Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt: I C 432/16 upr.

POSTANOWIENIE

Dnia 20 maja 2016 roku

Sąd Rejonowy w Świnoujściu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Trytek-Błaszak

Protokolant: Marta Korzeniewska

po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2016 roku w Świnoujściu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko S. B.

o zapłatę

postanawia:

1.  umorzyć postępowanie w sprawie,

2.  zasądzić od pozwanego S. B. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 227,09 zł (dwustu dwudziestu siedmiu złotych dziewięciu groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Agnieszka Trytek-Błaszak

Sygn. akt I C 432/16

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 20 maja 2016r.

Powód (...) Spółka Akcyjna w W. wniósł przeciwko S. B. powództwo o zapłatę kwoty 604,72 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 11 sierpnia 2015r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów sądowych w wysokości 30 zł, kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i innych kosztów w kwocie 0,09 zł.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że powód zawarł z pozwanym umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej osoby powołanej do wykonywania czynności syndyka, nadzorcy sądowego albo zarządcy na okres do dnia 21 września 2013r. Powołując się na przepis art. 805 kc powód wskazał, że pozwany zobowiązany był do terminowego opłacania składek z tytułu ubezpieczenia i w związku z niewywiązaniem się z postanowień umowy – brakiem zapłaty składki z tytułu umowy ubezpieczenia, powstało po stronie powoda wymagalne roszczenie w kwocie 604,72 zł. Powód oświadczył, że wnosi także o zasądzenie odsetek ustawowych odsetki ustawowych.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 10 września 2015r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie uwzględnił w całości żądanie pozwu i orzekł o kosztach procesu.

Pozwany S. B. wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, co spowodowało utratę przez nakaz zapłaty mocy w całości.

W dniu 25 kwietnia 2016r. do akt sprawy wpłynęło pismo procesowe pozwanego z dnia 20 kwietnia 2016r., w którym wskazał, że uiścił kwotę wynikającą z pozwu. Do pisma załączył dowód uiszczenia w dniu 19 kwietnia 2016r. kwoty 666,39 zł.

W piśmie procesowym z dnia 13 maja 2016r. powód wskazał, że powyższa kwota 666,39 zł została zaksięgowana na należność główną, odsetki ustawowe skapitalizowane do dnia wniesienia pozwu, dalsze odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także część kosztów procesu. W związku z tym, powód cofnął powództwo w całości ze zrzeczeniem się roszczenia i wniósł o umorzenie postępowania oraz o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Wskazał, że skoro pozwany uiścił całą należność objętą pozwem po jego wniesieniu, jest w tej sytuacji stroną przegrywającą proces i na podstawie art. 98 kpc zobowiązany jest do poniesienia kosztów procesu, na które składa się opłata sądowa 30 zł, koszty zastępstwa procesowego 180 zł, koszty opłaty skarbowej od pełnomocnictwa 17 zł, opłata manipulacyjna za uiszczenie opłaty sądowej od pozwu w EPU 0,09 zł.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 203 § 1 kpc pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku. Powód cofnął pozew w niniejszej sprawie wraz ze zrzeczeniem się roszczenia, co nastąpiło przed wydaniem wyroku, dlatego zgoda pozwanego na cofnięcie pozwu nie była potrzebna.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2007r., IV CSK 110/07 (LEX nr 488981) cofnięcie pozwu jest czynnością procesową, aktem dyspozytywnym powoda, będącym wyrazem rezygnacji z dochodzenia w danym postępowaniu żądania udzielenia mu ochrony prawnej w postaci skonkretyzowanej w pozwie. Cofnięcie pozwu, będące przejawem odwołalności czynności procesowych, jest działaniem strony realizującej procesowe uprawnienie do pozbawienia własnej czynności procesowej jej skuteczności prawnej.

Sąd co do zasady związany jest cofnięciem pozwu. Sytuacja procesowa może odmiennie ukształtować się jedynie wtedy, gdy sąd skorzysta z uprawnienia przyznanego mu w art. 203 § 4 kpc i z przyczyn w nim wskazanych uzna cofnięcie pozwu za niedopuszczalne. Sąd obowiązany jest zawsze dokonać oceny, czy w świetle zgromadzonego materiału procesowego czynności wymienione w art. 203 § 4 kpc nie są sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego lub czy zmierzają do obejścia prawa. Stwierdzenie tych okoliczności ma ten skutek, że mimo złożenia przez stronę odpowiedniego oświadczenia sąd prowadzi nadal postępowanie. Trzeba przy tym podkreślić, że taka decyzja sądu jest radykalnym wkroczeniem w sferę zastrzeżoną dla strony i stanowi szczególne odstępstwo od zasady dyspozycyjności. Ma ono skutki procesowe, w tym także dotyczące sfery prawnej drugiej strony procesu.

W przedmiotowej sprawie, na podstawie analizy materiału procesowego Sąd uznał, że cofnięcie powództwa jest dopuszczalne. Czynność ta nie pozostaje bowiem w sprzeczności z prawem, zasadami współżycia społecznego ani nie zmierza do obejścia prawa. Cofnięcie pozwu nastąpiło w wyniku zaspokojenia roszczenia powoda w toku procesu. Zdaniem Sądu, powód dokonał skutecznego cofnięcia pozwu.

Cofnięcie ze skutkiem prawnym pozwu zobowiązuje do umorzenia postępowania, bowiem udzielenie ochrony prawnej - wydanie wyroku staje się bezprzedmiotowe i niedopuszczalne (art. 355 § 1 kpc), co mając na uwadze Sąd orzekł jak w pkt 1. sentencji postanowienia.

Zgodnie z art. 203 § 2 kpc na żądanie pozwanego powód zwraca mu koszty, jeżeli sąd już przedtem nie orzekł prawomocnie o obowiązku ich uiszczenia przez pozwanego. Pozwany traktowany jest jak wygrywający proces, dlatego należy mu się zwrot kosztów procesu, o ile złoży wniosek. Należy jednak uznać, że jeżeli cofnięcie pozwu wywołane było zaspokojeniem roszczenia powoda w toku procesu, to pozwany obowiązany jest do zwrotu kosztów procesu powodowi. Stanowisko to należy wywieść z tezy, że zaspokojenie przez pozwanego roszczenia powoda po wytoczeniu pozwu jest równoznaczne z przegraniem przez niego procesu (orzeczenie SN z dnia 21 lipca 1951r., C 593/51, OSN(C) 1952, nr 2, poz. 49; LEX nr 160169).

Pozwany dokonując zapłaty w toku procesu, po doręczeniu odpisu pozwu, zaspokoił roszczenie powoda dochodzone pozwem, stąd też należy uznać, że to pozwany przegrał proces w niniejszej sprawie. Tym samym, jest on zobowiązany do zwrotu kosztów procesu powodowi, na które składa się wynagrodzenie pełnomocnika w stawce minimalnej w wysokości 180 zł zgodnie z § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity - Dz.U. z 2013r., poz. 490), opłata sądowa od pozwu w kwocie 30 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz opłata manipulacyjna w kwocie 0,09 zł. O kosztach Sąd orzekł w pkt 2. sentencji postanowienia.

SSR Agnieszka Trytek Błaszak

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)

SSR Agnieszka Trytek Błaszak