Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Kzw 238/13

POSTANOWIENIE

Dnia 6 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący : Prezes SO Robert Pelewicz

Protokolant : st. sekr. sąd. Edyta Bełczowska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Tarnobrzegu – Janusza Woźnika

po rozpoznaniu sprawy G. W., skazanego z art. 178 a § 2 k.k. , na skutek zażalenia skazanego na zarządzenie uprawnionego sędziego Sądu Rejonowego w M.z dnia 15 lipca 2013 r o odmowie przyjęcia zażalenia skazanego na postanowienie Sądu Rejonowego w M.z dnia 28 czerwca 2013 r. w sprawie II Ko 975/13

na mocy art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 1 i 2 k.k.w.

p o s t a n o w i ł:

I. utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie;

II. zwolnić skazanego G. W. od zapłaty kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, a wydatkami w tym zakresie obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 15 lipca 2013 uprawniony sędzia Sądu Rejonowego odmówił przyjęcia zażalenia skazanego G. W. na postanowienie Sądu Rejonowego
w M. z dnia 28 czerwca 2013 r. w sprawie II Ko 975/13. Powodem takiego zarządzenia było złożenie tego środka po upływie terminu.

Powyższe zarządzenie zaskarżył osobistym zażaleniem skazany G. W.. Zaskarżając orzeczenie skazany podniósł, że zażalenie zostało wniesione po terminie, ponieważ dni weekendowe takie jak sobota i niedziela nie są wliczane do biegu terminu.

Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu stwierdził, co następuje:

Wniesiony środek odwoławczy nie jest zasadny i już na wstępie przypomnieć należy, iż zgodnie z treścią art. 460 k.p.k. zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od daty ogłoszenia postanowienia, a jeżeli ustawa nakazuje doręczenie postanowienia - od daty doręczenia. Skoro skazany nie uczestniczył w rozprawie, na której zapadło zaskarżone postanowienie, ani nie był obecny przy ogłoszeniu tego postanowienia, to termin do wniesienia przez niego zażalenia liczyć należy od dnia doręczenia mu odpisu postanowienia (art. 100 § 2 i art. 460 k.p.k.).

Jak wynika z akt sprawy postanowienie Sądu Rejonowego w M.z dnia 28 czerwca 2013 r., w sprawie II Ko 975/13, zostało skazanemu doręczone w dniu 3 lipca 2013 r. wraz
z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia zażalenia. Zażalenie skazanego na postanowienie w sprawie II Ko 975/13 złożone zostało na biurze podawczym Sądu Rejonowego w M. w dniu 11 lipca 2013 r., a więc skarżący uchybił terminowi o którym mowa w treści art. 460 k.p.k., albowiem otrzymując odpis postanowienia w dniu 3 lipca 2013 r. winien złożyć (nadać) zażalenie do dnia 10 lipca 2013 r., który to dzień był zarazem ostatnim dniem skutecznego złożenia (nadania) środka odwoławczego. Wprawdzie skazany w zażaleniu podnosi, że nie wiedział, iż do biegu terminu nie wlicza się dni wolnych od pracy, przypadających przed datą upływu takiego terminu, ale wiedza w tej materii musi być jednak uznana za oczywistą, gdyż w prawie polskim ustawodawca, jeżeli chce, aby jakiś okres uwzględniał wyłącznie dni robocze, to wyraźnie to wskazuje, a jeżeli tego nie czyni, to okres ten obejmuje również dni wolne od pracy. Tak też jest i na gruncie procedury karnej, gdzie wyraźnie zaznaczano, że tylko jeżeli koniec terminu przypada na dzień uznany przez ustawę za dzień wolny od pracy, to czynność można wykonać następnego dnia. In concreto skazanemu G. W. termin do złożenia zażalenia mijał 10 lipca 2011 r., czyli w środę, tymczasem zażalenie wniósł on w dniu 11 lipca 2013 r. - w czwartek, a więc dzień po terminie ustawowo przewidzianym dla skutecznego wniesienia tego środka zaskarżenia. Nie wskazał przy tym żadnych rzeczowych argumentów, które uprawdopodobniłyby, że uchybienie to nastąpiło z przyczyn od niego niezależnych. Tłumaczy się jedynie, że uważał, iż do czasu, w jakim ma złożyć ów środek zaskarżania, nie zalicza się dni wolnych od, a więc, iż w istocie działał w przeświadczeniu, że termin ten obejmuje tylko dni robocze, co nie odpowiadało wymogom prawa.

Powyższe oznacza, że wydane w tej materii zarządzenie było trafne, a zażalenie skarżącego nie może być uwzględnione.

Zwolnienie skazanego G. W. od zapłaty kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze znajduje uzasadnienie w treści art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 636 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

II Kzw 238/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE