II S 1/14
Dnia 18 lutego 2014 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO. Wojciech Vogt
Sędziowie: SSO. Janusz Roszewski
SSO. Barbara Mokras – spr.
po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2014 r. w Kaliszu
na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. J.
na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki
w sprawie Sądu Rejonowego w Kaliszu I C 2464/12
p o s t a n a w i a:
1) oddalić wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu
2) odrzucić skargę.
W dniu 18 grudnia 2013 r. powód J. J. wniósł skargę na przewlekłość postępowania w sprawie Sądu Rejonowego w Kaliszu sygn. akt I C 2464/12. W skardze tej zażądał stwierdzenia przewlekłości postępowania w niniejszej sprawie i zasądzenia na jego rzecz od Skarbu Państwa kwoty 20.000 zł. Ponadto wniósł o ustanowienie dla niego pełnomocnika z urzędu.
Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:
Zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. 2004 r. Nr 179, poz. 1843) skarżący może wystąpić z nową skargą w tej samej sprawie po upływie 12 miesięcy od daty wydania przez sąd orzeczenia, o którym mowa w art. 12 tj. orzeczenia oddalającego lub uwzględniającego skargę. Skarżący już wcześniej wniósł skargę na przewlekłość postępowania w przedmiotowej sprawie i postanowieniem z dnia 25 lutego 2013 r. w sprawie II S 3/13 Sąd Okręgowy w Kaliszu oddalił skargę. Z powyższego wynika, że skarżący wniósł skargę w niniejszej sprawie (w dniu 18 grudnia 2013 r.) przed upływem terminu, o którym mówi cytowany przepis. W związku z powyższym stwierdzić należy, że skarga jako niedopuszczalna zgodnie z art. 9 ust. 2 cytowanej ustawy podlega odrzuceniu. Ponadto wobec tego, że skarga wniesiona przed upływem terminu zastrzeżonego przez ustawę podlega odrzuceniu, stwierdzić należy, że udział pełnomocnika w sprawie nie jest potrzebny i na zasadzie art. 117 § 5 k.p.c. postanowiono jak w pkt 2 postanowienia.
W tym stanie rzeczy orzeczono jak wyżej.
Z.
1. (...)
2. (...)w K.
3.(...) S. R. w K.I C 2464/12 oraz S.O. w K.II S 38/13
K., dnia 18 lutego 2014 r.