Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Ewelina Wolny

Protokolant st. sekr. sąd. Katarzyna Mierzejewska

Przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Bartoszycach delegowanego do Prokuratury Rejonowej w Szczytnie Mai Troszczyńskiej

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 10 kwietnia 2019 roku sprawy

M. Z.

syna R. i I. z domu Ś., ur. (...) w O.

oskarżonego o to, że:

w dniu 11 listopada 2018 roku w miejscowości S. na ulicy (...), woj. (...)- (...), w ruchu lądowym prowadził pojazd marki S. (...) o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości, posiadając 1,09 mg/l, 1,03 mg/l, 1,05 mg/l oraz 1,05 mg/l zawartości alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się będąc wcześniej skazanym prawomocnym wyrokiem z dnia 19 listopada 2012 roku przez Sąd Rejonowy w Ostrołęce sygn. akt II K 1056/12 za popełnienie p-twa z art. 178a § 1 kk, prawomocnym wyrokiem z dnia 28 lutego 2013 roku przez Sąd Rejonowy w Ostrołęce sygn. akt II K 1329/12 za popełnienie p-twa z art. 178a § 1 kk, prawomocnym wyrokiem z dnia 08 października 2015 roku przez Sąd Rejonowy w Szczytnie sygn. akt II K 351/15 za popełnienie p-twa z art. 178a § 4 kk, prawomocnym wyrokiem z dnia 29 grudnia 2015 roku przez Sąd Rejonowy w Ostrołęce sygn. akt II K 906/15 za popełnienie p-twa z art. 178a § 4 kk oraz prawomocnym wyrokiem z dnia 22 czerwca 2016 roku przez Sąd Rejonowy w Ostrołęce sygn. akt II K 181/16 za popełnienie p-twa z art. 178a § 4 kk, a nadto czynu tego dopuścił się w okresie obowiązywania dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym,

tj. o czyn z art. 178a § 4 kk

I.  oskarżonego M. Z. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to z mocy art. 178a § 4 kk skazuje go na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 42 § 3 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio,

III.  na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 10000 (dziesięć tysięcy) zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej,

IV.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego w całości od zapłaty kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Na podstawie art. 424 § 3 kpk zakres uzasadnienia zgodnie z treścią wniosku oskarżyciela publiczego ograniczono do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku oraz rozstrzygnięcia o karze.

M. Z. w dniu 11 listopada 2018 roku w miejscowości S. na ulicy (...), woj. (...)- (...), w ruchu lądowym prowadził pojazd marki S. (...) o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości, posiadając 1,09 mg/l, 1,03 mg/l, 1,05 mg/l oraz 1,05 mg/l zawartości alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się będąc wcześniej skazanym prawomocnym wyrokiem z dnia 19 listopada 2012 roku przez Sąd Rejonowy w Ostrołęce sygn. akt II K 1056/12 za popełnienie p-twa z art. 178a § 1 kk, prawomocnym wyrokiem z dnia 28 lutego 2013 roku przez Sąd Rejonowy w Ostrołęce sygn. akt II K 1329/12 za popełnienie p-twa z art. 178a § 1 kk, prawomocnym wyrokiem z dnia 08 października 2015 roku przez Sąd Rejonowy w Szczytnie sygn. akt II K 351/15 za popełnienie p-twa z art. 178a § 4 kk, prawomocnym wyrokiem z dnia 29 grudnia 2015 roku przez Sąd Rejonowy w Ostrołęce sygn. akt II K 906/15 za popełnienie p-twa z art. 178a § 4 kk oraz prawomocnym wyrokiem z dnia 22 czerwca 2016 roku przez Sąd Rejonowy w Ostrołęce sygn. akt II K 181/16 za popełnienie p-twa z art. 178a § 4 kk, a nadto czynu tego dopuścił się w okresie obowiązywania dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym. Jego zachowanie wyczerpuje tym samym znamiona z art. 178a § 4 kk.

Oskarżony działał umyślnie, zdając sobie sprawę z wydanych wobec niego orzeczeń oraz obowiązującego zakazu prowadzenia pojazdów, świadomie je naruszając, stopień jego winy jest tym samym wyższy niż nieznaczny.

Jako znaczny potraktować natomiast należy stopień społecznej szkodliwości przypisanego M. Z. występku. Zaznaczenia wymaga, iż wymieniony złamał dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, będąc uprzednio pięciokrotnie karany za kierowanie pojazdami mechanicznymi w stanie nietrzeźwości, w tym trzy razy za czyn z art. 178a § 4 kk. Naruszanie porządku prawnego przez oskarżonego nie nosi tym samym zdaniem Sądu charakteru odosobnionego, wynikającego z nadzwyczajnych okoliczności, niezależnych od wymienionego, lecz wskazuje na lekceważenie obowiązującego porządku prawnego, a także przekonanie o własnej bezkarności, albowiem orzekane dotychczas wobec wymienionego kary o charakterze nieizolacyjnym okazywały się bezskuteczne. Jako okoliczność obciążającą potraktowano także wysokie stężenie alkoholu w organizmie oskarżonego, przekraczające 1,05 mg/l, zatem niemal dziesięciokrotnie wyższe od dozwolonej normy.

Na korzyść M. Z. uwzględniono natomiast jego przyznanie do winy, wyrażenie skruchy i wolę dobrowolnego poddania się karze.

Mając powyższe na uwadze, uznać zdaniem Sądu należy, iż orzeczona kara pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego i stopnia społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu. Pozostając w dolnych granicach ustawowego zagrożenia, znacznie poniżej maksymalnego wymiaru, wynoszącego 5 lat, nie może być uznana za rażąco surową, zaś poprzez swą realną dolegliwość spełnia skutecznie cele prewencji indywidualnej wobec oskarżonego, nie stosującego do uprzednio stosowanych sankcji o charakterze nieizolacyjnym, kształtuje nadto społeczną świadomość prawną, przeciwdziałając poczuciu bezkarności sprawców notorycznie naruszających przepisy zapewniające bezpieczeństwo ruchu drogowego oraz lekceważących kolejne prawomocne orzeczenia.

Orzeczony wobec oskarżonego dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych ma, zgodnie z art. 42 § 4 kk, charakter obligatoryjny. Dodać w tym miejscu należy, iż na skutek omyłki błędnie wskazano jako podstawę prawną powyższego środka art. 42 § 3 kk, w tym zakresie orzeczenie wymaga korekty.

Kierując się treścią art. 43a § 2 kk, wymierzono oskarżonemu obowiązkowe świadczenie pieniężne w najniższej przewidzianej w cytowanym przepisie kwocie.

M. Z. jest obecnie pozbawiony wolności w innej sprawie, nie posiada środków finansowych pozwalających na uiszczenie kosztów sądowych, co przemawiało za zwolnieniem go od ich zapłaty w całości, na podstawie art. 624 § 1 kpk.