Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2018 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie w VIII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR del. do SO Iwona Strączyńska

Protokolant: sekr. Sądowy Marlena Migda, sekr. sądowy Mateusz Marek

w obecności Prokuratora: Wojciech Pełeszok

po rozpoznaniu na rozprawie 11 grudnia 2018 r. i 13 grudnia 2018 roku

sprawy skazanego P. Ś. , syna L. i E. z d. G., urodzonego (...) w W.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z 1 września 2017 r., sygn. akt V K 550/14, zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z 8 czerwca 2018 r., sygn. akt IX Ka 1325/17, za czyn z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu obowiązującym do dnia 8 grudnia 2011 r. (Dz.U. Nr 179, poz. 1485 z późn. zm.) w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k., popełniony w okresie od końca 2005 r. do 17 września 2007 r., na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 30 zł;

na podstawie art. 63 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 28 kwietnia 2009 r. do dnia 13 stycznia 2010 r.;

2.  Sądu Okręgowego w Warszawie z 27 czerwca 2017 r., sygn. akt XII K 200/15, zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 3 lipca 2018 r., sygn. akt II AKa 69/18, za czyn:

- z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony we wrześniu 2003 r., na karę 5 lat pozbawienia wolności oraz karę 200 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- z art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony w okresie od grudnia 2003 r. do marca 2004 r., na karę 1 roku i 9 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- z art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony od dnia 24 sierpnia 2004 r. do dnia 12 stycznia 2005 r., na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony w okresie od początku 2005 r. do wiosny 2006 r., na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 150 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., popełniony w okresie od października 2007 r. do dnia 27 kwietnia 2009 r., na karę 6 lat pozbawienia wolności oraz karę 300 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., popełniony w okresie od dnia 28 kwietnia 2009 r. do listopada 2009 r., na karę 4 lat pozbawienia wolności oraz karę 200 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- z art. 61 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony w dniu 22 marca 2010 r., na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 50 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., popełniony w dniu 10 kwietnia 2010 r., na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- z art. 61 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., popełniony w okresie od kwietnia do czerwca 2010 r., na karę 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 150 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony w lipcu 2010 r., na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony w dniu 4 marca 2015 r., na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności;

- z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony w okresie od sierpnia 2007 r. do początku października 2007 r., na karę 4 lat pozbawienia wolności oraz karę 200 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełniony w nieustalonych dniach nie później niż w dniu 2 września 2013 r., na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

- art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełniony w nieustalonym dniu, nie później niż w dniu 30 września 2013 oraz w dniu 14 października 2013 r., na karę 1 roku pozbawienia wolności;

- z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełniony w nieustalonych dniach nie później niż w dniu 12 lutego 2014 r., na karę 1 roku pozbawienia wolności;

na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 i 2 k.k. w oparciu o art. 4 § 1 k.k. przy zastosowaniu ustawy Kodeks karny z dnia 6 czerwca 1997 r. w brzmieniu obowiązującym w dniu 7 czerwca 2010 r. wymierzono karę łączną 12 lat pozbawienia wolności oraz karę łączną 500 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od 4 marca 2015 r. do 3 lipca 2018 r.

orzeka

I.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k., 85a k.k., art. 86 § 1 k.k. łączy:

- karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną P. Ś. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z 1 września 2017 r., sygn. akt V K 550/14, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z 8 czerwca 2018 r., sygn. akt IX Ka 1325/17;

- karę łączną 12 lat pozbawienia wolności wymierzoną P. Ś. wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z 27 czerwca 2017 r., sygn. akt XII K 200/15, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 3 lipca 2018 r., sygn. akt II AKa 69/18

i wymierza P. Ś. karę łączną 12 (dwunastu) lat pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 577 k.p.k. i art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej w pkt I wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu P. Ś. okresy rzeczywistego pozbawienia wolności: w sprawie V K 550/14 od dnia 28 kwietnia 2009 r. do dnia 13 stycznia 2010 r. oraz w sprawie XII K 200/15 od 4 marca 2015 r. do 13 grudnia 2018 r.;

III.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego P. Ś. od kosztów procesu, przejmując je w całości na rachunek Skarbu Państwa.

Sygnatura akt XII K 183/18

UZASADNIENIE

wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 13 grudnia 2018 r.

W dniu 25 września 2018 r. w tutejszym sądzie zarejestrowano z urzędu sprawę o wydanie wyroku łącznego wobec skazanego P. Ś..

Na rozprawie w dniu 13 grudnia 2018 r. oskarżyciel publiczny wniósł o wydanie wobec P. Ś. wyroku łącznego w oparciu o zasadę asperacji i wymierzenie mu kary łącznej 13 lat pozbawienia wolności. Obrońca P. Ś. – adw. K. C. wniósł o wymierzenie skazanemu kary łącznej przy zastosowaniu zasady absorpcji i wymierzenie kary łącznej 12 lat pozbawienia wolności, nieobciążanie skazanego kosztami oraz zaliczenie okresów rzeczywistego pozbawienia wolności na poczet kary łącznej.

P. Ś. został skazany prawomocnymi wyrokami:

3.  Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z 1 września 2017 r., sygn. akt V K 550/14, zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z 8 czerwca 2018 r., sygn. akt IX Ka 1325/17, za czyn z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu obowiązującym do dnia 8 grudnia 2011 r. (Dz.U. Nr 179, poz. 1485 z późn. zm.) w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k., popełniony w okresie od końca 2005 r. do 17 września 2007 r., na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 30 zł;

na podstawie art. 63 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 28 kwietnia 2009 r. do dnia 13 stycznia 2010 r.;

4.  Sądu Okręgowego w Warszawie z 27 czerwca 2017 r., sygn. akt XII K 200/15, zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 3 lipca 2018 r., sygn. akt II AKa 69/18, za czyn:

- z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony we wrześniu 2003 r., na karę 5 lat pozbawienia wolności oraz karę 200 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- z art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony w okresie od grudnia 2003 r. do marca 2004 r., na karę 1 roku i 9 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- z art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony od dnia 24 sierpnia 2004 r. do dnia 12 stycznia 2005 r., na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony w okresie od początku 2005 r. do wiosny 2006 r., na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 150 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., popełniony w okresie od października 2007 r. do dnia 27 kwietnia 2009 r., na karę 6 lat pozbawienia wolności oraz karę 300 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., popełniony w okresie od dnia 28 kwietnia 2009 r. do listopada 2009 r., na karę 4 lat pozbawienia wolności oraz karę 200 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- z art. 61 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony w dniu 22 marca 2010 r., na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 50 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., popełniony w dniu 10 kwietnia 2010 r., na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- z art. 61 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., popełniony w okresie od kwietnia do czerwca 2010 r., na karę 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 150 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony w lipcu 2010 r., na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony w dniu 4 marca 2015 r., na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności;

- z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony w okresie od sierpnia 2007 r. do początku października 2007 r., na karę 4 lat pozbawienia wolności oraz karę 200 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

- art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełniony w nieustalonych dniach nie później niż w dniu 2 września 2013 r., na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

- art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełniony w nieustalonym dniu, nie później niż w dniu 30 września 2013 oraz w dniu 14 października 2013 r., na karę 1 roku pozbawienia wolności;

- z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełniony w nieustalonych dniach nie później niż w dniu 12 lutego 2014 r., na karę 1 roku pozbawienia wolności;

na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 i 2 k.k. w oparciu o art. 4 § 1 k.k. przy zastosowaniu ustawy Kodeks karny z dnia 6 czerwca 1997 r. w brzmieniu obowiązującym w dniu 7 czerwca 2010 r. wymierzono karę łączną 12 lat pozbawienia wolności oraz karę łączną 500 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 50 zł;

na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od 4 marca 2015 r. do 3 lipca 2018 r.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

P. Ś. skazany został wyrokami sądów różnego rzędu, w tym ostatnio wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie. Nie budzi, więc wątpliwości tutejszego sądu, że właściwy do wydania wyroku łącznego wobec skazanego był tutejszy sąd, bowiem właściwość sądu okręgowego ukształtowana została w obu reżimach prawnych, tj. obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. i po tym dniu.

Mając na względzie okoliczność, że objęte wydanym w przedmiotowej sprawie wyrokiem łącznym niewykonane kary pozbawienia wolności (V K 550/14 i XII K 200/15) zostały prawomocnie orzeczone po dniu 1 lipca 2015 r. tutejszy Sąd nie porównywał sytuacji skazanego P. Ś. w obu porządkach prawnych dotyczących orzekania kary łącznej (na nowe i stare zasady). Kierując się literalnym brzmieniem art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2015 poz. 396) należało uznać, iż wobec P. Ś. zastosowanie znajdą przepisy nowe, tj. obowiązujące od dnia 1 lipca 2015 r., bowiem kary pozbawienia wolności objęte wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z 1 września 2017 r., sygn. akt V K 550/14, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z 8 czerwca 2018 r., sygn. akt IX Ka 1325/17 (1 rok i 2 miesiące pozbawienia wolności) oraz wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z 27 czerwca 2017 r., sygn. akt XII K 200/15, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 3 lipca 2018 r., sygn. akt II AKa 69/18 (kara łączna 12 lat pozbawienia wolności) zostały prawomocnie wymierzone po dniu 1 lipca 2015 r., a to właśnie – jak już wyżej podkreślono – konfiguracja czasowa dat uprawomocnienia się kar za poszczególne przestępstwa jest kluczowa.

W związku z tym, iż postanowieniem Sądu Okręgowego w Warszawie z 2 października 2018 r., sygn. akt XV Ko 1788/18 (XII K 200/15) orzeczono o uznaniu za wykonaną kary łącznej grzywny wymierzonej P. Ś. wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z 27 czerwca 2017 r., sygn. akt XII K 200/15, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 3 lipca 2018 r., sygn. akt II AKa 69/18, brak było możliwości połączenia jej z niewykonaną karą grzywny wymierzoną skazanemu wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z 1 września 2017 r., sygn. akt V K 550/14, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z 8 czerwca 2018 r., sygn. akt IX Ka 1325/17. Wobec braku innych skazań, kara grzywny wymierzona wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z 1 września 2017 r., sygn. akt V K 550/14, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z 8 czerwca 2018 r., sygn. akt IX Ka 1325/17 podlega odrębnemu wykonaniu.

Przechodząc do rozważań dotyczących wymiaru kary łącznej pozbawienia wolności, w pierwszej kolejności należy wskazać, że kształtując wymiar kary łącznej, Sąd dokonał analizy wszystkich metod łączenia kar, czyli zasady absorpcji, asperacji bądź kumulacji. Zastosowanie jednej z zasad i w konsekwencji wymiar kary łącznej, Sąd uzależnił od szeregu okoliczności, które ustawodawca wskazał jako istotne z punktu widzenia orzekania w tym przedmiocie.

Na chwilę wyrokowania w przedmiotowej sprawie, zasadnicze znaczenie dla wymiaru kary łącznej, miały okoliczności wskazane w treści art. 85a k.k. Zgodnie z przywołanym przepisem, sąd musi kierować się przede wszystkim celami zapobiegawczymi i wychowawczymi, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzebą kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Choć powyższy przepis mówi o kierowaniu się przy wymiarze kary przede wszystkim celami zapobiegawczymi i wychowawczymi oraz potrzebą kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, to równie ważna pozostaje konieczność badania związku przedmiotowo – podmiotowego łączącego poszczególne czyny. Przez związek przedmiotowo – podmiotowy rozumie się przede wszystkim podobieństwo rodzajowe zbiegających się przestępstw, motywację i czas popełnienia każdego z nich (tak: wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 2 lipca 1992r., sygn. akt II Akr 117/92, LEX nr 27736). Ścisły lub odległy związek podmiotowo – przedmiotowy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami pozostającymi w zbiegu ma wpływ na zastosowanie jednej z wymienionych zasad. Mimo, iż zasady wymiaru kary łącznej w oparciu o związek przedmiotowo – podmiotowy, wypracowane w trakcie wieloletniej praktyki orzeczniczej, miały zasadnicze znaczenie do czasu wprowadzenia w dniu 1 lipca 2015 r. art. 85a k.k., to jednak – jak już wyżej wskazano – okoliczności te w dalszym ciągu brane są pod uwagę przy wymiarze kary łącznej.

Po nowelizacji kodeksu karnego z 20 lutego 2015 r. maksymalna granica kary łącznej pozbawienia wolności wynosi 20 lat. Otwiera to możliwość orzeczenia kary pozbawienia wolności w wymiarze wykraczającym ponad górną granicę pozbawienia wolności przewidzianą na zasadach ogólnych (art. 37 k.k.). W konsekwencji kara łączna pozbawienia wolności może być wymierzona w wysokości pomiędzy 15 i 20 latami, w latach i miesiącach. Maksymalny jednak wymiar kary łącznej pozbawienia wolności, którą Sąd mógł orzec wobec skazanego P. Ś. wynosił 13 lat i 2 miesiące pozbawienia wolności, bowiem jest to suma kar wymierzonych wyrokami wydanymi w sprawie V K 550/14 i XII K 200/15.

Uwzględniając powyższe okoliczności, Sąd Okręgowy uznał, że kara łączna 12 lat pozbawienia wolności będzie karą adekwatną, biorąc pod uwagę obecną pozytywną ocenę zachowania P. Ś. i jednocześnie konieczność dalszego oddziaływania na resocjalizację skazanego, jego dotychczasową karalność, związek przedmiotowo-podmiotowy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami i wreszcie potrzebę kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Uwadze Sądu nie umknął fakt, że kary, które zostały połączone, orzeczone zostały za czyny popełnione na przestrzeni wielu lat, tj. od 2003 r. do 2015 r., a więc w znacznie rozciągniętym okresie czasu, jednakże ta okoliczność została już uwzględniona przy wymiarze kary łącznej 12 lat pozbawienia wolności, orzeczonej przez Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie sygn. akt XII K 200/15. Kara orzeczona przez Sąd Rejonowy dla Warszawy – Woli w sprawie sygn. akt V K 550/14 dotyczyła czynu popełnionego przez skazanego w okresie od końca 2005 roku do 17 września 2007 roku, wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk, zaś okres ten pokrywa się z okresem popełnienia czynu przypisanego skazanemu w pkt IV wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie w sprawie XII K 200/15, gdyż w tym przypadku P. Ś. został skazany za czyn, wyczerpujący również znamiona przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony w okresie od początku 2005 r. do wiosny 2006 r. oraz w pkt XII w/w wyroku, gdyż w tym przypadku P. Ś. został skazany za czyn, wyczerpujący również znamiona przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony w okresie od sierpnia 2007 r. do początku października 2007 r. Zaś przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, przypisane P. Ś. w pkt V w/w wyroku Sądu Okręgowego, zostało popełnione od października 2007 roku do 27 kwietnia 2009 r., co prowadzi do wniosku o łączności czasowej i przedmiotowej zachowań skazanego, gdyż czasokres przestępczego zachowania przypisanego skazanemu przez Sąd Rejonowy dla Warszawy – Woli mieści się w wyżej wskazanych okresach wynikających z wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie, a jedynie okres od wiosny 2006 roku do sierpnia 2007r., jest okresem nie objętym wyrokiem w sprawie sygn. akt XII K 200/15. Powyższe okoliczność pozwoliły na zastosowanie zasady pełnej absorbcji przy orzekaniu kary łącznej w niniejszym wyroku łącznym.

Sąd zwrócił również uwagę na fakt, że skazany dopuścił się czynów przestępnych różnego rodzaju, tj. wypełniających znamiona zarówno przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz przestępstw przeciwko wiarygodności dokumentów. Podkreślić jednak należy, iż zdecydowana większość przestępstw popełnionych przez P. Ś. to przestępstwa „narkotykowe” (przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów były incydentalne), co jest okolicznością dającą możliwość orzeczenia kary łącznej w oparciu o zasadę absorpcji, szczególnie, że wskazane wyżej czyny różnego rodzaju były przedmiotem analizy Sądu Okręgowego w Warszawie wydającego wyrok w sprawie sygn. akt XII K 200/15, zaś w sprawie V K 550/14 Sąd Rejonowy dla Warszawy – Woli orzekał w zakresie zachowania wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk.

Całościową analizę przesłanek do zastosowania zasady absorbcji, przy wymierzaniu kary łącznej w niniejszym wyroku łącznym, uzupełnia pozytywna opinia o skazanym wystawiona przez Areszt Śledczy W.-S., z której wynika, że zachowanie P. Ś. w warunkach izolacji penitencjarnej należy ocenić jako dobre. Co więcej, skazany był nagradzany w związku z wyróżniającym się przestrzeganiem porządku wewnętrznego w areszcie śledczym. Nie był karany dyscyplinarnie. Wielokrotnie korzystał z ulg. Nie sprawiał problemów wychowawczych ani adaptacyjnych. W opinii wskazano również na dobre przystosowanie skazanego do warunków izolacji. Z opinii wynika ponadto, że w stosunku do funkcjonariuszy służby więziennej P. Ś. prezentuje postawę regulaminową i zachowuje wymagany dystans. W gronie współosadzonych funkcjonuje zgodnie i bezkonfliktowo. Nie odnotowano żadnych negatywnych zachowań w związku z deklarowanym przez skazanego udziałem w podkulturze przestępczej, co prowadzi do wniosku, że udział P. Ś. w podkulturze przestępczej pozostaje jedynie w sferze deklaracji. Na uwagę zasługuje też okoliczność, iż P. Ś. zatrudniony został na stanowisku pomocnika magazyniera depozytowego w jednostce, a powierzone obowiązki wykonuje dobrze. Nie zdiagnozowano u niego uzależnienia od alkoholu czy środków odurzających. Z rodziną utrzymuje dobre relacje. W czasie jego pobytu w areszcie nie stosowano wobec niego żadnych środków przymusu. Skazany nie był też uczestnikiem żadnych zdarzeń w areszcie. Powyższa opinia, którą uwzględniono na korzyść skazanego, wskazuje zdaniem Sądu, iż P. Ś. przejawia pewną refleksję na temat swojego zachowania, o czym świadczy jego postawa prezentowana w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności. Powyższe okoliczności pozwoliły na orzeczenie kary łącznej pozbawienia wolności wobec P. Ś. w wymiarze 12 lat, gdyż w ocenie Sądu okres ten pozwoli na pełną resocjalizację skazanego i zapobiegnie jego powrotowi na drogę przestępczą po opuszczeniu zakładu karnego, szczególnie, że przestępstwa zaczął on popełniać jako bardzo młody, bo 23 - letni człowiek. Odbycie kary 12 lat pozbawienia wolności uświadomi skazanemu, że przestępstwo nie popłaca i że każde przestępstwo spotka się z surową acz sprawiedliwą karą, więc tak ukształtowana kara spełni swe cele zarówno wychowawcze jak i zapobiegawcze.

Na poczet kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie I wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 13 grudnia 2018 r. Sąd zaliczył P. Ś. okresy rzeczywistego pozbawienia wolności od 28 kwietnia 2009 r. do 13 stycznia 2010 r. w sprawie V K 550/14 oraz od 4 marca 2015 r. do 13 grudnia 2018 r. w sprawie XII K 200/15, gdyż w tym okresie skazany nieprzerwanie odbywa karę łączną 12 lat pozbawienia wolności.

Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił skazanego z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, albowiem jest on i w ciągu najbliższych ponad 8 lat będzie pozbawiony wolności.