Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 marca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Andrzej Janowski

Protokolant: p.o. sekr. sąd. Agnieszka Grabowska

przy udziale Prokuratora Prok. Rej. w Szczytnie Jowity Chyły-Radgowskiej

po rozpoznaniu na posiedzeniu dnia 13 marca 2019 roku sprawy:

P. O. (1), syna S. i K. z d. S., urodzonego (...) w S.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 1 lipca 2017 roku do 31 sierpnia 2018 roku w miejscowości S., woj. (...)- (...), uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego polegającego na łożeniu świadczeń alimentacyjnych w kwocie 500 zł miesięcznie na utrzymanie swojego małoletniego syna J. O., określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczytnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 21 września 2016 roku, sygn. akt III RC 188/16, przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowiła co najmniej równowartość trzech świadczeń okresowych,

tj. o czyn z art. 209 § 1a k.k.

I.  oskarżonego P. O. (2) uznaje za winnego zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 209 §1a k.k. skazuje go na karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 §1, §2 k.k. i art. 70 §1 k.k. wykonanie orzeczonej kary warunkowo zawiesza na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby;

III.  na podstawie art. 72 §1 pkt 3 k.k. zobowiązuje oskarżonego do wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie małoletniego syna J. O.;

IV.  na podstawie art. 1 i art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. 1983r. Nr 49 poz. 223 z późn. zmian.) zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa opłatę w wysokości 60 (sześćdziesiąt) złotych, zaś na podstawie art. 627 k.p.k. obciąża go pozostałymi kosztami sądowymi w sprawie.

UZASADNIENIE

Oskarżony P. O. (1) w okresie od 1 lipca 2017 roku do 31 sierpnia 2018 roku w S., uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego polegającego na łożeniu świadczeń alimentacyjnych w kwocie 500 zł miesięcznie na utrzymanie swojego małoletniego syna J. O., określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczytnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 21 września 2016 roku, sygn. akt III RC 188/16, przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowiła co najmniej równowartość trzech świadczeń okresowych.

dowody : wyjaśnienia oskarżonego P. O. k.97,102; zeznania świadka K. O. k.29v-30,78; dokumenty : kopia decyzji Wójta Gminy S. k.3, informacja komornika k.8, 11, kopia wezwania (...) k. 15, kopia pism MOPS k.18,19, pisma (...) k.33,34, pismo PUP k.35, zawiadomienie MOPS k.41, informacja od komornika k. 84-85.

Oskarżony P. O. (1) przyznał się do zarzucanego mu czynu.

Sąd zważył, co następuje :

Przedstawione Sądowi z wnioskiem o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy dowody wykazały, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu. P. O. (1) w całości przyznał się do winy i w złożonych w toku postepowania przygotowawczego wyjaśnieniach potwierdził w całości postawiony mu zarzut. Wyjaśnienia oskarżonego nie budziły w tym zakresie wątpliwości, znalazły pełne potwierdzenie w zeznaniach matki pokrzywdzonego, świadka K. O. oraz w zebranej w sprawie dokumentacji, w szczególności pism (...)u w S. i informacji komornika, które Sąd uznał za wiarygodne, albowiem nie były przez nikogo kwestionowane.

Sąd uznał zatem P. O. (1) za winnego czynu opisanego w części wstępnej, który stanowił występek z art. 209 §1 k.k.

Mając na uwadze przyznanie się oskarżonego w toku postępowania przygotowawczego do popełnienia zarzucanego mu czynu i uznając, że w świetle jego wyjaśnień okoliczności popełnienia przestępstwa oraz wina oskarżonego nie budzą wątpliwości, a jego postawa wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte, Sąd uwzględnił wniosek Prokuratora o wydanie wyroku skazującego na posiedzeniu (k.113-113v) i wymierzył P. O. (1) karę 2 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 §1, §2 k.k. i art. 70 §1 k.k. warunkowo zawiesił na okres 2 lat tytułem próby oraz zobowiązał go do wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie małoletniego syna J. O..

Przychylając się do wniosku Prokuratora, przy wymiarze kary Sąd uwzględnił, że oskarżony nie był do tej pory karany (k.107) oraz deklarował poprawę postępowania. Nadto Sąd na korzyść oskarżonego uwzględnił jego postawę - przyznał się bowiem do popełnienia zarzucanego mu czynu, złożył wyjaśnienia zgodne z zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

W tym miejscu Sąd wskazuje, że w wyroku w kwalifikacji prawnej zarzutu oraz podstawie prawnej skazania w pkt I omyłkowo wskazano „art. 209 §1a k.k.” w miejsce prawidłowej podstawy prawnej „art. 209 §1 k.k.” (jak to wskazano we wniosku), albowiem P. O. popełnił przestępstwo niealimentacji, przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowiła co najmniej równowartość trzech świadczeń okresowych), co wymaga korekty.