Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 listopada 2018r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Gajewska

Protokolant: sekretarka Agnieszka Zuzga

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 07 listopada 2018r.

sprawy z powództwa W. E. L.

przeciwko R. K.

o zapłatę

o r z e k a

I.  Zasądza od pozwanego R. K. na rzecz powódki W. E. L. kwotę 5000 zł (pięć tysięcy złotych) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 13 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanego R. K. na rzecz powódki W. E. L. kwotę 1 282 zł (jeden tysiąc dwieście osiemdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.

III.  Nakazuje pobrać od pozwanego R. K. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Piszu kwotę 250 zł (dwieście pięćdziesiąt złotych) tytułem opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powódka była zwolniona.

Sygn. akt I C 308/18 upr

UZASADNIENIE

W. L. w dniu 23 lutego 2018 roku wytoczyła powództwo przeciwko R. K. o zapłatę kwoty 5 000 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 13 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powódka podała, że Sąd Okręgowy w Olsztynie wyrokiem z 18 stycznia 2011 roku w sprawie VI RC 1370/10, który uprawomocnił się 9 lutego 2011 roku, rozwiązał przez rozwód małżeństwo stron. W czasie trwania związku małżeńskiego, w dniu 30 czerwca 2009 roku strony zawarły umowę kredytu odnawialnego w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym w (...) S.A. w kwocie 10 000 złotych. Kredyt ten został przeznaczony na cele konsumpcyjne. W związku z charakterem tego zobowiązania i rosnącymi z tego tytułu zaległościami, powódka w dniu 9 maja 2016 roku dokonała całkowitej spłaty kredytu odnawialnego. Pismem z 6 kwietnia 2017 roku powódka wezwała pozwanego do zapłaty połowy spłaconego przez nią kredytu odnawialnego w terminie 7 dni. Zakreślony termin upłynął bezskutecznie. W związku z tym, w dniu 30 maja 2017 roku powódka skierowała do Sądu Rejonowego w Piszu zawezwanie do próby ugodowej, jednak pozwany nie stawił się w wyznaczonym przez Sąd terminie. W tej sytuacji zdaniem powódki niniejszy pozew jest uzasadniony i konieczny.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z 26 marca 2018 roku, wydanym w niniejszej sprawie, Sąd Rejonowy w Piszu nakazał pozwanemu zapłacić na rzecz powódki całość dochodzonego roszczenia i obciążył pozwanego opłatą sądową od pozwu, od uiszczenia której powódka została zwolniona.

W przepisanym terminie sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty wniósł pozwany R. K. zaskarżając go w całości i wnosząc o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu przyznał, że strony pozostawały w związku małżeńskim, który został rozwiązany przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie. Pozostałym twierdzeniom powódki zaprzeczył. Podniósł, że powódka samodzielnie, bez jego zgody i wiedzy zawarła przedmiotową umowę kredytu odnawialnego. Już z samej treści umowy wynika, że jedyną stroną umowy była powódka. Pozwany zaprzeczył, że środki z tegoż kredytu zostały spożytkowane na potrzeby rodziny, spłatę wspólnych zobowiązań, czy też budowę domu. Podejrzewa on, iż przedmiotowy kredyt powódka zaciągnęła na pokrycie kosztów swoich rozrywek, bowiem już w 2009 roku małżeństwo stron nie funkcjonowało poprawnie, a strony nie podejmowały wspólnie żadnych decyzji majątkowych. Niezależnie od powyższego pozwany podniósł, że w 2009 roku strony posiadały środki z kredytu hipotecznego zaciągniętego na budowę domu, które znajdowały się na przedmiotowym rachunku powódki, a przynajmniej powinny się tam znajdować. Pozwany nie miał wówczas dostępu do przedmiotowego rachunku bankowego powódki, a co za tym idzie, nie miał żadnych możliwości korzystania ze zgromadzonych na nim środków. Jeszcze przed ustaniem wspólności majątkowej stron, pozwany założył osobny rachunek bankowy, z którego dnia dzisiejszego spłaca wspomniany wyżej kredyt hipoteczny.

Sąd ustalił, co następuje:

W. L. i R. K. związek małżeński zawarli 25 grudnia 2005 roku. Małżonków łączył system małżeńskiej wspólności ustawowej.

Małżeństwo zainteresowanych rozwiązane zostało przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 18 stycznia 2011 roku wydanym w sprawie VI RC 1370/10. Wyrok uprawomocnił się 9 lutego 2011 roku.

(okoliczności bezsporne, dowód: wyrok rozwodowy k. 17 oraz zarządzenie o stwierdzeniu prawomocności wyroku k. 19 akt sprawy VI RC 1370/10 Sądu Okręgowego w Olsztynie)

W dniu 6 lutego 2014 roku W. L. wystąpiła do Sądu Rejonowego w Piszu z wnioskiem o podział majątku wspólnego byłych małżonków. Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt I Ns 37/15.

Sąd Rejonowy w Piszu postanowieniem z dnia 15 kwietnia 2016 roku, wydanym w sprawie I Ns 37/15, zmienionym w punkcie III. postanowieniem Sądu Okręgowego w Olsztynie z 8 marca 2017 roku wydanym w sprawie IX Ca 1032/16, ustalił skład majątku wspólnego W. E. L. i R. K., dokonał podziału tegoż majątku oraz zasądził od R. K. na rzecz W. E. L. m.in. kwotę 3 023,49 złotych tytułem połowy spłaconych przez nią odsetek od kredytu odnawialnego w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym w (...) S.A. z dnia 30 czerwca 2009 roku.

U podstaw powyższego rozstrzygnięcia legło ustalenie, że w dniu 30 czerwca 2009 roku W. L., wobec braku zdolności kredytowej przez R. K. wynikającego z figurowania w krajowym rejestrze dłużników, zaciągnęła kredyt odnawialny w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym w (...) Banku (...) S.A. w kwocie 10 000 złotych. W. L. była wyłącznym posiadaczem rachunku, przy czym małżonkowie korzystali z niego wspólnie. Środki z kredytu zostały wydatkowane na potrzeby wspólne małżonków, w tym na pokrycie niektórych kosztów prac wykończeniowych w nowo pobudowanym budynku mieszkalnym. Po ustaniu wspólności majątkowej, w okresie od 10.02.2011r. do 15.04.2014r. W. L. tytułem odsetek ustawowych od wskazanego wyżej kredytu odnawialnego spłaciła kwotę 6 046,99 złotych. Kapitał kredytu odnawialnego pozostawał niespłacony.

(dowód: postanowienie Sądu Rejonowego w Piszu z 15.04.2014r. wraz z pisemnym uzasadnieniem k. 183-183v i 185-191 akt sprawy I Ns 37/15; postanowienie Sądu Okręgowego w Olsztynie z 08.03.2017r. wraz z pisemnym uzasadnieniem k. 255 i 257-261 akt sprawy I Ns 37/15 Sądu Rejonowego w Piszu)

W dniu 9 maja 2016 roku W. L. dokonała całkowitej spłaty kredytu odnawialnego w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym w (...) S.A. z dnia 30 czerwca 2009 roku w kwocie 10 000 złotych.

Pismem z 6 kwietnia 2017 roku W. L. wezwała R. K. do zapłaty połowy spłaconego przez nią kredytu odnawialnego w terminie 7 dni. Zakreślony termin upłynął bezskutecznie.

W związku z powyższym, w dniu 30 maja 2017 roku W. L. wystąpiła do Sądu Rejonowego w Piszu z wnioskiem o zawezwanie do próby ugodowej, wskazując jako uczestnika postępowania R. K.. Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt I Co 193/17. Do zawarcia ugody nie doszło, bowiem R. K. nie stawił się na wyznaczonym przez Sąd terminie posiedzenia.

(okoliczności bezsporne, dowód: potwierdzenie przelewu tytułem spłaty kredytu k. 18; wezwanie przedsądowe do zapłaty wraz z dowodem nadania listem poleconym k. 19-19v; wniosek o zawezwanie do próby ugodowej k. 20-21)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 30 § 1 k.r.o. oboje małżonkowie są odpowiedzialni solidarnie za zobowiązania zaciągnięte przez jednego z nich w sprawach wynikających z zaspokajania zwykłych potrzeb rodziny.

Zobowiązania zaciągnięte w sprawach wynikających z zaspokojenia zwykłych potrzeb rodziny to - ogólnie mówiąc - nie tylko potrzeby niezbędne (wymagające bezwzględnego zaspokojenia), ale także bieżące, codzienne potrzeby, które są usprawiedliwione, normalne, stałe lub powtarzające się i dotyczą zapewnienia rodzinie wyżywienia, ubrania, mieszkania, ochrony zdrowia, rozwoju duchowego i kulturalnego oraz wychowania dzieci. Zaspokojeniu zwykłych potrzeb służą w szczególności: zakupy żywności, odzieży, drobnych przedmiotów urządzenia domowego, środków czystości, pomocy szkolnych, a także wydatki ponoszone w związku z zajmowaniem mieszkania, korzystaniem z energii elektrycznej, gazu i wody, bieżącą konserwacją mieszkania i naprawą urządzeń domowych, jak również wydatki na leczenie, zakup pomocy szkolnych, prasy, opłatę abonamentu radiowego i telewizyjnego itp. (tak: Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz; Warszawa 2009 Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis (wydanie IV) ss. 1152). Za tego typu zobowiązania małżonkowie odpowiadają solidarnie. Art. 30 § 1 k.r.o. jest wyjątkiem od zasady, iż za długi odpowiedzialność ponosi swoim majątkiem osobistym tylko ten z małżonków, który zaciągnął dług. Zgodnie z wyżej przywołanym artykułem, w związku z długiem zaciągniętym w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej na zaspokojenie zwykłych potrzeb rodziny, dłużnikiem jest ten z małżonków, który ów dług zaciągnął, jednakże oboje małżonkowie są za ten dług odpowiedzialni.

Zgodnie z art. 46 k.r.o. od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i dziale spadku. Podobne odesłanie w kwestiach proceduralnych do przepisów o dziale spadku zawiera przepis art. 567 § 3 k.p.c.

Tożsame stanowisko Sąd Najwyższy prezentował także w postanowieniu z 11 marca 2010 roku wydanym w sprawie IV CSK 429/09, w którym wskazał, że jeżeli wnioskodawca po ustaniu wspólności majątkowej, a przed podziałem majątku wspólnego, spłacił z własnych środków dług, który powstał w trakcie trwania wspólności ustawowej i był długiem wspólnym małżonków, albo jednego z nich, ale w związku z majątkiem wspólnym, to taki dług, zgodnie z art. 686 k.p.c. w zw. z art. 567 § 3 k.p.c., powinien zostać rozliczony w ramach podziału majątku wspólnego. Podstawę rozliczenia takiego długu nie stanowi jednak art. 45 § 1 k.r.o., gdyż przepis ten dotyczy jedynie wydatków i nakładów dokonanych z majątku osobistego na majątek wspólny albo odwrotnie w trakcie trwania wspólności ustawowej. W związku z tym zastosowanie znajdzie w tej sytuacji odpowiednio interpretowany art. 207 k.c. Przy czym, strony mogą dochodzić także swoich roszczeń z tego tytułu w ramach postępowania procesowego, jeżeli brak jest majątku wspólnego, który podlegałby podziałowi.

Wskazać należy, że Sąd Rejonowy w Piszu postanowieniem z dnia 15 kwietnia 2016 roku, wydanym w sprawie I Ns 37/15, zmienionym w punkcie III. postanowieniem Sądu Okręgowego w Olsztynie z 8 marca 2017 roku wydanym w sprawie IX Ca 1032/16, ustalił skład majątku wspólnego W. L.i R. K., dokonał podziału tegoż majątku oraz zasądził od R. K. na rzecz W. L.m.in. kwotę 3 023,49 złotych tytułem połowy spłaconych przez nią odsetek od kredytu odnawialnego w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym w (...) S.A. z dnia 30 czerwca 2009 roku.

U podstaw powyższego rozstrzygnięcia legło ustalenie, że w dniu 30 czerwca 2009 roku W. L., wobec braku zdolności kredytowej przez R. K. wynikającego z figurowania w krajowym rejestrze dłużników, zaciągnęła kredyt odnawialny w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym w (...) Banku (...) S.A. w kwocie 10 000 złotych. W. L. była wyłącznym posiadaczem rachunku, przy czym małżonkowie korzystali z niego wspólnie. Środki z kredytu zostały z wydatkowane na potrzeby wspólne małżonków, w tym na pokrycie niektórych kosztów prac wykończeniowych w nowo pobudowanym budynku mieszkalnym. Na dzień orzekania w sprawie o podział majątku wspólnego, kapitał kredytu odnawialnego pozostawał niespłacony.

Przesłuchany w charakterze strony w niniejszej sprawie pozwany również zeznał, że korzystał z przedmiotowego rachunku bankowego powódki, znał PIN do karty bankomatowej powódki i z karty tej korzystał wypłacając mniejsze kwoty (k. 80v).

Z uwagi na powyższe Sąd uznał, że powództwo W. L.jest uzasadnione. Powódka bowiem, w ramach niniejszego procesu wniosła o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz połowy spłaconego przez nią z własnych środków długu z tytułu zaciągniętego przez nią w trakcie trwania wspólności majątkowej kredytu odnawialnego w (...) S.A. z dnia 30 czerwca 2009 roku w kwocie 10 000 złotych, który został z wydatkowany na potrzeby wspólne małżonków, w tym na pokrycie niektórych kosztów prac wykończeniowych w nowo pobudowanym budynku mieszkalnym, i który na dzień orzekania w sprawie o podział majątku wspólnego nie był spłacony.

Biorąc pod uwagę przepis art. 43 § 1 k.r.o., który zawiera domniemanie, iż oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym i opierając się na treści art. 207 k.c., Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki połowę uiszczonej przez nią kwoty tytułem spłaty kredytu, tj. 5 000 złotych. Od kwoty tej Sąd zgodnie z żądaniem pozwu zasądził odsetki ustawowe od dnia 13 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty, albowiem wskazana przez powódkę data nie była kwestionowana przez pozwanego.

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął w oparciu o przepis § 2 pkt 4) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r., poz. 1800 ze zm.) oraz art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W tym przypadku jest to łącznie 1 282,00 złotych – zgodnie ze złożonym przez pełnomocnika powódki spisem kosztów.

Nadto, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2005r., Nr 167, poz. 1398 ze zm.), Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Piszu kwotę 250,00 złotych tytułem opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powódka była zwolniona.