Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 czerwca 2018 r.

Sąd Okręgowy w W. XXV Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Paweł Duda

Protokolant: sekretarz sądowy Maja Stankiewicz

po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2018 r. w W.

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko A. S. (1)

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz A. S. (1) kwotę 10.817 (dziesięć tysięcy osiemset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt XXV C 173/18

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 13 czerwca 2018 r.

(...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. pozwem z dnia
16 stycznia 2017 r. (data nadania na poczcie) wniósł o zasądzenie od A. S. (1) kwoty 572.772,91 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, z ograniczeniem odpowiedzialności pozwanej do egzekwowania tej należności
z nieruchomości, dla które Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w W. Wydział VI Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (...) do wysokości hipoteki umownej kaucyjnej na sumę 600.000 zł ujawnionej w tejże księdze.

W uzasadnieniu powód podał, że w dniu 19 września 2011 r. (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. w drodze sukcesji uniwersalnej, na mocy art. 42e ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki (...) Spółka Akcyjna Oddział w P.. Następnie z dniem 31 grudnia 2012 r., na skutek połączenia spółek kapitałowych w trybie art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h., na mocy art. 494 § 1 k.s.h. wstąpiła w ogół praw i obowiązków (...) S.A. Powodowi przysługuje wymagalna wierzytelność pieniężna w stosunku do pozwanych powstała na tle realizacji umowy kredytu rozwojowego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego nr (...) zawartej w dniu 29 września 2008 r., zmienionej następnie porozumieniem
o restrukturyzacji kredytu zawartym 19 czerwca 2010 r. Wierzytelność została zabezpieczona poprzez ustanowienie hipoteki umownej kaucyjnej do kwoty 600.000 zł, która obciąża nieruchomość położoną w W., dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa
w W. Wydział VI Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (...). Pozwana odpowiada z powyższej nieruchomości jako dłużnik rzeczowy. Na dochodzoną pozwem kwotę 572.772,91 zł składają się następujące należności: 477.309,98 zł z tytułu kapitału kredytu, 8.473,23 zł z tytułu odsetek umownych naliczonych zgodnie
z Regulaminem od kwoty kapitału kredytu za okres od dnia 7 listopada 2013 r. do dnia rozwiązania umowy, tj. do dnia 27 marca 2014 r., 812,36 zł z tytułu opłat naliczonych zgodnie z Regulaminem oraz Tabelą Opłat i Prowizji (...) S.A., 86.177,34 zł z tytułu odsetek ustawowych naliczonych od kwoty kapitału kredytu za okres od dnia następnego po dniu rozwiązania umowy, tj. od dnia 28 marca 2014 r. do dnia 31 grudnia
2015 r. oraz odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia wystawienia wyciągu z ksiąg banku.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 13 listopada 2017 r. Sąd Okręgowy w W. nakazał, aby pozwana A. S. (1) zapłaciła na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 572,772,91 zł wraz
z odsetkami i kosztami postępowania.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty, uzupełnionym w piśmie procesowym z dnia
28 grudnia 2017 r., A. S. (2) wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Pozwana wskazała, że jej były mąż zawarł z bankiem umowę kredytową, a pozwana wyraziła zgodę na udzielenie zabezpieczenia prawnego w formie hipoteki umownej na stanowiącym odrębną własność pozwanej lokalu mieszkalnym nr (...) położonym
w W. przy ul. (...). Pozwana zarzuciła, że roszczenie dochodzone pozwem jest przedawnione, bowiem z wyciągu z ksiąg banku wynika, że zaległości istniały przed
7 listopada 2013 r. Kredyt nie był spłacany przed marcem 2013 r., zatem bank mógł wypowiedzieć umowę już w pierwszym kwartale 2013 r. i od tej chwili biegnie termin przedawnienia. Ponadto powód nie wykazał słuszności roszczenia, tak co do zasady, jak i co do wysokości. Powód nie przedstawił żadnego rozliczenia kredytu z uwzględnieniem dokonanych spłat rat oraz wykazania daty powstania zaległości wraz z konkretnymi wyliczeniami. Pozwana zakwestionowała rzetelność wyciągu z ksiąg bankowych, który stanowi dokument prywatny. Zarzuciła również, że mechanizm przeliczania waluty na złote polskie był oparty o niedozwolone klauzule umowne i nie wiązał stron. Zastosowanie klauzul indeksacyjnych skutkuje nieważnością całej umowy. Wobec tego były mąż pozwanej nie był zobowiązany do zwrotu na rzecz banku takiej kwoty, jakiej domaga się powód w pozwie. Powód nie dołączył również do pozwu regulaminów, na które się powołał.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 września 2008 r. E. S., prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) E. S. (kredytobiorca), zawarł z (...) S.A. Oddział w P. Umowę Kredytu Rozwojowego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego nr (...). Na mocy tej umowy Bank udzielił E. S. kredytu w kwocie 300.000 zł na finansowanie działalności bieżącej.
W umowie ustalono, że kredyt jest indeksowany do waluty CHF oraz że saldo kredytu
w walucie obcej zostanie obliczone według zasad opisanych w Regulaminie na podstawie kursu waluty obcej obowiązującego w dacie uruchomienia kredytu lub w przypadku kredytu wypłacanego w transzach – kursu obowiązującego w dacie wypłaty poszczególnych transz
(§ 1 i 2 kredytu). Kredyt został udzielony na 180 miesięcy (§ 3 ust. 1). Kredytobiorca zobowiązał się ponieść następujące koszty związane z kredytem: prowizję za udzielenie kredytu w kwocie 4.500 zł, pozostałe prowizje i opłaty, których wysokość i tryb pobrania określa Tabela Opłat i Prowizji dla małych firm, odsetki od wykorzystanego kredytu. Strony ustaliły w umowie, że odsetki od wykorzystanego kredytu są naliczane każdego dnia od dnia uruchomienia kwoty kredytu w PLN według zmiennej stopy procentowej opartej o zmienną stawkę LIBOR 3M oraz stałą marżę banku w wysokości 5,50 p.p., z tym że stopa ta zostanie obniżona 0 1 p.p., tj. do poziomu 4,50 p.p., najpóźniej na początku okresu odsetkowego następującego po dniu, w którym kredytobiorca dostarczy do banku dokumenty potwierdzające prawomocne ustanowienie prawnych zabezpieczeń kredytu. W dniu zawarcia umowy oprocentowanie wynosiło 8,43% p.a. Kredytobiorca zobowiązał się dokonywać spłat rat kapitałowo-odsetkowych lub rat odsetkowych w miesięcznych okresach, licząc od dnia uruchomienia kredytu, w terminie przypadającym w kolejnym miesiącu na ten sam dzień, co dzień uruchomienia kredytu, przy czym Bank w okresach kwartalnych będzie generował
i przesyłał na adres korespondencyjny kredytobiorcy wyciąg zawierających szczegółowe informacje dotyczące kredytu, w którym określi m.in. harmonogram spłat i wysokość poszczególnych rat na co najmniej trzy kolejne okresy spłat (§ 4 ust. 1-7 umowy). Kredyt zabezpieczony został poprzez ustanowienie hipoteki kaucyjnej do kwoty 600.000 zł na zabezpieczenie kredytu wraz z odsetkami i innymi kosztami na nieruchomości położonej
w W. przy ul. (...) (...), opisanej w księdze wieczystej nr (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa
w W. VI Wydział Ksiąg Wieczystych. ( Umowa Kredytu Rozwojowego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego nr (...) z dnia 29.09.2008 r. –
k. 9-12).

W dniu 19 czerwca 2010 r. (...) S.A. Oddział w P. zawarli porozumienie o restrukturyzacji kredytu udzielonego na podstawie Umowy Kredytu Rozwojowego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego nr (...)
z dnia 29.09.2008 r. W porozumieniu strony oświadczyły, że Bank jest wierzycielem kredytobiorcy z tytułu w/w umowy kredytu i ze zadłużenie z tytułu tej umowy, według stanu na dzień 7 czerwca 2010 r., wynosi 424.296,60 zł, co stanowi równowartość 135.992,50 CHF według kursu sprzedaży CHF obowiązującego w Banku w momencie podjęcia decyzji
o restrukturyzacji przez Bank, w tym: a) kapitał kredytu: 134.615 CHF, b) wymagalne odsetki: 525,18 CHF, c) odsetki naliczone od dnia zapadalności ostatniej spłaty: 156,84CHF, d) prowizje, opłaty i inne niż wymienione w pkt. a)-c) koszty wynikające z umowy: 45 CHF, e) opłata za wniosek o zmianę wpisu hipoteki oraz opłata związana z bakiem środków na rachunku 2.029 zł, co stanowi równowartość 650,48 CHF według kursu sprzedaży CHF obowiązującego w Banku w momencie podjęcia decyzji o restrukturyzacji przez Bank
(§ 1 ust. 1 porozumienia). Strony postanowiły zrestrukturyzować zadłużenie w ten sposób,
że wydłużyły okres spłaty pierwotnie ustalony w umowie o 60 miesięcy, co oznacza, że strony ustaliły okres spłaty kredytu na 240 miesięcy licząc od dnia uruchomienia kredytu. Bank udzielił kredytobiorcy karencji w spłacie kwoty restrukturyzacji dla pierwszych 11 rat płatnych od dnia wejścia w życie porozumienia (§ 2 ust. 1 i 2 porozumienia).
W porozumieniu ustalono, że odsetki naliczane są od każdego dnia począwszy od dnia wejścia w życie porozumienia, od niespłaconej ostatecznej kwoty restrukturyzacji, według zmiennej stopy procentowej opartej o zmienną stawkę LIBOR 3M oraz stałą marżę Banku
w wysokości 4,50 p.p. Na dzień zawarcia porozumienia oprocentowanie wynosiło 4,61 % p.a. W porozumieniu ustalono, że ostateczna kwota restrukturyzacji zostanie spłacona w równych ratach kapitałowo – odsetkowych lub w ratach odsetkowych (w okresie karencji w spłacie kapitału), w miesięcznych okresach każdego 3-go miesiąca kalendarzowego, przy czym szczegółowe zestawienie wysokości oraz terminów płatności rat kapitałowo – odsetkowych dla pierwszych 3 miesięcy od dnia wejścia w życie porozumienia określa harmonogram, który zostanie przesłany kredytobiorcy a po upływie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie porozumienia Bank będzie sporządzał i przesyłał kredytobiorcy wyciąg zawierający szczegółowe informacje dotyczące spłat, w tym wysokość oraz termin zapłaty rat (§ 3 ust. 1 – 10 porozumienia). ( Porozumienie o restrukturyzacji kredytu udzielonego na podstawie Umowy Kredytu Rozwojowego Indeksowanego kursem franka szwajcarskiego nr (...) zawarte w dniu 19.06.2010 r. – k. 14-18).

Właścicielem stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu nr (...) przy ul. (...)
w W., dla którego Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w W. prowadzi księgę wieczystą nr (...), jest A. S. (1). W dziale IV tej księgi wieczystej wpisana jest hipoteka umowna kaucyjna na kwotę 600.000 zł z tytułu zabezpieczenia wierzytelności wynikającej z umowy kredytu nr (...) na rzecz (...) S.A. Oddział w P. ( wydruk elektronicznej księgi wieczystej nr (...) – k. 23-37).

w dniu 19 września 2011 r. (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. w drodze sukcesji uniwersalnej, na mocy art. 42e ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki (...) Spółka Akcyjna Oddział w P.. Następnie z dniem 31 grudnia 2012 r., na skutek połączenia spółek kapitałowych w trybie art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h., na mocy art. 494 § 1 k.s.h. wstąpiła
w ogół praw i obowiązków (...) S.A. ( okoliczności ustalone na podstawie art. 230 k.p.c. – podane przez powoda w pozwie i niekwestionowane przez pozwaną).

W dniu 18 stycznia 2016 r. (...) Bank (...) S.A. wystawiła wyciąg z ksiąg bankowych przeciwko E. S. tytułu zadłużenia z Umowy Kredytu Rozwojowego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego nr (...) z dnia
29 września 2008 r. zmienionej następnie porozumienie o restrukturyzacji kredytu zawartym 19 czerwca 2010 r., w którym stwierdziła, że E. S. ma zapłacić na rzecz Banku według stanu na dzień 18 stycznia 2016 r. kwotę 572.772,91 zł, na którą składają się następujące należności: 1) 477.309,98 zł z tytułu kapitału kredytu, 2) 8.473,23 zł z tytułu odsetek umownych naliczonych zgodnie z Regulaminem od kwoty kapitału kredytu za okres od dnia 7 listopada 2013 r. do dnia rozwiązania umowy, tj. do dnia 27 marca 2014 r.,
3) 812,36 zł z tytułu opłat naliczonych zgodnie z Regulaminem oraz Tabelą Opłat i Prowizji (...) S.A., 4) 86.177,34 zł z tytułu odsetek ustawowych naliczonych od kwoty kapitału kredytu za okres od dnia następnego po dniu rozwiązania umowy, tj. od dnia 28 marca 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia wystawienia wyciągu z ksiąg banku ( wyciąg z ksiąg bankowych nr (...) wystawiony w dniu 18.01.2016 r. – k. 21-22).

Pismem z dnia 21 grudnia 2016 r. (...) Bank (...) S.A. wezwał A. S. (1) jako dłużnika rzeczowego do natychmiastowej zapłaty należności z tytułu przedmiotowego kredytu w kwocie 734.492,84 zł w terminie do 2 stycznia 2016 r. Wezwanie to zostało doręczone pozwanej 2 stycznia 2017 r. ( pismo powoda z 21.12.2016 r. – k. 38, pocztowe potwierdzenie odbioru – k. 39).

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych dowodów
z dokumentów, które nie budziły wątpliwości co do ich autentyczności i nie były kwestionowane przez żadną ze stron postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Powód wywodził swoje roszczenia z umowy kredytu zawartej w dniu 19 września 2011 r. przez E. S. z (...) S.A. Oddział w P., dochodząc w niniejszym postępowaniu roszczeń z tytułu kapitału kredytu, odsetek umownych, opłat oraz odsetek ustawowych naliczonych od kwoty kapitału kredytu. Obowiązek pozwanej do zapłaty powyższych należności powód wywodził
z tytułu odpowiedzialności rzeczowej pozwanej wynikającej z hipoteki kaucyjnej na nieruchomości pozwanej zabezpieczającej wierzytelności z przedmiotowej umowy kredytu. Oceniając roszczenia dochodzone pozwem na gruncie materiału dowodowego sprawy,
w pierwszym rzędzie należy zwrócić uwagę na reguły rozkładu ciężaru dowodowego, które implikują merytoryczną ocenę żądań pozwu w kontekście dostarczonego Sądowi przez strony materiału dowodowego (art. 232 k.p.c.). Zgodnie z ogólną zasadą z art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie (tak: SN
w orz. z dnia 3.10.1969 r., II PR 313/69, OSNCP 1970/9/147), a na stronie pozwanej obowiązek udowodnienia okoliczności uzasadniających jej wniosek o oddalenie powództwa (tak: SN w orz. z dnia 20.04.1982 r., I CR 79/82, LEX nr 8416 i z dnia 13.10.2004r., III CK 41/04, LEX nr 182092).

W rozpatrywanej sprawie nie budziła wątpliwości legitymacja czynna powoda do dochodzenia roszczeń objętych pozwem. Pozwana nie kwestionowała bowiem twierdzeń powoda, że powód w drodze sukcesji uniwersalnej stał się następcą prawnym (...) S.A. Wobec tego szersze rozważania w tym zakresie są zbędne, skoro okoliczność ta nie była przedmiotem sporu.

Jeśli chodzi o podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnienia, to wskazać należy, że termin przedawnienia roszczeń banku z tytułu umowy kredytu bankowego, jako związanych
z prowadzeniem działalności gospodarczej, wynosi trzy lata. W takim samym terminie przedawniają się roszczenia o zapłatę odsetek za opóźnienie, jako dotyczące świadczeń okresowych (art. 118 k.c.). Powód podał, że sporna umowa kredytu została wypowiedziana przez Bank z dniem 27 marca 2014 r. Choć do akt sprawy nie został złożony dowód wypowiedzenia umowy, to jednak pozwana okoliczności tej nie zakwestionowała. W tej sytuacji tego należało przyjąć, że wszelkie roszczenia banku wynikające z przedmiotowej umowy stały się wymagalne najpóźniej w dniu 28 marca 2014 r. Nie ulega jednak wątpliwości, że część roszczeń objętych pozwem stała się wymagalna przed tą datą, skoro zaległości w spłacie należności stały się przyczyną wypowiedzenia umowy. Również z treści samego pozwu wynika, że powód naliczał odsetki umowne od kwoty kapitału kredytu już od dnia 7 listopada 2013 r., co oznacza, że w tej dacie musiały istnieć wymagalne roszczenia
z tytułu niespłaconego kapitału kredytu. Oznacza to, że jakaś część roszczeń Banku uległa przedawnieniu przed wniesieniem pozwu przeciwko pozwanej w niniejszej sprawie w dniu
16 stycznia 2017 r. Zarzut przedawnienia podniesiony przez pozwaną nie mógł odnieść zamierzonego skutku w zakresie roszczenia o zapłatę kwoty 477.309,98 zł z tytułu kapitału kredytu. Z mocy art. 77 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (tekst jedn.: Dz.U. z 2017 r., poz. 1007) przedawnienie wierzytelności zabezpieczonej hipoteką nie narusza uprawnienia wierzyciela hipotecznego do uzyskania zaspokojenia z nieruchomości obciążonej. Przepisu tego nie stosuje się do roszczeń o świadczenia uboczne. Skoro wierzytelności wynikające ze spornej umowy kredytu zostały zabezpieczone hipoteką na nieruchomości pozwanej w postaci lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...)
w W., to powód mógłby dochodzić zaspokojenia należności głównej ze wskazanej nieruchomości, niezależnie od przedawnienia wierzytelności o jej zapłatę. Sytuacja odmiennie przedstawia się natomiast co do roszczeń o zapłatę odsetek od kapitału kredytu (zarówno umownych, jak i ustawowych) dochodzonych pozwem, z których przynajmniej część uległa
z pewnością przedawnieniu przed wniesieniem pozwu, oraz roszczeń z tytułu opłat, do których nie znajduje zastosowania zacytowana wyżej regulacja art. 77 ustawy o księgach wieczystych i hipotece. Jako że powód nie wskazał, jakich konkretnie rat kapitału kredytu dochodzi pozwem oraz od których rat i za jakie okresy zostały naliczone odsetki, z jakich konkretnie tytułów i kiedy zostały naliczone opłaty, ocena zasadności zarzutu przedawnienia podniesionego przez pozwaną co do tych należności ubocznych jest faktycznie niemożliwa
z przyczyn leżących po stronie powoda.

Powyższe okoliczności prowadzą również do wniosku, że powód nie udowodnił wysokości i wymagalności roszczenia dochodzonego pozwem, a to na nim spoczywał w tym zakresie ciężar dowodowy, zgodnie z przywołaną wyżej regułą z art. 6 k.c. Powód nie wskazał bowiem, jakie konkretnie należności, tj. z tytułu których rat kredytowych składają się na dochodzoną przez niego należność główną, jakie było oprocentowanie kredytu i jaka była wysokość poszczególnych rat kredytu, zarówno tych zaległych, jak i przyszłych, które stały się natychmiast wymagalne po wypowiedzeniu umowy kredytu. Do akt sprawy nie został złożony harmonogram spłaty rat kredytowych. Powód podał jedynie ogólnie sumy zadłużenia z tytułu kapitału, odsetek umownych, naliczonych opłat i odsetek ustawowych za opóźnienie, nie wyjaśniając, które raty kredytu i w jakiej wysokości składają się na sumę kapitału, jakie konkretnie opłaty naliczył kredytobiorcy oraz od jakich rat kredytowych i za jakie okresy zostały naliczone odsetki. Pozwana wskazaną przez powoda wysokość zadłużenia zakwestionowała, zarzucając jej nieudowodnienie. Na podstawie dokumentów przedstawionych przez powoda nie dało się ustalić ani wysokości ewentualnego zadłużenia kredytobiorcy z tytułu kapitału kredytu, wymagalności poszczególnych rat kredytu składających się na dochodzoną pozwem sumę należności głównej, ani odsetek naliczonych od kapitału, skoro nie było wiadomo, których konkretnie niezapłaconych rat kredytu powód dochodzi, jaka była wysokość rat, od których rat zostały naliczony odsetki i według jakiego oprocentowania (co do odsetek umownych). To samo dotyczy należności z tytułu naliczonych opłat, gdzie również powód nie wskazał, jakich konkretnie opłat, w jakiej wysokości
i z jakiego tytułu dotyczyła dochodzona pozwem łączna kwota opłat. Wyciąg z ksiąg bankowych powoda, wystawiony na dodatek przeciwko kredytobiorcy, a nie pozwanej będącej dłużnikiem rzeczowym, jako dokument prywatny, stanowić mógł jedynie dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie (art. 245 k.p.c.). Nie mógł zaś stanowić dowodu przydatnego do wykazania wysokości roszczenia powoda w sytuacji, gdy wskazane w nim należności były kwestionowane przez pozwaną. Powód w zakreślonym przez Sąd terminie nie odniósł się do twierdzeń i zarzutów podniesionych przez pozwaną w pismach procesowych. W rezultacie powód nie udowodnił dochodzonych pozwem roszczeń.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd w pkt. I sentencji wyroku oddalił powództwo na podstawie powołanych przepisów.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie II sentencji wyroku zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w art. 98 § 1 k.p.c. Powód jako przegrywający sprawę obowiązany jest zwrócić pozwanej koszty niezbędne do celowej obrony w wysokości 10.817 zł, na którą składają się opłata od pełnomocnictwa procesowego w kwocie 17 zł
i wynagrodzenie pełnomocnika procesowego pozwanej w kwocie 10.800 zł ustalonej na podstawie § 2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800 ze zm.).