Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 października 2018r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 1 października 2018r. w Rybniku

sprawy z odwołania W. B. (B.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania W. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 18 maja 2018r. Znak (...)

- zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od (...)

Sędzia

Sygn. akt IXU 893/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18.05.2018r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu W. B. (B.) prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach, ponieważ nie spełnia przesłanek do nabycia prawa do tego świadczenia, a w szczególności nie udokumentował wymaganych 15 lat pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach. Do stażu pracy w szczególnych warunkach organ rentowy nie uwzględnił ubezpieczonemu okresu jego zatrudnienia od 01.02.1990r. do 31.12.1998r. na stanowisku nadsztygara przeróbki mechanicznej węgla z uwagi na brak świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Ubezpieczony w odwołaniu od niniejszej decyzji domagał się jej zmiany przez przyznanie prawa do emerytury po uprzednim zaliczeniu do pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia wskazanego powyżej.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

Rozpoznając wniosek ubezpieczonego z dnia (...). organ rentowy wydał zaskarżoną decyzją opisaną na wstępie. Oddział ZUS uznał za udowodniony staż pracy w łącznym wymiarze 25 lat okresów składkowych, nieskładkowych i uzupełniających – tym 8 lat, 9 miesięcy i 4 dni okresów pracy w szczególnych warunkach.

Do okresów pracy w szczególnych warunkach organ rentowy nie zaliczył okresu pracy w charakterze nadsztygara w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla w KWK (...) ponieważ zakład pracy nie potwierdził tego okresu jako okresu pracy w szczególnych warunkach.

Ubezpieczony nie zgodził się z decyzją domagając się uwzględnienia jako pracy w szczególnych warunkach wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wskazanego powyżej okresu zatrudnienia w charakterze nadsztygara.

W spornym okresie od 01.02.1990r. do 31.12.1998r. ubezpieczony pracował w KWK (...) w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla, w charakterze nadsztygara. Nadsztygar nadzorował prace wykonywane w tym zakładzie pod względem technologicznym, odpowiadał za jakość wytwarzanego surowca, za bezpieczeństwo podległych mu pracowników. Zakład dzielił się na cztery działy: dział sortowni, dział płuczki, dział kontroli jakości oraz dział remontowy. Rozciągał się od nadszybia po zwały węgla przez ok.2 km. Ubezpieczony wraz ze sztygarami poszczególnych działów nadzorował bezpośrednio prace wykonywane przez zatrudnionych tam pracowników tj. konserwatorów maszyn i urządzeń przeróbki mechanicznej węgla, płuczkarzy, laborantów oraz spawaczy wykonujących spawania w warunkach szczególnie niebezpiecznych. Ubezpieczony pracował na trzy zmiany. Przychodził do pracy około pół godziny przed rozpoczęciem się zmiany. Przebierał się w łaźni w strój roboczy, który różnił się od strojów innych pracowników jedynie kolorem, odbierał raport z wcześniejszej zmiany od swojego poprzednika, wydawał polecenia dyspozytorowi i udawał się do obiektu zakładu przeróbczego. Obchodził poszczególne stanowiska pracy, sprawdzał ustawienia maszyn, był obecny przy naprawianiu awarii, które zdarzały się codziennie, sprawdzał surowiec w dziale kontroli jakości, nadzorował prace spawalnicze odbywające się w niebezpiecznych warunkach – sprawdzał przygotowanie stanowiska pracy oraz przebieg tych prac oraz jakość spawu po upływie jednej i dwóch godzin. Był odpowiedzialny za bezpieczeństwo pracowników. Razem z ubezpieczonym bezpośredni nadzór nad stanowiskami pracy pełnili pracujący na zmianie sztygarzy. Do obowiązków administracyjnych ubezpieczonego należało napisanie raportu dla następnej zmiany. W całym zakładzie przeróbczym panowały uciążliwe warunki: hałas, wilgoć, zapylenie. Taką pracę ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Razem z ubezpieczonym w spornym okresie pracowali powołani w sprawie świadkowie H. K. oraz A. B., którzy potwierdzili rodzaj wykonywanej przez niego pracy oraz jej wymiar.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt emerytalnych ubezpieczonego, a także na podstawie zeznań świadków H. K. i A. B. oraz zeznań ubezpieczonego (rozprawa w dniu 01.10.2018r. minuty od 00:03:41 do 00:38:23).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Jak stanowi art.184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t.j. Dz.U. z 2017r , poz. 1383 ze zm. ) ubezpieczonemu urodzonemu po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po ukończeniu wieku przewidzianego w art.32 jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. 01.01.1999r. osiągnął :

-

okres zatrudnienia w szczególnych warunkach wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury wieku niższym niż 65 lat

-

okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 wynoszący 25 lat

oraz nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Zgodnie natomiast z art.32 ust.1 powołanej ustawy w związku z § 4 ust.1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz. U. Nr 8 , poz.43 ze zm. ) pracownik – mężczyzna, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w Wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury, jeżeli :

-

ukończył wiek 60 lat ,

-

ma wymagany okres 25 lat zatrudnienia ,

-

udowodnił co najmniej 15 letni okres pracy wymienionej w Wykazie A , wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Bezsporne jest między stronami, że ubezpieczony w dniu (...). ukończył wiek 60 lat oraz, że na dzień 01.01.1999r. udowodnił wymagany co najmniej 25 letni okres składkowy i nieskładkowy, a także nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Jak wykazało postępowanie dowodowe, ubezpieczony w okresie 01.02.1990r. do 31.12.1998r. pracując na stanowisku nadsztygara przeróbki mechanicznej węgla, faktycznie wykonywał pracę polegającą na sprawowaniu dozoru inżynieryjno-technicznego, na oddziałach na których jako podstawowe, wykonywane były prace w szczególnych warunkach, tj. wykonywał pracę w warunkach szczególnych, o której mowa w dziale XIV, poz. 24 wykazu A stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r.

Ustalając powyższe w zakresie rzeczywiście wykonywanej pracy przez ubezpieczonego w okresie spornym Sąd oparł się na danych wynikających z powołanej dokumentacji, na zeznaniach świadków, którzy pracowali z ubezpieczonym i byli bezpośrednimi świadkami wykonywanej przez niego pracy, a także którzy pracowali na tym samym stanowisku co ubezpieczony. Sąd oparł się nadto na zeznaniach ubezpieczonego, które korelują z treścią powołanej dokumentacji i z zeznaniami świadków, uznając je za wiarygodne. Z zeznań tych jednoznacznie wynika, iż ubezpieczony musiał osobiście wykonywać czynności nadzorujące w oddziale przeróbczym, co wypełniało mu większość czasu pracy. Wykonywane przez niego czynności administracyjne stanowiły natomiast część marginalną.

Wskazać jednocześnie należy, iż w sytuacji pracy w dozorze inżynieryjno-technicznym, fakt wykonywania prac o charakterze administracyjno-biurowym, nawet w czasie 8-godzinnej dniówki, nie wpływa na przyjęcie, iż ubezpieczony wykonywał pracę w warunkach szczególnych stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Jak wynika bowiem z orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 3.11.2009r. czynności obejmujące sporządzenie dokumentacji związanej z dozorem stanowią integralną część sprawowanego dozoru. Nie ma zatem podstaw do ich wyłączania i traktowania odrębnie. W sytuacji, gdy dozór inżynieryjno-techniczny jest pracą w szczególnych warunkach i praca polegająca na dozorze była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, nie ma żadnej potrzeby ustalania, ile czasu pracownik poświęcał na bezpośredni nadzór nad pracownikami, a ile na inne czynności, które również były związane z tym dozorem (II UK 243/08, LEX nr 550990).

Podobne stanowisko Sąd Najwyższy zaprezentował w wyroku z 24.09.2009r. wskazując, iż jeśli czynności ogólnie pojętej kontroli oraz dozoru inżynieryjno-technicznego wykonywane są stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na stanowisku pracy związanym z określoną, w pkt. 24 działu XIV wykazu A rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.), kontrolą lub dozorem inżynieryjno-technicznym, to okres wykonywania tej pracy jest okresem pracy uzasadniającym prawo do świadczeń na zasadach przewidzianych w rozporządzeniu, niezależnie od tego ile czasu pracownik poświęca na bezpośredni dozór pracowników, a ile na inne czynności ściśle związane ze sprawowanym dozorem i stanowiące jego integralną część, takie jak sporządzanie związanej z nim dokumentacji (II UK 31/09, LEX nr 559949).

Stanowisko takie prezentuje również Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 25.02.2015r. sygn. akt. III AUa 337/14.

Rozstrzygając w sprawie Sąd stwierdził zatem, iż ubezpieczony spełnił wszystkie konieczne przesłanki do nabycia prawa do wcześniejszej emerytury – w tym po zaliczeniu okresu j.w. uznanego przez Sąd, do okresów pracy w szczególnych warunkach uwzględnionych przez organ rentowy, posiada on staż takiej pracy przekraczający 15 lat.

W konsekwencji powyższego Sąd z mocy art.477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję przyznając prawo do emerytury od (...) tj. od daty złożenia wniosku.

Sędzia