Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy Szczecin- Centrum w Szczecinie w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Rafał Pawliczak

Protokolant: Patrycja Zielińska

przy udziale prokuratora Agaty Badury

po rozpoznaniu w dniach 5 czerwca 2018 r., 28 czerwca 2018r., 10 lipca 2018 r., 28 sierpnia 2018 r., 20 września 2018 r., 9 października 2018 r., 15 stycznia 2019 r .sprawy M. K.

syna J. i H.

urodzonego (...) w G.

oskarżonego o to, że:

zajmując się sprawami gospodarczymi (...) Spółki Jawnej z siedzibą w S. (aktualna nazwa: „ (...). (...) Spółka jawna"), o numerze KRS (...), jako wspólnik wyżej wymienionej spółki upoważniony do jej reprezentacji, działając w sposób umyślny z zamiarem bezpośrednim, wbrew przepisowi art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.lJ. z 2004r., Nr 54, poz. 535 ze zm. - w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2010 r. do dnia 23.04.2010 r.), wprowadził w błąd organ podatkowy, jakim jest Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w S., poprzez to, że podał dane niezgodne ze stanem rzeczywistym w złożonej w dniu 22.03.2010 r. do Pierwszego Urzędu Skarbowego w S., korekcie deklaracji dla podatku od towarów i usług według wzoru VAT-7 za grudzień 2009 r. w/w Spółki, tj. bezprawnie wykazał kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym z poprzedniej deklaracji w kwocie 448.307,00 zł, w tym do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości 448.307,00 zł, stanowiącej sumę kwot nadwyżek podatku naliczonego nad należnym wykazywanych przez Spółkę do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w deklaracjach oraz korektach deklaracji dla przedmiotowego podatku, skumulowanych za poszczególne miesięczne okresy rozliczeniowe począwszy od sierpnia 2003r. do września 2004r., w taki sposób, że równocześnie z przedmiotową korektą deklaracji VAT-7 za grudzień 2009r, w dniu 22.03.2010r., wbrew przepisowi art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm. - w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.20ł0r. do dnia 09.05.2010r.) stanowiącemu o terminie przedawnienia zobowiązań podatkowych, złożył Naczelnikowi Pierwszego Urzędu Skarbowego w S. skorygowane deklaracje VAT-7 za miesiące począwszy od sierpnia 2003r. do października 2004r., „zerując” wszystkie wartości sprzedaży oraz podatku należnego deklarowanego uprzednio przez Spółkę, w tym za:

-

sierpień 2003r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 324.274 zł i podatku należnego w kwocie 23.574 zł na kwoty 0 zł,

-

wrzesień 2003r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 333.064 zł i podatku należnego w kwocie 32.111 zł na kwoty 0 zł,

-

październik 2003r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 757.815 zł i podatku należnego w kwocie 73.791 zł na kwoty 0 zł,

-

listopad 2003r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 315.978 zł i podatku należnego w kwocie 22.273 zł na kwoty 0 zł,

-

grudzień 2003r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 1.674.172 zł i podatku należnego w kwocie 150.216 zł na kwoty 0 zł,

-

styczeń 2004r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 201.622 zł i podatku należnego w kwocie 18.044 zł na kwoty 0 zł,

-

luty 2004r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 214.333 zł i podatku należnego w kwocie 15.003 zł na kwoty 0 zł,

-

marzec 2004r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 294.660 zł i podatku należnego w kwocie 22.248 zł na kwoty 0 zł,

-

kwiecień 2004r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 423.773 zł i podatku należnego w kwocie 35.811 zł na kwoty 0 zł,

-

maj 2004r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 563.636 zł i podatku należnego w kwocie 85.175 zł na kwoty 0 zł,

-

czerwiec 2004r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 439.512 zł i podatku należnego w kwocie 86.206 zł na kwoty 0 zł.

-

lipiec 2004r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 379,009 zł i podatku należnego w kwocie 63.357 zł na kwoty 0 zł,

-

sierpień 2004r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 262.696 zł i podatku należnego w kwocie 32.773 zł na kwoty 0 zł,

-

wrzesień 2004r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty ł.052.579 zł i podatku należnego w kwocie 164.425 zł na kwoty 0 zł,

-

październik 2004r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 570.062 zł i podatku należnego w kwocie 98.569 zł na kwoty 0 zł,

jednocześnie pozostawiając po stronie podatku naliczonego za okres od sierpnia 2003r. do września 2004r. kwotę łączną 448.307 zł, którą wykazywał jako nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w złożonych w dniach 22.03.2010 r. oraz 24.03.2010 r. korektach deklaracji VAT-7 Spółki za następujące po sobie okresy rozliczeniowe począwszy od października 2004r, do listopada 2009r., które to korekty miały na celu upozorowanie przed organem podatkowym zasadności żądania zwrotu wskazanej kwoty 448.307 zł w przedmiotowej korekcie deklaracji VAT-7 za grudzień 2009r. złożonej w dniu 22.03.2010r., w sytuacji, gdy wystąpienie w działalności Spółki w okresie od sierpnia 2003r. do października 2004r. czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług potwierdzała przejęta przez M. K. od poprzedniego (...) Spółki (...) dokumentacja Spółki, w szczególności w postaci ewidencji sprzedaży prowadzonych dla potrzeb podatku VAT oraz dokumentów źródłowych - faktur VAT, jak również paragonów fiskalnych, aktów notarialnych i wyciągów z rachunku bankowego, czym naraził na nienależny zwrot podatku od towarów i usług w kwocie 448.307,00 zł,

tj. o czyn z art. 76 § 1 kks w związku z art. 9 § 3 kks w związku z art. 2 § 2 kks

I.  uznaje oskarżonego M. K. za winnego tego, że jako wspólnik (...) sp. j. z siedzibą w S., zajmując się jej sprawami gospodarczymi, działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, w złożonej w dniu 22.03.2010 r. korekcie deklaracji dla podatku od towarów i usług za grudzień 2009 r. wymienionej spółki wprowadził w błąd Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w S. w ten sposób, że podał dane niezgodne ze stanem rzeczywistym wskazując kwotę 448.307 zł do zwrotu na rachunek bankowy spółki jako łączną nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym wykazaną przez spółkę do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w deklaracjach oraz korektach deklaracji dla podatku od towarów i usług za okres od sierpnia 2003r. do września 2004r., przy czym równocześnie z korektą deklaracji VAT-7 za grudzień 2009r, złożył Naczelnikowi Pierwszego Urzędu Skarbowego w S. skorygowane deklaracje VAT-7 za okres od sierpnia 2003 r. do października 2004 r., tj. za:

-

sierpień 2003r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 324.274 zł i podatku należnego w kwocie 23.574 zł na kwoty 0 zł,

-

wrzesień 2003r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 333.064 zł i podatku należnego w kwocie 32.111 zł na kwoty 0 zł,

-

październik 2003r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 757.815 zł i podatku należnego w kwocie 73.791 zł na kwoty 0 zł,

-

listopad 2003r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 315.978 zł i podatku należnego w kwocie 22.273 zł na kwoty 0 zł,

-

grudzień 2003r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 1.674.172 zł i podatku należnego w kwocie 150.216 zł na kwoty 0 zł,

-

styczeń 2004r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 201.622 zł i podatku należnego w kwocie 18.044 zł na kwoty 0 zl,

-

luty 2004r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 214.333 zł i podatku należnego w kwocie 15.003 zł na kwoty 0 zł,

-

marzec 2004r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 294.660 zł i podatku należnego w kwocie 22.248 zł na kwoty 0 zł,

-

kwiecień 2004r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 423.773 zł i podatku należnego w kwocie 35.811 zł na kwoty 0 zł,

-

maj 2004r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 563.636 zł i podatku należnego w kwocie 85.175 zł na kwoty 0 zł,

-

czerwiec 2004r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 439.512 zł i podatku należnego w kwocie 86.206 zł na kwoty 0 zł.

-

lipiec 2004r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 379,009 zł i podatku należnego w kwocie 63.357 zł na kwoty 0 zł,

-

sierpień 2004r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 262.696 zł i podatku należnego w kwocie 32.773 zł na kwoty 0 zł,

-

wrzesień 2004r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty ł.052.579 zł i podatku należnego w kwocie 164.425 zł na kwoty 0 zł,

-

październik 2004r. - zmieniając wartość sprzedaży netto z kwoty 570.062 zł i podatku należnego w kwocie 98.569 zł na kwoty 0 zł,

pozostawiając po stronie podatku naliczonego za okres od sierpnia 2003r. do września 2004r. łącznie kwotę 448.307 zł, czym naraził Skarb Państwa na nienależny zwrot podatku od towarów i usług w tej kwocie tj. popełnienia czynu z art. 76 § 1 kks w zw. z art. 9 § 3 kks i za jego popełnienie, na podstawie art. 76 § 1 kks, wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 300 (trzystu) stawek dziennych grzywny po 80 (osiemdziesiąt) zł,

II.  na podstawie art. 24 § 1 kks za karę grzywny czyni w całości odpowiedzialną posiłkowo (...). K. sp.j. w S.,

III.  na podstawie art. 230 § 2 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks zwraca A. Ż. dokumenty zatrzymane w dniu 13 lipca 2016 r,

IV.  na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym, na podstawie art.2 ust. 1 pkt 2 i art. 3 ust. 1 Ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. , Nr 49 poz. 223 ze zm.), opłatę w kwocie 2520 (dwóch tysięcy pięciuset dwudziestu) zł.

sygn. akt V K 853/17

UZASADNIENIE

W dniu 21.03.1999r. J. K. (1) i W. C. zawiązali spółkę cywilną pod nazwą (...) z siedzibą w S.. W dniu 02.07.2004r. prawa i obowiązki wspólnika W. C. nabył K. O..

Następna zmiana wspólników nastąpiła ze skutkiem od dnia 16.12.2009r. Stali się nimi M. M. i M. K., a spółka zmieniła nazwę na (...). (...) Spółka Jawna. Zmiany te zostały wpisane do rejestru sądowy w dniu 22.04.20l0 r.

Dowód:

odpis KRS k. 63-65.

Wymieniona spółka za okres od sierpnia 2003r. do października 2004r, złożyła Naczelnikowi Pierwszego Urzędu Skarbowego w S. deklaracje oraz korekty deklaracji VAT-7, w których wykazała:

- za sierpień 2003r. - wartość sprzedaży netto w kwocie 324.274 zł i podatek n; w kwocie 23.574 zł, jak również kwotę podatku naliczonego w wysokości 27.021 z

-

za wrzesień 2003r. - wartość sprzedaży netto w kwocie 333.064 zł i podatek należny w kwocie 32.111 zł, jak również kwotę podatku naliczonego w wysokości 36.202 zł,

-

za październik 2003r. - wartość sprzedaży netto w kwocie 757.815 zł i podatek należny w kwocie 73.791 zł, jak również kwotę podatku naliczonego w wysokości 38.464 zł,

-

za listopad 2003r. - wartość sprzedaży netto w kwocie 315.978 zł i podatek należny w kwocie 22.273 zł, jak również kwotę podatku naliczonego w wysokości 20.066 zł,

-

za grudzień 2003r. - wartość sprzedaży netto w kwocie 1.674.172 zł i podatek należny w kwocie 150.216 zł, jak również kwotę podatku naliczonego w wysokości 75.145 zł,

-

za styczeń 2004r. - wartość sprzedaży netto w kwocie 201.622 zł i podatek należny w kwocie 18.044 zł, jak również kwotę podatku naliczonego w wysokości 5.311 zł,

-

za luty 2004r. - wartość sprzedaży netto w kwocie 214.333 zł i podatek należny w kwocie 15.003 zł, jak również kwotę podatku naliczonego w wysokości -41.275 zł,

-

za marzec 2004r. - wartość sprzedaży netto w kwocie 294.660 zł i podatek należny w kwocie 22.248 zł, jak również kwotę podatku naliczonego w wysokości 48.916 zł,

-

za kwiecień 2004r. - wartość sprzedaży netto w kwocie 423.773 zł i podatek należny

w kwocie35.811 zł, jak również kwotę podatku naliczonego w wysokości 71.642 zł,

-

za maj 2004r. - wartość sprzedaży netto w kwocie 563.636 zł i podatek należny w kwocie 85.175 zł, jak również kwotę podatku naliczonego w wysokości 25.734 zł,

-

za czerwiec 2004r. - wartość sprzedaży netto w kwocie 439.512 zł i podatek należnyw kwocie 86.206zł, jak również kwotę podatku naliczonego w wysokości 7.276 zł,

-

za lipiec 2004r. wartość sprzedaży netto w kwocie 379.009 zł i podatek należny w kwocie 63.357 zł, jak również kwotę podatku naliczonego w wysokości 2.770 zł,

-

za sierpień 2004r. - wartość sprzedaży netto w kwocie 262.696 zł i podatek należny w kwocie 32.773 zł, jak również kwotę podatku naliczonego w wysokości 11.256 zł,

-

za wrzesień 2004r. - wartość sprzedaży netto w kwocie 1.052.579 zł i podatek należny w kwocie 164.425 zł, jak również kwotę podatku naliczonego w wysokości 21.116 zł,

-

październik 2004r. - wartość sprzedaży netto w kwocie 570.062 zł i podatek należny w kwocie 98.569 zł, jak również kwotę podatku naliczonego w wysokości 98.569 zł.

Wykazana sprzedaż była związana z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą w budownictwie. Spółka budowała domy i lokale, które następnie sprzedawała.

Dowód:

decyzja Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w S. k. 90-96

zeznania T. P. (1) k. 486- 487

zeznania W. C. k. 485- 486

zeznania J. K. (2) k. 682-683, 661-675

dokumenty w postaci faktur VAT, ewidencji sprzedaży, wykazu operacji na rachunku bankowym i aktów notarialnych – załączniki 1-3 do akt

M. K. miał możliwość zapoznania się z dokumentami dotyczącymi funkcjonowania Spółki w latach 2003-2004 w postaci częściowej ewidencji sprzedaży oraz dokumentów źródłowych - faktur VAT, jak również paragonów fiskalnych, aktów notarialnych, wyciągów z rachunku bankowego. W oparciu o te dokumenty kierował wezwania do zapłaty do kontrahentów Spółki.

Dowód:

dokumenty wydane przez J. Ż. – załączniki t. 1-3

W dniu 28.01.2010r. M. K. złożył Naczelnikowi Pierwszego Urzędu Skarbowego w S. korektę deklaracji VAT-7 Spółki za grudzień 2009r., w której wykazał wyłącznie pozycje zerowe.

W 22.03.2010r. M. K. złożył korektę deklaracji VAT-7 za grudzień 2009r., w której wykazał zobowiązanie podatkowe w kwocie 0 zł oraz kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającą z poprzedniej deklaracji w kwocie 448.307 zł. M. K. nie skorygował bowiem wartości zakupów towarów i usług i podatku naliczonego.

Przedmiotowa korekta zawierała wniosek o zwrot nadwyżki w wysokości 448.307 zł na rachunek bankowy spółki w terminie 60 dni.

W tym samym dniu i 24.03.2010r., M. K. złożył korekty deklaracji Spółki dla podatku od towarów i usług (...)-7 za okres od sierpnia 2003r. do listopada 2009r. W złożonych dokumentach nie wykazano wartości sprzedaży oraz podatku należnego VAT, pozostawiono natomiast kwoty podatku naliczonego o łącznej wartości 448 307 zł

Dowód:

korekta deklaracji VAT-7 k. 5-6.

deklaracja VAT-7 za grudzień 2009r.k. 123

kopie korekt deklaracji VAT-7 k. 344-372

W dniach 06.05.2010r., 10.05.2010r., 30.07.2010r. oraz 31.08.2010r., Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w S. zwracał się do M. K. o ponowne: skorygowanie złożonych przez niego korekt deklaracji spółki wskakując na przedawnienie zobowiązań podatkowych.

M. K., pomimo osobistego odbioru pism, zastosował się do ich treści.

Dowód: pisma i potwierdzenia doręczenia k. 336-342

Pismami z dnia 07.09.2015r. oraz 30.09.2015r. M. K. wezwał Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w S. z wnioskami o zwrot kwoty 448.307 zł wraz z odsetkami.

Dowód:

pisma M. K. k. 334- 335

M. K. był ośmiokrotnie karany za przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu i przestępstwa skarbowe. Utrzymuje się z prowadzenia działalności gospodarczej. Jest udziałowcem spółek z o.o.

Dowód: oświadczenia oskarżonego k. 35

informacja K. k. 696-697

M. K. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W toku postepowania przygotowawczego wyjaśnił, że składając korekty deklaracji VAT-7 uwzględnił informacje uzyskanych od poprzedniego wspólnika J. K. (1) o braku sprzedaży dokonanej przez spółkę w latach 2004-2009, jak również o stwierdzonym braku uchwał wspólników co do sprzedaży opiewających na kwoty powyżej 100.000 zł. Podniósł, że złożone przez niego korekty deklaracji oparte były na „posiadanej wiedzy i znajomości sytuacji’’.

Wyjaśnienia M. K. są oczywiście niewiarygodne.

Oskarżony złożył wnioski dowodowe, które dotyczyły m.in. przeprowadzenia dowodów z akt postępowania karnego, które dotyczy spółki oraz przesłuchania J. K. (1).

Ich przeprowadzenie nie miało jednak znaczenia dla rozstrzygnięci sprawy. W szczególności dowody nie potwierdziły wersji oskarżonego.

Wymieniony twierdził, że spółka nie prowadzała sprzedaży. Z zatrzymanych dokumentów spółki, do których oskarżony miał dostęp, wynika że taka sprzedaż i to dużą skalę była prowadzona. Co więcej oskarżony nie skorygował deklaracji w części dotyczącej zakupu towarów i usług. Oskarżony jest osobą posiadającą większe od przeciętnego rozeznanie w stosunkach gospodarczych i prawnych. W tej sytuacji nie jest możliwe aby powziął przekonanie, że spółka dokonała wskazanych w deklaracjach zakupów, a nie dokonała w ogóle sprzedaży. Poza tym wyjaśnieniom oskarżonego przeczą nie tylko zatrzymane dokumenty potwierdzające dokonanie sprzedaży, ale także zeznania J. K. (1), który zaprzeczył, że informował oskarżonego o tym, że sprzedaż nie została dokonana. Zeznania J. K. (1) należało uznać za wiarygodne. Wymieniony wskazał inwestycje- budynki wielorodzinne , które wybudowała spółka. Znajdujące się w nich mieszkania zostały sprzedane, a mieszkańcy korzystają z nich w dalszym ciągu.

Oskarżony tak jak i świadek M. M. twierdzili, że rzeczywistym celem złożenia korekt deklaracji było spowodowanie kontroli podatkowej w spółce. Jest to nie wiarygodne bowiem oskarżony po złożeniu korekt dwukrotnie wezwał naczelnika urzędu do zapłaty wykazanego w deklaracjach podatku do zwrotu wraz z odsetkami.

Co również istotne, wyjaśnienia skarżonego są wyjątkowo labilne. Oskarżany w postępowaniu przygotowawczym odpowiedzialność przerzucał na byłego wspólnika J. K. (1). Po złożeniu przez niego zeznań złożył ponowne wyjaśnienia, w których zmierzał do przypisania odpowiedzialności wspólnikowi M. M..

Oskarżony nie zauważył jednak, że to on podpisał deklaracje, a następnie odbierał pisma naczelnika urzędu wzywające go do korekty deklaracji. Odpowiedział na nie wezwaniami do zapłaty wraz z ustawowymi odsetkami. Nie sposób jest uwierzyć oskarżonemu, że nie był świadomy bezprawności swoich działań. U każdego dorosłego obywatela dysponującego podstawowym zasobem wiedzy ogólnej powstałyby wątpliwości co do legalności działania, które przedsięwziął oskarżony. Oskarżony nabył prawa do spółki cywilnej i stwierdził, że spółka nie dokonała w okresie poprzedzającym nabycie (5 lat wcześniej) sprzedaży, a jednocześnie dokonała zakupów na kilkumilionową wartość. Oskarżony nie wskazał na żaden dokument, który uprawniałby go do takiego wniosku. Co więcej, dysponował dokumentami, z których wynika, z sprzedaż była prowadzona. Nie jest zatem możliwe, że oskarżony, który posiada wyższe od przeciętnego rozeznanie w stosunkach gospodarczych i prawnych, nie wiedział, że nie ma żadnych podstaw by twierdzić, że sprzedaż nie została dokonana. Szczegółowe wyjaśnienia, które oskarżony złożył w końcowych terminach rozprawy, są albo niewiarygodne albo nieistotne. Oskarżony utrzymywał, że po przejęciu spółki nie otrzymał dokumentów sprzedaży co jest sprzeczne z protokołem zatrzymania rzeczy. Oskarżony powoływał się na błędy formalne dokumentacji tj. niepodpisanie ewidencji sprzedaży za 2003 r. (przyznał tym samym , że był w jej posiadaniu), błąd w ewidencji sprzedaży na kwotę 2500 zł, antydatowanie faktury, brak dekretacji na fakturach kosztowych (a zatem nie związanych ze sprzedażą), niejasne powiązania spółek (...), wyprowadzanie majątku spółki (...) do spółki (...) i na rzecz K., brak kwoty 2 700 000 zł w kasie P. Dom. Oskarżony twierdził, że czynności dotyczące sprzedaży mieszkań były nieważne bowiem nie została podjęta uchwała wspólników, a ich wartość przekraczała 100 000 zł (ponownie przyznał, że sprzedaż była prowadzona).

Oskarżony wskazywał, że inwestycje spółki wbrew zeznaniom J. K. (2) przy ul. (...) z K. nie zostały dokończone. Oskarżony nie zauważył jednak, ze sprzedaż mieszkań odbywa się najczęściej przed ich wybudowaniem.

Oskarżony wniósł o przeprowadzenie dowodów dla poparcia swoich wyjaśnień.

Sąd wydając postanowienie o ich oddaleniu stwierdził, że okoliczności, o których wyjaśnił oskarżony są nieistotne. Ich potwierdzenie nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Sąd zwrócił uwagę , że spółka, przed złożeniem korekty deklaracji VAT, o których mowa w zarzucie, nie wystawiła korekt faktur VAT, których dotyczyły deklaracje. Faktury w tej sytuacji istniały w obrocie prawnym i generowały obowiązek zapłaty podatku VAT. Oskarżony w swoich wyjaśnieniach wskazał, że zgodnie z poprzednią ustawą o VAT obowiązkowi podatkowemu nie podlegają czynności które nie mogą być przedmiotem skutecznej umowy. Aktualnie obowiązująca ustawa powtarza ten zapis w art. 6 ust. 2. Wskazana regulacja nie ma jednak znaczenia dla sprawy. Czynności które nie mogą być przedmiotem skutecznej umowy to czynności sprzeczne z prawem karnym bądź rażąco naruszające zasady współżycia społecznego, a więc np. handel narkotykami, czerpanie korzyści z cudzej prostytucji. Nie są to wiec czynności sprzeczne z prawem cywilnym, a więc podjęte wbrew zasadom reprezentacji spółki. Stąd sprzedaż mieszkań o wartości przewyższającej 100 000 zł bez podjęcia przez wspólników uchwały nie ma znaczenia dla obowiązku podatkowego. Oskarżany nie wskazał, że którykolwiek z towarów i usług wskazanych na fakturach wystawionych przez (...) nie mógł być przedmiotem skutecznej umowy. Oczywiste jest, że nieruchomości i usługi budowalne wskazane na fakturach mogły być takim przedmiotem. Od omawianych czynności należy odróżnić wystawienie faktury nierzetelnej bądź pozornej. Przedmiotem umowy nie jest bowiem wystawienie faktury, a zgodnie z art. 108 ust.1 Ustawy o VAT ten, kto wystawił taką fakturę jest zobowiązany do zapłaty podatku.

Z. J. K. (1), W. C. T. P. (2) zostały przez Sąd ocenione jako wiarygodne. Nie zachodziły okoliczności, które prowadziłyby do powzięcia wątpliwości co do ich wiarygodności, zwłaszcza w części dotyczącej prowadzonej przez spółkę działalności w 2003 i 2004 r i jej przejęcia przez oskarżonego.

M. M. przesłuchany w charakterze świadka podobnie jak oskarżony utrzymywał, że spółka nie prowadziła sprzedaży. Jego zeznania nie były wiarygodne. W ocenie Sądu świadek miał świadomość, że sprzedaż była prowadzona. Przywołaną wersję przedstawił dopiero na rozprawie. Wcześniej twierdził jedynie, ze część sprzedaży była fikcyjna. Z zeznań świadka w żaden sposób nie wynika, w jaki sposób doszedł do przekonania, że spółka nie prowadziła sprzedaży, Świadek potwierdził, że spółka budowała domy i mieszkania, a w przygotowanych deklaracjach nie skorygował zakupów o kilkumilionowej wartości przeznaczonych na prowadzenie działalności gospodarczej. Jego zeznania z powodów wymienionych przy omówieniu wyjaśnień oskarżonego, a wskazujących na pełne rozeznanie oskarżonego w podejmowanych czynnościach, nie miały wpływu na ustalania odnoszące się do sprawstwa oskarżonego. Ponieważ jednak wymieniony przyznał, że to on przygotował deklaracje, które podpisał oskarżony Sąd uznał, że był współsprawcą czynu zarzuconego oskarżonemu.

Sad uznał, iż zachowanie M. K. wyczerpało znamiona czynu z art. 76 § 1 kks.

Dyspozycję tego przepisu wypełnia ten, kto przez podanie danych niezgodnych ze stanem rzeczywistym lub zatajenie rzeczywistego stanu rzeczy wprowadza w błąd właściwy organ narażając na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej, w szczególności podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, podatku akcyzowym, zwrot nadpłaty lub jej zaliczenie na poczet zaległości podatkowej lub bieżących albo przyszłych zobowiązań podatkowych. Oskarżony świadomie podał dane niezgodne ze stanem rzeczywistym, a dotyczące nieprowadzenia sprzedaży przez spółkę. Naraził Skarb Państwa na nienależny zwrot podatku w kwocie 448 307 zł.

Zgodni z art. 76 § 1 kks czyn przypisany oskarżonemu jest zagrożony karą grzywny do 720 stawek dziennych albo karą pozbawienia wolności, albo obu tymi karami łącznie.

Sąd uznając M. K. za winnego popełnienia tego czynu wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 300 stawek dziennych po 80 zł.

Takie rozstrzygnięcie jest zdaniem Sądu sankcją sprawiedliwą, wyważoną i uwzględniającą elementy przedmiotowe, jak też podmiotowe charakteryzujące czyny oskarżonego. Wykazano powyżej, że oskarżony dopuścił się zarzuconego mu czynu z zamiarem bezpośrednim. Po złożeniu korekt deklaracji trwał w tym zamiarze. Dwukrotnie wezwał naczelnika urzędu do zapłaty zwrotu podatku, który chciał wyłudzić.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu, Sąd miał na uwadze znaczną kwotę podatku, który został narażony na uszczuplenie oraz wagę okoliczności, co do których oskarżony poświadczył nieprawdę w złożonych deklaracjach. Na niekorzyść sprawcy Sąd poczytał jego uprzednią karalność. Oskarżony był aż ośmiokrotnie karany. Przestępstwa które popełnił naruszały prawidłowość obrotu gospodarczego bądź systemu podatkowego. Przy ustaleniu stawki dziennej, sąd kierował się przesłankami z art. 23 ust. 3 kks. Została ona ustalona przy uwzględnieniu warunków osobistych i rodzinnych oskarżonej oraz możliwości zarobkowych.

W ocenie Sądu, przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności sprawy, orzeczona wobec oskarżonego kara grzywny spełni cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego oraz zaspokoi potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Wcześniejsze skazania dowodzą, ze oskarżony jest sprawcą niepoprawnym. Dlatego jedynie kara pozbawienia wolności może zmienić jego postawę co do porządku prawnego i dóbr, które aż dziewięciokrotnie naruszał. Kara grzywny przekona oskarżonego, że popełnienie przestępstw, prowadzenie działalności zarobkowej wbrew prawu lub na jego granicy, nie jest opłacalne.

Po myśli art. 24 § 1 kks Sąd uczynił odpowiedzialną posiłkowo za zapłatę grzywny spółkę, która osiągnęłaby korzyść majątkową gdyby organ podatkowy postąpił w sposób wskazany w korektach deklaracji.

Sąd zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania, na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks, zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U z 1983 r., nr 49, poz. 223 ze zm.) opłatę w wysokości 2520 zł.