Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Inspektor pracy w S. wniósł pozew na rzecz R. W. przeciwko pozwanej B. C. (1) prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...), w którym domagał się ustalenia, że pozwaną i R. W. w okresie od dnia 27 kwietnia 2017 r. do 31 lipca 2017r. łączył stosunek pracy. O zatrudnieniu u B. C. (1) miały świadczyć następujące okoliczności: warunki pracy zostały ustalone z T. C.- pełnomocnikiem pozwanej, który to następnie wymusił na powodzie podpisanie umowy o pracę z podmiotem (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w M., co stanowiło warunek wypłaty wynagrodzenia za pracę u B. C. (1). R. W. świadczył pracę pod kierownictwem i nadzorem T. C., który wydawał mu bieżące polecenia związane z wykonywaną pracą, wyznaczał mu miejsce i czas pracy. Podkreślono, iż R. W. zawarł z pozwaną B. C. (1), za pośrednictwem jej pełnomocnika T. C., umowę o pracę, której nie potwierdzono na piśmie, zaś umowa o pracę z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w S. miała charakter pozorny.

R. W. przystąpił do postępowania w charakterze powoda.

W dniu 8 stycznia 2018r. odpowiedź na pozew B. C. (1) została zwrócona, jako wniesiona po terminie.

Pozwana B. C. (1), na terminie rozprawy w dniu 21 marca 2018r., wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie na jej rzecz kosztów zastępstwa procesowego. W toku postępowania stała na stanowisku, iż R. W. nie łączył z nią stosunek pracy.

Na terminie rozprawy w dniu 26 września 2018r. R. W. oświadczył, iż uważa, ze łączyła go umowa o pracę z pozwana B. C. (1) i nie chce wezwania do udziału w sprawie w charakterze pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w M..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

B. C. (1) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (...) w zakresie m.in. architektury krajobrazu, prac budowlanych.

T. C., mąż B. C. (1), jest prezesem zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M.. Przedmiotem działalności spółki są przede wszystkim roboty budowlane związane z wznoszeniem budynków i obiektów. Jednocześnie T. C. jest ustanowiony pełnomocnikiem B. C. (1) do dokonywania wszelkich czynności faktycznych i prawnych w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Biuro obu firm mieści się przy ul. (...) w S.. Wykonują w nim swoje obowiązki pracownicy zatrudnieni przez B. C. (1). Zatrudnia ona bowiem jedynie pracowników biurowych i często są to osoby z orzeczoną niepełnosprawnością. W okresie od kwietnia 2017r. do lipca 2017r. u B. C. (1) zatrudnione były następujące osoby: M. K., E. M., J. M. i J. S..

(...) spółka z o.o. w M. zawarła w 2016r. z B. C. (1) umowę o świadczeniu usług w zakresie realizacji inwestycji, na podstawie której spółka zobowiązała się do realizacji inwestycji prowadzonych na podstawie umów zawartych przez B. C. (1) i w tym celu zatrudnia pracowników budowlanych. Spółka, każdorazowo do danej inwestycji, zapewnia kierownika budowy będącego pracownikiem spółki i robotników.

Dowód: akt notarialny rep. (...) numer (...). 161-163,umowa o pracę M. K. k. 26-26v.,zeznania świadka T. C. k. 136-139,nzeznania świadka M. K. k. 140-141, umowa oświadczenie usług w zakresie realizacji inwestycji k. 165-167, zeznania świadka J. M. k. 142-144, zeznania świadka E. M. k. 168-169, zeznania świadka J. S. k. 186

R. W., zgłosił się pod koniec kwietnia 2017r. do T. C., odpowiadając na ogłoszenie o pracę. We wstępnej rozmowie ustalił z T. C. następujące warunki pracy: zatrudnienie na stanowisku kierownika budowy, w pełnym wymiarze czasu pracy, za wynagrodzeniem 4000 zł netto miesięcznie. R. W. rozpoczął świadczenie pracy, zaś do podpisania umowy doszło 30 maja 2017r. W umowie na czas określony obejmującej okres do 31 lipca 2017r. wskazano stanowisko kierownika budowy, a wynagrodzenie określono na kwotę 5645 zł. Umowa została zawarta z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M..

Dowód: przesłuchanie powoda R. W. k. 69-70, 87-89, k. 187-188, umowa o pracę z dnia (...). cz. (...) k. nienumerowana w aktach osobowych powoda, zeznania świadka T. C. k. 136-139

B. C. (1) w 2017r. podpisała z (...) S. umowę na wykonanie robót polegających na budowie zjazdu dla wózków przy sklepie (...) przy ul. (...).W. (...) w S.. Następnie pomiędzy B. C. (1) a (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w M. została zawarta umowa, na mocy której spółka (...) została podwykonawcą przedmiotu ww. umowy. Umowa ta wykluczała podwykonawstwo.

Dowód: umowa na roboty budowlane nr (...) wraz z aneksem k. 103-107, ogłoszenie w (...) (...) S. k. 108,kosztorys robót dodatkowych k. 13, pismo z dnia 19.06.2017r k. 17, notatki kosztorysowe k. 18-19v., umowa zlecenia z dnia 20.01.2017r. k. 164, umowa oświadczenie usług w zakresie realizacji inwestycji k. 165-167, zeznania świadka T. C. k. 136-139, zeznania świadka J. S. k. 186

R. W. w dniu 27 kwietnia 2017r. podpisał „Oświadczenie o podjęciu obowiązków kierownika budowy” co do powyższego obiektu.

Dowód: oświadczenie z dnia 27.04.2017r. k. 15

Obowiązki kierownika budowy wykonywał do dnia 31 lipca 2017r. Polecenia co do miejsca i czasu pracy wydawał mu T. C.. Z nim też dokonywane był wszystkie ustalenia i to on wypłacał R. W. zaliczki na poczet zakupów materiałów budowlanych oraz przekazywał niezbędną dokumentację budowalną. R. W. spotkał B. C. (1) dwukrotnie i nie rozmawiał z nią na temat zatrudnienia.

Dowód: dziennik budowy k. 20-23, przesłuchanie powoda R. W. k. 69-70,87-89, zeznania świadka T. C. k. 136-139, zeznania świadka J. S. k. 186

Akta osobowe prowadzone dla R. W. dotyczyły podmiotu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M.. Zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych, rozwiązania umowy o pracę, wyrejestrowania z ubezpieczeń społecznych i wystawienia świadectwa pracy dokonała ta spółka.

Dowód: karta szkolenia wstępnego, oświadczenie, druk (...), oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę, świadectwo pracy, druk (...) k. nienumerowane akt osobowych powoda w cz. (...)

Listy obecności, zarówno pracowników B. C. (1) znajdowały się w biurze przy ul. (...) w S.. R. W. nie był ujęty na listach obecności jako pracownik B. C. (1). Figurował natomiast na liście obecności spółki (...).

Pod koniec lipca 2017r. R. W. przyszedł do tegoż biura, pobrał samowolnie formularz list obecności dla pracowników B. C. (1), wpisał swoje imię na listę i złożył podpisy tworząc w ten sposób listę za maj 2017r. Podpisał się również na liście za czerwiec 2017r., na której został omyłkowo wpisany przez J. M.. Następnie przystąpił do kserowania list obecności. Uczynił to by uwiarygodnić swoje zatrudnienie u B. C. (1).

Dowód: listy obecności pracowników B. C.: za kwiecień 2017r. k. 33, za maj 2017r. – k. 14 i 33v., za czerwiec 2017r. k. 14v. i 34, lista obecności (...) sp. z o.o. k. 23v.,zawiadomienie z dnia 31.07.2017r. k. nienumerowana cz. (...) akt osobowych, przesłuchanie powoda R. W. k. 69-70,87-89,k.187-188 zeznania świadka J. M. k. 142-144, zeznania świadka E. M. k. 168-169, zeznania świadka J. S. k. 186

Pracownicy B. C. (1) wiedzieli, że R. W. jest pracownikiem spółki.

Dowód: zeznania świadka M. K. k. 140-141, zeznania świadka J. M. k. 142-144, zeznania świadka E. M. k. 168-169, zeznania świadka J. S. k. 186

R. W. nie widniał na listach płac B. C. (1). Wynagrodzenie otrzymywał od T. C..

Dowód: listy płac k. 28-30, dowody wpłaty k. 31-32v., przesłuchanie powoda R. W. k. 69-70

W okresie współpracy z T. C. doszło pomiędzy nim a R. W. do sporu na tle wypłaty wynagrodzenia za pracę, okresu objętego umową o pracę i sposobu realizacji projektu wykonania podjazdu przy ulicy (...).

Dowód: protokół kontroli z przesłuchaniem R. W. k. 3-6, protokół przesłuchania świadka k. 11-12, 24-24v.,przesłuchanie powoda R. W. k. 69-70, 87-89,k.187-188, zeznania świadka J. S. k. 186

(...) przeprowadziła latem 2017r. kontrolę u B. C. (1), w trakcie której przesłuchała R. W. na okoliczność jego skargi co do braku zawarcia z nim pisemnej umowy o pracę i braku wypłaty wynagrodzenia. W toku zeznań R. W. podkreślał, ze faktycznie pracował na rzecz B. C. (1). Pozwana wniosła zastrzeżenia do protokołu pokontrolnego podkreślając, że R. W. był pracownikiem (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w M., podmiotu odrębnego od działalności B. C. (1).

Dowód: protokół kontroli z przesłuchaniem R. W. k. 3-6,protokół przesłuchania świadka k. 11-12, 24-24v.,pismo z dnia 22.08.2017r. k. 39

Wyrokiem nakazowym z dnia 28 grudnia 2017r. w postępowaniu (...) Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie VII Wydział Karny uznał obwinioną winną czynu z art. 281 pkt 2 k.p. tj. niezawarcia jako pracodawca - właścicielka firmy (...) w S., w dniu 27 kwietnia 2017r. umowy o pracę z R. W. na piśmie. Wyrok został jednak zaskarżony sprzeciwem.

Dowód: wyrok nakazowy z dnia 29.12.2017r. k. 57, notatka z dnia 15.06.2018r. k. 80

Obecnie R. W. pobiera emeryturę w wysokości 2530 zł netto. Nie ma nikogo na swoim utrzymaniu.

Dowód: przesłuchanie powoda R. W. k. 69-70, 87-89,k.187-188

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo, oparte na podstawie art. 189 k.p.c. okazało się niezasadne. Zgodnie z treścią art. 189 k.p.c. powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny.

Zdaniem Sądu, powód posiadał interes prawny w zakresie żądania ustalenia istnienia stosunku pracy. Pracownik zawsze bowiem kwalifikuje się interesem prawnym w żądaniu ustalenia istnienia stosunku pracy. Pracownicze powództwo o ustalenie istnienia stosunku pracy jest bowiem postrzegane jako zmierzające do zapewnienia osobie wykonującej pracę ochrony wynikającej z przepisów prawa pracy i prawa ubezpieczeń społecznych. Dla celów realizowania w przyszłości uprawnień pracowniczych przez osobę wykonującą pracę istotne jest zatem legitymowanie się wyrokiem ustalającym istnienie stosunku pracy z określonym podmiotem (por. też uchwala 7 sędziów z dnia 28.09.2005r, I PZP 2/05, OSNP 2006/5-6/71). W wyroku z dnia 19 kwietnia 2001r. (OSNAPiUS rok 2003, nr 3, poz. 67) Sąd Najwyższy wskazał, że interes prawny może polegać również na uzyskaniu pewności co do prawa do uzależnionych od okresu pracy świadczeń przyszłych u tego samego lub u kolejnych pracodawców albo ich wymiaru. Istnienie bądź nieistnienie stosunku pracy może wpływać na sytuację pracownika w zakresie innych stosunków prawnych, np. z ubezpieczeń społecznych. Również w wyroku z dnia 29 marca 2001r. (OSNAPiUS rok 2003, nr 1, poz. 12) Sąd Najwyższy stwierdził, że swoistość stosunku pracy polega na tym, że jego byt stanowi przesłankę powstania innych stosunków prawnych (i to ex lege, jak np. stosunku ubezpieczenia społecznego). Świadczenia wynikające ze stosunku pracy nie obejmują ogółu świadczeń przysługujących pracownikowi z tytułu zatrudnienia. Interes prawny pracownika w ustaleniu istnienia stosunku pracy nie wyczerpuje się w żądaniu świadczeń należnych z tego stosunku prawnego. Ustalenie istnienia stosunku pracy warunkuje prawo do niektórych bieżących i przyszłych świadczeń z ubezpieczeń społecznych, a także rzutuje, poprzez konstrukcję stażu ubezpieczenia, na ich wysokość. Może mieć znaczenie dla uzależnionych od okresu zatrudnienia przyszłych świadczeń – prawa do nich lub ich wymiaru – z kolejnych stosunków pracy (np. dodatku stażowego czy nagrody jubileuszowej).

Sam jednak fakt istnienia interesu prawnego w wytoczeniu określonego powództwa nie przesądza jednak samoistnie o jego zasadności, stąd też w dalszej kolejności Sąd badał czy strony łączył jakiś stosunek prawny i jaki był charakter prawny tego stosunku.

Zgodnie z treścią art. 22 § 1 k.p. przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Stosunek pracy to więź prawna o charakterze dobrowolnym i trwałym, łącząca pracownika i pracodawcę, której treścią jest obowiązek osobistego wykonywania pracy określonego rodzaju przez pracownika pod kierownictwem, na rzecz i na ryzyko pracodawcy oraz obowiązek pracodawcy zatrudnienia pracownika przy umówionej pracy i wypłacanie mu wynagrodzenia za pracę (tak w wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 26 czerwca 1996, III APr 10/96, Apel.-Lub. 1997/2/10). Należy przy tym podkreślić, że przy ocenie charakteru stosunku prawnego łączącego strony należy uwzględnić specyfikę funkcjonowania podmiotu zatrudniającego.

Zgodnie z zasadą rozkładu ciężaru dowodu, to na inspektorze pracy i na powodzie (jako osobom, które z tego faktu wywodzi skutki prawne – art. 6 k.c. oraz 232 k.p.c.), spoczywał obowiązek wykazania, iż strony zawarły umowę o pracę, a w razie braku takiego faktu, że istniejący w okresie spornym stosunek prawny zawierał elementy właściwe dla stosunku pracy. Obowiązkowi temu nie sprostano. Zauważyć należy, że już sam pozew był dość ogólny co do uzasadnienia żądania pozwu. Wynika z niego, że wszelkie kwestie związane z zatrudnieniem, a więc z ustaleniem jego warunków, podpisaniem umowy, przebiegiem zatrudnienia, w tym otrzymywaniem poleceń służbowych, odnosiły się do T. C.. Więź pracowniczą z pozwaną B. C. (1) powód wywodził z faktu, że T. C. jest pełnomocnikiem pozwanej oraz że głównym wykonawcą zadania, przy wykonaniu którego pełnił on funkcję kierownika budowy, była B. C. (1). Sam ten argument nie jest jednakże wystarczający dla przyjęcia istnienia stosunku pracy pomiędzy stronami sporu.

Stan faktyczny został ustalony w oparciu o zeznania świadków, którzy przestawili zasady współpracy pomiędzy B. C. (1) a spółką (...), okoliczność zatrudniania przez B. C. (1) jedynie pracowników biurowych, brak więzi pracowniczej pomiędzy pozwaną a powodem jako osobą zajmującą się kwestiami stricte budowlanymi. Powyższe okoliczności znajdują potwierdzenie w dokumentach znajdujących się w aktach sprawy (szczegółowo wymienionych w stanie faktycznym), w tym w przedłożonych przez pozwaną aktach osobowych powoda, dokumentacji dotyczącej pracowników B. C. (1), umowach cywilnych pomiędzy pozwaną a spółką (...) oraz dokumentacji dotyczącej budowy podjazdu przy ul. (...) w S.. Sąd nie znalazł żadnych podstaw aby zeznaniom świadków odmówić wiarygodności. Sąd miał na uwadze, iż świadek T. C. jest mężem pozwanej, stąd jego zeznania mogły zmierzać do przedstawienia okoliczności w sposób korzystny dla pozwanej, jednakże zdarzenia przez niego opisane zostały potwierdzone przez pozostałych świadków, będących osobami obcymi dla stron. Co istotne świadkowie będący byłymi pracownikami i obecnymi pracownikami pozwanej zeznawali jednakowo, co przemawia za ich wiarygodnością i przyjęciem, że treści przez nich podawane (a więc również przez T. C.) polegają na prawdzie. Zeznania samej pozwanej zostały pominięte w związku z jej nieusprawiedliwionym niestawiennictwem na rozprawie w dniu 14 grudnia 2018r.

Zeznania powoda stanowiły podstawę ustaleń tylko w takim zakresie w jakim korespondowały ze zgromadzonym materiałem dowodowym, a w pozostałym zakresie ocenione zostały jako niewiarygodne. W szczególności odnosi się to do twierdzeń powoda, iż zarówno ogłoszenie o pracę jak i ustne ustalenia warunków pracy dotyczyły zatrudnienia u B. C. (1), a on sam niejako został zmuszony do podpisania umowy ze spółką. W ocenie powoda, skoro B. C. (1) była stroną umowy z (...) S. na wykonanie podjazdu przy ul. (...).W. w S., to czyni to ją pracodawcą powoda zajmującego stanowisko kierownika budowy tego obiektu. Ta argumentacja nie może zostać uznana za właściwą.

Zgodnie z zasadami prawa pracy pracodawcą jest podmiot, który zatrudnia pracowników (art. 3 k.p.), W prawnym stosunku pracy następuje włączenie pracownika do działalności pracodawcy, podporządkowanie go regulaminowi pracy oraz poleceniom kierownictwa co do miejsca, czasu i sposobu wykonywania pracy. Pracownik zobowiązuje się przy tym nie do wykonywania jakiegokolwiek konkretnego zadania, lecz do stałego wypełniania określonego rodzaju pracy związanej z określonym stanowiskiem pracy. Podstawowymi cechami stosunku pracy jest podporządkowanie pracownika oraz obciążenie podmiotu zatrudniającego ryzykiem danego przedsięwzięcia. Dla stwierdzenia, że w treści stosunku prawnego występuje cecha podporządkowania z reguły wskazuje się na takie elementy jak: określony czas pracy i określone miejsce wykonywania czynności, podpisywanie list obecności, podporządkowanie pracownika regulaminowi pracy oraz poleceniom kierownictwa co do miejsca, czasu i sposobu wykonywania pracy, a także obowiązek przestrzegania norm pracy (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 lutego 1979r., II URN 19/79, Nowe Prawo Nr 6/1981), wykonywanie pracy zmianowej i stałej dyspozycyjności oraz dokładnej realizacji powierzonego zadania oraz wykonywania zadań pod nadzorem kierownika (tak w wyroku z dnia 11 września 1997r., II UKN 232/97, OSNAPiUS Nr 13/1998, poz. 407, w wyroku z dnia 22 grudnia 1998r., I PKN 517/98 OSNAPiUS Nr 4/2000,poz. 138).

Brak jest dowodów na więź pracowniczą o opisanych powyżej cechach z B. C. (1). Nie zostało wykazane, aby powód otrzymywał wiążące polecenia od B. C. (1) świadczące o podporządkowaniu, nie został włączony do zespołu pracowniczego, nie figurował na listach płac czy listach obecności, a okoliczność dopisania się do tychże list stanowi dowód na to, że powód próbował wykreować oczekiwany stan faktyczny.

Niespornie T. C. jest pełnomocnikiem B. C. (1), jednakże nie wykazano, aby zawarcie umowy o pracę czy też polecenia wydawane powodowi w spornym okresie były wydawane w imieniu B. C. (1). T. C. podejmując czynności wobec powoda czynił to jako reprezentant spółki (...). Ponadto, kwestia wzajemnych relacji pomiędzy dwoma podmiotami – pomiędzy działalnością gospodarczą pozwanej a spółką co do wykonania umowy na budowę obiektu przy ul. (...) w S. i zawarcie umowy na podwykonawstwo pozostaje bez wpływu na więź pracowniczą. Sam fakt zawarcia przez pozwaną umowy o podwykonawstwo ze spółką niezgodnie z treścią umowy łączącej ją z (...) S. nie czyni z pozwanej pracodawcy dotychczasowych pracowników spółki (w tym powoda). Jest to jedynie handlowa umowa dwóch podmiotów gospodarczych co do wykonania danej usługi budowlanej. Umowa nie odnosi się w ogóle do spraw zatrudnienienia. Sytuacja prawna powoda nie uległa więc w ogóle zmianie.

Marginalnie jedynie można wskazać, iż w niniejszym stanie faktycznym ww. cechy stosunku pracy występowały pomiędzy powodem a (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w M.. Powód został pouczony, że można wezwać do udziału w sprawie w charakterze pozwanej spółkę z uwagi na możliwość dochodzenia ustalenia stosunku pracy za okres nieobjęty umową. Powód, jako gospodarz procesu, konsekwentnie kierował pozew wobec B. C. (1) i sprzeciwił się wezwaniu do udziału w sprawie tejże spółki.

Finalnie zauważyć należy, iż nawet prawomocne rozstrzygnięcie co do winy B. C. (1) w postępowaniu (...) (brak wiedzy Sądu, aby takie jednak zapadło) nie wiąże Sądu w niniejszym postępowaniu, bowiem zgodnie z art. 11 zd.1 k.p.c. ustalenia wydanego w postępowaniu karnym prawomocnego wyroku skazującego co do popełnienia przestępstwa wiążą sąd w postępowaniu cywilnym. Czyny zarzucone B. C. (1) w postępowaniu (...) stanowią wykroczenia, nie są więc objęte dyspozycją przepisu art. 11 k.p.c., stąd Sąd był uprawniony do dokonania własnych ustaleń w sprawie.

Wszystko powyższe nakazuje przyjąć, że powoda nie łączyła z pozwaną współpraca o charakterze zatrudnienia pracowniczego, co skutkowało oddaleniem roszczenia.

Rozstrzygnięcie o kosztach wydano na podstawie przepisu art. 102 k.p.c. pozwalającego na odstąpienie od obciążania obowiązkiem poniesienia kosztów przez stronę przegrywającą sprawę. Sąd zdecydował o odstąpieniu od obciążenia powoda kosztami postępowania mając na uwadze sytuację materialną powoda (koszty postępowania w wysokości 1800 zł ustalone na podstawie § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800 j.t.). stanowiłyby ¾ jego aktualnego dochodu). Sąd miał też na uwadze, iż powód nie jest osobą wykształconą w zakresie prawa pracy i jego przekonanie o byciu pracownikiem pozwanej B. C. (1) wynikało z mylnego rozumienia kwestii prawnych. Dodatkowo, wytoczenie powództwa przez inspektora pracy mogło utwierdzić powoda w przekonaniu, iż jego pogląd zasługuje na ochronę prawną. Mając na uwadze, iż powód jako pracownik jest słabszą pod względem ekonomicznym stroną procesu z utrudnionym dostępem do fachowej pomocy prawnej, którą miała zagwarantowana pozwana, orzeczono jak w punkcie drugim.

Nie było także podstaw by kosztami procesu obciążyć inspektora pracy, a to z uwagi na przepis art. 63 ² k.p.c. w zw. z art. 106 k.p.c.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

18.02.2019r.