Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 października 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Piotr Mika

Protokolant Natalia Skalik-Paś

przy udziale przedstawiciela Komendy (...)Policji w G. – mł. asp. R. W.

po rozpoznaniu w dniu 23 października 2018 r.

sprawy W. K. , syna S. i W.

ur. (...) w S.

obwinionego z art. 92a kw, art. 92§1 kw

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 26 kwietnia 2018 r. sygnatura akt III W 294/17

na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk, art. 440 kpk w zw. z art. 109§2 kpw

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Gliwicach.

Sygn. akt VI Ka 706/18

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2018 r. w sprawie o sygnaturze III W 294/17 Sąd Rejonowy w Gliwicach:

1.  obwinionego W. K. uznał za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów, tj. że:

a)  w dniu 23 lutego 2017 r. około godziny 12:20 w G. na ul. (...) kierując samochodem osobowym marki S. (...) nr rej. (...) w obszarze zabudowanym nie zastosował się do znaku drogowego (...) ograniczającego dopuszczalna prędkość do 70 km/h i jadąc z prędkością 123 km/h przekroczył dopuszczaną prędkość o 53 km/h,

tj. wykroczenia z art. 92a k.w.

b)  w tym samym miejscu i czasie około godziny 12:30 nie zastosował się do polecenia umundurowanego funkcjonariusza Policji uprawnionego do kontroli ruchu drogowego nakazującego określone zachowanie tj. wejście do radiowozu celem sporządzenia druków procesowych,

tj. wykroczenia z art. 92 § 1 k.w.

i za to na mocy art. 92 § 1 k.w. w zw. z art. 9 § 2 k.w. wymierzył mu karę grzywny w wysokości 500 zł;

2. na mocy art. 118 § 1 k.p.w. i § 1 pkt. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 października 2001 r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania w sprawach o wykroczenia oraz art. 627 k.p.k. w zw. z art. 119 k.p.w. i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych obciąża obwinionego wydatkami postępowania w kwocie 100 zł i opłatą w kwocie 50 złotych.

Apelację od wyroku wywiódł obrońca obwinionego, który zaskarżając orzeczenie w całości zarzucił:

1.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę poprzez uznania, że W. K. jest winny tego, że w dniu 23 lutego 2017 r. około godziny 12:20 w G. na ul. (...) kierując samochodem osobowym marki S. (...) nr rej. (...) w obszarze zabudowanym nie zastosował się do znaku drogowego (...) ograniczającego dopuszczalna prędkość do 70 km/h i jadąc z prędkością 123 km/h przekroczył dopuszczaną prędkość o 53 km/h, podczas gdy sprawa nie została wyjaśniona w sposób wyczerpujący, a co za tym idzie nie nadawała się do rozstrzygnięcia merytorycznego,

2.  błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że możliwym jest dokonanie pomiaru prędkości przy użyciu urządzenia (...)z odległości 297 metrów, podczas gdy zasady logiki wskazują że przy tak dużej odległości niemożliwym jest wykonanie pomiaru prędkości bez użycia lunety mając na uwadze, że koniecznym jest utrzymanie spustu na obiekcie, do którego się celuje przez czas 0,3 sekundy,

3.  błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że funkcjonariusz Policji, który dokonywał pomiaru prędkości przy użyciu urządzenia (...) dokonał go w sposób prawidłowy, podczas gdy z zeznań tego funkcjonariusza wynika, że w dacie zdarzenia miał problem ze wzrokiem, co zgodnie z zasadami logiki winno prowadzić do wniosku, że mógł on zmierzyć nie ten obiekt,

4.  błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że na drodze nie znajdował się pojazd inny aniżeli prowadzony przez obwinionego, podczas gdy z wyjaśnień obwinionego oraz świadka jednoznacznie wynika, że na drodze znajdowały się oprócz pojazdu, którym poruszał się obwiniony, także inne pojazdy.

W oparciu o tak postawione zarzuty obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie obwinionego od zarzuconych mu czynów, względnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy obwinionego okazała się skuteczna w pierwszym rzędzie z powodu ujawnienia się w toku postępowania apelacyjnego nowej okoliczności, która zasadniczo musiała wpłynąć na potrzebę uwzględnienia jej przy ocenie wiarygodności zeznań przesłuchanego w sprawie świadka M. S.. Otóż w prowadzonym przez Prokuraturę Okręgową w G.postępowaniu o sygnaturze PO 1 Ds. 91.2018 wskazanemu świadkowi będącemu funkcjonariuszem Policji i pełniącemu służbę w Wydziale (...) K. G. postawiono zarzut popełnienia przestępstw z art. 228 § 3 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. polegających na przyjmowaniu korzyści majątkowych od osób, co do których przeprowadzał kontrolę prędkości prowadzonych przez te osoby pojazdów. Co istotne, mechanizm przyjmowania korzyści majątkowych przez policjanta polegać miał także na wprowadzaniu kontrolowanych osób w błąd co faktu przekroczenia przez te osoby dozwolonej prędkości. W takiej sytuacji okolicznością istotną dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy i podlegającą zbadaniu musi stać się wykluczenie hipotezy, iż działania świadka obliczone były właśnie na uzyskanie od obwinionego korzyści majątkowej po uprzednim wprowadzeniu go w błąd co do dokonanego pomiaru prędkości prowadzonego przez niego pojazdu. Sposobność do podjęcia tego typu działania przez świadka wydaje się w niniejszej sprawie co najmniej prawdopodobna w kontekście informacji wskazanych w wyjaśnieniach obwinionego oraz zeznaniach świadka J., z których wynika, że bezpośrednio przed zatrzymaniem do kontroli obok ich pojazdu poruszały się inne samochody, które jednak nie zostały zatrzymane przez policjantów. Bez trudu policjant mógł w takiej sytuacji wykorzystać dla wyłudzenia od obwinionego korzyści majątkowej pomiar prędkości innego pojazdu. Istotny jest również fakt, że mechanizm wyłudzania korzyści majątkowych przez M. S. polegał m.in. na wprowadzaniu kontrolowanych osób w błąd co do przekroczenia dozwolonej prędkości poprzez podanie niezgodnej z prawą okoliczności, że w miejscu kontroli obowiązuje ograniczenie prędkości dla terenu zabudowanego. Z wyjaśnień obwinionego złożonych w niniejszej sprawie wynika, że właśnie taką informację usłyszał od M. S..

W ponownym postępowaniu sąd I instancji zobowiązany będzie do zapoznania się z materiałem dowodowym zgromadzonym w toku śledztwa prowadzonego przez Prokuraturę Okręgową w G.pod sygnaturą PO 1 Ds. 91.2018 oraz ponownego przesłuchania świadka M. S. na okoliczność kontroli prędkości pojazdu prowadzonego przez obwinionego z uwzględnieniem informacji wynikających z materiałów śledztwa a rzutujących negatywnie na wiarygodność tego świadka.

Niezależnie od powyższych wskazań, na wypadek uznania relacji świadka M. S. za wiarygodną w ponownym postępowaniu niezbędne będzie również przeprowadzenie dowodu z ustnej uzupełniającej opinii biegłego z zakresu pomiaru prędkości pojazdów w celu ustosunkowania się biegłego do podnoszonych w pismach procesowych obwinionego i jego obrońcy kwestii dotyczących m. in. możliwości dokonania prawidłowego pomiaru prędkości pojazdu przy użyciu urządzenia(...) z odległości 300 metrów bez użycia statywu.