Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Kryńska - Mozolewska

Ławnicy: Tomasz Bujak

Jadwiga Janina Piłatkowska

Protokolant: starszy protokolant sądowy Lena Fremmel

po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2019 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa A. N.

przeciwko (...)w O.

o przywrócenie do pracy

orzeka:

I.  przywraca powódkę A. N. do pracy na poprzednie warunki pracy i płacy w pozwanym (...) w O..

II.  Zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 180 zł. ( sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Tomasz Bujak SSR Małgorzata Kryńska – Mozolewska Jadwiga Janina Piłatkowska

Sygn. akt VI P 302/18

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 13 lipca 2018 roku (data na kopercie) powódka A. N. wniosła o uznanie wręczonego jej wypowiedzenia zmieniającego za bezskuteczne, a w przypadku upływu okresu wypowiedzenia przed dniem wyrokowania o przywrócenie jej poprzednich warunków pracy i płacy. Jako pozwanego powódka wskazała (...) w O..

W uzasadnieniu pozwu powódka podała, że dnia 26 czerwca 2018 roku zostało wręczone wypowiedzenie zmieniające jej stanowisko pracy (z dotychczasowego stanowiska sprzątaczki na salową), normy zatrudnienia, kategorię zaszeregowania oraz zakres obowiązków. Powódka wskazała, że pouczenie dołączone do tego wypowiedzenia jest błędne, bowiem nie zawiera dokładnego określenia Sądu, do którego przysługuje jej odwołanie, co w ocenie powódki jest błędem formalnym dyskwalifikującym to wypowiedzenie. Ponadto powódka podniosła, że wypowiedzenie to jest sprzeczne z regulaminem wynagradzania, a także jest w jej ocenie nieuzasadnione, gdyż według powódki u pracodawcy nie nastąpiły żadne zmiany reorganizacyjne uzasadniające likwidację zajmowanego przez nią etatu sprzątaczki. Powódka dodała, że pracodawca był świadomy, że nie będzie ona mogła wykonywać pracy na stanowisku salowej ze względu na problemy z kręgosłupem. Powódka podała również, że wręczone jej wypowiedzenie nie zawiera żadnych kryteriów, które uzasadniały wybór jej etatu do likwidacji w sytuacji, gdy na takim stanowisku jak ona pracują jeszcze dwie inne osoby.

(pozew - k. 1 – 2 verte)

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu swego stanowiska pozwany podał, że wypowiedzenie zmieniające wręczone powódce jest uzasadnione, bowiem w pozwanym doszło do faktycznej reorganizacji i zmniejszenia liczby pomieszczeń do sprzątania. Pozwany podał dalej, że błędne wskazanie kategorii zaszeregowania oraz niedokładne określenie właściwego Sądu pracy w pouczeniu wynikały jedynie z błędu.

(odpowiedź na pozew – k. 23 - 25)

Na rozprawie w dniu 17 stycznia 2019 roku powódka sprecyzowała roszczenie wnosząc o przywrócenie jej do pracy na poprzednie warunki pracy i płacy.

(protokół rozprawy z dnia 17.01.2019r. – k. 55)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka A. N. była zatrudniona w pozwanym (...) w O. od dnia 28 kwietnia 1977 roku, początkowo na stanowisku rejestratorki medycznej, a następnie na stanowisku bibliotekarza i starszego bibliotekarza. W związku z likwidacją biblioteki od dnia 1 maja 2005 roku powódka pracowała na stanowisku sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 2.100,00 zł brutto.

(dowód: umowa o pracę z dnia 28.04.1977r. – k. 4 cz. B a/o powódki, porozumienie zmieniające z dnia 28.04.2005r. – k. 90 cz. B a/o powódki, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 30)

Pismem z dnia 18 czerwca 2018 roku kierownik działu administracyjno – gospodarczego w pozwanym szpitalu, A. K., złożyła wniosek o wypowiedzenie powódce umowy o pracę w części dotyczącej stanowiska i zakresu obowiązków w związku z ograniczeniem powierzchni użytkowej wykorzystywanej na cele biurowe na terenie szpitala, proponując zatrudnienie powódki na stanowisku salowej. Pismem z dnia 20 czerwca 2018 roku dyrektor naczelny pozwanego zawiadomił organizację związkową o zamiarze wypowiedzenia powódce umowy o pracę w części dotyczącej stanowiska pracy, kategorii zaszeregowania, norm zatrudnienia i zakresu obowiązków.

Dnia 26 czerwca 2018 roku pracodawca wręczył powódce oświadczenie w przedmiocie wypowiedzenia dotychczasowych warunków pracy i płacy w części dotyczącej stanowiska pracy, norm zatrudnienia, kategorii zaszeregowania i zakresu obowiązków. W treści wypowiedzenia zmieniającego zaproponowano powódce od dnia 1 października 2018 roku nowe warunki pracy polegające na zmianie stanowiska sprzątaczki na stanowisko salowej z wynagrodzeniem w V kategorii zaszeregowania, zakresem obowiązków salowej i normą zatrudnienia 7 godzin 35 minut na dobę i przeciętnie 37 godzin 55 minut na tydzień. W treści wypowiedzenia pracodawca jako jego przyczynę podał zmiany reorganizacyjne i likwidację etatu sprzątaczki w (...) przy ul. (...).

(dowód: pismo z dnia 18.06.2018r. – k. 148 cz. B a/o powódki, pismo z dnia 20.06.2018r. – k. 149 cz. B a/o powódki, wypowiedzenie zmieniające – k. 16 i k. 150 cz. B a/o powoda)

Pozwany szpital mieści się w dwóch lokalizacjach. Powódka wraz z dwoma innymi osobami pracującymi na stanowisku sprzątaczki pracowała w budynku administracji przy ul (...). Dyrekcja szpitala oceniła, że utrzymywanie trzech etatów sprzątaczek w budynku administracji jest nieracjonalne ekonomicznie i podjęła decyzję o redukcji zatrudnienia sprzątaczek do jednego etatu. Poza powódką na stanowisku sprzątaczki zatrudniona była T. Ł. objęta ochroną przedemerytalną oraz I. G. - mająca uprawnienie emerytalne. Dyrektor ds. administracyjno-technicznych w pozwanym szpitalu (...) zaprosiła powódkę i I. G. na rozmowę, na której powiedziała im, że nie widzi możliwości ich dalszej pracy jako sprzątaczki na tym obiekcie. I. G. zgłosiła chęć pracy na portierni, gdzie faktycznie została zatrudniona.

Wybór I. G. oraz powódki jako pracowników, którym wręczono wypowiedzenia zmieniające był spowodowany jedynie kryterium okresu ochronnego T. Ł.. Powódka nie była informowana o powyższym kryterium. Pracodawca przy wyborze pracowników do wręczenia wypowiedzenia zmieniającego nie stosował innych kryteriów takich jak przykładowo wykształcenie, staż pracy, wiek, stan majątkowy, czy stan zdrowia.

Nie było reorganizacji pracy w budynku przy ul. (...), doszło jedynie do redukcji etatów sprzątaczki z trzech etatów do jednego etatu. Zmiany organizacyjne w pozwanym dotyczyły ograniczenia kosztów utrzymania budynków poprzez wyłączenie z użytkowania obiektów, wśród których były: apteka szpitalna, magazyn centralny, magazyn odpadów medycznych, stolarnia, budynek poradni rehabilitacji i warsztatów przy hospicjum, laboratorium bakteriologii oraz budynek administracji przy ul. (...). Nie było jednak żadnych zmian dotyczących użytkowania budynku administracyjnego przy ul. (...).

(dowód: zeznania świadka A. K. – protokół rozprawy z dnia 17.01.2019r. od 00:05:54 do 00:33:21, notatka służbowa – k. 26)

W momencie wręczania wypowiedzenia powódce, ani też w jego treści, nie zostało uzgodnione na jakim konkretnie oddziale powódka miałaby pracować jako salowa. W treści wypowiedzenia brak było również wskazania wysokości proponowanego powódce wynagrodzenia. Praca salowej tym różni się od pracy sprzątaczki, że do jej obowiązków poza sprzątaniem na salach należy pomoc przy chorych. Sprzątaczka zajmuje się jedynie sprzątaniem pomieszczeń.

(dowód: zeznania świadka A. K. – protokół rozprawy z dnia 17.01.2019r. od 00:05:54 do 00:33:21)

Zgodnie z regulaminem wynagradzania funkcjonującym w pozwanym stanowisko sprzątaczki znajduje się w V kategorii zaszeregowania dla którego przewidziane jest wynagrodzenie miesięczne od 1.040,00 zł do 1.700,00 zł, zaś stanowisko salowej znajduje się w VIII kategorii zaszeregowania z wynagrodzeniem od 1.100,00 zł do 1.950,00 zł.

(dowód: regulamin wynagradzania – k. 5 – 12 verte)

Powódka w piśmie z dnia 20 czerwca 2018 roku zwróciła się do pracodawcy o pozostawienie jej na dotychczasowym stanowisku pracy sprzątaczki do grudnia 2018 roku. Powódka argumentowała, że ze względu na chorobę kręgosłupa nie może pracować na stanowisku salowej.

Powódka cierpi na osteoporozę i zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa z modelowaniem worka oponowego oraz korzeni nerwowych na odcinku L2/3/4/5/S1, a także na silny zespół bólowy i korzeniowy odc. L/S kręgosłupa, co całkowicie dyskwalifikuje ją z podjęcia pracy na stanowisku salowej.

(dowód: pismo powódki z dnia 20.06.2018r. – k. 4 i k. 151 cz. B a/o powódki, zaświadczenie lekarskie z dnia 03.07.2018r. – k. 15)

Pismem z dnia 12 lipca 2018 roku organizacja związkowa w odpowiedzi na wręczenie powódce wypowiedzenia zmieniającego poprosiła dyrektora pozwanego o pozostawienie powódki na jej dotychczasowych warunkach pracy i płacy do grudnia 2018 roku.

(dowód: pismo z dnia 12.07.2018r. – k. 21 i k. 154 cz. B a/o powódki)

Powódka pismem z dnia 16 lipca 2018 roku oświadczyła, że odmawia przyjęcia warunków zaproponowanych jej w wypowiedzeniu zmieniającym z dnia 26 czerwca 2018 roku.

(dowód: pismo powódki z dnia 16.07.2018r. – k. 20 i k. 155 cz. B a/o powódki)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wskazane wyżej dowody, których wiarygodność nie została w toku postępowania skutecznie zakwestionowana przez strony. Sąd oparł się również na zeznaniach świadka A. K., które zostały uznane za wiarygodne w całości.

W toku postępowania Sąd oddalił wniosek dowodowy powódki o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu medycyny pracy. Sąd miał na uwadze, że wniosek ten został złożony dopiero w piśmie procesowym z dnia 11 stycznia 2019 roku, wniosek ten doprowadziłby więc do przedłużenia postępowania oraz jest spóźniony. Rozpoznanie wniosku pozostaje bez wpływu na ostateczne rozstrzygnięcie sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest roszczenie powódki o przywrócenie jej do pracy na dotychczasowych warunkach pracy i płacy.

Podstawą materialnoprawną dla roszczenia powódki jest regulacja z art. 45 § 1 KP, zgodnie którą w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu. Regulację tę, na mocy art. 42 § 1 KP, stosuje się odpowiednio do wypowiedzenia wynikających z umowy warunków pracy i płacy, czyli wypowiedzenia zmieniającego. Z powyższego wynika, że powódka dla wykazania zasadności swego roszczenia o przywrócenie do pracy powinna wykazać, że wręczone jej wypowiedzenia zmieniające były niezgodne z prawem, albo też było nieuzasadnione.

Sąd uznał w niniejszej sprawie, że wypowiedzenie zmieniające wręczone powódce jest obarczone błędami formalnymi, które skutkują uznaniem go za niezgodne z prawem. W pierwszej kolejności Sąd miał na uwadze, że w treści wypowiedzenia brak jest wskazania wysokości proponowanego powódce wynagrodzenia. Prawidłowość wypowiedzenia zmieniającego zależy od zachowania warunków formalnych, a mianowicie konkretnego i precyzyjnego wskazania nowo proponowanych warunków, co do stanowiska i wynagrodzenia. W niniejszej sprawie pozwany nie zachował warunków formalnych i wskazał w treści wypowiedzenia zmieniającego wysokości proponowanego powódce wynagrodzenia. Pozwany ograniczył się bowiem jedynie do wskazania kategorii zaszeregowania. Jednak i tutaj należy wskazać, że kategoria ta została podana błędnie. W treści wypowiedzenia bowiem wskazano kategorię V, podczas, gdy stanowisko salowej zaszeregowane jest do kategorii VIII. W toku postępowania pozwany co prawda bronił się twierdząc, że wskazanie innej kategorii zaszeregowania wynikało z błędu. Nie mniej jednak Sąd miał na uwadze, że aż do końca okresu wypowiedzenia pozwany nie przedłożył powódce żadnego oświadczenia w przedmiocie sprostowania wypowiedzenia zmieniającego w tym zakresie. Powódka zaś w wyniku braku wskazania konkretnej wysokości wynagrodzenia oraz w związku z podaniem niższej kategorii zaszeregowania była zdezorientowana, co znalazło wyraz w treści pozwu.

Wprawdzie z zeznań świadka A. K. wynika, że w grupie zawodowej salowych wynagrodzenia nie były niższe niż wynagrodzenie powódki, jednak dla Sądu istotne jest nie to jak kształtowały się wynagrodzenia salowych u pozwanego, ale to czy pozwany wystarczająco dokładnie zakomunikował powódce wysokość proponowanego jej wynagrodzenia. Z dokumentu wypowiedzenia zmieniającego nie wynika, aby wynagrodzenie powódki miało pozostać w niezmienionej wysokości, jak zeznała świadek A. K.. Powódka nie mogła więc w momencie wręczania jej wypowiedzenia zmieniającego, być pewna, że jej wynagrodzenie nie zostanie zmniejszone, zwłaszcza że podano jej kategorię zaszeregowania niższą niż kategoria właściwa dla stanowiska salowej. W tej sytuacji, bez uszczegółowienia wysokości wynagrodzenia, powódka nie mogła podjąć swobodnej decyzji co do przyjęcia, bądź odmowy przyjęcia nowych warunków zatrudnienie.

Powyższe przemawia za uznaniem, że brak konkretnego wskazania wysokości wynagrodzenia proponowanego powódce oraz błędne wskazanie kategorii zaszeregowania uniemożliwiają uznanie wypowiedzenia zmieniającego wręczonego powódce za zgodne z prawem.

Ponadto Sąd uznał również, że oświadczenie nie zawiera przesłanki wskazania przyczyny uzasadniającej to wypowiedzenie. W przypadku braku takiej przyczyny wypowiedzenie zmieniające należy uznać za niezgodne z prawem. Z analizy treści wypowiedzenia wręczonego powódce wynika, że jako jego przyczynę pracodawca podał zmiany reorganizacyjne. Jednak nie zostało wyjaśnione na czym owe zmiany reorganizacyjne miałyby polegać. Jednocześnie świadek A. K. zeznała na rozprawie, że nie doszło do zmian organizacyjnych w budynku sprzątanym przez powódkę i dwie inne sprzątaczki. Z kolei z notatki z k. 26 akt sprawy wynika, że zmiany organizacyjne miały dotyczyć wyłączenia poszczególnych obiektów, wśród których znajduje się apteka szpitalna, laboratorium, stolarnia, magazyny, czy budynek poradni. Nie ma tam jednak ani słowa o wyłączeniu z użytkowania budynku administracyjnego przy ul. (...), gdzie powódka sprzątała. Wobec powyższego Sąd uznał, że pozwany nie zdołał wskazać konkretnej przyczyny wypowiedzenia zmieniającego. Samo wskazanie na zmiany reorganizacyjne, z których ma wynikać likwidacja stanowiska pracy sprzątaczki nie jest wystarczające w świetle tego, że w budynku, w którym powódka pracowała do żadnych zmian jego użytkowania nie doszło.

Ponadto Sąd miał na uwadze, że na takim samym stanowisku jak powódka pracowały jeszcze dwie inne osoby. Pracodawca doszedł do wniosku, że z trzech etatów sprzątaczek chce pozostawić tylko jeden etat, a dwóm pracownikom wręczyć wypowiedzenie zmieniające. W sytuacji, gdy pracodawca dokonuje wyboru pracowników do wypowiedzenia spośród szerszej grupy pracowników, powinien wskazać w treści wypowiedzenia kryteria doboru tych pracowników. Pozwany powinien więc w treści wypowiedzenia zmieniającego podać kryteria, jakimi się kierował wybierając powódkę do zmiany warunków zatrudnienia. Treść wypowiedzenia zmieniającego nie zawiera kryteriów doboru pracowników do zmiany warunków zatrudnienia.

Jak zaś wskazuje się słusznie w orzecznictwie w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony z powodu likwidacji jednego z analogicznych stanowisk pracy powinna być wskazana także przyczyna wyboru pracownika do zwolnienia z pracy (kryterium doboru), chyba że jest oczywista lub znana pracownikowi (art. 30 § 4 w związku z art. 45 § 1 k.p.). Tylko kryteria uwidocznione w porozumieniu albo w regulaminie, mogą podlegać ocenie w postępowaniu sądowym w kontekście zasadności wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego konkretnemu pracownikowi. Nie ma przesłanek by pracownik zwalniany z przyczyn go niedotyczących w trybie indywidualnym miałby być pozbawiony możliwości dokonania w zakresie zastosowanych kryteriów doboru do zwolnienia. Przyczyna wypowiedzenia powinna być tak sformułowana, aby pracownik wiedział i rozumiał, z jakiego powodu pracodawca dokonuje wypowiedzenia i mógł zadecydować o ewentualnym wniesieniu lub zaniechaniu wniesienia odwołania do sądu (wyrok SN z dnia 10 września 2013 roku, sygn. akt I PK 61/13). Stosując powyższy pogląd odpowiednio do wypowiedzenia zmieniającego należy uznać, że pozwany powinien podać w treści wypowiedzenia wręczonego powódce kryteria doboru. Jednocześnie nie zasługuje na prawną ochronę i aprobatę wskazywanie kryteriów na etapie postępowania sądowego. Powódka bowiem poprzez brak wskazania tych kryteriów w treści wypowiedzenia została pozbawiona możliwości realnej oceny zasadności wypowiedzenia. Należy również dodać, że powódka nie była świadoma tych kryteriów, nie wiedziała o nich z żadnych innych źródeł poza wypowiedzeniem zmieniającym. Kryteria te zostały ujawnione dopiero w toku niniejszego postępowania na rozprawie w zeznaniach świadka A. K.. Kryteria te nie były również oczywiste dla powódki, o czym świadczy treść pozwu. Wobec tego należy uznać, że brak jest wskazania w sposób prawidłowy przyczyny uzasadniającej wręczenie wypowiedzenia powódce. Oznacza to więc, że pracodawca nie wywiązał się obowiązku z art. 30 § 4 KP w zw. z art. 42 § 1 KP, a wypowiedzenie zmieniające jest niezgodne z prawem.

W tym miejscu należy również wskazać, że pozwany nie dokonał analizy kryteriów doboru do wypowiedzenia zmieniającego pod kątem fizycznych możliwości pracy na stanowisku salowej. Jak wynika z ustaleń sądu powódka cierpi na schorzenia kręgosłupa. Pozwany już od 20 czerwca 2018 roku, kiedy to zostało złożone pismo powódki miał wiedzę, że powódka zgłasza niemożność pracy na stanowisku salowej ze względów zdrowotnych. Pozwany nie może zasłaniać się zaświadczeniem lekarskim o zdolności powódki do pracy z k. 140 cz. B a/o powódki, bowiem zaświadczenie to zostało wydane dla stanowisko sprzątaczki. Powódka nie miała zaś badań lekarskich na stanowisku salowej. Należy też podkreślić, że pracodawca przed podjęciem decyzji o wręczeniu wypowiedzenia zmieniającego powinien zbadać zdolność powódki do pracy na nowo proponowanym jej stanowisku pracy, zwłaszcza w kontekście poglądu, zgodnie z którym wypowiedzenie warunków pracy może być uznane za nieuzasadnione, jeżeli zaproponowane pracownikowi stanowisko pracy jest nieodpowiednie ze względu na stan jego zdrowia (art. 42 § 1 i 2 w związku z art. 45 § 1 KP) (wyrok SN z dnia 23 maja 1997 roku, sygn. akt I PKN 187/97).

Na marginesie można również wskazać, że w toku postępowania świadek A. K. zeznała, że powódka na proponowanym jej stanowisku salowej mogłaby zarabiać podobnie oraz mogłaby też pracować w dogodnych dla siebie godzinach. Jednak Sąd miał na uwadze, że powódka nie mogła wykonywać pracy salowej ze względu na swoje schorzenia kręgosłupa. W tej sytuacji nie można zapominać o stanie jej zdrowia. Sam więc fakt, że powódka mogłaby pracować po południu nie był wystarczającym dla niej argumentem, aby zaakceptować propozycję pracy na stanowisku salowej. Nie byłaby ona bowiem w stanie fizycznie podołać trudom pracy na takim stanowisku. Wobec tego argumentacja pozwanego że w rzeczywistości zmiana zaproponowana w wypowiedzeniu zmieniającym była korzystna dla powódki nie jest zasadna. Pozwany w toku postępowania starał się wykazać, że powódka w wyniku tej zmiany mogłaby ustalić sobie godziny pracy, a wynagrodzenie jej byłoby na tym samym poziomie. Uszło pozwanemu uwadze, że praca salowej różni się od pracy na stanowisku sprzątaczki. Jak zaś słusznie wskazał SN w wyroku z dnia 21 maja 1999 roku, sygn. akt I PKN 88/99, ustalenie, czy zmiana warunków pracy dokonana jednostronnie przez pracodawcę była niekorzystna dla pracownika, wymaga uwzględnienia również tego jak pracownik ją odczuwał.

Reasumując Sąd uznał, że wypowiedzenie zmieniające wręczone powódce jest niezgodne z prawem. Przemawia za tym brak wskazania konkretnej wysokości proponowanego powódce wynagrodzenia, błędne podanie jej nowej kategorii zaszeregowania, który to błąd nie został przez pozwanego naprawiony, brak wyjaśnienia na czym polegała reorganizacja, która miała stanowić przyczynę wypowiedzenia, a także brak podania kryterium doboru powódki do wręczenia jej wypowiedzenia zmieniającego. Wobec tego roszczenie powódki o przywrócenie jej do pracy w pozwanym na dotychczasowych warunkach pracy i płacy jest uzasadnione. Sąd miał na uwadze, że powódka oświadczeniem z dnia 16 lipca 2018 roku nie przyjęła proponowanych jej w wypowiedzeniu zmieniającym warunków pracy i płacy, co skutkowało zakończeniem stosunku pracy między stronami. Sąd nie dopatrzył się również w niniejszej sprawie przesłanek uniemożliwiających przywrócenie powódki do pracy w pozwanym, określonych w art. 45 § 2 KP. Wobec powyższego Sąd uznał roszczenie powódki za zasadne i przywrócił ją do pracy w pozwanym na dotychczasowe, czyli sprzed wręczenia jej wypowiedzenia zmieniającego, warunki pracy i płacy.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

W kwestii kosztów postępowania Sąd orzekł na podst. art. 98 KPC oraz §9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015r., poz. 1800, ze zm.), zasądzając na rzecz powódki od pozwanego kwotę 180,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

ZARZĄDZENIE

(...)