Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 listopada 2018 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Stępień

Protokolant: star. sekr. sądowy Ewelina Trzeciak

po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2018 r. w Legnicy

sprawy z wniosku A. P.

przy udziale płatnika składek (...) Sp. z o.o.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o ustalenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne

na skutek odwołania A. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 28 listopada 2017 r.

znak (...) dec. nr (...)

I.  oddala odwołanie,

II.  zasądza od wnioskodawczyni A. P. na rzecz strony pozwanej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. kwotę 3600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

SSO Regina Stępień

Sygn. akt V U 77/18

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 28 listopada 2017 r. znak: (...) stwierdził, że w okresie od dnia 19 czerwca 2017 r. podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe dla wnioskodawczyni A. P. jako pracownika u płatnika składek (...) Sp. z o.o. w L. wynosi 1.850 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że ustalona w umowie o pracę z dnia
19 czerwca 2017 r. wysokość wynagrodzenia wnioskodawczyni jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Płatnik składek (...) Sp. z o.o. zatrudnił wnioskodawczynię na stanowisku dyrektora generalnego od dnia 19 czerwca 2017 r. na czas nieokreślony, w niepełnym wymiarze czasu pracy ( 1/2 etatu ), z wynagrodzeniem w kwocie 5.000 zł. Organ rentowy zauważył, że wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki (...)Sp. z o.o. i posiada 91/100 udziałów o łącznej wartości 4.550 zł. Wnioskodawczyni jest także prezesem zarządu w w/w spółce. Organ poniósł, że wnioskodawczyni na jego wezwanie przedłożyła dokumenty potwierdzające wykonywanie pracy w zakresie sprzedaży lub wynajmu posiadanych przez spółkę nieruchomości. Natomiast nie zostały dostarczone żadne dowody pracy wskazane w zakresie obowiązków, a świadczące o tym,
że wnioskodawczyni wykonywała też obowiązki jakie przypisuje się osobom zatrudnionym na stanowisku Dyrektora. W konsekwencji organ uznał, że czynności jakie zostały wykonane należą do obowiązków osoby zatrudnionej na stanowisku agenta/pośrednika nieruchomości. Średnic zarobki tej grupy zawodowej kształtują się na poziomie 3.700 zł brutto w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ nadmienił, że wnioskodawczyni zatrudniona jest w niepełnym wymiarze czasu pracy. Jej wynagrodzenie powinno zatem wynosić 1.850 zł. brutto. Organ wskazał, że w stanie faktycznym sprawy zgłoszenie do ubezpieczenia chorobowego dotyczyło zamierzonego krótkotrwałego wykonywania umowy o pracę z wysokim wynagrodzeniem, które nawet nie zostało wypłacone za okres 6 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. W efekcie przeciętny stosunek świadczenia do wniesionej składki pozostał w oderwaniu od ustawowych regulatorów sprawiedliwego rozłożenia kosztów świadczeń przez odniesienie do okresu opłacania składek. Jednocześnie organ wskazał, że taki stan rzeczy jest sprzeczny z zasadami współżycia społecznego. Wobec przedstawionej analizy ustaleń i dowodów zebranych w trakcie postępowania wyjaśniającego organ uznał, iż ustalenie w umowie o pracę zawartej
z wnioskodawczynią wynagrodzenia w wysokości 5.000 zł., miało na celu jedynie uzyskanie wyższych świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Wnioskodawczyni odwołała się od przedmiotowej decyzji wnosząc o jej uchylenie.

W uzasadnieniu wskazała, że błędne jest założenie organu sprowadzające jej obowiązki pracownicze do obowiązków pośrednika nieruchomości albowiem obowiązki wykonywane przez nią należy odnieść do przedmiotu działalności spółki. Wnioskodawczyni podniosła,
że z porównania wskazanych dokumentów wynika jednoznacznie, że przedmiotem działalności Spółki jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek oraz realizowanie inwestycji budowlanych. Działalność ta była i jest realizowana na własny rachunek co z założenia wyklucza konieczność realizowania ww. zadań przy wykorzystaniu pośrednika nieruchomości - takie stanowisko pracy nie znajduje odzwierciedlenia
w potrzebach spółki, ponieważ spółka nie zajmuje się obrotem nieruchomościami nienależącymi do niej. Wnioskodawczyni zauważyła, że z przedłożonej dokumentacji wynika jednoznacznie, iż Spółka w następstwie jej działań realizowała inwestycję budowlaną
przy ul. (...) czy też prowadziła inwestycję budowlaną w nieruchomości Spółki
przy ul. (...) w L.. Wnioskodawczyni dodała, że dzięki jej działaniom lokal przy ul. (...) przeszedł pomyślnie odbiór budowlany oraz podniesiona została znacznie jego wartość. Wnioskodawczyni podkreśliła, że wszystkie te zdarzenia gospodarcze realizowane były w następstwie jej działań prowadząc do zwiększenia przychodów Spółki
i wzrostu wartości stanowiących jej własność składników. W ocenie wnioskodawczyni
nie można również przy ocenie jej sytuacji tracić z pola widzenia faktu, iż obiektywna przyczyna zaprzestania pracy w (...) Sp. z o.o. była sytuacja zdrowotna i związany
z tą sytuacja pobyt w szpitalu. W następstwie tego zdarzenia stwierdzono niezdolność wnioskodawczyni do pracy, która trwa do dnia dzisiejszego.

W odpowiedzi organ wniósł o oddalenie odwołania, nadto wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu wskazał na te same przyczyny co w skarżonej decyzji a nadto wskazał, że umowy z dni: 22 czerwca 2017 r., 25 czerwca 2017 r., 30 czerwca 2017 r. i 5 lipca 2017 r., dotyczyły tej samej nieruchomości, położonej w L. przy ul. (...). Umowy zostały sporządzone przez pośredników obrotu nieruchomościami, o czym świadczą papiery firmowe, na których umowy te zostały przygotowane. Odwołująca jedynie podpisywała umowy reprezentując zamawiającego, czyli (...) Sp. z o.o. Organ podkreślił
przy tym że odwołująca jako jedyny członek zarządu reprezentowałaby Spółkę (...) przy zawieraniu umów niezależnie od zawartej umowy o pracę. Ponadto z umowy Spółki wynika, że nienależnie od zawartej umowy o pracę odwołująca była osobą upoważnioną
do podpisywania w imieniu Spółki także faktur złożonych do akt ubezpieczeniowych. Podobnie rzecz ma się z załączonymi do odwołania dokumentami związanymi z pozwoleniem na użytkowanie obiektu budowlanego. Organ zaznaczył przy tym, że dokumenty załączone
do odwołania nie pozwalają nawet stwierdzić, czy i w jakiej dacie wniosek o wydanie pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego położonego przy ul. (...),
dz. nr (...), został złożony w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowalnego.
W konsekwencji powyższego zdaniem organu zakres obowiązków „dyrektora generalnego", wykazany umowami i fakturami, zawierał się w obowiązkach spoczywających
na odwołującej z racji piastowania funkcji członka zarządu, co w ocenie organu rentowego każde poddać w wątpliwość organizacyjną racjonalność zatrudnienia „dyrektora generalnego" z wynagrodzeniem w wysokości 5.000 zł. Odnośnie raportu księgowego załączonego
do odwołania, dotyczącego nieruchomości zlokalizowanej przy ul. (...), organ rentowy zwrócił uwagę, że raport ten w przeważającej mierze wymienia dokumenty wystawione przed dniem 19 czerwca 2017 r., czyli przed dniem rozpoczęcia pracy przez odwołującą. Raport wymienia tylko sześć dokumentów wystawionych po tej dacie. A zatem wynika z niego, że inwestycja budowlana przy ul. (...) była realizowana jeszcze przed zatrudnieniem odwołującej. Co więcej, raport wskazuje, że przed zatrudnieniem odwołującej dokumenty księgowe były wystawiane w większej ilości, bo w okresie od dnia 11 maja 2017 r. do dnia 18 czerwca 2017 r. było ich 24, podczas gdy od dnia 19 czerwca 2017 r. do dnia 17 lipca 2017 r. - było ich tylko 7. Zdaniem organu rentowego, zatrudnienie ubezpieczonej było z perspektywy płatnika składek nieracjonalne także pod względem ekonomicznym. W tym aspekcie organ wskazał, że kapitał zakładkowy Spółki, który
daje pewne wyobrażenie o jej stanie majątkowym i potencjalnie finansowym, został ustalony na minimalną kwotę 5.000 zł.

Sąd ustalił:

Wnioskodawczyni A. P. ur. (...)

Wnioskodawczyni ukończyła studia wyższe na kierunku stosunki międzynarodowe. Nadto wnioskodawczyni ukończyła studia podyplomowe w zakresie zarządzania sprzedażą i nowoczesnej komunikacji marketingowej.

Ubezpieczona od 3 sierpnia 2012 r. przez pół roku przebywała na urlopie macierzyńskim. Potem przebywała na urlopie wychowawczym, który wykorzystała
w maksymalnym wymiarze do października/listopada 2016 r.

Dnia 4 listopada 2015 r. wnioskodawczyni zawarła z M. P. umowę na mocy której zawiązana została spółka (...) Sp. z o.o. z siedzibą w L.. Zgodnie
z zapisami ww. umowy przedmiotem działalności Spółki jest m.in kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, pośrednictwo w obrocie nieruchomościami wynajem
i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Kapitał zakładowy Spółki wynosi 5.000 zł i dzieli się na 100 udziałów po 50 zł na każdy udział. Wspólnicy w kapitale zakładowym Spółki obejmują następujące udziały: 1) wnioskodawczyni objęła 91 udziałów
o wartości 50,00 zł każdy o łącznej wartości 4.550 zł i pokryła je wkładem pieniężnym 2 ) M. P. objęła 9 udziałów o wartości po 50,00 zł każdy o łącznej wartości 450,00 zł
i pokryła je wkładem pieniężnym. Na mocy niniejszej umowy w spółce ustanowiono jednoosobowy Zarząd a wnioskodawczyni została Prezesem Zarządu.

Wnioskodawczyni 18 kwietnia 2016 r. kupiła lokal od firmy (...)
na ul. (...). Rozpoczęła tam prace remontowe. Zakończone zostały odbiorem budowlanym we wrześniu 2017 r.

Od grudnia 2016 r. ubezpieczona realizowała także remont budynku przy ulicy (...).

Od końca 2016 r. wnioskodawczyni była zatrudniona w (...) przez
2 miesiące. Od lutego 2017 r. wnioskodawczyni jest zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy, w firmie (...) jako kierownik sprzedaży. W ww. zakładzie pracy zarabia 4000 zł netto.

Uchwałą nr (...) z dnia 28 kwietnia 2017 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników (...) Sp. z o.o. w L. wyraziło zgodę na powołanie Dyrektora Generalnego, którego zakres obowiązków obejmować miał współkreowanie
oraz konsekwentne wdrażanie strategii rozwoju firmy przyjętej przez Zarząd, analizę rynku oraz ocenę i rozwój nowych możliwości inwestycyjnych, tworzenie strategii marketingowej oraz jej wdrażanie, prowadzenie dotychczasowych projektów oraz pozyskiwanie nowych, nadzór nad realizacją projektów budowlanych, obrót nieruchomościami oraz współpracę
z pośrednikami ds. obrotu nieruchomościami, negocjowanie i zawieranie umów handlowych, budowanie relacji businessowych, efektywne zarządzanie podległym zespołem pracowników i podwykonawców. Regularne raportowanie wykonywanych prac zgodnie z przyjętymi standardami do zarządu spółki. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników podjęło decyzję
o powołaniu no stanowisko Dyrektora Generalnego wnioskodawczyni A. P.. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników podjęło decyzje o udzieleniu M. P. pełnomocnictwa do podpisania umowy o pracę z wnioskodawczynią A. P.. Umowa o pracę winna zostać podpisano najpóźniej do dnia 20 czerwca 2017 r.

W dniu 28 kwietnia 2017 r. wnioskodawczyni zgodnie z uchwałą Zgromadzenia Wspólników z dnia 28 kwietnia 2017 r. udzieliła M. P. pełnomocnictwa
do przeprowadzenia zatrudnienia Dyrektora Generalnego w (...) Sp. z o.o.
w L. włącznie z negocjowaniem warunków umowy, zakresu obowiązków, podpisaniem umowy o pracę oraz przeprowadzeniem instruktażu stanowiskowego BHP na stanowisku pracy.

Dnia 8 maja 2017 r. wnioskodawczyni zawarła umowę o pracę z (...) Sp. z o.o. w L. reprezentowaną przez M. P., działająca na podstawie pełnomocnictwa udzielonego w dniu 28 kwietnia 2017 r. przez Zgromadzenie Wspólników oraz Prezesa Zarządu. Zgodnie z ww. umową wnioskodawczyni została zatrudniona na czas nieokreślony od 19 czerwca 2017 r. na stanowisku dyrektora generalnego w 1/2 wymiaru czasu pracy,
z nienormowanym czasem pracy, za wynagrodzeniem w kwocie 5.000 zł. W firmie (...) w L. ubezpieczona miała prowadzić działania marketingowe, pozyskiwać nieruchomości, modernizować te nieruchomości, pozyskiwać klientów, miała kontaktować się z pośrednikami, planować inwestycje spółki.

Niezdolna do pracy ubezpieczona stała się od 17 lipca 2017 r. i była na zwolnieniu
do 13 lutego 2018 r. kiedy urodziła dziecko.

W roku 2016 (...) Sp. z o.o. w L. odnotowała zysk w kwocie ok. 9.000 zł. Na koniec 2017 r. ww. spółka odnotowała stratę w kwocie 1.590 zł.

Dowód:

- akta ubezpieczeniowe w tym: faktury VAT ( k.56-60 ), pismo zawierające dane o wykształceniu
i doświadczeniu zawodowym wraz z załącznikami ( k.45-51v ), umowa o pracę na czas nieokreślony z 8 maja 2017 r. ( k.42-43 ), zakres obowiązków, uprawnień i odpowiedzialności ( k.41-40 ), pełnomocnictwo z 28 kwietnia 2017 r. ( k.31 ), protokół Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki pod firmą(...) z 28 kwietnia 2017 r. ( k.29-30 ), akt notarialny – umowa spółki z ograniczona odpowiedzialnością ( k.28-21 ), umowy pośrednictwa ( k.5-15 );

- przesłuchanie wnioskodawczyni, e-protokół z dnia 14 listopada 2018 r. 00:05:09 i nast. ( k.42-43v ).

Sąd zważył:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Na wstępie wskazać należy, że Sąd orzekający w I instancji w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych nie ma uprawnień do uchylenia zaskarżonej decyzji. Przepis art. 477 ¹⁴ § 1 i 2 k.p.c., na podstawie którego proceduje Sąd, nie przewiduje bowiem takiej możliwości. W myśl § 1 tego przepisu sąd oddala odwołanie, jeżeli nie ma podstaw do jego uwzględnienia, a zgodnie z jego § 2 - w przypadku uwzględnienia odwołania, sąd zmienia
w całości lub w części zaskarżoną decyzję organu rentowego i orzeka co do istoty sprawy. Wobec powyższego, wniosek o uchylenie zaskarżonej decyzji z przyczyn proceduralnych
nie mógł zasługiwać na uwzględnienie.

Przechodząc do meritum sprawy podnieść należało, że w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych przedmiot rozpoznawanej sprawy sądowej wyznacza treść decyzji organu rentowego, od której wniesiono odwołanie i wyłącznie w powyższym zakresie podlega ona kontroli Sądu zarówno pod względem formalnej poprawności jak
i merytorycznej zasadności. Postępowanie sądowe zmierza bowiem do kontroli prawidłowości lub zasadności zaskarżonej decyzji, w związku z czym niedopuszczalne jest rozpoznawanie merytoryczne żądań, które wykraczają poza zakres decyzji zaskarżonej odwołaniem ( por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 22 lutego 2012 r. sygn. akt II UK 275/11 ).

Zgodnie z treścią przepisu art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy z 13 października
1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu
i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9 osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są między innymi pracownikami, z wyłączeniem prokuratorów.
Za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a. Osoby będące pracownikami podlegają obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu ( art. 11 ust. 1 wskazanej ustawy). Osoby podlegające obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu
i rentowym podlegają obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu ( art. 12 ust. 1 ww. ustawy). Każda osoba objęta obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi podlega zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia ( art. 36 ust. 1, 2 i 4 ww. ustawy systemowej ).

Stosownie do art. 13 pkt 1 ustawy systemowej obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu podlegają pracownicy – od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku.

Jak wynika natomiast z art. 18 ust. 1 cyt. ustawy, podstawę wymiaru składek
na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z zastrzeżeniem ust. 2 ( w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników nie uwzględnia się wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną ). Z kolei z art.
20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
( Dz. U. z 2012 r., poz. 361 j.t. ) w art.12 ust. 1 - za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone
za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na gruncie cytowanych przepisów bezspornym pozostaje, że wynagrodzenie zasadnicze ubezpieczonych będących pracownikami stanowi podstawę wymiaru składek
na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe. Bezspornym jest również, że w świetle utrwalonego orzecznictwa organ rentowy ma prawo kwestionować wysokość podstawy wymiaru składek, jeżeli uważa, że jest ona zawyżona w celu uzyskania przez stronę wyższych świadczeń.

W przedmiotowej sprawie organ rentowy nie kwestionował ważności zawartej przez wnioskodawczynię umowy o pracę a nadto nie kwestionował wykonywania przez nią
ww. umowy o pracę , a więc nie kwestionował samego tytułu ubezpieczenia.

Kwestią sporną wymagającą rozstrzygnięcia Sądu była wysokość wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek ustalona przez strony w ww. umowie.

Organ rentowy twierdził, że podstawą wymiaru składek w przypadku wnioskodawczyni powinno być wynagrodzenie w wysokości 1.850 zł brutto miesięcznie.

Odwołująca była odmiennego zdania i twierdziła, że ustalone w umowie wynagrodzenie na poziomie 5.000 zł brutto miesięcznie nie było wygórowane i było adekwatne
do wykonywanych przez nią obowiązków.

Analizując materiał dowodowy zgromadzony w niniejszym postępowaniu Sąd uznał,
że na uwzględnienie zasługuje stanowisko organu rentowego.

Na wstępie wyjaśnić należy, że istotnie nie budzi wątpliwości fakt, iż w prawie pracy obowiązuje zasada swobodnego kształtowania umów, lecz nie jest też sporne, że wolność
ta realizuje się tylko w takim zakresie, w jakim przewiduje to obowiązujące prawo. Prawo umowne podlega ochronie jedynie w ramach wartości uznawanych i realizowanych przez system prawa, a strony obowiązuje nie tylko respektowanie własnego interesu jednostkowego, lecz także wzgląd na interes publiczny, co wynika z treści art. 353 ¹ k.c., który ma odpowiednie zastosowanie do stosunku pracy. Odpowiednie zaś zastosowanie art. 58 k.c. pozwala na ustalenie, że postanowienia umowy o pracę sprzeczne z ustawą albo mające
na celu jej obejście są nieważne, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek,
a sprzeczne z zasadami współżycia społecznego –nieważne bezwzględnie. Co do przepisów określających wysokość wynagrodzenia określonego w umowie o pracę ( a także w umowach cywilnoprawnych ), przypomnieć należy, iż powinno być ono godziwe, a więc należne, właściwe, odpowiednie do wykonywanej rzeczywiście pracy, rzetelne, uczciwe
i sprawiedliwe, zachowujące cechy ekwiwalentności do zakresu obowiązków powierzonych. Ocena godziwości tego wynagrodzenia wymaga uwzględnienia okoliczności każdego konkretnego przypadku, a zwłaszcza rodzaju, ilości i jakości świadczonej pracy
oraz wymaganych kwalifikacji.

Ocena wysokości wynagrodzenia umówionego przez strony stosunku pracy powstaje także na gruncie prawa ubezpieczeń społecznych, a dla ustalenia wysokości podstawy składek na ubezpieczenie społeczne znaczenie ma nie tylko fakt dokonania wypłaty wynagrodzenia
w określonej wysokości. Umowa o pracę bowiem wywołuje skutki nie tylko bezpośrednie, dotyczące wzajemnych relacji między pracownikiem i pracodawcą, ale także pośrednie,
w tym w kwestii wysokości składki, a w konsekwencji prowadzi do uzyskania odpowiednich świadczeń z ubezpieczenia społecznego .

Są to skutki bardzo doniosłe, zarówno z punktu widzenia interesu ubezpieczonego, jak i interesu publicznego, należy zatem uznać, że ocena postanowień umownych powinna być dokonywana także z punktu widzenia prawa ubezpieczeń społecznych. W prawie tym bowiem istnieje znacznie mocniejsza niż w prawie pracy bariera działania w ramach prawa, oparta na ochronie interesu publicznego i zasadzie solidarności ubezpieczonych. W związku
z powyższym, nadmiernemu uprzywilejowaniu płacowemu pracownika, które w prawie pracy mieściłoby się w ramach art. 353 ¹ k.c., w prawie ubezpieczeń społecznych można przypisać - w okolicznościach każdego wypadku - zamiar nadużycia świadczeń przysługujących z tego ubezpieczenia. Jak przyjmuje się szeroko w orzecznictwie, alimentacyjny charakter tych świadczeń oraz zasada solidaryzmu wymagają, żeby płaca stanowiąca podstawę wymiaru składki nie była ustalana ponad granicę płacy słusznej, sprawiedliwej i żeby rażąco
nie przewyższała wkładu pracy, a w konsekwencji, żeby składka nie przekładała się
na świadczenie w kwocie nienależnej ( por. uchwała SN z dnia 27 kwietnia 2005 r., II UZP 2/05, OSNP 2005/21/338 ). Stosownie do treści art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych upoważnia Zakład Ubezpieczeń Społecznych
nie budzą wątpliwości uprawnienia ZUS do badania i zakwestionowania tych postanowień umowy o pracę w zakresie wynagrodzenia, które nie odpowiadają powyższym założeniom.

W niniejszej sprawie, Sąd –po przeprowadzeniu postępowania dowodowego – doszedł do wniosku, że wynagrodzenie wnioskodawczyni A. P., ustalone w umowie zlecenia, zawartej w dniu 8 maja 2017 r., było sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. W konsekwencji powyższego organ rentowy prawidłowo ustalił wysokość wynagrodzenia
na kwotę wskazaną w skarżonej decyzji tj. na kwotę 1.850 zł miesięcznie.

Dla oceny zasadności żądania zgłoszonego w odwołaniu znaczenie miało to,
że zatrudnienienie wnioskodawczyni z punktu widzenia organizacyjnego było pozbawione jakiegokolwiek sensu. Słusznie wskazał organ rentowy, że kompetencje wnioskodawczyni jako Dyrektora Generalnego w A. (...) Sp. z o.o w L. w istocie pokrywały się
z kompetencjami wnioskodawczyni jako Prezesa Zarządu ww. spółki. Na obu stanowiskach wnioskodawczyni była uprawniona do samodzielnego składania oświadczeń woli w imieniu spółki jak i podpisywania w jej imieniu wszelkich dokumentów.

Należy zwrócić uwagę, że wnioskodawczyni w odwołaniu wskazywała, iż spółka
w następstwie jej działań pomyślnie realizowała inwestycje budowlane przy ul. (...) w L. oraz przy ul. (...) w L.. W ocenie Sądu spółka pomyślnie zrealizowałaby ww. inwestycje także w przypadku gdyby nie utworzono w niej stanowiska Dyrektora Generalnego. Świadczy o tym okoliczność, że przed 19 czerwca 2017 r. ww. inwestycje były realizowane równie sprawnie co po tej dacie. Powyższe nie może stanowić zaskoczenia, gdyż ww. inwestycje były realizowane przez tą samą osobę, dysponującą analogicznymi kompetencjami oraz uprawnieniami do działania w imieniu spółki.

W ocenie Sądu brak racjonalnej przesłanki organizacyjnej do utworzenia stanowiska Dyrektora Generalnego, przesądza równocześnie o tym, że zatrudnienie wnioskodawczyni było nieracjonalne także z punktu widzenia interesu ekonomicznego spółki. Jest bowiem oczywistym, że tworzenie stanowisk, których zakres kompetencji powiela kompetencje organów już istniejący w żaden sposób nie stanowi wartości dodanej dla spółki. Przeciwnie jest to jedynie dodatkowe obciążenie ekonomiczne spółki, gdyż osobie zatrudnionej na nowo utworzonym stanowisku, ( pomimo faktu, ze jest ono całkowicie zbędne ) w dalszym ciągu trzeba będzie wypłacać wynagrodzenie. Należy przy tym zauważyć, że stan finansowy spółki nie był dobry a spółka dopiero rozpoczynała swoją działalność.

Dodatkowo należy zauważyć, że okres ubezpieczenia w którym zadeklarowana została kwota 5.000 zł w wymiarze ½ etatu był bardzo krótki ( 19 czerwca 2017 r. – 13 lipca 2017 ). W ocenie Sądu tak krótki okres zatrudnienia po którym następuje wieloletni okres pobierania zasiłku macierzyńskiego także w kontekście sytuacji finansowej spółki nie uzasadnia zatrudniania wnioskodawczyni za wynagrodzeniem w kwocie 5.000 zł.

W konsekwencji Sąd uznał, że ustalone na poziomie 5.000 zł brutto miesięcznie wynagrodzenie ubezpieczonej było rażąco wygórowane.

Reasumując - podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. – Sąd oddalił odwołanie, gdyż nie znalazł podstaw do jego uwzględnienia z przyczyn wymienionych w niniejszym uzasadnieniu .

O kosztach zastępstwa procesowego Sąd orzekł w oparciu o przepis art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r.
w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz.U. z 2015 r., poz. 1804 ze zm. ).