka sieci służącego do przyłączenia o długości powyżej 15 wynosi 0 zł.

W dniu 6 marca 2017 roku D. W. zawarła z (...) S.A. z siedzibą w L. umowę nr (...) o przyłączenie do sieci dystrybucyjnej budynku mieszkalnego położonego w Ł. przy ulicy (...) stanowiącego działkę gruntu nr (...). Zgodnie z § 2 wykonanie przyłączenia do sieci dystrybucyjnej należało do obowiązku (...) S.A. Zgodnie natomiast z § 3 pkt 7 umowy podmiot przyłączany zobowiązany był do nieodpłatnego udostępnienia (...) S.A. swojej nieruchomości w celu budowy i rozbudowy sieci elektroenergetycznej zgodnie z wydanymi warunkami przyłączenia, jak również do zapewnienia dostępu, wraz z niezbędnym sprzętem, do urządzeń stanowiących własność (...) S.A. znajdujących się na nieruchomości Podmiotu Przyłączanego w celu usunięcia awarii, kontroli, przeglądu, modernizacji, rozbudowy oraz dostępu do układu pomiarowo - rozliczeniowego. Jako zabezpieczenie tego prawa Podmiot Przyłączany na żądanie (...) S.A. ustanowi na rzecz (...) S.A. nieodpłatną służebność przesyłu wzdłuż linii przebiegu sieci, w formie aktu notarialnego z wpisem do księgi wieczystej. Koszty aktu notarialnego i opłat sądowych poniesie (...) S.A. Powyższa służebność będzie polegała na prawie korzystania z pasa gruntu o szerokości 1 m na trasie przebiegu sieci elektroenergetycznej na nieruchomościach Podmiotu Przyłączanego - w celu wybudowania oraz eksploatacji infrastruktury elektroenergetycznej, stanowiącej własność (...) S.A., na prawie dostępu do niej (prawo dojścia i dojazdu), wraz z niezbędnym sprzętem, jej modernizacji, przebudowy i rozbudowy, w tym wymiany i wyprowadzania nowych obwodów, jak również konserwacji, przeprowadzania remontów, usuwania awarii, dokonywania kontroli, przeglądu oraz ewentualnej likwidacji i demontażu urządzeń elektroenergetycznych.

Szacowana opłata za przyłączenie wyliczona na podstawie obowiązującej w dniu zawarcia umowy Taryfy dla energii elektrycznej (...) S.A. wynosi netto 712,44 zł.

Żadne prace podłączeniowe nie mogą być prowadzone z uwagi na brak zgody uczestników.

Sąd Rejonowy wskazał, że zgodnie z art. 199 k.c. do rozporządzania rzeczą wspólną oraz do innych czynności, które przekraczają zakres zwykłego zarządu, potrzebna jest zgoda wszystkich współwłaścicieli. W razie sporu między współwłaścicielami bądź w razie jakiejkolwiek innej przyczyny skutkującej brakiem zgody wszystkich współwłaścicieli o dokonaniu czynności przekraczającej zwykły zarząd może rozstrzygnąć sąd. Postępowanie jest wszczynane na wniosek współwłaścicieli, których udziały wynoszą co najmniej połowę. Orzeczenie sądu, uwzględniające wniosek, zastępuje brakującą zgodę i stanowi "zezwolenie" na dokonanie wskazanej czynności zarządu.

Sprawy rozstrzygane na podstawie art. 199 k.c. mają na celu nie doraźną ochronę współwłaściciela przed naruszeniami drugiego współwłaściciela, ale definitywne i przez to względnie trwałe unormowanie stosunków między współwłaścicielami, jeżeli chodzi o rozporządzenie rzeczą wspólną albo o podjęcie czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu. Według art. 199 k.c. sąd orzeka, mając na względzie cel zamierzonej czynności oraz interesy wszystkich współwłaścicieli.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy Sąd Rejonowy stwierdził, że dokonanie czynności związanych z utwardzeniem przedmiotowych działek gruntu, z czym wiąże się potrzeba uzyskania pozwolenia na budowę i co prowadzić ma do wykonania trwałego urządzenia technicznego oraz czynności związane z wykonaniem instalacji wodociągowej, energetycznej i gazowej wraz z infrastrukturą techniczną umożliwiającą przesył i pomiar mediów, a także ustanowienie służebności przesyłu jako czynność prowadząca do obciążenia nieruchomości, stanowią czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu nieruchomością wspólną.

Uczestnicy wnosili o oddalenie wniosku. Z twierdzeń uczestników zawartych w odpowiedzi na wniosek i w pismach procesowych złożonych w toku niniejszego postępowania, a także z zeznań uczestnika R. L. wynika, że nie kwestionowali oni co do zasady potrzeby przeprowadzenia wskazanych we wniosku prac. Natomiast warunkiem wyrażenia przez nich zgody na ich przeprowadzenie jest to, aby prace zostały wykonane fachowo, najlepiej przez projektanta, który w porozumieniu z właścicielami sieci sporządzi projekt inwestycji, która z kolei zostanie przeprowadzona przez specjalistów wyłonionych w drodze przetargu. Uczestnicy kwestionowali także jakość prac wykonanych do tej pory na przedmiotowych działkach gruntu przez wnioskodawców.

Uczestnicy nie przedstawili jednak w ocenie Sądu Rejonowego żadnych racjonalnych, rzeczywistych powodów, które nasunęłyby uzasadnione wątpliwości co do zasadności przeprowadzenia na nieruchomości wspólnej wnioskodawców i uczestników czynności wskazanych w petitum zmodyfikowanego wniosku i w sposób w nim wskazany. Uczestnik R. L. na terminie rozprawy w dniu 6 grudnia 2017 roku został jako uczestnik oraz jako pełnomocnik uczestniczek pouczony przez Sąd o konieczności udowodnienia faktów z których wywodzi skutki prawne oraz o rodzaju środków dowodowych. Uczestnicy mimo tego w żaden sposób nie podważyli twierdzeń wnioskodawców co do racjonalności podjętych czynności i tych których wnioskodawcy zamierzają dokonać po uzyskaniu orzeczenia uwzględniającego ich wniosek. Nie wykazali z jakich powodów przeprowadzenie tych inwestycji jest nieuzasadnione technologicznie lub, że mogłoby w jakikolwiek sposób naruszać ich prawo własności. Nie wykazali również, aby dotychczas podjęte przez wnioskodawców działania związane z nieruchomością wspólną stron były przeprowadzone ze szkodą na rzecz pozostałych współwłaścicieli, z naruszeniem ich praw wynikających z własności albo, że zostały przeprowadzone niefachowo, czy też z pogwałceniem zasad prawidłowej gospodarki. Żądanie zlecenia wykonania projektu wszystkich sieci wybranemu projektantowi jest w ocenie Sądu Rejonowego rozwiązaniem nieekonomicznym. Zgodnie z postanowieniami umów przyłączeniowych koszty związane z budową elementów sieci gazowej i elektroenergetycznej pokrywa przedsiębiorca przesyłowy. Jedynie w zakresie instalacji sieci wodociągowej koszty budowy przyłącza spoczywały na inwestorze. Nie jest zatem racjonalne generowanie tych kosztów skoro jak widać na podstawie załączonych umów, są one zbędne.

Z doświadczenia życiowego Sądu wynika, że przeprowadzenie sieci energetycznej, wodociągowej i gazowej będzie mieć na celu poprawę warunków korzystania zarówno z przedmiotowych działek gruntu jak i ze wszystkich działek z nimi graniczącymi i stanowiącymi przedmiot własności uczestników niniejszego postępowania. W ocenie Sądu czynności, których zamierzają dokonać wnioskodawcy, służyć będą wszystkim właścicielom i współwłaścicielom działek przylegających do tych objętych wnioskiem, gdyż przyniosą one poprawę warunków komunikacyjnych, jezdnych, i lepszego dostępu do działek przylegających do nieruchomości wspólnej. Dokonanie powyższych inwestycji jest także w ocenie Sądu użyteczne pod względem gospodarczym i może wpływać na wzrost atrakcyjności poszczególnych działek na rynku nieruchomości, wzrost ich wartości, a w konsekwencji po przyłączeniu mediów, może wiązać się z większą możliwością sprzedaży działki. Zauważyć również należy, iż przedmiotowe nieruchomości położone są na ternie miasta w związku z czym powzięcie przez wnioskodawców zamierzonych inwestycji i przyłączenie tych działek do infrastruktury technicznej nie powinno napotkać większych przeszkód technologicznych. Z kolei zapewnienie normalnego i niezakłóconego korzystania z tych działek stanowi o celowości i konieczności upoważnienia wnioskodawców do przeprowadzenia prac w zakresie utwardzenia powierzchni drogi oraz budowy na niej infrastruktury technicznej służącej doprowadzeniu ww. mediów.

Udział każdego ze współwłaścicieli w zamierzonych czynnościach związany z rozdzieleniem kosztów utwardzenia drogi i poprowadzeniem sieci energetycznej, wodociągowej i gazowej stosownie do wielkości przysługujących im udziałów we współwłasności przedmiotowej nieruchomości podyktowany jest treścią art. 207 k.c., zgodnie z którym pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów, w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną. Nadto udział każdego ze współwłaścicieli w zamierzonych czynnościach związany z rozdzieleniem kosztów utwardzenia drogi znajduje swoje uzasadnienie w uzgodnieniach stron postępowania zawartych w umowie zamiany z dnia 28 kwietnia 2016 roku, w której zobowiązali się oni do ponoszenia kosztów utworzenia i bieżącego utrzymania drogi. Z kolei udział każdego ze współwłaścicieli w zamierzonych czynnościach związany z poprowadzeniem sieci energetycznej, wodociągowej i gazowej wynika także z faktu iż celem utworzenia wskazanych urządzeń technicznych jest poprawa korzystania z nieruchomości stanowiącej własność wnioskodawców, ale także zapewnienie dostępu do mediów każdej z działek, w tym do tych należących do uczestników.

Jak wynika ze złożonej przez wnioskodawców umowy z (...) Spółką (...) i umowy z (...) budowa sieci, o których mowa we wniosku wymaga od współwłaścicieli ustanowienia na żądanie przedsiębiorcy przesyłowego służebności na nieruchomości wspólnej. W tym stanie rzeczy żądanie wnioskodawców w zakresie udzielenia im upoważnienia do ustanowienia w imieniu wszystkich współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości służebności na nieruchomości wspólnej jest uzasadnione.

Jednocześnie w myśl art. 32 ust 4 pkt 2 Ustawy prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 roku (Dz. U. , Nr 89, poz. 414) celem przeprowadzenia prac opisanych w punkcie 1 a i 1 b sentencji postanowienia inwestor – wnioskodawcy powinni przedstawić właściwemu organowi administracji architektoniczno – budowlanej oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, pod rygorem odpowiedzialności karnej. Mając na uwadze powyższe Sąd Rejonowy uznał za uzasadnione żądanie wnioskodawców zawarte w punkcie 2 petitum wniosku i ustanowił na rzecz D. W. i J. W. celem przeprowadzenia prac opisanych w punkcie 1 a i 1 b sentencji postanowienia prawo do dysponowania przedmiotową nieruchomością na cele budowlane.

O kosztach postępowania Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art. 520 § 2 k.p.c. Uczestnicy przegrali postępowanie w całości zatem zobowiązani są do zwrotu na rzecz wnioskodawców solidarnie kwotę 580 zł. Kwota ta obejmuje opłatę od wniosku – 100 zł oraz koszt zastępstwa pełnomocnika procesowego będącego adwokatem w wysokości 480 zł ustalony na podstawie § 5 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800)

Apelację od postanowienia Sądu Rejonowego wniósł uczestnik R. L., zarzucając zaskarżonemu postanowieniu naruszenie prawa procesowego mające istotny wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 233 k.p.c. przez dokonanie dowolnej a nie swobodnej oceny zebranego materiału dowodowego. Podnosił, że szerokość działki drogowej nie wystarczy na doprowadzenie wszystkich mediów. Wywodził nadto, że wnioskodawcy działają z intencją pokrzywdzenia uczestników. Skarżący wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest bezzasadna.

W pierwszej kolejności konieczne jest odniesienie się do sformułowanych przez skarżącego zarzutów naruszenia prawa procesowego. Wnioski w tym zakresie z istoty swej determinują rozważania co do kwestii związanych z zastosowaniem prawa materialnego. Jak stanowi art. 233 § 1 k.p.c., Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Ocena wiarygodności mocy dowodów przeprowadzonych w danej sprawie wyraża istotę sądzenia w części obejmującej ustalenie faktów, ponieważ obejmuje rozstrzygnięcie o przeciwnych twierdzeniach stron na podstawie własnego przekonania sędziego powziętego w wyniku bezpośredniego zetknięcia ze świadkami, stronami, dokumentami i innymi środkami dowodowymi. Powinna odpowiadać regułom logicznego rozumowania wyrażającym formalne schematy powiązań między podstawami wnioskowania i wnioskami oraz uwzględniać zasady doświadczenia życiowego wyznaczające granice dopuszczalnych wniosków i stopień prawdopodobieństwa ich występowania w danej sytuacji. Jeżeli z określonego materiału dowodowego Sąd wyprowadza wnioski logicznie poprawne i zgodne z doświadczeniem życiowym, to ocena Sądu nie narusza reguł swobodnej oceny dowodów (art. 233 § 1 k.p.c.) i musi się ostać, choćby w równym stopniu, na podstawie tego materiału dowodowego, dawały się wysnuć wnioski odmienne. Tylko w przypadku, gdy brak jest logiki w wiązaniu wniosków z zebranymi dowodami lub gdy wnioskowanie Sądu wykracza poza schematy logiki formalnej albo, wbrew zasadom doświadczenia życiowego, nie uwzględnia jednoznacznych praktycznych związków przyczynowo – skutkowych to przeprowadzona przez Sąd ocena dowodów może być skutecznie podważona.

W niniejszej sprawie skarżący sformułował zarzut naruszenia art. 233 k.p.c. przez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny zgromadzonego materiału dowodowego. Zarzut ten nie został jednak przekonująco uzasadniony. Dla uzasadnienia zarzutu skarżący powołał twierdzenia dotyczące tego, że zwracał się do wnioskodawców z propozycją wprowadzenia zmian do umowy zamiany, na podstawie której strony stały się współwłaścicielami działki drogowej. Sąd I instancji nie kwestionował tej okoliczności i nie kwestionuje jej również Sąd II instancji. Niemniej jednak, fakt zwracania się przez skarżącego do wnioskodawców z określonymi propozycjami nie ma żadnego związku z oceną przeprowadzonych w toku postępowania dowodów, w szczególności tych wskazujących na potrzebę dokonania czynności postulowanych przez wnioskodawców. Na prawidłowość dokonanych przez Sąd Rejonowy ustaleń nie wpływa też w żaden sposób treść załączonej przez uczestnika do apelacji decyzji administracyjnej dotyczącej podziału geodezyjnego. Z decyzji tej wynika, że wydzielane działki powinny mieć dostęp do drogi publicznej, czy to przez ustanowienie służebności drogowej, czy to – w razie ich zbycia innym osobom – przez zbycie części udziałów w działce drogowej na rzecz wydzielonych działek. Z decyzji absolutnie nie wynika jednak, że działka drogowa nie powinna zostać utwardzona, czy też że nie powinny się w niej znaleźć elementy infrastruktury służące doprowadzeniu elektryczności, wody czy gazu.

Dodać należy, że eksponowane przez skarżącego twierdzenia, iż szerokość działki drogowej nie wystarczy do posadowienia wszystkich niezbędnych urządzeń, pozostają nieudowodnione. Z załączonej dokumentacji sporządzonej przez przedsiębiorstwa przesyłowe nie wynika bowiem, aby gestorzy sieci wskazywali na jakiekolwiek problemy w tej mierze. Okoliczność taka nie została wykazana również innymi dowodami, pozostaje zatem wyłącznie w sferze twierdzeń i przypuszczeń skarżącego. Na marginesie tylko należy zatem zauważyć, że w razie założenia stosownych instalacji w działce drogowej, możliwe będzie podłączenie do nich działek leżących po obu stronach wspólnej drogi. Nie będzie niezbędne – jak zdawał się wywodzić skarżący – dublowanie instalacji.

Podsumowując, ocena dowodów dokonana przez Sąd I instancji odpowiada wymogom stawianym przez art. 233 k.p.c. Dokonane ustalenia nie są zatem obarczone błędem, a Sąd Okręgowy podziela je i przyjmuje za własne.

Prawidłowe są także rozważania prawne przeprowadzone przez Sąd Rejonowy, które Sąd Okręgowy również w pełni podziela, uznając ich powielanie za zbędne. Sąd Rejonowy przekonująco wywiódł, że zamierzone czynności służyć będą wszystkim współwłaścicielom, zwiększając atrakcyjność działek przylegających do działki drogowej. Zapadłe rozstrzygnięcie w pełni realizuje zatem określone w art. 199 k.c. założenie kierowania się interesem wszystkich współwłaścicieli.

Odnośnie do wskazywanej przez skarżącego treści pism kierowanych przez wnioskodawców do gestorów sieci, zrozumiałym jest, że wnioskodawcy zmierzali do doprowadzenia – poprzez uzbrojenie działki drogowej – mediów do własnych działek, nie zaś do działek uczestnika, który nie był skłonny do współpracy w tym zakresie. Niemniej jednak, uzbrojenie działki drogowej umożliwi – jak już wskazywano – doprowadzenie wody, elektryczności i gazu do działek leżących po obu stronach drogi, a zatem również do działek uczestników. Zarzuty apelacji w tej mierze nie podważają zatem w jakikolwiek sposób prawidłowości wywodu Sądu Rejonowego.

Podobnie, nieistotne dla rozstrzygnięcia są kwestie ewentualnych negocjacji przeprowadzanych przez strony z sąsiadami, co do możliwości korzystania z przyłącza. Wszelkie przyszłe decyzje dotyczące rzeczy wspólnej będą bowiem wymagały zastosowania się do reguł przewidzianych przez przepisy kodeksu cywilnego dotyczące zarządu rzeczą wspólną, jak też dotyczące rozliczania przychodów z rzeczy wspólnej.

Dodać należy, że zapadłe rozstrzygnięcie nie odnosi się do kosztów wcześniej poczynionych przez wnioskodawców nakładów, a jedynie do poniesienia kosztów czynności, które mają zostać dokonane. Nietrafny, a wręcz oparty na nieporozumieniu jest zatem zarzut, że Sąd obciążył skarżącego kosztami wcześniejszych czynności, uważanych przez skarżącego za nieprawidłowe.

Odnośnie do zarzutu związanego ze wskazaniem błędnego adresu uczestniczki A. L., nie ulega wątpliwości, że prawa uczestniczki nie zostały naruszone. Była ona w toku postępowania, zarówno przed sądem I instancji, jak też odwoławczego, reprezentowana przez pełnomocnika w osobie skarżącego. Nie doszło zatem do nieważności postępowania, jak też wskazana kwestia nie miała wpływu na treść rozstrzygnięcia.

Odnośnie do podnoszonych przez skarżącego zarzutów związanych ze zmianami treści wniosku, również one nie mogą stać się podstawą wzruszenia zaskarżonego orzeczenia. Sąd I instancji nie może bowiem zignorować zmiany wniosku, nawet jeżeli pismo w tym przedmiocie zostało złożone dopiero w dniu rozprawy. Sam zaś fakt, że w toku postępowania doszło do modyfikacji treści wniosku nie może stać się podstawą oddalenia wniosku. Podkreślić należy, że skarżącemu umożliwiono odniesienie się do zmodyfikowanego wniosku, wobec czego nie doszło do naruszenia jego uprawnień procesowych.

Podsumowując, stanowisko Sądu Rejonowego co do zasadności uwzględnienia wniosku jest w pełni prawidłowe, nie budzi żadnych wątpliwości Sądu Okręgowego. Wobec powyższego, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., Sąd Okręgowy oddalił apelację jako bezzasadną.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 520 § 2 k.p.c. Jakkolwiek rozstrzygnięcie co do meritum sprawy zmierza do uwzględnienia interesów wszystkich współwłaścicieli, nie sposób nie dostrzec, że stanowiska uczestników postępowania były sprzeczne, zaś bezzasadna apelacja skarżącego spowodowała konieczność poniesienia kosztów przez wnioskodawców. Z tego względu Sąd obciążył skarżącego, jako stronę przegrywającą postępowanie odwoławcze kosztami postępowania na rzecz wnioskodawców. Na koszty te złożyło się wyłącznie wynagrodzenie pełnomocnika procesowego, którego wysokość określono na podstawie §5 pkt 7 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800 z późn. zm.).