Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 25 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anna Walus - Rząsa

SSO Beata Hass-Kloc

SSO Barbara Frankowska (spr.)

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Zawiło

po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2014 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z urzędu

przy udziale (...) Spółki z o.o. w P.

o przymuszenie do złożenia sprawozdań finansowych

w przedmiocie zażalenia likwidatora B. D. (1) na postanowienie Sądu Rejonowego w Rzeszowie XII Wydziału Gospodarczego KRS z dnia
25 listopada 2013 r., sygn. akt RZ.XII Ns Rej. KRS (...)

postanawia:

o d d a l i ć zażalenie.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Rzeszowie zaskarżonym postanowieniem nałożył na likwidatora B. D. (1) grzywnę w kwocie 200 zł, traktując pismo uczestniczki o umorzenie grzywny nałożonej postanowieniem referendarza jako skargę na to orzeczenie. W ocenie Sądu Rejonowego argumenty podniesione przez uczestniczkę w piśmie z 28 maja 2012 r. nie wpływają na ocenę istniejącego stanu faktycznego oraz na przyjęcie braku obowiązku likwidatorów do złożenia żądanych dokumentów. Zbycie udziałów, o którym mówi uczestniczka w piśmie z 12 grudnia 2012r. pozostaje bez wpływu na jej obowiązki, jako likwidatora spółki. Przedmiotowa spółka została rozwiązana prawomocnym orzeczeniem sądu, a umowa spółki ani późniejsza uchwała wspólników nie naruszały zasady wynikającej z art. 276 § 1 k.s.h. oznacza to, że uczestniczka z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia o rozwiązaniu spółki stała się jej likwidatorem i spoczywają na niej obowiązki wynikające z art. 69 ustawy o rachunkowości. Do likwidatorów stosuje się przepisy dotyczące członków zarządu, w tym artykułu 202 § 4 k.s.h. Na dzień orzekania uczestniczka nie wykazała jakichkolwiek okoliczności zwalniających ją
z obowiązku wynikającego z art. 69 ustawy o rachunkowości w związku
z artykułem 24 ust. 1 ustawy o KRS.

Uczestniczka zaskarżyła powyższe postanowienie w całości wnosząc
o jego uchylenie i nieobciążanie jej kosztami postępowania oraz zarzucając naruszenie przepisów art. 24 ust. 1 ustawy o KRS i przepisów art. 276k.s.h., art. 291 k.s.h. W uzasadnieniu zażalenia wyjaśniała, że nałożona została na nią grzywna za niezłożenie rocznego bilansu spółki, której od jedenastu lat nie jest już członkiem. Od tylu lat nie ma nic wspólnego z tą spółką, nie wie gdzie znajdują się jakiekolwiek dokumenty finansowe spółki, gdzie są wspólnicy i czy w ogóle zachowały się jakiekolwiek dokumenty tej spółki. Dokumentację finansową spółki prowadziło biuro rachunkowe, które już nie istnieje, a ona nie ma kontaktu z osobami, które zostały w spółce po jej wystąpieniu. Niewykonalne jest zatem złożenie przez uczestniczkę sprawozdań finansowych sprzed jedenastu lat. Uczestniczka zarzuciła, że nałożenie na nią grzywny jest sprzeczne z przepisami k.s.h., bo jej odpowiedzialność, jako członka zarządu ustała po trzech latach. Podnosi więc zarzut przedawnienia i ustanie jej odpowiedzialności związanej z tą spółką. Podkreśla, że do tej pory nikt nie zawiadomił jej o tym, że ma pełnić obowiązki likwidatora i nikt nie wzywał jej wcześniej o jakieś dokumenty związane z tą spółką. Powołując się na treść art. 24 ust. 1 ustawy o KRS Uczestniczka zarzuciła, że sąd powinien z urzędu wykreślić wpisy dotyczące tej spółki, tym bardziej, że została rozwiązana przez sąd w 2008 roku i wtedy już nie było sprawozdań finansowych od 2003 r. i nikt ich nie żądał.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Skarżąca B. D. (1) zarówno w piśmie datowanym na 12.12.2012r. (k. 196), jak i w piśmie datowanym na 5.04.2013r. (k. 208) powołuje się na umowę darowizny z dnia 19 lipca 2002r. o zbyciu udziałów w Spółce (...), którą w kserokopii przedłożyła do pierwszego z w/w pism. Wskazuje na dokonanie przez bliżej nieokreśloną osobę wszystkich czynności prawnych mających na celu wykreślenie jej z KRS, jako członka zarządu Spółki.

Na podstawie akt rejestrowych stwierdzić należy, że w aktach tych zalega protokół zebrania wspólników (...) Spółki z o.o. w P. z dnia
25 czerwca 2003r., na którego liście obecności podpisała się B. D. (1) (protokół wraz z listą obecności k. 115-117). Protokół ten potwierdza, że po dacie umowy darowizny udziałów brała udział w zgromadzeniach wspólników Spółki, a nabywca jej udziałów H. K. nie, bo w ogóle na liście obecności nie jest wymieniony.

Ponadto w aktach rejestrowych nie ma formalnie złożonego wniosku
w przedmiocie ujawnienia zmiany w osobach wspólników Spółki oraz zmiany
w zarządzie. W aktach znajduje się na karcie 147-150 kserokopia protokołu zebrania (...) Spółki (...) z dnia 18.07.2002r., podczas którego obradowano odnośnie umowy darowizny udziałów przez B. D. (1) na rzecz pana H. K. i w związku z tym powołania w/w do zarządu Spółki, lecz nie wiązało się to z żadnym formalnym wnioskiem, prawidłowo złożonym w celu dokonania zmian w rejestrze. Po tej dacie natomiast, jak wyżej wykazano, B. D. (1) uczestniczyła w zgromadzeniu wspólników
w czerwcu 2003r.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Sąd I Instancji nie miał podstaw do uwzględnienia stanowiska B. D. (1), skoro w dalszym ciągu jest ona ujawniona w rejestrze, jako likwidator Spółki, wobec zaniechania ujawnienia zmian. Skoro w dacie wydania orzeczenia o rozwiązaniu Spółki (postanowienie Sądu Rejonowego w Rzeszowie z dnia 29.01.2008r. k. 162) B. D. (1) była wpisana, jako członek zarządu, to z mocy art. 276 § 1 k.s.h. została wpisana do rejestru, jako likwidator. Nie można uznać, aby w tych okolicznościach Sąd Rejonowy naruszył powyższy przepis orzekając o nałożeniu na skarżącą grzywny za nieskładanie do rejestru sprawozdań finansowych Spółki.

Za zupełnie niezasadny uznać należy zarzut przedawnienia sformułowany
w zażaleniu w oparciu o treść art. 291 k.s.h. Przepis ten stanowi, że jeżeli członkowie zarządu umyślnie lub przez niedbalstwo podali fałszywe dane
w oświadczeniu, o którym mowa w art. 167 § 1 pkt 2 lub art. 262 § 2 pkt 3, odpowiadają wobec wierzycieli spółki solidarnie ze spółką przez trzy lata od dnia zarejestrowania spółki lub zarejestrowania podwyższenia kapitału zakładowego. Przepis ten ustanawia odpowiedzialność członków zarządu za fałszywe dane rejestrowe wobec wierzycieli spółki, z trzyletnim okresem przedawnienia. Nie jest to jednak termin przedawnienia obowiązków członków zarządu do bieżącego składania wniosków o ujawnianie danych w rejestrze. Zarząd z mocy art. 201 § 1 k.s.h. prowadzi sprawy spółki i ją reprezentuje. Na tej podstawie zarząd składa wnioski o wpis do Krajowego Rejestru Sądowego (art. 694 ³ § 1 k.p.c. w zw. art. 204 § 1 k.s.h.). Obowiązki te nie podlegają materialnoprawnej instytucji przedawnienia roszczeń. Orzeczenie o nałożeniu grzywny na zarząd (likwidatora) nie jest roszczeniem wierzyciela i nie podlega przedawnieniu.

Nie sposób zgodzić się ze skarżącą, że nie jest osobą obowiązaną do realizowania obowiązków likwidatora, skoro w dalszym ciągu jest wpisana do rejestru jako likwidator Spółki i nikt z przedstawicieli Spółki nie ujawnił zmian w składzie zarządu i wspólników Spółki. Należy również podkreślić, że skarżąca, mimo wezwania zarządzeniem z dnia 25.03.2013r. (k. 202 i zpo
k. 203), nie złożyła żadnego dokumentu, który potwierdzałby fakt zbycia udziałów i rezygnacji z funkcji członka zarządu Spółki, bo ograniczyła się jedynie do przedłożenia kserokopii umowy darowizny, co nie może być uznane za dokument prywatny w rozumieniu art. 245 k.p.c., a ponadto zbycie udziałów nie pociąga z sobą automatycznie odwołania z zarządu spółki, bo w skład zarządu spółki nie muszą wchodzić wspólnicy spółki (art. 201 § 3 k.s.h.).
W tych okolicznościach sąd rejestrowy nie ma też podstaw do działania z urzędu w trybie art. 24 ustawy o KRS.

Dlatego też przyjąć należy, że zaskarżone orzeczenie jest prawidłowe na podstawie wskazanych w nim przepisów, a zażalenie jako bezzasadne podlega oddaleniu na mocy art. 385 kpc w zw. z art. 397 §2 kpc oraz art. 7 ustawy
o KRS w zw. z art.13 § 2 kpc, o czym orzeczono na wstępie.

Zarządzenie:

1.  odpis postanowienia doręczyć B. D.

2.  po nadejściu zwrotki akta przekazać Sądowi Rejonowemu w Rzeszowie.