Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 listopada 2018 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie, III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Mirosław Barszcz

Protokolant: st. sekr. sądowy Katarzyna Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2018 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa W. T.

przeciwko D. T.

o uchylenie obowiązku alimentacyjnego

oraz z powództwa wzajemnego D. T.

przeciwko W. T.

o podwyższenie alimentów

I.  oddala powództwo główne;

II.  oddala powództwo wzajemne;

III.  znosi koszty procesu między stronami.

UZASADNIENIE

W. T. w dniu 27 lutego 2018r. wniósł do tutejszego Sądu o uchylenie obowiązku alimentacyjnego wobec D. T. orzeczonego wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi z siedzibą w Skierniewicach, wydanego w dniu (...). w sprawie III RC 604/07 w wysokości po 800 zł miesięcznie, poczynając od dnia złożenia pozwu. W uzasadnieniu wskazał m.in., że w ugodzie z dnia (...) dokonali podziału majątku wspólnego, w wyniku którego D. T. otrzymała samochód osobowy M. (...) rok produkcji 2002 r. oraz dopłatę z tytułu wyrównania udziałów w kwocie 250 000 zł, przy czym kwota ta była płatna w ratach: w tym pierwsza rata w kwocie 50.000 zł płatna była do 31 grudnia 2015r., druga rata w kwocie 100 000 zł płatna była do 31 grudnia 2016 r. i trzecia rata płatna do 31 grudnia 2017 r. Powód zrealizował zawartą ugodę, przekazał pozwanej dopłatę. Podał, że pozwana pozostaje od wielu lat w związku z T. K., razem mieszkają i tworzą faktyczne gospodarstwo domowe. Powód podniósł także, że ma dwójkę małoletnich dzieci ze związku z obecną partnerką. Podał, że gospodarstwo rolne nie jest już tak dochodowe. Rentowność produkcji (...)jest coraz mniejsza, zaś koszty utrzymania gospodarstwa stale wzrastają (k. 4-8).

W odpowiedzi na pozew z dnia 19 kwietnia 2018r. D. T. wnosiła o oddalenie powództwa. Jednocześnie wystąpiła z powództwem wzajemnym, w którym domagała się podwyższenia alimentów do kwoty po 1000 zł miesięcznie począwszy od 1 kwietnia 2018 r., płatnych do dnia 10 - go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia w płatności którejkolwiek z rat. W uzasadnieniu wskazała, że dokonanie spłaty z tytułu podziału majątku nie zmieniło jej sytuacji finansowej, albowiem środki pochodzące ze spłaty przeznaczyła na zakup mieszkania. Wykonuje pracę na podstawie umowy cywilno-prawnej, nie ma prawa do urlopu, czy zasiłku chorobowego, co oznacza, że tylko w przypadku wykonywania pracy osiąga dochody. Leczy się na (...)i z tego powodu jest pod nadzorem lekarza specjalisty. Posiada samochód osobowy, nie posiada oszczędności (k. 35-39).

W. T. w toku całego procesu i do chwili zamknięcia rozprawy popierał powództwo, jednocześnie wnosił o oddalenie powództwa wzajemnego. D. T. nie uznała powództwa głównego i do chwili zamknięcia rozprawy wnosiła o jego oddalenie w całości, a ponadto wnosiła o podwyższenie alimentów jak w powództwie wzajemnym (k. 143, k. 145v, protokół płyta CD k. 146, k. 164v, protokół płyta CD k. 166).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

D. T. i W. T. byli małżeństwem. Wyrokiem z dnia (...) r. w sprawie XIII RC 604/07 Sąd Okręgowy w Łodzi orzekł rozwód związku małżeńskiego stron z wyłącznej winy pozwanego. Zasądził jednocześnie od W. T. na rzecz D. T. tytułem alimentów kwotę 800 zł miesięcznie. Od powyższego wyroku apelację wniósł W. T., która wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia(...) r. w sprawie I ACa 704/09 została oddalona. Ze związku małżeńskiego posiadają dwóch pełnoletnich synów J. T. i M. T..

W wyniku zawartej ugody przed Sądem Rejonowym w Łowiczu w dniu (...) r. w sprawie I Ns 360/15 o podział majątku wspólnego strony ustaliły, iż W. T. uiści na rzecz D. T. dopłatę z tytułu podziału majątku wspólnego w kwocie 250 000 zł płatną w trzech ratach, w tym pierwsza w kwocie 50 000 zł do dnia 31 grudnia 2015 r., druga w kwocie 100 000 zł do dnia 31 grudnia 2016 r. i trzecia rata w kwocie 100 000 zł płatna do dnia 31 grudnia 2017 r.

Wyrokiem z dnia 7 lipca 2016 r. w sprawie III RC 23/16 Sąd Rejonowy w Pruszkowie

z powództwa W. T. przeciwko D. T. o obniżenie alimentów oraz z powództwa wzajemnego D. T. przeciwko W. T. o podwyższenie alimentów oddalił oba powództwa.

W dacie orzekania rozwodu W. T. miał (...) lata, mieszkał z rodzicami w N. w domu wchodzącym w skład majątku wspólnego, który małżonkowie nabyli w drodze darowizny od rodziców powoda. Posiadał gospodarstwo rolne o powierzchni 19 ha, dzierżawił ziemię, prowadził gospodarstwo rolne w zakresie (...), posiadał (...)oraz (...). Ze sprzedaży (...)w okresie 7 miesięcy tj. od lipca 2007 roku do stycznia 2008 roku uzyskał dochód w kwocie 100.707,17 zł, co daje w przeliczeniu na okres miesiąca kwotę 14386 zł. Dodatkowo ze sprzedaży (...), otrzymywał dopłaty unijne w kwocie około 12.000 zł rocznie. Płacił na rzecz syna M. T. studiującego na (...) i wynajmującego mieszkanie w O. alimenty w kwocie 1200 zł miesięcznie. W okresie wspólnego pożycia dawał D. T. na utrzymanie rodziny około 3000 zł miesięcznie.

W dacie orzekania w sprawie o obniżenie alimentów W. T. miał (...) lat, zamieszkiwał z rodzicami w N. w domu wchodzącym w skład majątku wspólnego, który małżonkowie nabyli w drodze darowizny od rodziców powoda. Poza rodzicami zamieszkiwała z nim jego partnerka, która była w ciąży i nie pracowała, ich wspólny syn urodzony (...) oraz syn M. T. pochodzący ze związku z D. T., który pracował i utrzymywał się samodzielnie. Rodzice otrzymywali rentę w kwocie po 800 zł miesięcznie.

W. T. prowadził gospodarstwo rolne, miał (...) oraz około (...)rocznie. Nie rozliczał się z Urzędem Skarbowym z dochodów z gospodarstwa rolnego. Z (...)w okresie ośmiu miesięcy osiągał dochód w kwocie 128.725,00 zł, co w przeliczeniu na okres miesiąca dawało kwotę około 16.000 zł. Otrzymywał dopłaty w kwocie około 20.000 zł rocznie, co dawało kwotę 1660 zł miesięcznie. Wydatki na rzecz (...)w ciągu ośmiu miesięcy wyniosły 24.471 zł, a zatem 3058 zł w skali miesiąca. Podatek za jedną nieruchomość wynosił 2022 zł rocznie, co stanowi 168,50 zł miesięcznie, a za drugą 505 zł, a zatem około 42 zł miesięcznie. Składka miesięczna w drugim kwartale 2016 roku na ubezpieczenie zdrowotne wynosiła 20 zł, na ubezpieczenie wypadkowe, chorobowe i macierzyńskie 42 zł, a na emerytalno-rentowe 88 zł. Paliwo stanowiło koszt 1000 zł miesięcznie, nawozy około 12.500 zł, inseminacje 200 zł za (...), opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za 2016 roku wynosiły 380 zł. Zatrudniał dwóch pracowników, którym wypłacał wynagrodzenie w kwocie 1300 zł i 1700 zł miesięcznie. Posiadał dwa samochody osobowe. Chciał modernizować gospodarstwo.

Obecnie W. T. ma (...) lata. Zamieszkuje w dalszym ciągu w N. z rodzicami, swoją partnerką K. O. oraz ich dwójką małoletnich dzieci w wieku (...) lat i (...) roku. Otrzymuje świadczenie z programu 500+ na jedno dziecko. K. O. pracuje razem z W. T. w ich gospodarstwie rolnym składającym się z ziemi W. T. i ziemi rolnej o powierzchni 1,5 ha należącym do K. O.. Rodzice W. T. uzyskują emerytury w łącznej kwocie około 1900 zł miesięcznie.

W. T. oszacował swoje wydatki wraz z wydatkami na dzieci w postaci ubrań i środków czystości na kwotę około 1000 zł miesięcznie. Na paliwo na potrzeby gospodarstwa rolnego wydaje 10 000 zł na rok. Na paliwo i ubezpieczenie do swojego samochodu wydaje 350 zł miesięcznie.

W. T. zajmuje wraz z partnerką i dziećmi piętro domu o pow. 80 m. kw., gdzie posiada kuchnię i 3 pokoje. Na parterze domu mieszkają jego rodzice. Dom ogrzewany jest ekogroszkiem, co pochłania koszt około 6000 zł rocznie. Według W. T. jego dom przedstawia wartość około 100 000 zł, stara obora 40 000 zł, garaż 30 000 zł, obora 25 000 zł i stary budynek 15 000 zł. W okresie po rozwodzie kupił pług, ciągnik i przyczepę.

W wyniku podziału majątku wspólnego przekazał D. T. tytułem spłaty kwotę 250 000 zł. W skład majątku wspólnego wchodziło gospodarstwo rolne (budynki i ziemia) o wartość około 600 000 zł.

W. T. jest rolnikiem, prowadzi gospodarstwo rolne o powierzchni 18,90 ha, ukierunkowane na (...). Aktualnie ma (...). W poprzednim roku W. T. sprzedał 3 krowy, żeby uzyskać środki na obsianie pola i spłatę pożyczki zaciągniętej od osoby fizycznej, którą zaciągnął na spłatę D. T.. W związku z pożyczką zebrane zboże oddał. Ze sprzedaży (...)w Ł. w okresie 6 miesięcy tj. od lutego 2018 roku do lipca 2018 roku uzyskał kwotę 103 636,56 zł, co dało w przeliczeniu na miesiąc średnio 17 272,76 zł. Z tytułu dopłat rolnych uzyskuje ok. 20 000 zł rocznie. Innego źródła dochodu nie posiada. W. T. posiada aktualnie samochód marki T. z 2007 r. o wartości ok.15000-20000 zł, a jego partnerka nabyła w ostatnim okresie samochód marki K. o wartości 40 000 zł. Samochód ten został nabyty przez K. O. za pieniądze otrzymane z tytułu urodzenia dzieci, a pozostałą część dołożyli jej rodzice. W. T. sprzedał z gospodarstwa rolnego 2 działki po 15 arów, żeby spłacić była żonę. Jedną działkę przekazał synowi tytułem darowizny. W. T. nie posiada innego majątku. Nie ma zaległości w alimentach, płaci je za pośrednictwem komornika. Nie ma długów o znacznej wartości. Nie posiada kredytów.

Poza kosztami paliwa W. T. ponosi następujące koszty prowadzenia gospodarstwa rolnego: wynagrodzenie weterynarza wraz z inseminacją - 1000 zł miesięcznie, koszt koszenia zboża 4800 zł, zrobienia balotów z sianokiszonki 7000 zł i balotów ze słomy 3000 zł, koszt nawozów sztucznych 25 000 zł i środków ochrony roślin 10 000zł.

W dacie orzekania rozwodu D. T. miała (...) lata, zamieszkiwała w O. w wynajmowanym mieszkaniu wraz synem J. T.. Ponosiła koszty mieszkaniowe w kwocie około 700 zł miesięcznie. Pomagali jej finansowo rodzice, którzy otrzymują świadczenia emerytalne. Syn J. T. pracował i z tego tytułu osiągał dochód w wysokości 2000 zł miesięcznie. Stołował się razem z matką, czasami robił zakupy i tankował samochód. Zazwyczaj nie partycypował w opłatach związanych z mieszkaniem, czasami dawał część pieniędzy na opłaty. D. T. była zatrudniona na podstawie umowy zlecenie w firmie (...)i zarabiała 6 zł za godzinę, a w skali miesiąca otrzymywała kwotę około 1400 zł. Posiadała środki pieniężne w kwocie 15.000 zł, które pozostały jej z kwoty 30.000 zł wypłaconej z konta męża w czerwcu 2007 roku.

W dacie orzekania w poprzedniej sprawie o obniżenie alimentów D. T. miała (...) lat, mieszkała sama w O. w użyczonym przez znajomych mieszkaniu w bloku o powierzchni 61 m.kw., za które uiszczała opłaty za media w kwocie około 950 zł miesięcznie, nie ponosiła kosztów wynajmu. Samodzielnie ponosiła koszty utrzymania mieszkania. Posiadała samochód osobowy. Pracowała w firmie ochroniarskiej na podstawie umowy zlecenia, osiągała dochody w kwocie około 2000 zł miesięcznie. Chorowała na (...), była pod opieką specjalistów i miała zaleconą dalszą diagnostykę. Swój miesięczny koszt utrzymania oceniała na kwotę ponad 2500 zł.

Obecnie D. T. ma (...) lata, zamieszkuje w O.. Nadal zatrudniona jest na stanowisku pracownika ochrony na podstawie umowy zlecenia i z tego tytułu uzyskiwała w 2017r. dochód w kwocie około 2100 zł miesięcznie. Obecnie uzyskuje dochód w kwocie 2250 zł. W sytuacji gdy ma dodatkowe dyżury, to uzyskuje wyższe wynagrodzenie około 2500-2700 zł. Przez ostatnie dwa miesiące przed zamknięciem rozprawy nie miała takich dodatkowych dyżurów. W dniu 6 lutego 2018 roku kupiła mieszkanie o pow. 41 m.kw. w O. składające się z dwóch pokoi za cenę 205 000 zł, które posiadała z pieniędzy, które uzyskała od W. T. w ramach podziału majątku wspólnego. Dodatkowo poniosła koszty notarialne Za akt notarialne w wysokości 5800 zł oraz koszty remontu mieszkania 20. 000 zł. Mieszkanie wymagało remontu. Pieniądze tytułem spłaty otrzymała w trzech transzach: jedną w kwocie 50 000 zł i dwie po 100 000 zł. D. T. nie ma oszczędności. Posiada samochód osobowy marki C. (...) z 2000 roku.

D. T. cały czas pozostaje pod opieką lekarza, kontroluje (...), ponieważ ma (...). Co 3 miesiące wykonuje badania USG. Ma też dolegliwości z powodu menopauzy. Chodzi do okulisty. Nie ma nikogo na utrzymaniu. Mieszka sama, nie prowadzi gospodarstwa domowego z innym mężczyzną. T. K. jest jej dobrym znajomym, bywał u niej na imieninach, udostępniał jej mieszkanie. Uprzednio przez 3 lat w nim mieszkała, ale nie tworzyli związku.

Usprawiedliwione koszty utrzymania D. T. oscylują wokół kwoty 2600 zł miesięcznie, w tym: koszty utrzymania mieszkania 800 zł, wyżywienie 500 zł, odzież i obuwie 200 zł, inne 200 zł, średnie koszty naprawa samochodu 250 zł, koszt paliwa 250 zł, okulista i okulary 100 zł, chemia i kosmetyki 150-200zł, koszty leczenia 100zł.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: kopia skróconego aktu urodzenia k. 12, kopia aktu notarialnego k. 43-48, oświadczenie k. 49, zeznanie podatkowe k. 50-57, dokumentacja medyczna k. 58-59, faktury k. 60-109, przesłuchanie W. T. k. 122-122v, protokół płyta CD k. 124, przesłuchanie D. T. k. 122v, protokół płyta CD k. 124, postanowienie k. 136-137, wyciąg z rachunku k. 138141, wykaz (...)k. 142, zeznania świadka M. T. k. 143v, protokół płyta CD k. 146, zeznania świadka T. K. k. 143v-144, protokół płyta CD k. 146, zeznania świadka W. J. k. 144-144v, protokół płyta CD k. 146, zeznania świadka K. O. k. 144v, protokół płyta CD k. 146, przesłuchanie W. T. k. 145, protokół płyta CD k. 146, przesłuchanie D. T. k. 145-145v, protokół płyta CD k. 146,pokwitowanie k. 159, wynik badania k. 160-161, faktura k. 162, karta informacyjna k. 163, zeznania świadka K. K. k. 164, protokół płyta CD k. 166, zeznania świadka J. D. k. 164v, protokół płyta CD k. 166, zeznania świadka H. D. k. 164v, protokół płyta CD k. 166, zeznania świadka B. B. k. 144v, protokół płyta CD k. 166.

W zakresie stanu poprzedniego Sąd posiłkował się także ustaleniami Sądu Okręgowego w Łodzi dokonanymi w sprawie o rozwód sygn. akt XIII RC 604/07 oraz Sądu Rejonowego w Pruszkowie dokonanymi w sprawie sygn. akt III RC 23/16 o obniżenie alimentów.

Ustalenia Sądu znajdują uzasadnienie w przeprowadzonych dowodach, które zostały powołane przy ustalaniu podstawy faktycznej w niniejszej sprawie. Należy także wskazać, iż niektóre z pism zostały złożone w kserokopiach, to jednak nic nie wskazuje na to, by ich treść nie odzwierciedlała wiernie treści dokumentów oryginalnych.

W zakresie zeznań przeprowadzonych w sprawie świadków Sąd przyjął je za wiarygodne. Nie budziły one wątpliwości Sądu. Zeznania te stały w sprzeczności ze słowami W. T., iż D. T. prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z T. K.. W tym zakresie Sąd uznał za nieprawdziwe twierdzenia powoda w tej sprawie, gdyż nie uzyskały one potwierdzania w dowodach zgłoszonych na tą okoliczność przez powoda. W tym zakresie Sąd przesłuchał wszystkich zawnioskowanych przez powoda świadków, by rozwiać wątpliwości w tej kwestii.

Przesłuchania stron Sąd uznał za wiarygodne, za wyjątkiem wyżej wskazanym. Nie budziły one wątpliwości, nie były też ze sobą sprzeczne.

Sąd zważył, co następuje:

Ocenę roszczeń należy rozpocząć od wskazania, iż stosownie do treści przepisu art. 60 § 2 kro jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku. Zgodnie z treścią przepisu art. 60 § 3 kro obowiązek alimentacyjny małżonka uznanego za wyłącznie winnego rozkładu pożycia wygasa w razie zawarcia przez małżonka uprawnionego nowego małżeństwa.

  Rozstrzygnięcie – o wyłącznej winie w rozkładzie pożycia małżeńskiego – zawarte w wyroku rozwodowym determinuje rozstrzygnięcia w zakresie alimentacji. Małżonek bowiem, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia jest uprawniony do alimentacji niezależnie od tego czy znajduje się w niedostatku, a obowiązek zobowiązanego do alimentacji wygasa wówczas, gdy małżonek uprawniony zawrze nowy związek małżeński.

  Sytuacja taka w rozpoznawanej sprawie nie wystąpiła. D. T. nie zawarła kolejnego związku małżeńskiego. Wobec tego przepis art. 60 § 3 kro nie mógł stanowić podstawy do wygaszenia obowiązku alimentacyjnego ciążącego na W. T.. Wygaszenie obowiązku alimentacyjnego możliwe jest także na podstawie zasad współżycia społecznego jeżeli nie doszło do zawarcia związku małżeńskiego, ale osoba uprawniona do alimentacji faktyczne przebywanie w nowym nieformalnym związku. Dlatego też Sąd m.in. dopuścił wszystkie dowody na okoliczność przedstawioną przez W. T. o pozostawaniu przez D. T. w nieformalnym związku, aby ponad wszelką wątpliwość rozstrzygnąć tą okoliczność. Jednakże świadkowie nie potwierdzili faktu prowadzenia przez pozwaną wspólnego gospodarstwa domowego z innym mężczyzną.

  Powód został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia. Czas trwania jego obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej nie jest zatem ograniczony żadnym terminem, a uchylenie tegoż obowiązku może nastąpić zgodnie z ogólnymi regułami, które zostały określone w art. 138 kro. Zgodnie z tym w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zmiana stosunków może prowadzić do uchylenia obowiązku alimentacyjnego, przy czym w przypadku obowiązku alimentacyjnego byłych małżonków, gdzie zobowiązany do alimentacji został uznany wyłącznie winnym rozkładu pożycia, rozstrzygnięcie takie możliwe jest wyłącznie wówczas, gdy zobowiązany utraci całkowicie lub w bardzo istotnym stopniu możliwości zarobkowe, bądź uprawniony do alimentacji, na skutek zmiany okoliczności, nie jest już w sytuacji istotnie gorszej niż ta, w której znajdowałby się gdyby związek małżeński był kontynuowany.

Wykazać jednak należy, iż skoro przesłanką obowiązku alimentacyjnego w takim przypadku jest istotne pogorszenie się sytuacji materialnej, a nie znajdowanie się w niedostatku, to można rozważać uchylenie obowiązku alimentacyjnego w przypadku stwierdzenia znacznej poprawy sytuacji materialnej małżonka niewinnego rozkładu pożycia lub znacznej zmiany możliwości zarobkowych lub majątkowych, uniemożliwiających płacenie alimentów przez małżonka winnego.

Dla oceny zasadności roszczenia powoda należało zatem ustalić, czy w okresie będącym przedmiotem zainteresowania w sprawie niniejszej, tj. od daty orzekania w sprawie o rozwód sygn. akt XIII RC 604/07 nastąpiła taka zmiana stosunków, która pozwalałaby na uwzględnienie powództwa. Sąd również winien ustalić hipotetycznie, jak wyglądałaby sytuacja pozwanej, gdyby małżonkowie żyli w zgodnym związku. Sąd winien ją wtedy porównać z aktualną sytuacją pozwanej.

W ocenie Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala przyjąć, że sytuacja powoda uległa zmianie, albowiem dochodowość gospodarstwa rolnego uległa obniżeniu. Porównując dokumenty ze (...)złożone w niniejszym postępowaniu i złożone w sprawie o rozwód w zakresie dochodów z tytułu (...), można dostrzec, iż uzyskiwane kwoty globalne z tytułu (...) są w chwili obecnej wyższe niż poprzednio. Natomiast kwota za (...) była wyższa w czasie orzekania rozwodu. Sąd uwzględnił też, iż uzyskiwane kwoty są zmienne w skali roku i różnią się w zależności od pory roku. Wydajność (...)jest większa w okresie letnim. W sezonie i poza sezonem letnim te kwoty się różnią, natomiast w porównywalnych miesiącach powód uzyskuje aktualnie wyższe kwoty brutto, tytułem sprzedaży większej ilości (...). Wobec tego koszty uzyskania tych dochodów muszą również być wyższe i to znacznie przy porównaniu z latami ubiegłymi. Środki uzyskiwane obecnie przez powoda z gospodarstwa rolnego oraz dopłaty rolne pozwalają jednak mu na pokrywanie jego wszystkich zobowiązań.

Sytuacja powoda uległa pogorszeniu z uwagi na posiadanie obecnie dwójki małoletnich dzieci z obecnego związku z K. O.. Nie mniej jednak na moment rozwodu powód przekazywał na utrzymanie już wówczas pełnoletniego syna ze związku małżeńskiego 1200 zł na jego utrzymanie. W chwili obecnie koszty te nie są już ponoszone, jednakże na to konto powód ma na utrzymaniu dwoje małoletnich dzieci.

Należy też zaznaczyć, iż związek małżeński stron trwał 22 lata, a zatem nie można przyjąć, iż dotychczasowy okres płacenia alimentów na rzecz byłej żony jest okresem nadmiernym.

Z powyższych względów Sąd uznał, iż po stronie powoda brak jest zmian, które uprawniałyby do orzeczenia zgodnie z żądaniem jego pozwu.

Zdaniem Sądu także w sytuacji D. T. nie zaszła taka zmiana, która uzasadniałaby uchylenie obowiązku alimentacyjnego powoda.

  Ponadto zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa przy ustalaniu obowiązku z art. 60 § 2 kro należy przeprowadzić porównanie każdorazowej sytuacji materialnej małżonka niewinnego z tym położeniem, jakie istniałoby, gdyby rozwód nie został w ogóle orzeczony i gdyby małżonkowie kontynuowali zgodne pożycie. Po rozwodzie sytuacja materialna pozwanej uległa pogorszeniu w porównaniu ze stanem, gdyby dalej pozostawała z powodem w związku małżeńskim i związek ten miałby charakter zgodny. Taka sytuacja nadal ma miejsce. Pozwana pracuje na umowę zlecenie. Jak wynika z zeznania podatkowego, w 2017 roku uzyskała dochód w kwocie około 2100 zł miesięcznie. Podczas przesłuchania podała, że uzyskuje dochód w kwocie 2250 zł, ale gdy ma dodatkowe dyżury to jej dochód oscyluje wokół kwoty 2500-2700zł miesięcznie. Przyjmując, iż uzyskuje dochód na poziomie 2250 zł, to kwota ta nie pozwala na pokrycie wszystkich usprawiedliwionych kosztów jej utrzymania. Potrzeby pozwanej są nieco większe niż jej zarobki, są zbliżone do kwoty 2600zł miesięcznie łącznie z kosztami utrzymania samochodu i wizytami u okulisty. Co do zasady Sąd nie wziął pod uwagę środków jakie pozwana uzyskała w wyniku podziału majątku wspólnego. To zostało już rozliczone pomiędzy małżonkami, pozwana otrzymała spłatę należnej jej części. Sąd badał, czy pozwanej pozostały jeszcze jakieś znaczne środki z tytułu tej spłaty, co mogłoby rzutować na niniejsze postępowanie. Natomiast przyjmując, że pozwana przeznaczyła prawie całą kwotę spłaty na zapewnienie jej potrzeb mieszkaniowych (205 000 zł - nabycie mieszkania, 20 000 zł - remont, 5800 zł - koszty notarialne), nie można przyjąć, iż pozwana jest w sytuacji lepszej niż powód. Gdyby małżeństwo trwało w dalszym ciągu zgodnie, sytuacja pozwanej byłaby korzystniejsza, niż obecnie.

Zatem, w ocenie Sądu rozpoznającego niniejszą sprawę nie zostały w toku procesu wykazane przesłanki uzasadniające ustalenie, że obowiązek W. T. wobec byłej małżonki D. T. określony na kwotę 800 zł miesięcznie winineń zostać uchylony.

O uchyleniu obowiązku alimentacyjnego decyduje formalne wykazanie, że w sytuacji uprawnionego do alimentów byłego małżonka nastąpiła od daty ustalenia obowiązku alimentacyjnego taka zmiana, która powoduje, że nie istnieje już istotne pogorszenie jego sytuacji materialnej w porównaniu z hipotetyczną sytuacją, która istniałaby gdyby to małżeństwo nadal funkcjonowało. W rozpatrywanej sprawie zdaniem Sądu tak nie jest. Wysokość aktualnych dochodów nie wpływa na sytuację pozwanej w taki sposób, aby można było stwierdzić, iż jej sytuacja materialna jest jakoś zbliżona do tej, w której znajdowałaby się gdyby związek małżeński był kontynuowany. Alimenty od powoda w ocenie Sądu niewątpliwie pozwalają pozwanej na zaspokajanie jej usprawiedliwionych potrzeb. Jednocześnie zdaniem Sądu dalsze utrzymywanie obowiązku alimentacyjnego powoda wobec byłej żony w żadnej mierze nie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Powód jest osobą dorosłą, posiadającą doświadczenie życiowe. Miał pełną świadomość, iż ciąży na nim obowiązek alimentacyjny na rzecz byłej żony. W trakcie trwania tego obowiązku zdecydował się na posiadanie kolejnych dzieci. Winien więc liczyć się z odpowiedzialnością finansową z tego wynikającą.

  Do uwzględnienia powództwa o podwyższenie alimentów na rzecz pozwanej (powódki wzajemnej) konieczna była ocena, czy w jej sytuacji, w zakresie usprawiedliwionych potrzeb zaszły tego rodzaju istotne zmiany, które uprawniałyby do dokonania zwiększenia alimentów należnych jej od byłego męża. Potrzeby te Sąd analizowała na poziomie wyższym niż sam poziom niż stan niedostatku. Rozstrzygając o wysokości obowiązku alimentacyjnego ciążącego na powodzie, Sąd miał na względzie, iż zgodnie z treścią przepisu art. 60 § 2 kro małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia jest obowiązany przyczyniać się do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego „w odpowiednim zakresie”. Zakres ten należy oceniać stosownie do zasad słuszności, albowiem tylko zasady słuszności mogą w sposób prawidłowy wyważyć rozstrzygnięcie, jaki w konkretnej sprawie zakres przyczynienia się małżonka winnego może być uznany za „odpowiedni”. Zakres ten może zostać uznany za odpowiedni, gdy znajduje się pomiędzy granicą, poniżej której istnieje już niedostatek, a granicą, której przekroczenie byłoby zrównaniem stopy życiowej obojga małżonków.

W sprawie zostało bezspornie ustalone, iż w przedmiotowym okresie nie nastąpił wzrost potrzeb pozwanej. Sąd oddalił powództwo wzajemne, albowiem w ocenie Sądu nie ma żadnych podstaw do podwyższenia alimentów. Uzyskiwane przez pozwaną (powódkę wzajemną) wynagrodzenie wraz z dotychczas zasądzonymi alimentami pozwalają na pokrycie, ze znacznym naddatkiem, jej wszystkich usprawiedliwionych potrzeb. W związku z tym, przy uwzględnieniu również okoliczności posiadania przez powoda (pozwanego wzajemnego) małoletnich dzieci niedopuszczalne byłoby i sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, doprowadzenie do takiej sytuacji, że była żona uzyskiwałaby od powoda większe środki, niż powód przeznacza na utrzymanie każdego z małoletnich dzieci. Z tego więc powodu Sąd nie dopatrzył zaistnienia przesłanek wskazujących na zasadność podwyższenia alimentów. Alimenty w wyższej wysokości przysługiwałby w takiej sytuacji, w której potrzeby pozwanej (powódki wzajemnej) wzrosłyby od ostatniego orzeczenia zasądzającego alimenty, bądź równocześnie, czy też oddzielnie, wzrosłyby możliwości zarobkowe i majątkowe powoda (pozwanego wzajemnego). W ustalonym stanie faktycznym nie zachodzi żadna z tych przesłanek. W ocenie Sądu dochody powoda uległy obniżeniu, zaś potrzeby pozwanej nie uległy zwiększeniu.

Przeciwnie, ustalony stan faktyczny daje podstawę do rozważenia zasadności obniżenia przedmiotowego obowiązku alimentacyjnego. Takie jednak rozstrzygnięcie nie było możliwe wobec treści rozpoznawanych w sprawie powództw. Zdaniem Sądu powództwo o uchylenie obowiązku alimentacyjnego różni się od powództwa o obniżenie tego obowiązku. Postępowanie z powództwa o uchylenie obowiązku alimentacyjnego nie daje możliwości na określenie wysokości tego obowiązku przez Sąd, bez alternatywnego żądania obniżenia obowiązku alimentacyjnego.

  Kierując się zatem zasadami słuszności i biorąc pod uwagę szczególny charakter obowiązku alimentacyjnego małżonka niewinnego w stosunku do współmałżonka uznanego za wyłącznie winnego rozkładu pożycia Sąd uznał, iż brak jest podstaw do uchylenia obowiązku alimentacyjnego, jak również brak jest podstaw do podwyższenia tego obowiązku.

Wobec powyższego Sąd Rejonowy oddalił powództwo główne i powództwo wzajemne na podstawie art. 138 kro i art. 60 § 2 kro zw. z art. 135 § 1 kro.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 kpc.