Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 grudnia 2018 roku

Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Kasicka

Protokolant: Karina Drzewiecka

przy udziale oskarżyciela Zachodniopomorskiego Urzędu Celno – Skarbowego – Justyny Pintowskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 15.11.2017 r., 7.02.2018 r., 18.04.2018 r., 23.07.2018 r., 8.10.2018 r., 3.12.2018 r.

sprawy:

M. W.

syna P. i M. z domu K.,

urodzonego (...) w W.,

oskarżonego o to, że:

1. będąc prezesem (...) sp. z o. o. z siedzibą w S. przy ulicy (...) z racji pełnionej funkcji, zajmując się sprawami gospodarczymi a w szczególności finansowymi spółki, w S., w lokalu przy ul. (...), wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych w okresie od 01.09.2015 r. do 15.09.2015 r. urządzał gry na automatach:

- A. G. nr (...)

- A. G. nr (...)

-A. nr (...)

tj. o przestępstwo skarbowe określone w art. 107§1 kks

2. pełniąc funkcję prezesa zarządu (...) sp. z o. o. w okresie od 13.01.2016 r. do 01.03.2016 r., na automatach A. G. nr (...) oraz A. G. (...), w lokalu (...) 7 (...) położonym w S. przy ul. (...), urządzał gry wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych

tj. o przestępstwo skarbowe określone w art. 107§1 kks

I. M. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów przy przyjęciu, że stanowią one ciąg przestępstw skarbowych w rozumieniu art.37§1 pkt 3 kks i za ten ciąg przestępstw skarbowych, na podstawie art.107§1 kks, przy zastosowaniu art.38§1 pkt 2 kks, wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda.

II. na podstawie art.30§5 kks orzeka wobec M. W. środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa:

w związku z czynem 1.

- automatu do gry A. G. nr (...) z przewodem zasilającym

- automatu do gry A. G. nr (...) z przewodem zasilającym

- automatu do gry A. nr (...) z przewodem zasilającym

- pieniędzy pochodzących z tych automatów w łącznej kwocie (...) (dwóch tysięcy stu osiemdziesięciu pięciu) złotych,

w związku z czynem 2.

- automatu do gry A. G. nr (...) z przewodem zasilającym, 4 sztukami kluczyków oraz pieniędzmi w kwocie 420 (czterystu dwudziestu) złotych.

- automatu do gry A. G. (...) z przewodem zasilającym, 4 sztukami kluczyków oraz pieniędzmi w kwocie 675 (sześciuset siedemdziesięciu pięciu) złotych.

III. na podstawie art.230§2 kpk zarządza zwrot P. T. umowy dzierżawy powierzchni

IV. na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 3 i art.3 ust.1w zw. z art.21 pkt 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym 2580 (dwa tysiące pięćset osiemdziesiąt) złotych opłaty.

VK 1234/16

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2015 r. funkcjonariusze Referatu Dozoru Urzędu Celnego w S. przeprowadzili kontrolę w sklepie spożywczo - monopolowym S. przy ul. (...) w S.. Kontrola ta miała na celu ustalenie, czy w wymienionym lokalu urządzane są gry hazardowe. Kontrolowany sklep należał wówczas do P. T. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...), S., ul. (...). W trakcie kontroli w sklepie obecna była sprzedawczyni W. P., która o kontroli bezzwłocznie telefonicznie zawiadomiła I. M. – osobę upoważnioną do reprezentowania kontrolowanego podmiotu. Funkcjonariusze ujawnili, że w sklepie działały trzy automaty do gier tj. dwa o nazwie A. G. o numerach (...) i (...) oraz jeden – A. o numerze (...). Każdy z nich był włączony i przygotowany do gry.

dowód: zeznania P. T. k.97, 610

zeznania I. M. k.101, 610

protokół kontroli k.2-5

upoważnienie do przeprowadzenia kontroli k.7

protokół zatrzymania rzeczy k.9-12

wyciąg z KRS k.37-39

Jak się okazało w dniu 31 maja 2015 r. P. T. podpisał z M. W. – prezesem zarządu (...) sp. z o. o. z siedzibą w S. przy ul. (...) umowę dzierżawy powierzchni na podstawie, której spółka, której prezesem jest M. W. wydzierżawiła od P. T. prowadzącego działalność gospodarczą część lokalu stanowiącego sklep spożywczo – monopolowy (...) w celu zainstalowania urządzeń do gier. Z tytułu umowy dzierżawy oskarżony miał płacić czynsz w wysokości 300 zł. miesięcznie płatny od chwili uruchomienia urządzeń tj. od dnia 1.06.2015 r.

dowód: kopia umowy k.13-15

Celem sprawdzenia, czy ujawnione automaty są sprawne, funkcjonariusze przeprowadzili gry kontrolne. W wyniku tego eksperymentu ustalono, że przedmiotowe automaty umożliwiają przeprowadzenie gier podobnych do tych, które można przeprowadzić w salonach działających w kasynach. Gry te miały charakter losowy, uzależniony od wybranego programu gry, a za uzyskane wygrane można było przedłużyć czas trwania danej gry, albo uzyskać wypłatę wygranej. Powyższe zostało również potwierdzone opiniami biegłego. Biegły stwierdził, że przedstawione mu urządzenia są urządzeniami elektronicznymi. W grach na tych automatach można uzyskać wygrane pieniężne i wygrane rzeczowe pozwalające na rozpoczęcie nowych gier poprzez wykorzystanie punktów uzyskanych w poprzednich grach. Gry te mają charakter losowy i komercyjny.

dowód: oględziny rzeczy k.17-19, 30-31

odtworzenie możliwości gry na automatach k.20-22

opinia biegłego z badań automatów lub urządzeń do gier k.71-72, 78-79,85-

86

W dniu 1 marca 2016 r. funkcjonariusze Referatu Dozoru Urzędu Celnego w S. przeprowadzili czynności sprawdzające w lokalu (...) 7 (...) w S. przy ul. (...). Gdy weszli do lokalu zauważyli włączone do eksploatacji dwa automaty do gier marki A. G. o nr (...) oraz (...). Lokal ten nie posiadał statusu kasyna gier, czy też salonu gier na automatach.

dowód: zatrzymanie rzeczy k.148-151

Funkcjonariusze przeprowadzili gry kontrolne. W wyniku tej czynności stwierdzili, że kontrolowane urządzenia są automatami do gier losowych, a losowy charakter tych gier uzależniony jest od programu danej gry. Istniała bowiem możliwość przedłużenia rozgrywania gier za uzyskane wygrane w poprzednich grach oraz możliwość kontynuacji gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze. Nadto wartość uzyskanej wygranej w jednej grze uzależniona była od wyboru stawki w tej grze.

dowód: oględziny automatów wraz z doświadczeniem k.153-156

oględziny automatów k.157-158

Ustalono, że lokal przy ul. (...) w tym czasie pozostawał w dyspozycji D. R., który od lipca 2014 r. prowadził działalność gospodarcza pod firmą (...) i zajmował się zarządzaniem nieruchomościami oraz serwisem urządzeń elektronicznych. W dniu 13 stycznia 2016 r. D. R. zawarł z M. W. – prezesem zarządu (...) sp. z o. o. z siedzibą w S. przy ul. (...) umowę dzierżawy powierzchni, na podstawie której D. R. wydzierżawiał oskarżonemu od 13 stycznia 2016 r. lokal przy ul. (...) w S.. Na podstawie tej umowy M. W. był uprawniony do zainstalowania w wydzierżawionym lokalu urządzeń do gier i zobowiązany do uiszczania kwoty 1100 zł. miesięcznie tytułem czynszu dzierżawnego.

dowód: zeznania D. R. k.464-466

kopia ramowej umowy dzierżawy k.469-472

M. W. z tytułu pracy w zarządzie (...) sp. z o. o. uzyskuje wynagrodzenie w wysokości 10.000 zł. netto w stosunku miesięcznym. Wymieniony ma na utrzymaniu córkę w wieku 12 lat.

Oskarżony był karany sądownie, w tym za takie same przestępstwa.

dowód: dane osobopoznawcze k.111, 487

dane o karalności k.697-735

M. W. przesłuchiwany w charakterze podejrzanego nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i korzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień.

W postępowaniu sądowym oskarżony nie stawił się i nie złożył wyjaśnień.

/wyjaśnienia M. W. k.111-113, 487-489/

Stan faktyczny w niniejszej sprawie sąd ustalił przede wszystkim w oparciu o dokumentarny materiał dowodowy, w szczególności w oparciu o protokół kontroli, upoważnienie do przeprowadzenia kontroli, protokół zatrzymania rzeczy, wyciąg z KRS, kopie umów, oględziny rzeczy, odtworzenie możliwości gry na automatach, opinię biegłego z badań automatów lub urządzeń do gier, dane osobopoznawcze i dane o karalności. Nie bez znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie były zeznania: P. T., I. M., D. R..

Dowody z dokumentów zasługują na przymiot wiarygodności, albowiem zostały wytworzone przez uprawnione do tego podmioty i nie ujawniły się okoliczności podważające ich wiarygodność. Na istnienie takich okoliczności nie wskazywał również sam oskarżony.

Natomiast jeśli chodzi o zeznania wymienionych świadków, to są one logiczne, spójne i wzajemnie się uzupełniają. To na ich podstawie sąd doszedł do przekonania, że M. W. jako prezes zarządu (...) sp. z o. o. stoi na czele firmy, która zajmuje się organizowaniem gier hazardowych poza miejscami do tego wyznaczonymi tj. poza kasynami gier. Za ich pośrednictwem sąd ustalił, że M. W. jako prezes zarządu (...) sp. z o. o. wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, urządzał gry hazardowe na automatach.

Zgromadzone dowody pozwoliły na przyjęcie, że oskarżony swoim zachowaniem naruszył przepisy ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych.

Zgodnie z art. 3 tej ustawy urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach jest dozwolone wyłącznie na zasadach określonych w ustawie. Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy, warunkiem podstawowym prowadzenia działalności w zakresie gier na automatach jest uzyskanie koncesji na prowadzenie kasyna gry. Przepis art. 14 ust. 1 ustawy przewiduje natomiast, że urządzanie gier na automatach dozwolone jest wyłącznie w kasynach gry. Zasadą jest więc prowadzenie działalności polegającej na urządzaniu gier na automatach na podstawie koncesji i wyłącznie w kasynach gry.

Oskarżony nie dysponował koncesją na prowadzenie kasyna gry, zaś skontrolowane lokale nie były kasynami gier. Prowadzenie działalności w zakresie gier liczbowych, loterii pieniężnych, gry telebingo oraz gier na automatach poza kasynem gry jest objęte monopolem państwa (art.5 ust.1 ustawy o grach hazardowych, podobnie wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 lutego 2018 r. C-3/17). Automaty do gier zabezpieczone w kontrolowanych lokalach były urządzeniami, o który mowa w art.2 ust.3 ustawy o grach hazardowych. Zakres definicji legalnej gry na automatach został poszerzony i mocą art. 2 ust. 5 ustawy i grami na automatach są także gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych, organizowane w celach komercyjnych, w których grający nie ma możliwości uzyskania wygranej pieniężnej lub rzeczowej, ale gra ma charakter losowy. Wykładnia językowa zwrotu "charakter losowy", zawartego w art. 2 ust. 5 ugh, pozwala na przyjęcie, że uprawnione jest utożsamianie powyższego zwrotu języka prawnego nie tylko z sytuacją, w której wynik gry zależy od przypadku, ale także z sytuacją, w której wynik gry jest nieprzewidywalny dla grającego. (…). Zestawienie zamieszczonych w art. 2 ust. 3 i ust. 5 ugh zwrotów "gra zawiera element losowości" oraz "gra ma charakter losowy" prowadzi do wniosku, że o ile na gruncie art. 2 ust. 3 ugh, poza losowością gry na automacie, możliwe jest jeszcze wprowadzenie do gry, jako istotnych, elementów umiejętności, zręczności lub wiedzy gracza, o tyle na gruncie art. 2 ust. 5 ugh te elementy (umiejętności, zręczności, wiedzy) mogą mieć jedynie charakter marginalny, aby zachowała ona charakter losowy w rozumieniu art. 2 ust. 5, dominującym elementem gry musi być "losowość" rozumiana jako sytuacja, w której wynik gry zależy od przypadku, a także jako sytuacja, w której rezultat gry jest nieprzewidywalny dla grającego. W świetle powyższego należy uznać, że pojęcie charakter losowy jest pojęciem znacznie szerszym niż pojęcie element losowości (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 czerwca 2017 r. VIII SA/Wa 1091/16)..

Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów z dnia 19 stycznia 2017 r. I KZP 17/16 uzupełnił to rozstrzygnięcie wskazując, że art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. mógł i może nadal stanowić uzupełnienie normy blankietowej zawartej w art. 107 § 1 kks, o ile okoliczności faktyczne konkretnej sprawy pozwalają na ustalenie, że przepis ten ma zastosowanie i został naruszony. Zatem art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych dotyczy tzw. podmiotowej reglamentacji działalności gospodarczej w zakresie urządzania gier hazardowych i w związku z tym nie stanowi przepisu technicznego wymagającego notyfikacji - wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 18 stycznia 2017 r. II SA/Go 887/16.

W ocenie Sądu, dla ustalenia jaki charakter miały zatrzymane automaty i jak przebiegała na nich gra, wystarczające były czynności funkcjonariuszy Urzędu Celnego oraz opinie biegłego.

Urządzenia wstawione przez M. W. do lokali (...) 7 (...) oraz sklep spożywczo – monopolowy (...) są urządzeniami elektronicznymi i są automatami do gier losowych według definicji zawartej w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych – grający po uruchomieniu pojedynczej gry nie jest w stanie przewidzieć jej wyniku końcowego, ponadto gry są realizowane w oparciu o program gier napisany wykorzystaniem procedur losowych. Gracz nie ma możliwości wpływu na kolejność, ilość i moment zatrzymania się poszczególnych elementów w grach imitujących gry bębnowe.

Na podstawie materiału zgromadzonego w aktach sprawy sąd doszedł do przekonania, że czyny przypisane M. W. stanowią ciąg przestępstw skarbowych w rozumieniu art.37§1 pkt 3 kks.

Sąd nie podzielił stanowiska oskarżonego wyrażonego w skierowanym przez niego piśmie z dnia 6 kwietnia 2018 r., które wpłynęło do tut. Sądu w dniu 13.04.2018 r. (k.636), że w przedmiotowej sprawie zachodzi powaga rzeczy osądzonej, a niniejsze postępowanie winno być umorzone na podstawie art.17§1 pkt 7 kpk. Trzeba bowiem zauważyć, że przytoczone przez oskarżonego w omawianym piśmie wyroki nie dają podstaw do takiego umorzenia. Zarówno wyrok Sądu Rejonowego w Nowym Mieście Lubawskim (k.639 i nast.), jak i wyrok Sądu Rejonowego w Ostrołęce (k.646 i nast.) odnoszą się do M. W. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) sp. z o. o. z siedzibą w O. i sp. z o. o. (...) z siedzibą w W.. Natomiast na gruncie omawianej sprawy chodzi o M. W., który działał jako prezes zarządu (...) sp. z o. o. z siedzibą w S.. Za każdym razem oskarżony od nowa organizował gry o charakterze gier hazardowych poza miejscami do tego wyznaczonymi. Wyszukiwał odpowiednie lokale, podpisywał umowy, wyszukiwał konserwatorów przedmiotowych automatów, to wszystko przesądza o tym, że nie sposób przyjąć, że wszystkie te zachowania tj. zarówno te, o których mowa w niniejszej sprawie, jak i te, które były przedmiotem rozpoznania przez Sąd Rejonowy w Nowym Mieście Lubawskim, jak i przez Sąd Rejonowy w Ostrołęce stanowią jedną całość w rozumieniu art.6§2 kks. Wobec tego przypisane oskarżonemu wyrokiem tut. Sądu czyny nie stanowiły fragmentu czynu ciągłego, za który został już skazany, a zatem nie zaistniała negatywna przesłanka procesowa w postaci powagi rzeczy osądzonej, o której mowa w art.17§1 pkt 7 kpk w zw. z art.113§1 kks (por. wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z 27.03.2018 r., sygn. akt IVKa 1851/17).

Sąd nie dostrzegł okoliczności wyłączających winę oskarżonego lub bezprawność czynu, a karę kształtował na zasadach określonych w art.12 kks.

Ustalając wymiar kary za zarzucany oskarżonemu czyn sąd miał na uwadze rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu zabronionego, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązku finansowego, motywację i sposób zachowania, warunki i właściwości osobiste, sposób życia przed jego popełnieniem i zachowanie się po jego popełnieniu. Na niekorzyść oskarżonego przemawiała jego wielokrotna karalność. Za podstawę wymiaru kary sąd przyjął art. 107 § 1 kks i art. 38 § 1 pkt 2 kks. Zgodnie z art. 38. § 1 pkt 2 kks, w ramach nadzwyczajnego obostrzenia kary, sąd wymierza karę pozbawienia wolności przewidzianą za przypisane przestępstwo skarbowe w wysokości nie niższej niż 1 miesiąc do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę, co nie wyłącza wymierzenia z takim samym obostrzeniem także kary grzywny grożącej za to przestępstwo obok kary pozbawienia wolności.

Jako okoliczność łagodzącą sąd uwzględnił fakt, że M. W. nie utrudniał prowadzonego postępowania. Natomiast jako okoliczność obciążającą sąd poczytał dotychczasową karalność oskarżonego, w tym za przestępstwa tego samego rodzaju. Kształtując wymiar kary sąd nie podzielił stanowiska oskarżyciela co do rodzaju i wymiaru kary, albowiem stanowisko to nie odzwierciedlało przyjętej przez sąd kwalifikacji prawnej czynów i uznał, iż orzeczenie kary na podstawie art.107§1 kks przy zastosowaniu art.38§1 pkt 2 kks, 1 roku pozbawienia wolności i kary grzywny w wysokości 120 stawek dziennych po 100 złotych każda, będzie adekwatne do stopnia zawinienia, społecznej szkodliwości czynu jak również, że wymierzona kara spełni swoje cele zarówno w zakresie prewencji ogólnej jak i szczególnej. Kształtując wysokość stawki dziennej orzeczonej kary sąd wziął pod uwagę, że oskarżony wykonuje pracę zarobkową, zajmuje eksponowane stanowisko.

Sąd orzekł, na podstawie art.30§5 kks, wobec M. W. środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa:

w związku z czynem 1.

- automatu do gry A. G. nr (...) z przewodem zasilającym

- automatu do gry A. G. nr (...) z przewodem zasilającym

- automatu do gry A. nr (...) z przewodem zasilającym

- pieniędzy pochodzących z tych automatów w łącznej kwocie (...) (dwóch tysięcy stu osiemdziesięciu pięciu) złotych,

w związku z czynem 2.

- automatu do gry A. G. nr (...) z przewodem zasilającym, 4 sztukami kluczyków oraz pieniędzmi w kwocie 420 (czterystu dwudziestu) złotych.

- automatu do gry A. G. (...) z przewodem zasilającym, 4 sztukami kluczyków oraz pieniędzmi w kwocie 675 (sześciuset siedemdziesięciu pięciu) złotych.

Na podstawie art.230§2 kpk sąd zarządził zwrot P. T. umowy dzierżawy powierzchni, a na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 3 i art.3 ust.1w zw. z art.21 pkt 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym 2580 (dwa tysiące pięćset osiemdziesiąt) złotych opłaty uznając, że ze względu na sytuację osobista i majątkową będzie on w stanie je uiścić.