Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25 maja 2017r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu E. K. prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy, jakiemu uległ w dniu 10 lutego 2017 r. W treści decyzji wskazano, że komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 22 maja 2017 r. ustaliła u ubezpieczonego 0 % uszczerbku na zdrowiu.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony E. K. wnosząc o przyznanie mu prawa do jednorazowego odszkodowania. Wskazał, że doznany przez niego uszczerbek na zdrowiu potwierdza dokumentacja medyczna. Zaznaczył, że orzeczeniem lekarza orzecznika organu rentowego w dniu 19 kwietnia 2017r. przyznano mu 10% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, a następnie komisja lekarska, na skutek sprzeciwu, orzekła o 0% uszczerbku.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, wywodząc jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji oraz podkreślając, iż w niniejszej sprawie zgłoszono zarzut wadliwości orzeczenia lekarza orzecznika z dnia 19 kwietnia 2017r., co skutkowało określeniem uszczerbku na poziomie 0 %.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

E. K., wykonujący w dniu 10 lutego 2017r. obowiązki kierowcy autobusu, uległ wypadkowi przy pracy. Podczas czynności wycierania tylnych świateł w autobusie został przyciśnięty przez cofający autobus.

Niesporne

Na skutek wypadku doznał urazu klatki piersiowej: złamania żeber V-VIII po stronie prawej. Był hospitalizowany od 10 do 14 lutego 2017r., a jego niezdolność do pracy trwała do 24 marca 2017r. Zdjęcie rtg wykonane w dniu 2 marca 2017r. wykazało złamanie V-VIII żebra prawego w linii łopatkowej.

Dowód: zaświadczenie o stanie zdrowia z dnia 27.03.2017r. k. 1-1v. dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej organu oznaczonej jako (...), zaświadczenie lekarskie z dnia 13.03.2017r. k.2 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej organu oznaczonej jako (...), karta informacyjna leczenia szpitalnego k. 3-4, k. 5-6 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej organu oznaczonej jako (...), karta medyczna czynności ratunkowych k. 7 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej organu oznaczonej jako (...), karta informacyjna k. nienumerowana dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej organu oznaczonej jako (...), wynika badania rtg z dnia 02.03.2017r. k. nienumerowana dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej organu oznaczonej jako (...), historia choroby nienumerowana dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej organu oznaczonej jako (...)

Badający E. K. w dniu 19 kwietnia 2017 r. lekarz orzecznik ZUS ustalił 10 % uszczerbku na skutek wypadku przy pracy, stwierdzając u E. K. tkliwość przy palpacji żeber przednich V-VIII po stronie prawej, prawidłowy szmer pęcherzykowy. Badająca ubezpieczonego na skutek zarzutu wadliwości komisja lekarska w dniu 5 maja 2017 r. stwierdziła prawidłową ruchomość klatki piersiowej, brak jej bolesności przy palpacji, brak dolegliwości bólowych klatki piersiowej w czasie oddychania, niebolesne ruchy klatki piersiowej, brak zauważalnych zniekształceń w klatce piersiowej, nad prawym barkiem guzek podskórny wielkości śliwki i zgrubienie tkankowe okolicy obojczyka prawego. W uwagi na konieczność uzupełnienia dokumentacji komisja nie wydała orzeczenia w przedmiocie uszczerbku.

Badająca ubezpieczonego ponownie komisja lekarska w dniu 22 maja 2017 r. po dokonaniu jednakowego rozpoznania jak komisja lekarska w dniu 5 maja 2017r., przyjęła 0 % uszczerbku

Dowód: opinia lekarska z dnia 19.04.2017r. k. 8 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej organu oznaczonej jako (...), pismo z dnia 20.04.2017r. k. 9 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej organu oznaczonej jako (...), opinia lekarska z dnia 05.05.2017r. k. nienumerowana dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej organu oznaczonej jako (...), opinia lekarska z dnia 22.05.2017r. k. nienumerowana dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej organu oznaczonej jako (...)

W oparciu o to orzeczenie wydana została zaskarżona w niniejszym postępowaniu decyzja z dnia 25 maja 2017 r.

Niesporne

Obecnie u E. K. występuje stan po przebytym urazie klatki piersiowej ze złamaniem żeber V-VIII po stronie prawej, przy czym klatka piersiowa jest palpacyjnie niebolesna, prawidłowo ruchoma oddechowo, bez zniekształceń, symetryczna, a szmer pęcherzykowy osłabiony, cor 88/mi miarowy, brak duszności.

Przebyte złamanie żeber V-VIII po stronie prawej nie spowodowało długotrwałych ani trwałych następstw, zarówno w zakresie chirurgicznym jak i pulmonologicznym.

Dowód: opinia biegłego z zakresu chirurgii E. P. k. 43, opinia biegłego z zakresu ortopedii H. M. k. 65-66, opinia biegłej sądowej z zakresu pulmonologii W. W. k. 86-88

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie okazało się nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U.2018.1376 j.t.), zwanej dalej ustawą wypadkową, jednorazowe odszkodowanie przysługuje ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Definicję wypadku przy pracy zawiera art. 3 ust. 1 cytowanej ustawy. I tak za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą, podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych, podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia, a także w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy. Za wypadek przy pracy uważa się również nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w okresie ubezpieczenia wypadkowego z danego tytułu podczas wykonywania zwykłych czynności związanych z współpracą przy wykonywaniu pracy na podstawie umowy zlecenia ( art. 3 ust. 3 pkt 7 ww. ustawy zwanej dalej ustawą wypadkową).

W rozpoznawanej sprawie poza sporem były okoliczności zdarzenia z dnia 10 lutego 2017r. i zakwalifikowanie go jako wypadku przy pracy. Przedmiotem sporu natomiast pozostawała wysokość uszczerbku na zdrowiu, jakiego w wyniku tego wypadku doznał ubezpieczony E. K., co przekładało się wprost na wysokość należnego odszkodowania z ubezpieczenia wypadkowego.

Ponieważ żadna ze stron nie kwestionowała rzetelności sporządzenia i prawdziwości treści zgromadzonych w sprawie dokumentów, w szczególności dokumentacji lekarskiej i powypadkowej, Sąd uznał je za miarodajne dla przyjęcia właściwych ustaleń faktycznych w sprawie.

Orzekanie o uszczerbku na zdrowiu następuje w oparciu o przepisy odpowiednich aktów wykonawczych wydanych na podstawie powołanej wyżej ustawy. Takim aktem wykonawczym jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (Dz.U.2013.954 j.t.), wydane na podstawie art. 11 ust. 5 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Wymienione rozporządzenie normujące zasady orzekania o uszczerbku na zdrowiu zawiera tabelę zwaną oceną uszczerbkową, w której dla poszczególnych schorzeń przewidziane są określone wartości lub granice uszczerbku na zdrowiu. Komisja lekarska, po badaniu ubezpieczonego, oceniła uszczerbek na 0 %. Ubezpieczony wskazując na zapisy dokumentacji medycznej twierdził, że uszczerbek ten jest wyższy.

Ocena stanu zdrowia ubezpieczonego wymagała wiadomości specjalnych, dlatego Sąd dopuścił w sprawie dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu właściwego dla rodzaju urazu doznanego przez ubezpieczonego tj. z zakresu chirurgii. Opinię sporządzili biegli dwóch specjalności E. P. (chirurg naczyniowy) i H. M. (chirurg urazowo-ortopedyczny).

Opinie obu biegłych były zbieżne w zakresie badania przedmiotowego i postawionych wniosków. Biegli w badaniu ubezpieczonego ustalili, że u E. K. klatka piersiowa jest palpacyjnie niebolesna, prawidłowo ruchoma oddechowo, bez zniekształceń, symetryczna, a przebyte złamanie żeber V-VIII po stronie prawej nie spowodowało długotrwałych ani trwałych następstw.

Ponadto w sprawie wypowiedziała się również biegła z zakresu pulmonologii W. W., wskazując na brak duszności, symetryczność klatki piersiowej, brak uwrażliwienia klatki piersiowej na omacywanie i opuk, osłabiony szmer pęcherzykowy, cor 88/min miarowy, a tym samym brak trwałych następstw zdarzenia z dnia 10 lutego 2017r. Biegła argumentowała, iż najprawdopodobniej doszło u ubezpieczonego do stłuczenia płuca, co może sugerować zdjęcie rtg z dnia 12 lutego 2017r., jednak zmiany szybko uległy normalizacji. W dniu urazu ubezpieczony demonstrował cechy przerostu mięśnia sercowego oraz wnęki naczyniowe, co wymaga kontroli kardiologicznej, przy czym nie ma to związku ze zdarzeniem, podobnie jak występujące u ubezpieczonego objawy typowe dla alergii.

Ustalenia biegłych były więc tożsame z ustaleniami dokonanymi przez obie komisje lekarskie (w dniu 5 i 22 maja 2017r.), co pozwala na przyjęcie, że ocena dokona przez lekarza orzecznika (określenie uszczerbku na 10%) nie była prawidłowa.

Sąd w pełni podzielił stanowisko biegłych nie znajdując żadnych podstaw do jego zakwestionowania. Opinie biegłych Sąd ocenił jako wyczerpujące, jasne, pełne i spójne, a ich wnioski za logicznie skorelowane z rozpoznaniem. Opinie zostały wydane po badaniu przedmiotowym ubezpieczonego i analizie dokumentacji medycznej dotyczącej stanu jego zdrowia, odnosi się też do przesłanek, które należy wziąć pod uwagę przy ocenie ustalania uszczerbku na zdrowiu zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania. Żadna ze stron nie zakwestionowała opinii. Nie było podstaw do dopuszczenia dowodu z biegłych innych specjalności, a ubezpieczony cofnął zgłoszone w odwołaniu wnioski o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych z zakresu medycyny pracy i neurologii. Ubezpieczony nie wykazał, aby istniały jakiekolwiek inne okoliczności sprawy mogące wpłynąć na ocenę medyczną stanu jego zdrowia dokonaną przez biegłych sądowych.

Wobec powyższego Sąd nie znalazł podstaw do zmiany decyzji organu rentowego zgodnie z wnioskiem ubezpieczonego, stąd w oparciu o art. 477(14) § 1 k.p.c., orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

(...)