Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2018r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w V Zamiejscowym Wydziale Karnym z siedzibą w Węgorzewie w składzie:

Przewodniczący – SSR Dorota Scott - Sienkiel

Protokolant – st. sekr. sąd. Irena Kupicz

w obecności Prokuratora -------------------

po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2018r. na rozprawie

sprawy W. T.

urodzonego (...) w W.

syna P. i A. z d. T.

oskarżonego o to, że: w dniu 16 sierpnia 2017r. w kontenerze bez nazwy znajdującym się na posesji Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów przy ul. (...) w W., poprzez wynajęcie tegoż kontenera z przeznaczeniem na cele prowadzenia działalności gospodarczej, posiadał przechowywany tam automat do gier A. G. (1) nr (...) bez nałożenia wymaganych urzędowych zamknięć, naruszając zakaz określony w art. 15j ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (tj. Dz. U. z 2016r., poz. 471 z późn, zm.)

tj. o czyn z art. 107d kks

1.  Oskarżonego W. T. uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu,

2.  Na podstawie art. 230§2 kpk w zw. z art. 113§1 kks dowód rzeczowy w postaci automat do gier A. G. (1) nr (...) zwraca oskarżonemu.

3.  Kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt VK 257/18

UZASADNIENIE

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W. T. prowadzi jako osoba fizyczna działalność gospodarczą pod nazwą Firma Handlowo-Usługowa (...) i adresem ul. (...) w W., gdzie znajduje się (...).

W dniu 26 sierpnia 2016r. Prezes Zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. A. G. (2) podpisała z właścicielem lokalu znajdującym się przy ul. (...) w W.- W. T. umowę dzierżawy powierzchni lokalu celem umieszczenia w nim urządzenia o nazwie Q. (ramowa umowa dzierżawy powierzchni, k. 66-67). Wcześniej oskarżony podpisał podobną umowę z (...) Sp. z o.o. w O.. Jej przedmiotem była dzierżawa od dnia 1 czerwca 2015r. części lokalu celem umożliwienia zainstalowania w nim urządzeń do gier, na których spółka miała prowadzić działalność gospodarczą ( ramowa umowa dzierżawy powierzchni, k. 34-35, kopia faktur, k. 43-48).

W dniu 16 sierpnia 2017r. pracownicy Służby Celno-Skarbowej wykonywali obowiązki służbowe na terenie W.. Około godz. 12.30 weszli do lokalu przy ul. (...), gdzie zauważyli automat A. G./ (...) oznaczony (...), pod względem wizualnym i konstrukcyjnym przypominający urządzenia wykorzystywane do organizowania gier hazardowych. W związku z powziętym podejrzeniem, że może stanowić przedmiot przestępstwa karnego skarbowego postanowili przeprowadzić oględziny urządzenia oraz eksperyment procesowy polegający na odtworzeniu gry na automacie celem ustalenia zasad gry. Po włączeniu automatu do zasilania próba przeprowadzenia eksperymentu jednak nie powiodła się, gdyż koniecznym było podłączenie urządzenia do Internetu. Automat zatrzymano stwierdzając po jego oględzinach podobieństwo do innych automatów, które pozwały na rozgrywanie gier o charakterze losowym. Automat był zbudowany identycznie jak wszystkie inne- posiadał akceptor banknotów i monet, za pośrednictwem których uiszczano opłatę za grę, metalową rynnę, do której były wyrzucane monety po uzyskaniu wygranej pieniężnej, identyczne było rozmieszczenie przycisków na pulpicie (protokół przeszukania, k. 12-14, protokół z przebiegu przeprowadzonego w drodze eksperymentu procesowego doświadczenia odtworzenia przebiegu gry na automacie, k. 3-, protokół oględzin rzeczy wraz z dokumentacją fotograficzną, k. 16-19, 64, zeznania J. M., k. 6-7, B. W., k. 69-70, 173v).

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Podał, że automat, który zatrzymano w jego kontenerze nigdy nie był jego własnością. Cały system operacyjny automatu został wymontowany przez właścicieli przed jego zatrzymaniem, w zasadzie była to sama obudowa. Nie można było na nim grać (wyjaśnienia, k. 104-105).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, gdyż znajdują potwierdzenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym, który nie budzi wątpliwości zarówno w zakresie zeznań świadków, jak i dowodów z dokumentów. W oparciu o zebrany w sprawie materiał dowodowy można było odtworzyć jasny stan faktyczny, do którego jedynie zeznania świadka M. G. (k. 50-53) nic nie wniosły.

By rozstrzygnąć zasadność postawionego oskarżonego zarzutu popełnienia przestępstwa z art. 107d kks należało przeanalizować stan faktyczny pod kątem znamion tego przestępstwa.

Przepis art. 107d kk został wprowadzony do kodeksu w dniu 1 kwietnia 2017 r. na mocy ustawy z dnia 15 grudnia 2017 r. nowelizującej ustawę o grach hazardowych (Dz.U. poz. 88). Wprowadził on nowy typ przestępstwa skarbowego, który polega na posiadaniu automatu do gier.

Jednak podmiotem komentowanego czynu zabronionego jest ten tylko, kto (alternatywnie): [1] posiada koncesję, [2] jest objęty urzędowym sprawdzeniem oraz [3] posiada obowiązek nałożenia urzędowych zamknięć. Oznacza to, że nie każdy, kto nielegalnie posiada automat do gier, jest sprawcą komentowanego czynu zabronionego. Krąg podmiotów został zawężony tylko do tych, którzy legalnie (zgodnie z prawem hazardowym) urządzają gry na automatach. Wniosek taki jednoznacznie wynika z treści klauzul normatywnych („wbrew warunkom koncesji", „bez wymaganego urzędowego sprawdzenia", „bez nałożenia wymaganych urzędowych zamknięć"). Komentowane przestępstwo hazardowe jest zatem przestępstwem indywidualnym. Jako że urzędowe sprawdzenie obejmuje legalnie prowadzoną działalność w zakresie gier na automatach ( art. 106 w zw. z art. 74 ust. 2 ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej), to posiadanie „bez wymaganego urzędowego sprawdzenia" dotyczy tylko zachowania podejmowanego w ramach takiej działalności. To samo dotyczy posiadania „bez nałożenia wymaganych urzędowych zamknięć" ( art. 65 i 74 ust. 2 pkt 2 ustawy KAS). (Grzegorz Łabuda, Komentarz do art.107(d) Kodeksu karnego skarbowego).

Mając zatem na uwadze, że W. T. nie posiada koncesji na prowadzenie kasyna gry, jak również nie posiada zezwolenia na prowadzenie gier poza kasynem gry, tym samym nie jest podmiotem, który legalnie urządza gry na automatach przez co nie mogły zmaterializować się wobec niego przesłanki do nałożenia urzędowych zamknięć, Sąd uniewinnił oskarżonego od zarzucanego mu czynu.

W związku z tym, że dowód rzeczowy zabezpieczony w sprawie w postaci automatu A. G. nr (...) stał się zbędny dla dalszego postępowania Sąd zwrócił je oskarżonemu (art. 230§2 kpk).

Zgodnie z art. 632 pkt 2 kpk w razie uniewinnienia oskarżonego koszty procesu ponosi w sprawach z oskarżenia publicznego - Skarb Państwa.