Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Prokurator Prokuratury Okręgowej w Lublinie w złożonym do w tut. Sądu akcie oskarżenia z dnia 4 września 2017 r. zarzucił m. in. K. M. popełnienie czynu z art. 65 § 3 kks w zw.z art. 65 § 1 kks w zb. z art. 91 § 4 kks w zw.z art. 91 § 1 kks w zw.z art. 6 § 2 kks i art. 7 § 1 kks w zw.z art. 37 § 1 kks pkt 2 kks oraz A. M. popełnienie czynu z art. 65 § 3 kks w zw.z art. 65 § 1 kks w zb. z art. 91 § 4 kks w zw.z art. 91 § 1 kks w zw.z art. 6 § 2 kks i art. 7 § 1 kks w zw.z art. 37 § 1 kks pkt 2 kks.

W dniu 23 lutego 2018 r. obrońca obojga oskarżonych złożył wniosek w trybie art. 387 kpk o wydanie wyroku skazującego wobec:

-

K. M. i wymierzenie mu bez przeprowadzenia postepowania dowodowego: kary 3 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 10 godzin w stosunku miesięcznym oraz kary 60 stawek dziennych grzywny po 80 zł każda,

-

A. M. i wymierzenie jej bez przeprowadzenia postepowania dowodowego: kary 3 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 10 godzin w stosunku miesięcznym oraz kary 50 stawek dziennych grzywny po 80 zł każda.

Następnie na rozprawie w dniu 24 lipca 2018 r. obrońca oskarżonych adw. J. K. zmodyfikował wniosek i wniósł o wyeliminowanie z kwalifikacji art. 37 § 1 pkt 2 kks, a uzupełnienie o art. 54 § 2 kks i wymierzenie oskarżonym kar grzywien: K. M. 60 stawek dziennych grzywny po 80 zł każda, natomiast A. M. 50 stawek dziennych grzywny po 80 zł każda. Prokurator wyraził zgodę na uwzględnienie wniosków oskarżonych o wydanie wyroku skazującego w trybie art. 387 § 1 kpk.

Oskarżeni zostali pouczeni o treści art. 447 § 5 kpk.

Sąd przychylił się do wniosku oskarżonych o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia postepowania dowodowego i wymierzenia im kary i wyrokiem z dnia 3 sierpnia 2018 roku Sąd uznał oskarżonych za winnych popełnienia czynów polegających na tym, że:

I. K. M.:

w okresie od 13 października 2015 r. 8 stycznia 2016 r. w J. woj. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru nabył od P. M. przechowywał i zbył nieustalonym osobom wyroby akcyzowe – towary objęte reglamentacją pozataryfową, sprowadzone uprzednio na terytorium Wspólnoty Europejskiej przez nieustalone osoby z pominięciem odprawy celnej i wbrew obowiązującym ograniczeniom przywozowym, importowane bez oznaczenia polskimi znakami skarbowymi akcyzy oraz bez ujawnienia organowi podatkowemu przedmiotu opodatkowania, w postaci 132 000 sztuk papierosów różnych marek, czym naraził budżet Skarbu Państwa na uszczuplenie należnego podatku akcyzowego małej wartości w wysokości 107 499 zł oraz budżet Wspólnoty Europejskiej na uszczuplenie należności celnej w kwocie 5 536 zł poniżej ustawowego progu,

II. A. M.

w okresie od 25 października 2015 roku do 8 stycznia 2016 roku w J. L., woj. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru nabyła od P. M., przechowywała i zbyła nieustalonym osobom wyroby akcyzowe – towary objęte reglamentacją pozataryfową, sprowadzone uprzednio na terytorium Wspólnoty Europejskiej przez nieustalone osoby z pominięciem odprawy celnej i wbrew obowiązującym ograniczeniom przywozowym, importowane bez oznaczenia polskimi znakami skarbowymi akcyzy oraz bez ujawnienia organowi podatkowemu przedmiotu opodatkowania, w postaci 80 000 sztuk papierosów różnych marek, czym naraziła budżet Skarbu Państwa na uszczuplenie należnego podatku akcyzowego małej wartości w kwocie 65 200 zł oraz budżet Wspólnoty Europejskiej na uszczuplenie należności celnej w kwocie 3 137 zł poniżej ustawowego progu,

Ponieważ wniosek o uzasadnienie dotyczy wyroku wydanego w trybie art. 387 kpk, stosownie do art. 424 § 3 k.p.k., Sąd ograniczył zakres uzasadnienia do wyjaśnienia podstawy prawnej tego wyroku oraz rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów postepowania.

W ocenie Sądu okoliczności popełnienia przypisanych K. M. i A. M. przestępstw nie budzą wątpliwości, zaś wydanie wyroku bez przeprowadzenia postepowania dowodowego nie stało na przeszkodzie osiągnięciu celów postępowania. Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie wiąże się w logiczną całość i stanowi podstawę do uznania, iż oskarżeni są winni popełnienia zarzuconych im czynów, do czego przyznali się na rozprawie w dniu 24 lipca 2018 r., składając zarazem stosowny wniosek o wydanie wyroku skazującego i wymierzenie kary grzywny, wobec K. M. 60 stawek dziennych po 80 zł każda, wobec A. M. 50 stawek dziennych po 80 zł każda.

Wspomnianym wyrokiem Sąd przypisał oskarżanym opisane wyżej czyny:

-

w pkt I K. M. czyn wyczerpujący dyspozycję art. 65 § 3 kks w zw. z art. 65 § 1 kks w zb. z art. 54 § 2 kks w zb. z art. 91 § 4 kks w zw. z art. 91 § 1 kks w zw. z art. 6 § 2 kks i art. 7 § 1 kks ,

-

w pkt II A. M. czyn wyczerpujący dyspozycję art. 65 § 3 kks w zw. z art. 65 § 1 kks w zb. z art. 54 § 2 kks w zb. z art. 91 § 4 kks w zw. z art. 91 § 1 kks w zw. z art. 6 § 2 kks i art. 7 § 1 kks.

Przyjęta w wyroku kwalifikacja prawna przypisanych oskarżonym czynów znajduje swoje uzasadnienie w poczynionych w sprawie ustaleniach, poza ujętym w niej art. 54 § 2 kks (w przypadku obojga oskarżonych), który został w niej mylnie ujęty.

Oskarżeni swoim zachowaniem wyczerpali dyspozycję art. 65 § 3 kks w zw. z art. 65 § 1 kks w zb. z art. 91 § 4 kks w zw. z art. 91 § 1 kks w zw. z art. 6 § 2 kks i art. 7 § 1 kks.

Działanie oskarżonego K. M. polegało bowiem na nabyciu, przechowywaniu a następnie zbyciu wyrobów akcyzowych – towarów objętych reglamentacją pozataryfową, sprowadzonych uprzednio na terytorium Wspólnoty Europejskiej z pominięciem odprawy celnej i wbrew obowiązującym ograniczeniom przywozowym, importowanych bez oznaczenia polskimi znakami skarbowymi akcyzy oraz bez ujawnienia organowi podatkowemu przedmiotu opodatkowania, tj. 132 000 sztuk papierosów różnych marek, czym narażono budżet Skarbu Państwa na uszczuplenie należnego podatku akcyzowego małej wartości – 107 499 zł oraz budżet Wspólnoty Europejskiej na uszczuplenie należności celnej w kwocie 5 536 zł poniżej ustawowego progu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Działanie oskarżonej A. M. polegało na nabyciu, przechowywaniu a następnie zbyciu wyrobów akcyzowych – towarów objętych reglamentacją pozataryfową, sprowadzonych uprzednio na terytorium Wspólnoty Europejskiej z pominięciem odprawy celnej i wbrew obowiązującym ograniczeniom przywozowym, importowanych bez oznaczenia polskimi znakami skarbowymi akcyzy oraz bez ujawnienia organowi podatkowemu przedmiotu opodatkowania, tj. 132 000 sztuk papierosów różnych marek, czym narażono budżet Skarbu Państwa na uszczuplenie należnego podatku akcyzowego małej wartości – 65 200 oraz budżet Wspólnoty Europejskiej na uszczuplenie należności celnej w kwocie 3 137 zł poniżej ustawowego progu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Podatnik może w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, również poprzez niewykonywanie nałożonych obowiązków, jednym czynem zabronionym w rozumieniu art. 6 § 2 k.k.s. narazić na uszczuplenie różnych podatków, tak też było w niniejszej sprawie, co uzasadnia ujęcie tego przepisu w kwalifikacji prawnej czynu .

Zważywszy, że oskarżeni swoimi działaniami wyczerpali znamiona trzech przepisów ustawy karnoskarbowej przypisano im jedno przestępstwo na podstawie zbiegających się przepisów (art. 7 § 1 k.k.s).

Wobec faktu, iż każdemu z oskarżonych zarzucono jeden czyn, brak było możliwości uznania, iż działali czyniąc sobie z popełniania przestępstw skarbowych stałe źródło dochodu, tym samym brak było możliwości zakwalifikowania przypisanych im czynów z art. 37 § 1 pkt 2 k.k.s. Kwestia ta była przedmiotem modyfikacji wniosku o wydanie wyroku bez przeprowadzenia postępowania dowodowego, a prokurator wyraził zgodę na uwzględnienie wniosków oskarżonych po modyfikacji.

Zwolnienie oskarżonych od kosztów – które nie było przedmiotem wniosku w trybie art. 387 kpk - znajduje uzasadnienie w treści art. 624 § 1 kpk, gdyż przemawiają za powyższym względy słuszności – wysokość orzeczonych wobec oskarżonych kar grzywny, stanowiących znaczne obciążenie finansowe.