Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 stycznia 2019 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący : SSR Katarzyna Garbarczyk

Protokolant: st.sekr.sąd. Aneta Dybikowska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w G.– Elżbiety Biernackiej

po rozpoznaniu w dniu 09.01.2019 roku sprawy:

K. B. (1)

syna Z. i M. z d. Ł.

urodz. (...) w E.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Ełku z dnia 07 kwietnia 2009 roku, w sprawie IIK 55/09, na karę łączną w wysokości 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres tymczasowego aresztowania oskarżonego od dnia 18 kwietnia 2007 roku do 03 lipca 2007 roku.

Karę skazany odbył w całości z dniem 08 czerwca 2017 roku.

II.  Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 28 sierpnia 2013 roku, w sprawie IIK 290/13 za popełnione w dniu 27 lutego 2013 roku przestępstwo z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§2 kk na karę – 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonego od dnia 06 marca 2013 roku do dnia 07 marca 2013 roku, nadto zobowiązano oskarżonego do naprawienia szkody.

Początek odbywania kary 16 stycznia 2018 roku – koniec kary 14 lipca 2019 roku.

III.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie, z dnia 05 marca 2014 roku, w sprawie IIK 220/13 za popełnione w dniu 1 marca 2013 roku przestępstwo z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk, na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonego od dnia 05 marca 2013 roku do dnia 06 marca 2013 roku, nadto zobowiązano oskarżonego do naprawienia szkody.

Karę skazany odbył w całości z dniem 07 listopada 2016 roku.

IV.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie z dnia 06 czerwca 2016 roku, w sprawie IIK 976/13 za popełnione w dniu 3 marca 2013 roku, przestępstwo z art. 239§1 kk na karę – 6 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonego w dniach 03, 04, 05 marca 2013 roku. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie Praga w warszawie w sprawie VI Ka 1425/16 z dnia 24.04.2017 roku zmieniono wyrok w sprawie II K 976/13 i zarzucony czyn zakwalifikowano z art. 13§1 kk w zw. z art. 239§1 kk i wymierzono kare 4 miesięcy pozbawienia wolności na poczet której zaliczono okres zatrzymania oskarżonego od 3 marca 2013 roku do 5 marca 2013 roku.

Początek odbywania kary 14 lipca 2019 roku – koniec kary 09 listopada 2019 roku.

V.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 17 kwietnia 2018 roku, w sprawie IIK 37/18 za popełnione w okresie od 04 marca 2014 roku do 12 maja 2014 roku, przestępstwo z art. 242§3 kk - na karę – 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Początek odbywania kary 09 listopada 2019 roku – koniec kary 08 stycznia 2020 roku.

o r z e k a

1.  Na podstawie art. 569§1kpk w zw. z art. 85§1, 2 i 3 kk i art. 86§1 kk łączy skazanemu K. B. (1) kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w pkt II, IV i V i wymierza mu karę łączną 1 ( jeden) roku i 10 ( dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności i kar dotychczas odbytych w połączonych sprawach.

3.  W pozostałym zakresie nie objętym wyrokiem łącznym połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu.

4.  Na podstawie art. 572 kpk umarza postępowanie karne co do objęcia wyrokiem łącznym skazania w sprawie II K 55/09 i II K 220/13.

5.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokat T. S. kwotę 147,60 ( sto czterdzieści siedem 60/100) złotych, w tym 27,60 ( dwadzieścia siedem 60/100) złotych tytułem 23 % podatku VAT.

6.  Kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 493/18

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranych dowodów Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. B. (1) został skazany prawomocnymi wyrokami:

VI.  Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Ełku z dnia 07 kwietnia 2009 roku, w sprawie IIK 55/09, na karę łączną w wysokości 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres tymczasowego aresztowania oskarżonego od dnia 18 kwietnia 2007 roku do 03 lipca 2007 roku.

Karę skazany odbył w całości z dniem 08 czerwca 2017 roku.

VII.  Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 28 sierpnia 2013 roku, w sprawie IIK 290/13 za popełnione w dniu 27 lutego 2013 roku przestępstwo z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§2 kk na karę – 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonego od dnia 06 marca 2013 roku do dnia 07 marca 2013 roku, nadto zobowiązano oskarżonego do naprawienia szkody.

Początek odbywania kary 16 stycznia 2018 roku – koniec kary 14 lipca 2019 roku.

VIII.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie, z dnia 05 marca 2014 roku, w sprawie IIK 220/13 za popełnione w dniu 1 marca 2013 roku przestępstwo z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk, na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonego od dnia 05 marca 2013 roku do dnia 06 marca 2013 roku, nadto zobowiązano oskarżonego do naprawienia szkody.

Karę skazany odbył w całości z dniem 07 listopada 2016 roku.

IX.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie z dnia 06 czerwca 2016 roku, w sprawie IIK 976/13 za popełnione w dniu 3 marca 2013 roku, przestępstwo z art. 239§1 kk na karę – 6 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonego w dniach 03, 04, 05 marca 2013 roku. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie Praga w warszawie w sprawie VI Ka 1425/16 z dnia 24.04.2017 roku zmieniono wyrok w sprawie II K 976/13 i zarzucony czyn zakwalifikowano z art. 13§1 kk w zw. z art. 239§1 kk i wymierzono kare 4 miesięcy pozbawienia wolności na poczet której zaliczono okres zatrzymania oskarżonego od 3 marca 2013 roku do 5 marca 2013 roku.

Początek odbywania kary 14 lipca 2019 roku – koniec kary 09 listopada 2019 roku.

X.  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 17 kwietnia 2018 roku, w sprawie IIK 37/18 za popełnione w okresie od 04 marca 2014 roku do 12 maja 2014 roku, przestępstwo z art. 242§3 kk - na karę – 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Początek odbywania kary 09 listopada 2019 roku – koniec kary 08 stycznia 2020 roku.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: akta spraw: II K 531/07 SR w Ełku, II K 976/13 SR dla W-wy Pragi Południe, II K 301/07 SR w Ełku, II K 985/00 SR w Ełku, II K 522/01 SR w Ełku, II K 55/09 SR w Ełku, II K 773/03 SR w Ełku, II K 23/09 SR w Ełku, II K 220/13 SR w Ełku, II K 883/00 SR w Ełku, II K 247/08 SR w Ełku, II K 193/08 SR w Ełku, II K 1119/00 SR w Ełku, II K 290/13 SR w Wołominie, IIK 37/18 SR w Giżycku, opinię o skazanym k. 113, informację o pobytach i orzeczeniach k. 114-124, odpisy wyroków k. 37- 49, postanowienie k. 50, odpisy wyroków k. 51-58, opinię k. 62-63, odpis wyroków k. 66-67, 69-70, kartę karną k. 85-90.

Analizując wszystkie skazania, jakie zapadły przeciwko K. B. (1), kierując się dyrektywami art. 4§1 kk, Sąd uznał, że zastosowanie przepisów o karze łącznej w brzemieniu obowiązującym po 1 lipca 2015 roku, zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy Kodeks Karny oraz niektórych innych ustaw (DZU z 20.03.2015 r., poz. 396) będzie korzystniejsze dla oskarżonego, aniżeli zastosowanie przepisów obowiązujących przed tą zmianą, a które uzależniały wówczas orzeczenie kary łącznej od czasu wydania pierwszego wyroku w sprawie i czasu popełnienia przestępstw, za które oskarżony był skazany kolejnymi wyrokami.

W myśl postanowień art. 85§ 1 kk - jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Zgodnie z § 2 tego artykułu -podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Jeżeli po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania kary lub kary łącznej sprawca popełnił przestępstwo, za które orzeczono karę tego samego rodzaju lub inną podlegającą łączeniu, orzeczona kara nie podlega łączeniu z karą odbywaną w czasie popełnienia czynu – o czym mówi §3 art. 85kk.

Zgodnie natomiast z art. 86§ 1 kk Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach.

Sąd działając na podstawie art. 569§1kpk w zw. z art. 85§1, 2 i 3 kk i art. 86§1 kk połączył skazanemu K. B. (1) kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w pkt II, IV i V i wymierzył mu karę łączną 1 ( jeden) roku i 10 ( dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary łącznej Sąd kierował się częściowo zasadą absorpcji (najsurowsza kara jednostkowa została wymierzona w wysokości 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności w sprawie IIK 290/13), częściowo zasadą kumulacji ( suma kar jednostkowych to 2 lata pozbawienia wolności). Stosując przy wymiarze kary łącznej jednocześnie zasadę absorpcji i kumulacji, Sąd uwzględnił stopień zawinienia oskarżonego – przestępstw dopuścił się z winy umyślnej- wagę tych czynów, ich stopień społecznej szkodliwości. Zauważyć należy, że K. B. (1) wielokrotnie już wchodził w konflikt z prawem, o czym świadczą dane o jego karalności ( karta karna k.85-90). Przestęsptw, za które był karany wcześniej także dopuszczał się z winy umyślnej. Powyższe wskazuje, że nie jest on sprawcą „przypadkowym”, który nieświadomie wkroczył na drogę przestępstwa. Pomimo, iż jest osobą młodą, bo zaledwie trzydziestokilkuletnią, zdrową, zdolną do podjęcia pracy – wszedł na drogę przestępstwa, czyniąc sobie z tego niejako sposób na życie. Pomimo orzekanych wobec skazanego wielokrotnie bezwzględnych kar pozbawienia wolności, nie zmienił swojego postępowania, dopuszczając się kolejnych przestępstw. Mając to na uwadze stwierdzić należy, że skazany lekceważy swoim postępowaniem wszelkie zasady prawa, a dotychczas orzekane wobec niego kary nie przyniosły pożądanego skutku. Taka postawa skazanego powinna spotkać się ze zdecydowaną reakcją i naganą. Jako okoliczność przemawiającą na korzyść skazanego, Sąd wziął pod uwagę pozytywną opinię z okresu dotychczas odbywanej kary pozbawienia wolności (opinia o skazanym k.113). W świetle powyższego Sąd doszedł do przekonania, że zastosowanie zasady mieszanej tj. częściowej kumulacji i częściowej absorpcji kar jednostkowych i w konsekwencji ich redukcja jest w pełni uzasadnione.

Zeznania matki skazanego M. M. (k.139v) nic nie wniosły do przedmiotowej sprawy. Okoliczność, iż K. B. (2) pozostając na wolności pomagał finansowo rodzicom nie miała znaczenia dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie.

W myśl postanowień art. 577 kpk, na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności, Sąd zaliczył skazanemu okres kar dotychczas odbytych w połączonych sprawach, natomiast zgodnie z treścią art. 576§1kpk orzeczono o odrębnym wykonaniu połączonych wyroków w zakresie nie objętym wyrokiem łącznym.

W oparciu o treść art. 572 kpk Sąd umarzył postępowanie karne co do objęcia wyrokiem łącznym skazań w sprawie II K 55/09 i II K 220/13, albowiem z uwagi na fakt, że kary orzeczone w w/w sprawach zostały przez skazanego w całości wykonane – brak było przesłanek do objęcia ich wyrokiem łącznym.

Zasądzając od Skarbu Państwa na rzecz adwokat T. S. kwotę 147,60 ( sto czterdzieści siedem 60/100) złotych, w tym 27,60 ( dwadzieścia siedem 60/100) złotych tytułem 23 % podatku VAT, Sąd kierował się postanowieniami Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu

Kosztami postępowania obciążono Skarb Państwa.