Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 533/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 01 grudnia 2014 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku w Wydziale II Karnym

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Monika Laskowska

Protokolant: Katarzyna Karpińska

Prokurator Dorota Kołakowska z Prokuratury Rejonowej G.O. w G.

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 01 grudnia 2014 r.

wniosku złożonego w trybie art. 335 § 1 kpk

w sprawie:

M. J., s. J. i E., z d. G., ur. (...) w G.

oskarżonego o to, że:

1.  w dniu 10.09.2013 r. w G. wprowadził do obrotu – nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu – produkty lecznicze w postaci: 34 fiolek leku o nazwie S. (...), 19 fiolek leku o nazwie N. (...), 1 fiolki leku o nazwie C. (...), czyniąc sobie z popełnionego przestępstwa stałe źródło dochodu

tj. o czyn z art. 124 Ustawy z dnia 06.09.2001 r. Prawo farmaceutyczne w zw. z art. 65 § 1 kk

2.  w dniu 24.10.2013 r. w G. wprowadził do obrotu – nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu – produkty lecznicze w postaci: 19 fiolek leku o nazwie C. (...), 9 fiolek leku o nazwie N. (...), 15 fiolek leku o nazwie E. (...), 9 fiolek leku o nazwie T. (...), czyniąc sobie z popełnionego przestępstwa stałe źródło dochodu

tj. o czyn z art. 124 Ustawy z dnia 06.09.2001 r. Prawo farmaceutyczne w zw. z art. 65 § 1 kk

3.  w dniu 15.01.2014 r. w G. wprowadził do obrotu – nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu – produkty lecznicze w postaci: 30 fiolek leku o nazwie S. (...), 18 fiolek leku o nazwie M. (...), 21 fiolek leku o nazwie N. (...), 12 fiolek leku o nazwie C. (...), 9 fiolek leku o nazwie E. (...), czyniąc sobie z popełnionego przestępstwa stałe źródło dochodu

tj. o czyn z art. 124 Ustawy z dnia 06.09.2001 r. Prawo farmaceutyczne w zw. z art. 65 § 1 kk

4.  w dniu 10.02.2014 r. w G. usiłował wprowadzić do obrotu – nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu – produkty lecznicze w postaci: 32 fiolek leku o nazwie S. (...), 20 fiolek leku o nazwie M. (...), 8 fiolek leku o nazwie E. (...), 7 fiolek leku o nazwie T. (...), 2 fiolek leku o nazwie C. (...), 2 fiolek leku o nazwie N. (...), 1 fiolki leku o nazwie B. (...), lecz zamierzonego czynu nie dokonał z uwagi na zatrzymanie przez funkcjonariuszy policji, czyniąc sobie z popełnionego przestępstwa stałe źródło dochodu

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 124 Ustawy z dnia 06.09.2001 r. Prawo farmaceutyczne w zw. z art. 65 § 1 kk

I.  oskarżonego M. J. uznaje za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w punktach 1, 2, 3 i 4 aktu oskarżenia ustalając, iż czyny te stanowią ciąg przestępstw, które kwalifikuje z art. 124 Ustawy z dnia 06.09.2001 r. Prawo farmaceutyczne w zw. z art. 65 § 1 kk oraz z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 124 Ustawy z dnia 06.09.2001 r. Prawo farmaceutyczne w zw. z art. 65 § 1 kk i za to, przy zastosowaniu art. 91 § 1 kk, art. 64 § 2 kk i art. 14 § 1 kk, na podstawie art. 124 Ustawy z dnia 06.09.2001 r. Prawo farmaceutyczne i art. 33 § 1, 2 i 3 kk skazuje go na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz wymierza mu karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 40 zł (czterdziestu złotych);

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 2 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata;

III.  na podstawie art. 73 § 2 kk oddaje oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego;

IV.  na podstawie art. 44 § 2 kk i art. 133 Ustawy z dnia 06.09.2001 r. Prawo farmaceutyczne orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych opisanych w wykazie nr (...) (k. 173-174 akt sprawy);

V.  na podstawie art. 45 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej w kwocie 3.000 zł (trzech tysięcy złotych);

VI.  na podstawie art. 626 § 1 kpk, art. 627 kpk, art. 1, art. 2 ust. 1 pkt 3, art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn. Dz. U. z 1983 r. Nr 49 poz. 223 ze zm.) zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 330 zł (trzystu trzydziestu złotych) tytułem kosztów sądowych, w tym opłatę w kwocie 260 zł (dwustu sześćdziesięciu złotych).