Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 13 sierpnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 30 lipca 2018 r. w Wąbrzeźnie na rozprawie

sprawy z wniosku I. S.

z udziałem M. S.

o podział majątku wspólnego

postanawia:

1.  dokonać podziału majątku wspólnego I. S. i M. S. obejmującego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w W. przy ul. (...). (...) o pow. (...) m ², dla którego nie jest prowadzone księga wieczysta, o wartości 100.000 (stu tysięcy) złotych, w ten sposób, że prawo to przyznać w całości M. S. synowi K. i E. P. (...),

2.  tytułem spłaty wartości udziału w wyżej opisanym spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego zasądzić od M. S. na rzecz I. S. kwotę 50.000 (pięćdziesięciu tysięcy) złotych, przy czym płatność tej kwoty odroczyć na okres 60 (sześćdziesięciu) dni od uprawomocnienia się niniejszego postanowienia z zastrzeżeniem, że na wypadek zwłoki w płatności wnioskodawczyni należą się odsetki ustawowe za opóźnienie,

3.  tytułem rozliczenia nakładów poniesionych przez M. S. z majątku osobistego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego opisanego w pkt.1 zasądzić od I. S. na rzecz M. S. kwotę 3.303,09 (trzy tysiące trzysta trzy 09/100) złotych, przy czym płatność tej kwoty odroczyć na okres 60 (sześćdziesięciu) dni od uprawomocnienia się niniejszego postanowienia z zastrzeżeniem, że na wypadek zwłoki w płatności uczestnikowi należą się odsetki ustawowe za opóźnienie,

4.  tytułem rozliczenia przychodów osiągniętych z tytułu najmu lokalu opisanego w pkt.1 zasądzić od M. S. na rzecz I. S. kwotę 3.650 (trzy tysiące sześćset pięćdziesiąt) złotych, przy czym płatność tej kwoty odroczyć na okres 60 (sześćdziesięciu) dni od uprawomocnienia się niniejszego postanowienia z zastrzeżeniem, że na wypadek zwłoki w płatności wnioskodawczyni należą się odsetki ustawowe za opóźnienie,

5.  ustalić, że wnioskodawczyni i uczestnik ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie.

SSR Hanna Woźniak

ZARZĄDZENIE

(...),

2.(...)

Sędzia: H. Woźniak

Sygn. akt I Ns 223/17

UZASADNIENIE

I. S. wniosła o podział majątku wspólnego jej i byłego męża M. S. obejmującego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w W. przy ul. (...). (...) o wartości 100.000 zł poprzez przyznanie tego prawa M. S. i zasądzenie na jej rzecz spłaty w wysokości 50.000 zł.

M. S. wyraził zgodę na przejęcie mieszkania. Podniósł jednak, że zostało ono zakupione w przeważającej części za środki, które jego rodzice podarowali tylko jemu jako synowi (kwota 30.000 zł). Zgłosił też do rozliczenia nakłady i pożytki związane z przedmiotowym lokalem.

Sąd ustalił, co następuje:

Małżeństwo I. i K. S. zostało rozwiązane przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w T. z dnia 30 czerwca 2009r. Wyrok ten uprawomocnił się 22 lipca 2009r. (dowód: kserokopia wyroku I C (...) – k.6-7).

01 października 2002r. I. i K. S. nabyli do majątku wspólnego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w W. przy ul. (...). (...). Środki na jego zakup pochodziły głównie z darowizny rodziców M. S. w kwocie 30.000 zł uczynionej na rzecz syna i synowej w 2001 lub 2002r. (dowód: zeznania wnioskodawczyni – nagranie rozprawy z 30 lipca 2018r. od 00:05:40 do 00:23:50, zeznania świadka K. K. (2) – nagranie rozprawy z 11 maja 2018r. od 00:01:58 do 00:11:56, kopia umowy – k.8-9).

W momencie orzeczenia rozwodu małżonkowie już od dłuższego czasu nie mieszkali razem. I. S. z synem przebywała i pracowała w W. B.. Decyzje co do wspólnego mieszkania (w tym o jego wynajęciu) podejmował M. S.. On też ponosił w całości koszty utrzymania mieszkania w okresach, w których nie było ono wynajmowane. Z uzyskiwanych kwot za najem ich część M. S. przekazywał byłej żonie (bezsporne).

Po rozwodzie stron wspólne mieszkanie było wynajmowane w okresach: od 01 listopada 2014r. do 31 października 2015r. za czynsz w kwocie 300 zł miesięczne oraz od 01 września 2015r. do 28 lutego 2018r. za czynsz w kwocie 400 zł miesięcznie. Dało to przychód w łącznej kwocie 15.600 zł, z czego połowa to 7.800 zł, a I. S. przelano z tego tytułu 4.350 zł (dowód: kserokopie umów: k.124-129, historie rachunków – k.30-37).

W okresach po ustaniu wspólności majątkowej, w których mieszkanie nie było wynajmowane (od 01 sierpnia 2009r. do 31 października 2014r. oraz od 01 marca 2018r. do 31 lipca 2018r.), z tytułu opłat niezwiązanych z bezpośrednim zużyciem przez M. S. ciepłej i zimnej wody, wpłacił on do spółdzielni kwotę 14.247,58 zł (dowód: zestawienie opłat – k.133-133v).

Sąd zważył, co następuje:

Sąd dał wiarę zeznaniom stron i świadków słuchanych w sprawie albowiem układają się one w spójną i logiczną całość, wzajemnie się pokrywają i uzupełniają. Sąd jedynie nie dał wiary tym twierdzeniom M. S., K. S., E. S. i T. S., w myśl których kwota 30.000 zł została darowana przez rodziców jedynie M. S., a nie M. i I. małż. S.. Przeczy temu – poza zeznaniami wnioskodawczyni i świadka K. K. (2) – wiedza płynąca z doświadczenia życiowego. W sytuacji, gdy małżeństwo funkcjonuje w miarę zgodnie, nie ma poważnych nieporozumień, nie do obrony jest teza o darowaniu pieniędzy tylko synowi, a nie synowi i synowej. Z materiału dowodowego nie wynika, by w 2001-2002r. w małżeństwie stron źle się działo, co ewentualnie mogłoby skłonić rodziców M. S. do uczynienia darowizny tylko synowi (zdaniem Sądu zadbaliby jednak wtedy o jakieś udokumentowanie tej czynności). Natomiast wielokrotnie Sąd spotykał się w sprawach dotyczących rozliczeń majątkowych byłych małżonków z taką sytuacją, że jedynie na użytek postępowania, by pomniejszyć spłatę należną byłemu małżonkowi, padają twierdzenia o darowiznach dokonywanych tylko na rzecz jednej ze stron.

Sąd dał wiarę treści dokumentów, wydruków i kopii dokumentów złożonych do akt sprawy, gdyż żadna ze stron nie podważała ich autentyczności. Zauważyć jednak trzeba, iż z umów najmu lokalu wynika, że przez dwa miesiące od 01 września do 31 października 2015r. lokal był „podwójnie” wynajęty. Za ten okres nie przelano jednak I. S. podwójnej kwoty z tytułu części czynszu, co Sąd uwzględnił w rozliczeniu.

Z tytułu opłat czynionych do Spółdzielni Mieszkaniowej (...) za okresy, w których lokal nie był wynajmowany, poniósł koszt 14.247,58 zł, nie licząc kosztów zużycia zimnej i ciepłej wody, które związane były tylko z jego osobą. Z tego tytułu I. S. winna zwrócić uczestnikowi połowę, a więc 7.123,79 zł.

Jak stanowi art.31 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Do majątku wspólnego należą w szczególności pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków. Cechą szczególną wspólności ustawowej jest jej bezudziałowość rozumiana jako brak ułamka, który określałby konkretny udział należący do danego małżonka w majątku wspólnym jako całości. Dopiero po ustaniu małżeństwa lub po zniesieniu wspólności majątkowej małżeńskiej konkretyzują się udziały, w jakich (byli) małżonkowie są współwłaścicielami każdego przedmiotu należącego do majątku wspólnego. Zgodnie z domniemaniem ustawowym z art.43§1 krio udziały w majątku wspólnym są równe, a zatem każdy z (byłych) małżonków staje się współwłaścicielem każdego przedmiotu po ½ części. Wobec faktu, że I. S. aktualnie mieszka za granicą, jej były mąż w Polsce, a faktycznym zarząd lokalem sprawuje ojciec uczestnika, stanowisko stron było zgodne, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu powinno zostać przyznane na wyłączną własność uczestnika z obowiązkiem spłaty na rzecz wnioskodawczyni. W myśl art.46 krio w sprawach nieunormowanych w artykułach poprzedzających od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku. Zgodnie zaś z art.687 kpc pierwszeństwo co do sposobu działu spadku (a zatem także sposobu podziału majątku wspólnego) ma zgodny wniosek uczestników.

Odroczenie dokonania wzajemnych rozliczeń między stronami o dwa miesiące od daty uprawomocnienia się wyroku ma na celu umożliwienie uczestnikowi zebrania odpowiedniej kwoty pieniędzy na zasądzoną spłatę, a ma swoje prawne oparcie w art.212§3 kc.

Z tych wszystkich względów na podstawie wyżej wskazanych przepisów i art.618§1 kpc Sąd dokonał podziału majątku wspólnego i orzekł o wzajemnych roszczeniach współwłaścicieli z tytułu posiadania rzeczy.

O kosztach postępowania orzeczono zgodnie z ogólną regułą ponoszenia tych kosztów w postępowaniu nieprocesowym wyrażoną w art.520§1 kpc.

SSR Hanna Woźniak

ZARZĄDZENIE

1. (...), (...),

2. (...).

Sędzia: H. W.