Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 271/17

1 Ds. 368.2017

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 maja 2018r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej II Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący: SSR Radosław Gluza

Protokolant: Karolina Raszowska

przy udziale prokuratora ---

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 19 września 2017 r., 07 listopada 2017r., 08 lutego 2018r., 22 marca 2018r., 26 kwietnia 2018r., 08 maja 2018r., 15 maja 2018r.,

sprawy M. K. (K.)

syna J. i A. z d. N.

ur. (...) w Z.

oskarżonego o to, że:

I.  w nocy z 21/22 września 2016r. w M. włamał się do 3 skrzynek metalowych stanowiących wyposażenie lamp solarnych ustawionych przy drodze powiatowej Nr (...) po uprzednim zerwaniu nitów zabezpieczających i kradzieży 6 akumulatorów marki M. o łącznej wartości 7.635,35 zł na szkodę Gminy M.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k.;

II.  w nocy z 26/27 września 2016r. w M. włamał się do 2 skrzynek metalowych stanowiących wyposażenie lamp solarnych ustawionych przy drodze powiatowej Nr (...) po uprzednim zerwaniu nitów zabezpieczających i kradzieży 4 akumulatorów marki M. o łącznej wartości 5.090,23 zł na szkodę Gminy M.,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k.;

III.  w dniu 01 października 2016r. w M. usiłował włamać się do metalowej skrzynki stanowiącej wyposażenie lamp solarnych ustawionych przy drodze powiatowej Nr (...) poprzez zerwanie nitów i kradzieży znajdujących się w niej 2 akumulatorów marki M., lecz zamierzonego celu nie osiągnął, gdyż został spłoszony przez przejeżdżający pojazd,

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k.;

orzeka:

I.  uznaje oskarżonego M. K. za winnego tego, że w nocy 22 września 2016r. w M., dokonał kradzieży z włamaniem do trzech metalowych skrzynek, stanowiących wyposażenie lamp solarnych ustawionych przy drodze powiatowej nr (...), w ten sposób, że przy pomocy łopaty zerwał nity zabezpieczające konstrukcję skrzynek i odgiął ich blaszane pokrywy, po czym zabrał w celu przywłaszczenia z ich wnętrza sześć sztuk akumulatorów marki M. (...) o łącznej wartości 3.969,06 zł, czym działał na szkodę Gminy M., tj. popełnienia przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 279 § 1 k.k., wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II.  uznaje oskarżonego M. K. za winnego tego, że w nocy 27 września 2016r. w M., dokonał kradzieży z włamaniem do dwóch metalowych skrzynek, stanowiących wyposażenie lamp solarnych ustawionych przy drodze powiatowej nr (...), w ten sposób, że przy pomocy łopaty zerwał nity zabezpieczające konstrukcję skrzynek i odgiął ich blaszane pokrywy, po czym zabrał w celu przywłaszczenia z ich wnętrza cztery sztuki akumulatorów marki M. (...) o łącznej wartości 2.646,04 zł, czym działał na szkodę Gminy M., tj. popełnienia przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 279 § 1 k.k., wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

III.  uznaje oskarżonego M. K. za winnego tego, że w nocy 01 października 2016r. w M., usiłował dokonał kradzieży z włamaniem do metalowej skrzynki, stanowiącej wyposażenie lampy solarnej ustawionej przy drodze powiatowej nr (...), w ten sposób, że przy pomocy łopaty zerwał nity zabezpieczające konstrukcję skrzynki i odgiął jej blaszaną pokrywę, chcąc zabrać w celu przywłaszczenia znajdujące się wewnątrz dwie sztuki akumulatorów marki M. (...) o łącznej wartości 1.323,02 zł, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na pojawienie się w pobliżu innych osób, tj. popełnienia przestępstwa z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k., wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączy oskarżonemu M. K. kary jednostkowe pozbawienia wolności wymierzone mu w pkt I - III części dyspozytywnej wyroku i wymierza mu karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

V.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu, na poczet wymierzonej mu kary łącznej pozbawienia wolności, okres jego zatrzymania w sprawie w dniu 20 marca 2017r., który odpowiada jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

VI.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego M. K. obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej Gminy M. kwoty 11.231,90 zł (jedenaście tysięcy dwieście trzydzieści jeden złotych dziewięćdziesiąt groszy);

VII.  na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonego M. K. na rzecz oskarżyciela posiłkowego Gminy M. kwotę 1.876,76 zł, tytułem zwrotu poniesionych wydatków;

VIII.  na podstawie art. 627 k.p.k. obciąża oskarżonego M. K. kosztami procesu, a w tym zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 zł tytułem zwrotu wydatków sądowych poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania w sprawie i na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych wymierza mu opłatę w kwocie 180 zł.

SSR Radosław Gluza

UZASADNIENIE WYROKU

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

Oskarżony M. K. mieszka w C., zna się z obywatelem H. (...) - J. K. (1), który w miejscowości S., gm. M., prowadzi działalność gospodarczą. Oskarżony wraz ze znajomym T. M., zajmującym się rozbiórką pojazdów, wielokrotnie sprzedawali różne części mechaniczne J. K. (1). Zdarzało się, że M. K. pożyczał T. M. swój samochód m-ki V. (...) o nr. rej. (...).

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. K., k. 70, 93 – 94, 178v – 179, 192v, 193,

zeznania świadka J. K. (1), k. 82 – 83, 92 – 93, 192,

zeznania świadka T. M., k. 236v – 237,

zeznania świadka A. S., k. 193.

We wrześniu 2016r. M. K. dowiedział się o tym, że w miejscowości M., przy drodze powiatowej (...), w okolicy stacji kolejowej, znajdują się lampy solarne zasilane akumulatorami, stanowiące własność Gminy M.. Przewidując, że J. K. (1) może być zainteresowany zakupem takich akumulatorów, oskarżony postanowił dokonać ich kradzieży. W tym celu, w godzinach nocnych 23 września 2016r., M. K. pojechał do M., samochodem m-ki V. (...) nr rej. (...). Oskarżony zaparkował pojazd na polnej drodze za przejazdem kolejowym. Następnie wysiadł z auta i zabierając ze sobą szpadel udał się w kierunku latarni.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. K., k. 70, 93 – 94, 178v – 179, 192v, 193.

M. K. usunął kolejno warstwę ziemi przykrywającą trzy metalowe skrzynki, w których znajdowały akumulatory, zasilające lampy solarne. Po wykonaniu tej czynności, oskarżony przy pomocy łopaty zerwał nity zabezpieczające ich konstrukcję i odgiął blaszane pokrywy, uzyskując dostęp do wnętrza skrzynek. Następnie oskarżony wyjął z nich sześć sztuk akumulatorów marki M. (...)Ah, o łącznej wartości 3.969,06 zł i zabrał je ze sobą, chowając do samochodu m-ki V. (...).

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. K., k. 70, 93 – 94, 178v – 179, 192v, 193,

zeznania świadka J. F., k. 3 – 4, 19, 179v – 180,

zgłoszenie szkody kradzieżowej z dnia 23.09.2016r. wraz z załącznikami, k. 141 – 144,

opinia nr (...) z dnia 16.09.2017r., k. 158 – 177.

Czynności przedsięwzięte przez M. K., skutkowały uszkodzeniem osprzętu służącego do zasilania lamp solarnych na kwotę 3.136,50 zł

Dowód:

zgłoszenie szkody kradzieżowej z dnia 23.09.2016r. wraz z załącznikami, k. 141 – 144,

wycena z 23.09.2016r., k. 7,

faktura nr (...), k. 155.

W dniu 23 września 2016r. oskarżony wraz z T. M. pojechali do J. K. (1), zabierając ze sobą sześć sztuk akumulatorów marki M. (...), skradzionych z lamp solarnych w M.. M. K. zaproponował znajomemu ich zakup, na co ten się zgodził. Oskarżony ustalił z J. K. (1) cenę 200 zł za jedną sztukę akumulatora. Ostatecznie J. K. (1) kupił od M. K. cztery akumulatory za kwotę 800 zł.

Dowód:

zeznania świadka J. K. (1), k. 82 – 83, 92 – 93, 192,

częściowo zeznania świadka T. M., k. 236v – 237,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. K., k. 70, 93 – 94, 178v – 179, 192v, 193,

protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych w m. Siedliska, k. 75 – 77.

Pozostałe dwa akumulatory oskarżony sprzedał po kilku dniach za kwotę 500 zł Ł. S., w miejscowości B.. M. K. dowiedział się. że może on być zainteresowany zakupem od J. S., będącego pracownikiem J. K. (1), a bratem Ł. S..

Dowód:

zeznania świadka Ł. S., k. 192v – 193,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. K., k. 70, 93 – 94, 178v – 179, 192v, 193,

protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych w m. Biała, k. 84 – 86.

W godzinach nocnych 27 września 2016r. M. K. ponownie pojechał do M. samochodem m-ki V. (...) nr rej. (...) w celu dokonania kradzieży akumulatorów. Na miejscu oskarżony posługując się łopatą zerwał nity zabezpieczające konstrukcję dwóch skrzynek, w których znajdowały akumulatory zasilające lampy solarne. Następnie odgiął on blaszane pokrywy i wyjął z ich wnętrza cztery sztuki akumulatorów marki M. (...)Ah, o łącznej wartości 2.646,94 zł. Oskarżony schował akumulatory do swojego auta i wywiózł w nieustalone miejsce.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. K., k. 70, 93 – 94, 178v – 179, 192v, 193,

zeznania świadka J. F., k. 3 – 4, 19, 179v – 180,

zgłoszenie szkody kradzieżowej z dnia 28.09.2016r. wraz z załącznikami, k. 145 – 148,

opinia nr (...) z dnia 16.09.2017r., k. 158 – 177.

Czynności przedsięwzięte przez M. K. w nocy 27 września 2016r., skutkowały uszkodzeniem osprzętu służącego do zasilania lamp solarnych na kwotę 2.091 zł

Dowód:

zgłoszenie szkody kradzieżowej z dnia 28.09.2016r. wraz z załącznikami, k. 145 – 148,

wycena z 28.09.2016r., k. 21,

faktura nr (...), k. 155.

Po raz ostatni oskarżony udał się do M. w nocy 01 października 2016r. M. K. zaparkował wówczas swój samochód m-ki V. (...) nr rej. (...) w odległości około 50m od głównej drogi. Tak jak we wcześniejszych przypadkach, zabrał ze sobą łopatę, którą zaczął uderzać w skrzynkę znajdującą się przy ostatniej czynnej latarni, chcąc zabrać znajdujące się w jej wnętrzu dwie sztuki akumulatorów marki M. (...)Ah, o łącznej wartości 1.323,02 zł.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. K., k. 70, 93 – 94, 178v – 179, 192v, 193,

zeznania świadka J. F., k. 3 – 4, 19, 179v – 180,

zgłoszenie szkody kradzieżowej z dnia 13.10.2016r. wraz z załącznikami, k. 149 – 151.

W tym czasie, około godz. 3.30, K. D. szedł do pracy i zauważył oskarżonego przy latarni. Domyślając się, że próbuje on dokonać kradzieży akumulatorów z ostatniej czynnej lampy, zadzwonił na numer alarmowy 112 i zawiadomił o tym fakcie dyspozytora. Po tym jak oskarżony zauważył K. D. „spanikował” i biegiem udał się do auta, po czym odjechał z M..

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. K., k. 70, 93 – 94, 178v – 179, 192v, 193,

zeznania świadka K. D., k. 40, 191v – 192.

Czynności przedsięwzięte przez M. K. w nocy 01 października 2016r., skutkowały uszkodzeniem osprzętu służącego do zasilania lampy solarnej na kwotę 1.045,50 zł

Dowód:

zgłoszenie szkody kradzieżowej z dnia 13.10.2016r. wraz z załącznikami, k. 149 – 151,

faktura nr (...), k. 155.

Odzyskane od J. K. (1) i Ł. S. akumulatory marki M. (...) zostały uszkodzone i nie utrzymują parametrów fabrycznych. Nadają się jedynie do utylizacji.

Dowód:

opinia nr (...) z dnia 16.09.2017r., k. 158 – 177.

Gmina M. po zgłoszenia szkód wyrządzonych w związku z czynami M. K., uzyskała od swojego ubezpieczyciela firmy (...), na zasadzie kulancji, kwotę 5000 zł, tytułem odszkodowania. Jednocześnie poniosła koszty związane z wykonaniem oględzin i wyceny odzyskanych akumulatorów przez rzeczoznawcę, w łącznej wysokości 3.343,80 zł.

Dowód:

pismo ubezpieczyciela z dnia 03.11.2016r., k. 152,

pismo ubezpieczyciela z dnia 29.12.2016r., k. 153 – 154,

faktura VAT nr (...) z 15.09.2017r., k. 156,

nota księgowa z 18.09.2017r., 157,

zeznania świadka J. F., k. 3 – 4, 19, 179v – 180.

M. K. ma 38 lat, jest kawalerem, pozostaje w nieformalnym związku z A. S., posiada jedno dziecko. Oskarżony ma wykształcenie zawodowe, utrzymuje się z renty wypadkowej.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. K., k. 70, 93 – 94, 178v – 179, 192v, 193,

notatka urzędowa na podstawie art. 213 § 1 k.p.k., k. 121.

M. K. był w latach 2014 – 2017 siedmiokrotnie karany sądownie za przestępstwa umyślne a w tym przestępstwa przeciwko mieniu, na kary grzywny oraz karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.

Dowód:

informacja z K., k. 72 – 74,

odpisy wyroków sądowych, k. 117 – 119.

Oskarżony M. K. w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że w nocy 22 września 2016r. oraz 27 września 2016r. za pomocą szpadla włamywał się do metalowych skrzynek, zabierając z nich łącznie 10 sztuk akumulatorów M. P., zasilających lampy solarne. Oskarżony podał, że na miejsce kradzieży w M. udawał się za każdym razem swoim samochodem m-ki V. (...) nr rej. (...). Wyjaśnił że akumulatory te sprzedał następnie znajomemu J. K. (2) oraz Ł. S.. Odnosząc się do ostatniego z zarzucanych mu czynów oświadczył, że w nocy 01 października 2016r., tak jak w poprzednio próbował dokonać kradzieży akumulatorów. Nie udało mu się to jednak, gdyż po tym jak wyłamał pokrywę metalowej skrzynki, został spłoszony przez nieznanego mężczyznę.

Podczas rozprawy głównej oskarżony M. K. zmienił swoje wcześniejsze stanowisko, oświadczając że nie przyznaje się do zarzucanych mu czynów. Zaprzeczył aby dokonał kradzieży akumulatorów, wskazując iż zrobił to prawdopodobnie jeden z mężczyzn, któremu pożyczał samochód, tj. A. M.. Tłumacząc swoje wcześniejsze wyjaśnienia złożone podczas dochodzenia podał, że wynikały one z obawy przed tymczasowym aresztowaniem, zaś ich treść została ułożona przez przesłuchującego go policjanta.

Ponadto Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Dokonując ustaleń faktycznych w sprawie sąd oparł się na zeznaniach świadków J. F., J. K. (1), Ł. S. i K. D. uznając je za w pełni wiarygodne.

Sąd częściowo wziął natomiast pod uwagę zeznania świadka T. M.. Mianowicie sąd jako niezasługujące na uwzględnienie, uznał ten fragment jego zeznań, w których zasłaniał się on niepamięcią co do okoliczności sprzedaży J. K. (1) i Ł. S. akumulatorów przez oskarżonego. Zajmując powyższe stanowisko, sąd miał na uwadze to, że osoby te, jak i sam oskarżony, wskazywali na obecność T. M. podczas tych transakcji. Zdaniem sądu nie ma zatem możliwości aby zdarzenia te nie zapadły świadkowi w pamięć, tym bardziej, że jest on dobrym znajomym M. K., z którym z pewnością musiał omawiać okoliczności sprawy, choćby w trakcie ich wspólnych podróży na rozprawę do tut. Sądu.

Odnosząc się z kolei do zeznań A. S., wskazać należy, iż nie miały one większego znaczenia w sprawie. Z jej relacji nie wynikały bowiem okoliczności które pozwoliłyby na potwierdzenie, bądź wykluczenie sprawstwa oskarżonego a w szczególności potwierdziły wersję zdarzeń przedstawioną przez niego w toku postępowania sądowego. A. S. w złożonych przez siebie zeznaniach podała co prawda, że oskarżony w okresie objętym aktem oskarżenia, „raczej nigdzie nie jeździł”, gdyż miał niesprawną rękę. Stwierdzenia te stoją jednakże w sprzeczności z treścią wyjaśnień oskarżonego oraz zeznań świadków J. K. (1) i Ł. S., z których wynika że M. K. poruszał się autem, dokonując sprzedaży akumulatorów. Ponadto z zeznań A. S. wynika, że jedyną znaną jej osobą której oskarżony udostępniał samochód m-ki V. (...), był jego znajomy T. M., co stoi w sprzeczności z wyjaśnieniami oskarżonego.

W zakresie dokonanych ustaleń faktycznych, sąd oparł się w całości na dowodach o charakterze materialnym, wymienionych w pierwszej części uzasadnienia. Sąd dał im wiarę jako w pełni wypełniającym wymogi stawiane takim dowodom oraz nie znajdując żadnych podstaw do podważenia ich wiarygodności.

Sąd jako zasługujące na uwzględnienie uznał również wyjaśnienia złożone przez oskarżonego M. K. w toku postępowania przygotowawczego, w których przyznał się do zarzucanych mu czynów i opisał okoliczności ich popełnienia. Dając wiarę oskarżonemu we wskazanym zakresie, sąd miał na uwadze to, że podane przez niego okoliczności pozostawały spójne i logiczne, pokrywając się z pozostałymi dowodami, zgromadzonymi w sprawie. Sąd pominął natomiast późniejsze wyjaśnienia M. K., gdzie będąc słuchany w toku postępowania sądowego, zmienił swoją wcześniejszą wersję przebiegu zdarzeń. Zdaniem sądu przedstawione przez oskarżonego uzasadnienie przyznania się przez niego do popełnienia przestępstw, których de facto nie popełnił, nie jest wiarygodne. Wręcz przeciwnie pozostaje w sprzeczności z zasadami doświadczenia życiowego i prawidłowego rozumowania. M. K. nie podał bowiem przekonującego powodu przyjęcia na siebie odpowiedzialność za czyny zagrożone karą pozbawienia wolności od 1 roku do 10 lat, mimo że jak sam stwierdził, w rzeczywistości ich nie popełnił. W ocenie sądu nie stanowi takiej przesłanki chęć pomocy rzekomemu sprawcy kradzieży, który jak wynika z wyjaśnień oskarżonego, jest dla niego obcą osobą. Stwierdzenie to, jest tym bardzie uzasadnione gdy weźmie się pod uwagę fakt, że M. K. był uprzednio wielokrotnie karany za przestępstwa, a zatem to on sam mógł i powinien obawiać się grożącej mu surowej karą. Jako nieprzekonujące dla sądu pozostaje również twierdzenie oskarżonego, zgodnie z którym, złożone przez niego wyjaśnienia służyły temu aby uniknąć tymczasowego aresztowania w sprawie. Niezależnie od tego, wyjaśnienia oskarżonego złożone w toku postępowania sądowego, w których przedstawia on alternatywną wersję zdarzeń, nie znajdują potwierdzenia w innych dowodach. Powyższe dotyczy przede wszystkim podawanej przez M. K. okoliczności wielokrotnego użyczania samochodu m-ki V. (...) A. M.. Faktu tego nie potwierdziła bowiem konkubina oskarżonego A. S., zeznając, iż wie jedynie o tym, że oskarżony pojazd ten oddawał do dyspozycji T. M.. Z kolei zeznania tego ostatniego świadka, będącego znajomym M. K., nie potwierdziły lansowanej przez oskarżonego tezy, jakoby akumulatory skradzione przez wskazanego przez niego sprawcę, zostały przywiezione do T. M. z prośbą o ich dalszą odsprzedaż J. K. (1). Wyjaśnienia złożone przez M. K. w toku rozprawy głównej zawierają dodatkowo niespójności, dotyczące istotnych okoliczności sprawy. W tym zakresie przykładowo wskazać można, iż oskarżony podał on na pierwszej rozprawie, iż to A. M. sprzedał akumulatory J. K. (1), „zabierając się” z nim i T. M. do miejscowości S., ponieważ nie znał potencjalnego kupca. Na tę okoliczność oskarżony wyjaśnił: „Wtedy M. przyniósł do J. sześć akumulatorów, jak się nie mylę”. (k 179v). Podczas kolejnej rozprawy M. K. zmienił natomiast tę wcześniejszą wersję, oświadczając, że po tym jak akumulatory zostały przywiezione przez A. M. na „szrot” do C., to on sam zawiózł je na jego prośbę, do J. K. (1).

Wobec braku możliwości doręczenia wezwania A. M., wskazanemu przez oskarżonego jako potencjalny sprawca, sąd pominął dowód z jego przesłuchania. A. M. nie podjął żadnego z przesłanych mu wezwań na adresy podane przez oskarżonego. Również kilkukrotne próby doręczenia wezwania przez Policję okazały się nieskuteczne. W toku postępowania nie zdołano ustalić miejsca jego pobytu. Sąd uznał iż dalsze poszukiwanie tejże osoby w sposób oczywisty prowadziłoby do przedłużenia postępowania, tym bardziej mając na uwadze zeznania złożone przez świadka T. M., które nie potwierdziły wersji oskarżonego.

Dokonując oceny przedstawionych powyżej dowodów, sąd uznał, że sprawstwo i wina oskarżonego M. K. w zakresie zarzucanych mu czynów nie budzą wątpliwości. Oskarżony dopuścił się trzech występków z art. 279 § 1 k.k. w dniach 23 września 2016r., 27 września 2016r. i 01 października 2016r, przy czym ostatniego z nich, w formie stadialnej usiłowania. Stwierdzając powyższe sąd miał na uwadze to, że M. K. włamywał się we wskazanym okresie czasu do metalowych skrzynek, w których zamknięte były akumulatory, stanowiące wyposażenie lamp solarnych, w celu dokonania ich zaboru. Przyjmując zrealizowanie przez oskarżonego znamienia strony przedmiotowej czynu z art. 279 § 1 k.k. w postaci włamania, nie budziło wątpliwości sądu to, że czynność tą stanowiło siłowe zerwanie nitów zabezpieczających konstrukcję skrzynek. M. K. przełamując to zabezpieczenia, uzyskiwał bowiem dostęp do zamkniętej przestrzeni, skąd następnie zabierał, bądź też usiłował zabrać w celu przywłaszczenia, rzeczy w postaci akumulatorów. Ustalając sprawstwo i winę oskarżonego w zakresie zarzucanych mu czynów, sąd przyjął że wartość jednej sztuki akumulatora marki M. (...)Ah, w czasie popełnienia przestępstwa, opiewała na kwotę 661,51 zł. W tym zakresie sąd miał na uwadze wycenę rzeczoznawcy Z. G., przedłożoną w toku postępowania przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego.

Czyny oskarżonego były umyślne i zawinione. Nie zachodziły okoliczności wyłączające winę ani bezprawność.

Sąd wymierzając M. K. kary jednostkowe za przypisane mu przestępstwa, baczył na dyrektywy wskazane w art. 53 k.k., uwzględniając stopień zawinienia i społecznej szkodliwości popełnionych czynów, a nadto cele zapobiegawcze i wychowawcze, która to kara winna osiągnąć wobec oskarżonego. Sąd za każdy z przypisanych oskarżonemu czynów wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności, uznając, że orzeczeniu kary łagodniejszego rodzaju, sprzeciwia się jego uprzednia wielokrotna karalność za przestępstwa. Zdaniem sądu wymierzenie oskarżonemu kar pozbawienia wolności w dolnych granicach ustawowego zagrożenie, odpowiada okolicznościom popełnionych czynów, a w tym uwzględnia wysokość wyrządzonej szkody.

Sąd w pkt IV wyroku połączył kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wobec oskarżonego M. K. i wymierzył mu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności. Sąd uznał za zasadne orzeczenie oskarżonemu kary przy zastosowaniu zasady absorpcji, mając na uwadze ścisły charakter związku podmiotowo-przedmiotowego popełnionych czynów. W ocenie sądu kara łączna orzeczona wobec oskarżonego odpowiada wskazanym wymogom, stanowiąc syntetyczną, całościową ocenę jego zachowań, odpowiadając względom prewencji indywidualnej i generalnej.

Brak było podstaw do zastosowania wobec oskarżonego warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, z uwagi na jego uprzednią karalność za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności w sprawie Sądu Rejonowego w Złotoryi, sygn. akt II K 122/15 i negatywną prognozę kryminalistyczną.

Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet wymierzonej mu kary łącznej pozbawienia wolności, okres jego zatrzymania w sprawie.

W pkt VI wyroku sąd orzekł wobec oskarżonego środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej Gminy M. kwoty 11.231,90 zł. Na łączną wysokość wyrządzone przez oskarżonego szkody składały się następujące kwoty:

a.  kwota 6615,10 zł – stanowiąca równowartość dziesięciu sztuk akumulatorów skradzionych przez oskarżonego, przy przyjęciu wartości jednego akumulatora na 661,51 zł, zgodnie z wyceną rzeczoznawcy Z. G. (k.164 a.s.),

b.  kwota 6273 zł – stanowiąca koszt naprawy uszkodzeń spowodowanych w trakcie dokonania kradzieży przez oskarżonego, a w tym wymiany skrzynek na akumulatory, zakupu nowych balanserów oraz serwisu, zgodnie z wycenami dokonanymi przez firmę (...) (k. 7, 21, 130 a.s.), która za wskazane kwoty dokonała wyszczególnionych napraw (k. 155),

c.  kwota 3.343,80 zł – stanowiąca koszt opinii rzeczoznawcy dot. przydatności odzyskanych sześciu sztuk akumulatorów oraz ich transportu.

Wskazana wartość szkody wyrządzonej przestępstwem, do której wyrównania został zobowiązanych oskarżony, została pomniejszona o kwotę 5.000 zł, odszkodowania wypłaconego pokrzywdzonej Gminie M. przez zakład ubezpieczeń.

Wydając wyrok skazujący wobec M. K., sąd obciążył oskarżonego kosztami procesu a tym sąd zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego Gminy M. kwotę 1.876,76 zł, tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków. Na kwotę tę składał się koszt zastępstwa prawnego oskarżyciela posiłkowego przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, który został ustalony w stawce minimalnej przewidzianej rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, tj. w kwocie 1.876,76 zł (840 zł za rozprawę prowadzoną w trybie zwyczajnym, powiększone o kwotę 672 zł z tytułu kolejnych czterech terminów rozpraw, w których wziął udział pełnomocnik - z uwzględnieniem 23% stawki podatku VAT i kwoty 17 zł opłaty od pełnomocnictwa). Ponadto sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa zwrot wydatków sądowych poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania w sprawie i wymierzył mu opłatę, w wysokości przewidzianej ustawą.

SSR Radosław Gluza