Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Cichocka

Protokolant: st. sekr. sąd. Małgorzata Grabowska

Prokurator Prokuratury Rejonowej: Dariusz Piotrowski

po rozpoznaniu w dniach: 14.09.2018r., 17.10.2018r., 07.12.2018r. i 30.01.2019r. sprawy:

T. B.

s. F. i T. z domu J.

ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że:

1. w dniu 17 lutego 2017r. w miejscowości S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził M. K. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 3300,00 zł w ten sposób, że wystawił do sprzedaży na portalu aukcyjnym ebay.pl na aukcji nr (...) laptopa marki MacBook A., a następnie po otrzymaniu od M. K. (1) wskazanej kwoty, stanowiącej zapłatę za wymieniony wyżej laptop , laptopa tego nie przesiał do nabywcy, czym wprowadził pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru wywiązania się z transakcji czym przywłaszczył kwotę 3300,00zł na szkodę wyżej wymienionego pokrzywdzonego przy czym czynu tego dokonał w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwa podobne

tj. popełnienia przestępstwa z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

2. w dniu 02 marca 2017r. w miejscowości S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził M. A. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 3545,00 zł, w ten sposób , że wystawił do sprzedaży na portalu aukcyjnym ebay.pl na aukcji nr (...) laptopa marki MacBook A. (...) 256 GB, a następnie po otrzymaniu od M. A. (1) wskazanej kwoty, stanowiącej zapłatę za wymieniony wyżej laptop, laptopa tego nie przesłał do nabywcy, czym wprowadził pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru wywiązania się z transakcji czym przywłaszczył kwotę 3545,00 zł na szkodę wyżej wymienionego pokrzywdzonego przy czym czynu tego dokonał w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwa podobne

tj. popełnienia przestępstwa z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

3. w dniu 17 czerwca 2017r. w miejscowości S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził K. M. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w' postaci pieniędzy w kwocie 530,00 zł w ten sposób, że wystawił do sprzedaży na portalu aukcyjnym olx na aukcji nr (...) marki „L. Y. T. 3 10 lte”, a następnie po otrzymaniu od K. M. wskazanej kwoty, stanowiącej zapłatę za wymieniony wyżej tablet, tabletu tego nie przesłał do nabywcy, czym wprowadził pokrzywdzoną w błąd co do zamiaru wywiązania się z transakcji czym przywłaszczył kwotę 530,00 zł na szkodę wyżej wymienionej pokrzywdzonej, przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi, przy czym czynu tego dokonał w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwa podobne

tj. popełnienia przestępstwa z art. 286§1 kk w zw. z art. 286§3kk w zw. z art. 64 § 1 kk

I.  oskarżonego T. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu w pkt I i II czynów i za to z mocy art.286§1 kk w zw. z art.64§1 kk skazuje go za każdy z tych czynów, zaś na podstawie art.286§1 kk w zw. z art.91§1 kk wymierza mu karę 1(jednego) roku pozbawienia wolności,

II.  oskarżonego T. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt III czynu i za to z mocy art.286§1 kk w zw. z art.286§3 kk w zw. z art.64§1 kk skazuje go, zaś na podstawie art.286§3 kk wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

III.  na podstawie art.85§1 i 2 kk, art.86§1 kk w zw. z art.91§2 kk w miejsce orzeczonych jednostkowych kar pozbawienia wolności wymierza oskarżonemu karę łączną
1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności,

IV.  na podstawie art.46§1 kk orzeka wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę:

- kwoty 3300 (trzy tysiące trzysta) złotych na rzecz pokrzywdzonego M. K. (1),

- kwoty (...) (trzy tysiące pięćset czterdzieści pięć) złotych na rzecz pokrzywdzonego M. A. (1),

- kwoty 530 (pięćset trzydzieści) złotych na rzecz pokrzywdzonej K. M.,

V.  na podstawie art.29 ust. 1 ustawy z dnia 26.05.1982 roku Prawo o Adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. K. (2) kwotę 672 (sześćset siedemdziesiąt dwa) złote tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonego wykonywaną z urzędu oraz kwotę 154,56 (sto pięćdziesiąt cztery i 56/100) złotych tytułem podatku VAT od przyznanego wynagrodzenia,

VI.  na podstawie art.624§1 kpk zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.

Sygn. akt II K 67/18

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

T. B. jest mieszkańcem S.. Posiada konta na portalu ogłoszeniowym olx.pl oraz na portalu aukcyjnym ebay.pl. (...) rachunek bankowy w N. Bank o numerze (...).

T. B. na portalu olx.pl zamieścił ogłoszenie nr (...) oferując sprzedaż laptopa MacBook A.. M. K. (1) na portalu olx.pl znalazł wyżej wymienione ogłoszenie i będąc zainteresowany kupnem skontaktował się ze sprzedającym T. B.. M. K. (1) zaproponował, by T. B. wystawił laptopa na ebay.pl i on wówczas go kupi, bo chce mieć dowód zakupu. W dniu 17 lutego 2017 r. T. B. wystawił na sprzedaż laptopa MacBook A. na portalu aukcyjnym ebay.pl (numer aukcji (...)) za cenę 3300 zł. M. K. (1) zdecydował się na zakup laptopa i przelał całą kwotę 3300 złotych na rachunek bankowy należący do T. B.. M. K. (1) chciał, aby zakupiony przez niego laptop został wysłany, jednak T. B. zobowiązał się, że gdy będzie przejeżdżał przez Ł. dostarczy go wymienionemu osobiście. Następnie przez okres około 4 tygodni od momentu zakupu przekładał termin dostarczenia laptopa.

W dniu 15 marca 2017 roku T. B. celem dostarczenia paczki zamówił kuriera InPost o czym został poinformowany sms-owo M. K. (1). Następnie pokrzywdzony otrzymał maila ze skrzynki (...) z numerem listu przewozowego, na którym widniał adres nadawcy ul. (...), (...)-(...) S.. M. K. (1) uzyskał informację, iż kurier podjął dwie próby odbioru przesyłki jednak nikogo nie zastał. Natomiast T. B. twierdził, że kurier nie przyjechał po paczkę. W dniu 17 marca 2017 r. została wysłana paczka Kurierem P., która również nie dotarła do M. K. (1). Z informacji od Poczty Polskiej wynika, iż w dniu 20 marca 2017 r. przesyłka została zwrócona nadawcy na jego prośbę, jako przyczynę podano zapakowanie niewłaściwej zawartości.

M. K. (1) nie otrzymał zwrotu pieniędzy ani zakupionego laptopa.

dowody: zeznania świadka M. K. (1) k.2v-3, k.17-18 akt odezwy Sądu Rejonowego w Żywcu, potwierdzenie dokonania przelewu k.6, potwierdzenia nadania paczki InPost k.7, potwierdzenia nadania paczki P. k.8, zgłoszenie nieotrzymania zakupionego przedmiotu k.9-10, ogłoszenie na olx.pl k.11, kserokopia prowadzonej korespondencji smsowej k.12-15, informacja z InPost k.31, informacja z Poczty Polskiej S.A. k.32,115, informacja z (...) Sp. z o. o. k. 34-43, informacja z Wirtualnej Polski k.51-54, informacja z olx dot. ogłoszenia nr (...) k. 61-78, informacja z N. Bank z historią rachunku k.81-102

M. A. (1) w dniu 02 marca 2017 r. na portalu olx znalazł aukcje wystawioną przez T. B., która dotyczyła sprzedaży komputera marki MacBook A. (...) za kwotę 3445 złotych. Mężczyzna nawiązał kontakt z T. B., który zobowiązał się do wystawienia tego laptopa na aukcji ebay.pl. (...) zapewniał M. A. (1), że faktycznie posiada ten komputer i wysłał mu zdjęcia opakowania z numerem seryjnym. M. A. (1) kupił komputer wystawiony na aukcji o numerze (...) na stronie ebay.pl i przelał 3445 złotych na konto należące do T. B.. Po przelaniu pieniędzy sprzedający wielokrotnie zapewniał M. A. (1), że już wysłał komputer. Komputer nie dotarł we wskazanym terminie, a sprzedający twierdził, iż kurierowi popsuł się samochód. Kolejno T. B. obiecywał M. A. (1), iż wyśle mu komputer poprzez innego kuriera, który miał dostarczyć paczkę do Polski w ciągu 3 dni. Jednak przesyłka nie dotarła, w związku z czym M. A. (2) ponownie skontaktował się z T. B., który stwierdził, iż wystąpił błąd na etykiecie i przesyłka do niego wróciła. Kolejno T. B. twierdził, iż paczka nie dotarła, bowiem utknęła w Niemczech w magazynie. Następnie obiecał, że gdy będzie w Polsce to skontaktuje się z M. A. (1) celem zwrotu pieniędzy bądź przekazania komputera.

Dotychczas T. B. nie zwrócił pieniędzy ani nie dostarczył zakupionego laptopa.

dowody: zeznania świadka M. A. (1) k.151v-152, k.11v akt odezwy Sądu Rejonowego w Brzezinach; potwierdzenie zamówienia k.155, korespondencja z T. B. k.156-178, potwierdzenie dokonania przelewu k.179, potwierdzenie wysyłki k. 180, informacja z (...) k. 253- 276, informacja z ebay k. 291- 296, informacja z (...) S.A. k.303-308, informacja z O. k.309-311, 315-317, informacja z (...) k. 327, 329-356.

W dniu 17 czerwca 2017 r. K. M. znalazła ogłoszenie na portalu olx.pl nr (...) o sprzedaży tabletu marki „L. Y. T. 3 10 lte” za kwotę 530 złotych. Za pomocą komunikatora olx skontaktowała się ze sprzedającym T. B.. Sprzedający stanowczo odmówił wysłania tabletu za pobraniem tłumacząc, iż wielokrotnie kupujący nie odbierali paczek, a on ponosił koszty wysyłki. Podczas rozmowy ustalili, iż przeleje mu pieniądze na konto, a on jej wyśle tablet na jej adres. Kobieta przelew wykonała tego samego dnia na konto należące do sprzedającego T. B.. Następnie w dniu 19 czerwca 2017 r. K. M. skontaktowała się przez komunikator olx z sprzedawcą, potwierdzając dokonanie przelewu pieniędzy i pytając o termin wysyłki zakupionego sprzętu. T. B. tłumaczył, iż nie wysłał zakupionego tabletu, bo musiał pilnie wyjechać za granicę oraz obiecał, że wyśle go zaraz po powrocie. K. M. wielokrotnie kontaktowała się przez komunikator (...), smsy oraz dzwoniła na numer sprzedającego, jednak za każdym razem T. B. podawał powody, dla których nie wysłał sprzętu i obiecywał, że wkrótce dokona wysyłki.

T. B. nie przesłał zakupionego towaru ani nie dokonał zwrotu otrzymanych pieniędzy.

T. B. posiada wykształcenie średnie, bez zawodu. Ma na utrzymaniu żonę oraz dwie córki. Obecnie utrzymuje się z prac dorywczych. Żona pracuje z wynagrodzeniem około 1.120 złotych miesięcznie. Był dotychczas wielokrotnie karany. Za popełnienie czynów z art. 286 § 1 kk odbywał karę pozbawienia wolności.

dowody: zeznania świadków K. M. k. 383, k. 19 akt odezwy Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim, potwierdzenie przelewu k.383, korespondencja z T. B. k.386-404, informacja z olx k.409-454, informacja z Wirtualnej Polski k.471-474, informacja z O. k. 478-480, informacja z (...) Sp. z o. o. k. 481, odpisy wyroków k. 525-528, 530-536, 539-541, karta karna k.636-637

Oskarżony T. B. w trakcie postępowania przygotowawczego nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, iż faktycznie wystawił przedmiotowe laptopy wskazane w zarzutach. Od kupujących otrzymał wskazane kwoty pieniędzy, jednakże był w transakcji tylko i wyłącznie pośrednikiem. Wystawił dane aukcje na prośbę kolegi R. S., którego poznał w Niemczech w 2010 r. Twierdził, że od ośmiu lat nie był w Polsce, dlatego też sam nie mógł wystawiać aukcji. Podał, iż miał z nim cały czas kontakt i ten twierdził, że dokonywał zwrotu pieniędzy kupującym. Dodał, iż fizycznie widział ten sprzęt, który był przedmiotem akcji oraz drukował nalepki z firmy kurierskiej H. za pośrednictwem, której był wysyłany towar. Pieniądze były przelewane na jego rachunek, po czym on te pieniądze przekazywał dla R.. Kiedy zaczęły do niego docierać informacje, że coś nie tak jest z tą przesyłką to kontaktował się z R., aby wyjaśnił tę sytuację. R. zapewniał go, że pieniądze zostały oddane kupującemu, gdyż tak naprawdę on był sprzedającym.

Podał, iż w przypadku M. K. (1) to faktycznie przesyłka z laptopem wracała do niego na adres na terenie Niemiec, gdyż on z terenu Niemiec wysyłał te przesyłki. Raz przesyłka wróciła z adnotacją, że nie została podjęta w terminie, drugi raz z adnotacją, że kupujący odmówił odebrania przesyłki. Podkreślił, iż w aukcjach podawał swój numer telefonu do kontaktu, który cały czas użytkuje i nie było żadnego problemu ze skontaktowaniem się z nim.

Dodał, iż miał cały czas kontakt z kupującymi i informował, że pieniądze zostaną zwrócone przez niego, bo nie chciał mieć problemów. Tak ustalił z M. K. (1), zaś z M. A. (1) ustalił, że dostarczy mu jednak zakupiony sprzęt, gdyż stwierdził, iż woli sprzęt niż zwrot pieniędzy. (k.367)

W kolejnych wyjaśnieniach wskazał, iż tak naprawdę S. nazywa się B. albo B.. Nie jest w stanie podać i nie zna innych danych tego mężczyzny. Wie tylko, że przebywa na terenie Niemiec w miejscowość B.. (k. 554)

Na rozprawie nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynu. Przyznał się do tego, że był pośrednikiem w sprzedaży tych przedmiotów. Sprzedał w ten sposób ponad 150 przedmiotów, ale tylko pośredniczył w ich sprzedaży. Wyjaśnił, iż to R. B. potem zajmował się przekazywaniem gotówki i wysłaniem sprzętu. On nikogo nie chciał wprowadzić w błąd, podawał wszystkie swoje adresy, w tym adres zamieszkania. Nie zwrócił pieniędzy pokrzywdzonym, ale dostał 2 m-ce temu zapewnienie, że pieniądze zostaną zwrócone. Od tamtej pory nie miał kontaktu z pokrzywdzonymi.

Wyjaśnił, iż jego koledzy pośredniczyli w tym wszystkim, ale to był sprzęt B. i on zajmował się wysyłaniem sprzętu. Miał z nim stały kontakt, twierdził, że przedmioty wysłał. Wyjaśnił, iż B. nie mógł mieć polskiego konta i na terenie Polski nie mógł wystawiać przedmiotów z Niemiec. Dodał, iż to B. ustalał cenę, ale gdy on sprzedał za większe pieniądze te przedmioty, to nadwyżka stanowiła jego korzyść. Kupującym nie mówił, że nie jest posiadaczem tego sprzętu i wprowadzał kupujących w błąd. Towar do jego domu w Niemczech przywoził I. albo P.. Pieniądze były na jego koncie. Część kwoty, którą otrzymywał od pokrzywdzonych, zatrzymywał sobie, a część przekazywał B.. Musiał przekazać te pieniądze, dopiero wtedy następowała wysyłka sprzętu. Sprzęt wysyłał klientom Ł. P. z Niemiec. Wskazał, iż sprzęt dostarczali i odbierali pieniądze M. I. albo Ł. P., których znał przez B..

Podał, iż część sprzętu była fizycznie u niego, wiele przesyłek realizował sam, podając swój adres zamieszkania w Niemczech. Wskazał, iż tego akurat sprzętu z zarzutów nie widział, ale nie mógł mieć magazynu w domu, bo mieszkali tam we 3 osoby. (k. 612v)

Sąd zważył, co następuje:

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego T. B., w których nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnienia oskarżonego pozostają w sprzeczności z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności w postaci zeznań pokrzywdzonych oraz kserokopii korespondencji prowadzonej przez pokrzywdzonych z oskarżonym. Wszystkie te dowody w łącznym powiązaniu, przy uwzględnieniu wskazań wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego wskazują na sprawstwo oskarżonego T. B..

Twierdzenia oskarżonego, jakoby był jedynie pośrednikiem przy sprzedaży przedmiotowych przedmiotów, a jego rola polegała jedynie na wystawieniu ogłoszeń oraz przekazywaniu otrzymanych pieniędzy i danych do wysyłki swojemu koledze R. B., nie znajduje żadnego potwierdzenia w zgromadzonych dowodach. Oskarżony twierdził, iż pieniądze wpływały na jego konto z uwagi na to, iż R. B. przebywając w Niemczech nie posiadał polskiego konta i prosił go, by to on sprzedawał przedmioty. Wyjaśnienia te, w ocenie Sądu, stanowią jedynie przyjętą linię obrony. Warto zauważyć, że dopiero składając wyjaśnienia w postępowaniu sądowym oskarżony podał kolejne osoby, które miały brać udział w transakcjach M. I. oraz Ł. P.. Przy czym jego wyjaśniania w tym zakresie są chaotyczne, zmienne i mało precyzyjne. Wymieniony nie znał dokładnych danych personalnych wskazanych osób ani ich miejsc zamieszkania czy pobytu, podawał jedynie prawdopodobne adresy, co ewidentnie wskazuje, iż wersja powyższa stanowi jedynie przyjętą linię obrony, mającą na celu unikniecie odpowiedzialności lub umniejszenie swojej winy. Pomimo, iż podał, że bardzo dobrze, od kilku lat zna S., który następnie okazał się być B., nie wie nic na jego temat. Nie zna miejsca jego pobytu, nagle nie ma z nim kontaktu.

Abstrahując od powyższego, fakt, iż w przedmiotowym procederze brały udział również inne osoby, zwłaszcza w świetle zeznań pokrzywdzonych, którzy kontakt mieli tylko z oskarżonym jako osobą sprzedającą, w żadnej mierze nie uchyla odpowiedzialności oskarżonego za zarzucane mu czyny.

Warto również zaakcentować, iż oskarżony przyznał, iż część pieniędzy, które otrzymywał od pokrzywdzonych za zakup towarów zostawiał dla siebie oraz potwierdził, iż wprowadzał w błąd kupujących zapewniając, iż sprzęt wystawiony na aukcjach należy do niego.

Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonych, którzy opisali przebieg transakcji z oskarżonym T. B..

Świadek M. A. (1) zeznał, iż po zakupie oskarżony obiecał, że komputer mu dostarczy i cały czas byli w kontakcie. Na początku oskarżony twierdził, że wysłał komputer podając numer listu przewozowego, ale został on zwrócony. Następnie wymyślał ciągle wymówki np. że firmie kurierskiej zespół się samochód. Następnie obiecał, że gdy będzie w Polsce to skontaktuje się z M. A. (1) celem zwrotu pieniędzy bądź przekazania komputera, jednak z tej obietnicy również się nie wywiązał. Również w sytuacji, gdy policjant zadzwonił do niego to obiecał, że wyśle komputer, ale tego nie zrobił. (k. 11v akt odezwy Sądu Rejonowego w Brzezinach k, 151v-152)

Natomiast świadek M. K. (1), który zakupił na aukcji wystawionej przez oskarżonego M. A. zeznał, iż po przelaniu na konto oskarżonego 3330 złotych oskarżony zobowiązał się, iż będąc przejazdem w Ł. przywiezie tego laptopa. Kolejno twierdził, iż nie przyjechał, bo miał problemy w drodze i zobowiązał się do dostarczenia laptopa za kolejne kilka dni. Jednak go nie dostarczył, bo twierdził, że utknął w Niemczech. Kolejno podał, iż śledził paczkę przez Internet, która faktycznie była do niego nadana przez oskarżonego, jednak została cofnięta przez nadawcę. Podkreślił, że gdy pytał oskarżonego, kiedy otrzyma zwrot pieniędzy, ten cały czas przekładał termin ich zwrotu. ( k. 2v-3, k. 17-18 akt odezwy Sądu Rejonowego w Żywcu)

Podobnie świadek K. M. zeznała, iż w weekend przelała pieniądze na konto i w poniedziałek oskarżony miał wysłać jej tableta. Jednak twierdził, że wyjechał za granicę i żona miała wysłać, ale przesyłka nie dotarła. Minęło kilka dni i oskarżony nie odzywał się, a następnie odpisał, że to ona nie odebrała przesyłki. Po informacji, że zgłosi sprawę na Policję oskarżony odpisał, że tablet wysłał. Proponowała oskarżonemu, by zwrócił pieniądze na konto, ale tego również nie zrobił. ( k. 383, k.19-20 akt odezwy Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim k. 19-20)

Żaden z pokrzywdzonych nie zeznał, iż oskarżony podawał, że jest jedynie pośrednikiem, że nie jest właścicielem rzeczy, nie wskazywał im innych osób do kontaktu .

Zeznania pokrzywdzonych były konsekwentne, rzeczowe i logiczne. Znalazły też odzwierciedlenie w załączonej korespondencji prowadzonej z oskarżonym, jak również potwierdzeniach dokonania przelewów za zakupiony sprzęt na konto należące do T. B..

Z informacji przesłanej z (...) S.A. wynika, iż numer IP, z którego użytkownik wystawiał ogłoszenie na portalu (...) w dniu 03.03.2017 r. dotyczące sprzedaży MacBook A. (...) 256GB należy do abonenta G. F., zamieszkałego w S. przy ul. (...) (k.309-312,315-317)

Sąd nie kwestionował zeznań świadka G. F. (k.323v, 622v) oraz W. F. (k.622,358), którzy są sąsiadami oskarżonego. Świadkowie stanowczo zaprzeczyli, by wystawiali przedmiotowe ogłoszenie na portalu olx.

Świadek A. B. (konkubina oskarżonego) nadesłała oświadczenie o odmowie składania zeznań, które stanowiło realizację jej prawa do odmowy zeznań. (k.624)

Przestępstwo oszustwa może być popełnione tylko umyślnie, z zamiarem bezpośrednim, kierunkowym, obejmującym cel i sposób działania sprawcy. Przestępstwo oszustwa określone w art. 286 § 1 kk polega na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Wprowadzenie w błąd oznacza zachowanie prowadzące do wywołania (powstania) u danej osoby błędu, a więc fałszywego odzwierciedlenia rzeczywistości w świadomości tej osoby. Kodeks karny nie określa sposobów, przy pomocy, których można wprowadzić daną osobę w błąd – należy więc przyjąć, że zachowanie sprawcy w tym zakresie może przybrać dowolną formę, jeżeli tylko finalnie doprowadzi do powstania rozbieżności między świadomością osoby rozporządzającej mieniem, a rzeczywistym stanem rzeczy. Wprowadzenie w błąd musi dotyczyć okoliczności istotnych, a więc takich, które miały wpływ na podjęcie przez pokrzywdzonego decyzji o rozporządzeniu mieniem, w tym zwłaszcza okoliczności powodującej, że dokonane przez niego rozporządzenie mieniem ma charakter niekorzystny. Jednocześnie, między owym wprowadzeniem w błąd, a następującym po nim niekorzystnym rozporządzeniem mieniem musi zachodzić związek przyczynowy.

Jest to przestępstwo kierunkowe, albowiem sprawca już w chwili podjęcia działania musi chcieć doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Do przypisania tego przestępstwa konkretnej osobie nie wystarczy więc sam fakt, iż przewidywała ona lub godziła się z możliwością wyrządzenia szkody w toku prowadzonej przez siebie działalności, lecz należy wykazać, iż od samego początku chciała ona popełnienia przestępstwa, a całe jej zachowanie nakierowane było na wyłudzenie pieniędzy, towarów bądź usług.

Zachowanie oskarżonego potwierdza, że wyczerpał on wszystkie znamiona czynu z art. 286§1 kk. T. B. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzał pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w ten sposób, że umieszczając na portalach aukcyjnych olx.pl i ebay.pl ogłoszenia dotyczące sprzedaży laptopa bądź tableta wprowadził wymienionych w błąd, co do rzeczywistego zamiaru zawarcia umowy kupna – sprzedaży wskazanych przedmiotów, przez co uzyskał od pokrzywdzonych pieniądze tytułem zapłaty, które to przywłaszczył, zaś wskazanego sprzętu nie wysłał.

Oskarżony obejmował swoją świadomością i zamiarem bezpośrednim kierunkowym nie tylko to, że wprowadza w błąd pokrzywdzonych, ale także i to, że doprowadza ich w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia ich mieniem. Oskarżony utwierdzał w przekonaniu pokrzywdzonych, doprowadzając ich do mylnego wyobrażenia o stanie rzeczy, tj. że wyśle im zakupiony sprzęt po otrzymaniu pieniędzy.

Z chwilą gdy pieniądze wpłynęły na konto należące do oskarżonego pokrzywdzeni byli zapewniani, iż otrzymają zakupiony sprzęt. Oskarżony zapewniał, że sam osobiście dostarczy zakupiony sprzęt, bądź wyśle zakupione przedmioty kurierem. W tym celu nawet stwarzał wyobrażenie o tym, że paczki są już w drodze wysyłając numery listów przewozowych, tymczasem faktycznie paczek kurierom nie przekazywał. Kiedy pokrzywdzeni nie otrzymali zakupionego sprzętu zwracali się do oskarżonego T. B. o zwrot pieniędzy. On wielokrotnie zapewniał ich, że już wysłał pieniądze bądź wkrótce wyśle pieniądze. Ostatecznie pokrzywdzeni nie otrzymali ani zakupionego sprzętu ani zwrotu pieniędzy. Wprowadzenie w błąd dotyczyło istotnej okoliczności, tj. zamiaru wywiązania się z umowy kupna sprzedaży, gdyby bowiem pokrzywdzeni chcąc zakupić przedmiotowe urządzenia wiedzieli, że oskarżony faktycznie nie wywiąże się z umowy, nie wysłaliby mu pieniędzy.

W ocenie Sądu, oskarżony już w chwili wstawania ogłoszeń na portalach internetowych nie miał zamiaru faktycznej sprzedaży przedmiotów, bowiem w rzeczywistości nie był w posiadaniu tych przedmiotów. Zamiar bezpośredni oskarżonego obejmował więc zarówno cel, jak i sam sposób działania, zmierzający do zrealizowania tego celu. Nie ulega wątpliwości, że oskarżony, od początku działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, miał zamiar doprowadzenia pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, nie zamierzał wysłać faktycznie przedmiotów.

W świetl powyższego dla kwestii odpowiedzialności oskarżonego nie jest istotne czy wymieniony wystawiał wskazane przedmioty na sprzedaż na prośbę kolegi i przekazywał mu część pieniędzy, czy nie. Nie dysponował fizycznie wystawionymi przedmiotami, wprowadził zatem pokrzywdzonych w błąd, nie dostarczył pokrzywdzonym towaru ani nie zwrócił pieniędzy, które wpłynęły na jego konto i którymi dysponował. Fakty czy przekazywał je następnie osobie trzeciej pozostaje dla kwestii jego odpowiedzialność za czyn z art. 286§1 kk bez znaczenia.

W świetle powyższych rozważań wina i okoliczności popełnienia zarzucanych oskarżonemu czynów nie budzą wątpliwości.

Oskarżony T. B. został skazany m.in. następującymi wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 4 września 2007 r. w sprawie II K 917/07 za przestępstwo z art. 286 § 1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

- Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 22 stycznia 2008 r. sprawie VII K 1725/07 za przestępstwo m.in. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

- Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 15 kwietnia 2008 r. w sprawie VII K 141/07 za przestępstwo z art. 286 § 1 kk. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 8 września 2010 r. w sprawie VII K 584/10 kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami w sprawach sygn. akt. II K 917/17, VII K 1725/07, VII K 141/07 Sądu Rejonowego w Olsztynie połączono i orzeczono wobec skazanego T. B. karę łączną w wymiarze 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności. Karę odbywał od dnia 26.06.2013 r. do dnia 22.09.2014 r. Na poczet kary zaliczono również okres od dnia 23.10.2009 r. do dnia 22.07.2010 r.

Z powyższego wynika, iż oskarżony zarzucanych mu czynów dopuścił się działając w warunkach powrotu do przestępstwa określonego w art. 64 § 1 kk.

Oskarżony będąc uprzednio karanym, również za takie same przestępstwa (wyroki k. 525-528,530-536, 539-541, karta karna k.636-637) bez wątpienia zdawał sobie sprawę, iż zachowanie, którego się dopuszcza ma charakter przestępczy. Dotychczasowy sposób życia oskarżonego oraz fakt uprzedniej karalności, wskazuje jednoznacznie, że oskarżony jest osobą wyjątkowo zdemoralizowaną, niepotrafiącą wyciągać wniosków z przebytych doświadczeń życiowych oraz wykazującą wysoce lekceważący stosunek do przepisów prawnych i norm społecznych.

Wszystkie powyższe czynniki nakazują ocenić stopień winy oskarżonego jako wysoki, podobnie jak stopień społecznej szkodliwości czynów oskarżonego – swoimi czynami oskarżony naruszył bowiem podstawowe dobro prawne w postaci mienia innej osoby. Sąd nie dopatrzył się okoliczności łagodzących względem oskarżonego.

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sad wymierzył oskarżonemu za czyny z pkt. I i II a/o kary 1 roku pozbawienia wolności, natomiast za czyn z pkt. III – kary 4 miesięcy pozbawiania wolności. Sąd na podstawie art.85§1 i 2 kk, art.86§1 kk w zw. z art.91§2 kk w miejsce orzeczonych jednostkowych kar pozbawienia wolności wymierzył oskarżonemu karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności. W tych okolicznościach należy uznać, że tylko kara pozbawienia wolności o charakterze izolacyjnym uchroni społeczeństwo przed kolejnym, przestępnym działaniem oskarżonego. Jedynie kara w orzeczonym wymiarze spełni wobec oskarżonego swoje cele wychowawcze i zapobiegawcze, a także wpłynie na ukształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa.

Sąd uznał za zasadne orzeczenie wobec oskarżonego obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwami, zgodnie z wnioskami pokrzywdzonych.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26.05.1982 roku Prawo o Adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. K. (2) kwotę 672 złotych tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonego wykonywaną z urzędu oraz kwotę 154,56 złotych tytułem podatku VAT od przyznanego wynagrodzenia.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. uwzględniając sytuację majątkową i rodziną oskarżonego, Sąd zwolnił go od uiszczenia kosztów sądowych w całości.