Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu IV Wydział Pracy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2017 roku w Grudziądzu

na rozprawie sprawy z powództwa M. J. (1)

przeciwko Regionalnemu Szpitalowi (...) im. dr. W. B. w G.

o wynagrodzenie, ekwiwalent i wydanie świadectwa pracy

O R Z E KŁ:

I.  W sprawie o wynagrodzenie i ekwiwalent za niewykorzystany urlop:

1.  zasądza od pozwanego (...) Szpitala (...) im. dr. W. B. w G. na rzecz powoda M. J. (1) kwotę 21.434,96 zł (dwadzieścia jeden tysięcy czterysta trzydzieści cztery złote dziewięćdziesiąt sześć groszy) tytułem wynagrodzenia za pracę i za czas niezdolności do pracy w okresie od 1 maja 2016 roku do 11 czerwca 2016r. oraz z tytułu ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwot:

– 13.119,20 zł od dnia 11.06.2016r. do dnia zapłaty,

- 5.019,52 zł od dnia 11.07.2016r. do dnia zapłaty;

2. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.600zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

3. opłatą od pozwu, od uiszczenia której powód był zwolniony obciąża Skarb Państwa,

4. wyrokowi w punkcie I 1. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 17.112,00 zł (siedemnaście tysięcy sto dwanaście złotych zero groszy).

II.  W sprawie o wydanie świadectwa pracy:

1.  nakazuje pozwanemu Regionalnemu Szpitalowi (...) im. dr. W. B. w G. wydać powodowi M. J. (1) świadectwo pracy za okres zatrudnienia u pozwanego;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

3.  kosztami sądowymi, od uiszczania których powód był zwolniony, obciąża Skarb Państwa;

Sygn. akt IV P 229/16

UZASADNIENIE

Powód M. J. (1) wniósł do tutejszego Sądu pozew przeciwko Regionalnemu Szpitalowi (...) im. dr W. B. (2) w G. o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym i orzeczenie w nim, aby pozwany zapłacił powodowi kwotę 18.138,72 zł wraz z odsetkami ustawowymi:

- od kwoty 13.119,20 zł od dnia 11 czerwca do dnia zapłaty;

- od kwoty 5.019,52 zł od dnia 11 lipca do dnia zapłaty;

na wypadek wniesienia przez pozwanego sprzeciwu lub przekazania sprawy do rozpoznania w trybie postępowania zwykłego o zasądzenie kwoty wskazanej w pkt 1 wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że został zatrudniony u pozwanego z dniem 14 marca 2016 roku na stanowisku zastępcy dyrektora do spraw personalnych i tego dnia otrzymał informacje pracownicze dotyczące przysługujących mu praw, jak również zakres obowiązków pracowniczych na tym stanowisku. Następnego dnia tj. 15 marca 2016 roku , Prezydent Miasta G. powierzył powodowi pełnienie obowiązków dyrektora pozwanego. Od tego czasu powód wykonywał obowiązki dyrektora, będąc pracownikiem pozwanego. Pismem z dnia 13 maja 2016 roku, które powód otrzymał w dniu 16 maja Prezydent Miasta G. poinformował powoda, że przestaje pełnić obowiązki dyrektora. Nie rozwiązano natomiast z powodem umowy o pracę na stanowisku zastępcy dyrektora do spraw personalnych. W dniach od 16 maja do 10 czerwca 2016 roku powód przebywał na zwolnieniu lekarskim. Dnia 27 maja powód złożył wypowiedzenie umowy o pracę za dwutygodniowym okresem wypowiedzenia, który upłynął z dniem 11 czerwca 2016 r. Pozwany nie wypłacił powodowi wynagrodzenia za pracę za okres od 1 maja do 16 maja 2016 r. w wysokości 8.556 zł. oraz wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby za okres od 16 maja do 31 maja w wysokości 4.563,20 zł i za okres od 1 do 11 czerwca 2016 r. w wysokości 5.019,52 zł. Pozwany uzasadniał odmowę wypłaty zaległego wynagrodzenia tym, że nie zawarto z powodem umowy o pracę.

Dnia 29 czerwca 2016 roku Sąd Rejonowy w Grudziądzu wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał pozwanemu Regionalnemu Szpitalowi (...) im. dr W. B. w G., aby zapłacił powodowi kwotę 13.119,20 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11.06.2016 r. do dnia zapłaty i kwotę 5.019,52 zł wraz z ustawowymi odsetkami od 11.07.2016 r. do dnia zapłaty oraz pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 907 zł tytułem opłaty od pozwu w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu, albo wniósł w tymże terminie sprzeciw.

Od powyższego nakazu zapłaty pozwany złożył sprzeciw, w którym wnosił o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych, uzasadniając swoje stanowisko tym, że w ocenie pozwanego stosunek pracy między powodem a pozwanym nie został nawiązany albowiem występujący w imieniu pozwanego Szpitala (...) nie był osobą uprawnioną do reprezentacji Szpitala.

Dnia 28 lipca 2016 roku do Sądu Rejonowego w Grudziądzu wpłynął pozew powoda M. J. (1) przeciwko Regionalnemu Szpitalowi (...) im. dr W. B. (2) w G. o zobowiązanie pozwanego do wydania powodowi świadectwa pracy stwierdzającego, iż umowa łącząca powoda z pozwanym w okresie od 14 marca 2016 roku do dnia 11 czerwca 2016 roku była umową o pracę i w tym czasie powód wykonywał pracę jako p.o. dyrektora pozwanego Szpitala i zastępcy dyrektora do spraw personalnych oraz, że stosunek pracy został rozwiązany za wypowiedzeniem złożonym przez pracownika. Zdaniem powoda wniesienie pozwu w tej sprawie stało się konieczne ponieważ dotąd powód nie otrzymał świadectwa pracy, a pozwany kwestionuje jego zatrudnienie.

W odpowiedzi na pozew /k. 26-33 akt IV P 250/16/ pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W pierwszej kolejności pozwany kwestionował, aby stosunek pracy między powodem a pozwanym został w ogóle nawiązany. Pozwany bowiem twierdził, że występujący w imieniu pozwanego Szpitala (...), który zawarł z powodem umowę, nie był osobą uprawnioną do reprezentacji Szpitala.

Na rozprawie w dniu 23 listopada 2016 roku Sąd Rejonowy w Grudziądzu postanowił połączyć sprawę M. J. (1) prowadzoną pod sygnaturą IV P 250/16 ze sprawą powoda M. J. (1) prowadzoną pod sygnaturą IV P 229/16 przeciwko temu samemu pozwanemu, celem łącznego ich rozpoznania i rozstrzygnięcia i prowadzić obie sprawy pod sygnaturą IV P 229/16 /k.65 akt IV P 250/16/.

W piśmie procesowym z dnia 18 stycznia 2017 r./k.102 akt/ powód rozszerzył zakres dochodzonego roszczenia z kwoty 18.138,72 zł do kwoty 21.434,96 zł wyjaśniając, że na kwotę tę składa się: wynagrodzenie za pracę w okresie od 1 maja 2016 do 16 maja 2016 r. oraz w dniu 11 czerwca 2016 r.; wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy w okresie od 17.05.2016 – 10.06.2016 r. w kwocie 9.844 zł oraz ekwiwalent za urlop w ilości 3 dni w kwocie 2.464,56 zł.

Sąd ustalił, co następuje:

Powód M. J. (1) dnia 14 marca 2016 roku podpisał umowę zatytułowaną „umowa o pracę” z Regionalnym Szpitalem (...) im. dr W. B. (2) w G.. W imieniu pozwanego Szpitala umowę podpisał zastępca dyrektora P. J.. W przedmiotowej umowie strony ustaliły, iż pozwany zatrudnia powoda na cały etat na stanowisku zastępcy dyrektora do spraw personalnych. Umowa zawarta jest na czas nieokreślony. Ustalona także, że wynagrodzenie zasadnicze powoda będzie wynosiło 12.500 zł brutto miesięcznie oraz dodatek za wysługę lat. Tego dnia otrzymał informację pracowniczą odpowiadającą przedmiotowo art.29 paragraf 3 kodeksu pracy dotyczącą normy czasu pracy, wypłaty wynagrodzenia, należnego urlopu wypoczynkowego i długości okresu wypowiedzenia. Tego dnia wręczono również powodowi zakres obowiązków pracowniczych na tym stanowisku.

(dowód:

- umowa o pracę na czas nieokreślony – k. 6 akt;

- informacja z 11.03.2016 r. – k. 7 akt;

- zakres czynności – k. 8 - 9 akt;

- zeznania powoda k.92 v – 93 v akt).

Dnia 25 lutego 2016 roku zarządzeniem nr 73/16 Prezydenta Miasta G. odwołano M. N. ze stanowiska Dyrektora Regionalnego Szpitala (...) im. dr W. B. (2) w G. z dniem 25 lutego 2016 r. Wykonanie tego zarządzenia powierzono Sekretarzowi Miasta.

Dnia 15 marca 2016 roku Prezydent Miasta G. powierzył powodowi pełnienie obowiązków Dyrektora Regionalnego Szpitala (...) im. dr W. B. (2) w G. do czasu powołania nowego Dyrektora. W piśmie tym ustalono jednocześnie wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 14.260 zł. Od tego czasu powód wykonywał obowiązki dyrektora, będąc jednocześnie pracownikiem pozwanego Szpitala na stanowisku zastępcy dyrektora do spraw personalnych. Powód codziennie przychodził do pracy i podpisywał listę obecności, spotykał się ze służbą Szpitala, wyjeżdżał w podróże służbowe do B. i W., negocjował prolongatę niezapłaconych w terminie należności pozwanego i w imieniu pozwanego podpisał porozumienia z ZUS-em, z przedsiębiorstwem (...) wodociągów, komornikami.

Pozwany Szpital wniósł dnia 16 marca 2016 roku wniosek do Sądu Rejonowego w Toruniu o wpis zmian w prowadzonym rejestrze stowarzyszeń i innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji i samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej Krajowego Rejestru Sądowego przez wykreślenie z rejestru prowadzonego dla pozwanego Szpitala, kierownika M. N. i wpisanie w jego miejsce M. J. (2).

Postanowieniem z dnia 22.06.2016 r. Sąd Rejonowy w Toruniu VII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego oddalił wniosek i stwierdził, że wnioskodawca ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

Dnia 23 marca 2016 roku Prezydent Miasta G. wydał na prośbę powoda zaświadczenie potwierdzające, że powód M. J. (2) urodzony (...), od 15 marca 2016 roku do czasu powołania nowego Dyrektora, pełni obowiązki Dyrektora Regionalnego Szpitala (...) im. dr W. B. (2) w G. w pełnym wymiarze czasu pracy.

( dowód:

- kserokopia zarządzenia nr 73/16 – k. 11 akt;

- kserokopia pisma Prezydenta Miasta G. z 15.03.2016 r. – k. 10 akt IV P 250/16;

- kserokopia postanowienia Sądu z dnia 22.06.2016 r. w sprawie 2858/16/782 k.43 – 45 akt;

- zaświadczenie Prezydenta Miasta G. z 23.03.2016 r. – k. 13 akt;

- zeznania powoda k.92 v – 93 v akt)

Pismem z dnia 13 maja 2016 roku Prezydent Miasta G. poinformował powoda, że stwierdza nieważność Zarządzeniem nr 73/16 Prezydenta Miasta G. z dnia 25 lutego 2016 roku w związku z Rozstrzygnięciem Nadzorczym Wojewody (...) z dnia 15 kwietnia 2016 r., co skutkuje przywróceniem na stanowisko Dyrektora Regionalnego Szpitala (...) im. dr W. B. (2) w G. M. N. i zaprzestaniem pełnienia przez powoda obowiązków dyrektora z dniem dzisiejszym.

Powyższe pismo powód otrzymała w dniu 16 maja 2016 roku.

( dowód:

- kserokopia pisma Prezydenta Miasta G. z 13.05.2016 r. – k. 14 akt;

- zeznania powoda k.92 v – 93 v akt.)

Pozwany nie rozwiązał z powodem umowy o pracę z dnia 11 marca 2016 roku na stanowisku zastępcy dyrektora do spraw personalnych.

W dniach od 16 maja do 10 czerwca 2016 roku powód przebywał na zwolnieniu lekarskim. Zwolnienia lekarskie wystawione przez Poradnię Kardiologiczną Centrum Onkologii w W. i Centrum Medyczne (...) w W. dostarczono pozwanemu.

Dnia 27 maja powód złożył wypowiedzenie umowy o pracę za dwutygodniowym okresem wypowiedzenia, który upłynął z dniem 11 czerwca 2016 r.

Pismem z dnia 31 maja 2016 roku Dyrektor pozwanego (...) Szpitala (...) im. dr W. B. (2) w G. powołując się na Statut Szpitala zawiadomił powoda, że nie potwierdza umowy o pracę zawartej z powodem przez P. P. J., który nie był osobą uprawnioną do reprezentacji Szpitala oraz wezwał powoda do przekazania Szpitalowi w terminie trzech dni od otrzymania tego pisma, wszystkich dokumentów dotyczących Szpitala, a znajdujących się w posiadaniu powoda.

Innym pismem z tego samego dnia pozwany zawiadomił powoda, że zwraca mu zwolnienia lekarskie za okres od 17.05 – 23.05.2016 r. i od 24.05. do 10.06.2016 roku uzasadniając, że Szpital nie znajduje podstaw do ich załączenia do dokumentacji Szpitala.

( dowód:

- zwolnienia lekarskie (...) nr (...) i (...) – k. 19 akt;

- wypowiedzenie umowy o pracę z 27.05.2016 r. – k. 15 akt;

- 2 pisma pozwanego z 31.05.2016 r. k.16 – 18 akt;

- kserokopia uchwały nr XXIV/54/12 Rady Miejskiej G. z dnia 25.04.2012 r. w sprawie nadania Statutu Regionalnemu Szpitalowi (...) im. dr W. B. (2) z siedzibą w G. wraz ze Statutem k.40 - 42 akt;

- zeznania powoda k.92 v – 93 v akt.)

Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w W. pismem z dnia 8 czerwca 2016 roku potwierdził, że powód został zgłoszony przez płatnika Szpital (...) jako pracownik podlegający ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu.

( dowód :

- pismo ZUS-u z 8.06.2016 k.10 akt)

Państwowa Inspekcja Pracy Okręgowy Inspektorat Pracy w B. Oddział w T. pismem z dnia 9 sierpnia 2016 roku poinformowała powoda o wynikach czynności kontrolnych podjętych w pozwanym Szpitalu na skutek skargi powoda. Inspektor pracy uznał, że powód wykonywał pracę u pozwanego i dlatego skierował do Dyrektora pozwanego wystąpienie o naliczenie i wypłacenie powodowi wynagrodzenia za pracę w maju 2016 r., naliczenie i wypłacenie powodowi wynagrodzenia chorobowego, naliczenie i wypłacenie ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy, wydanie świadectwa pracy za okres zatrudnienia oraz zgłoszenie do ubezpieczenia społecznego.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzją nr (...) z 20 września 2016 roku stwierdził, że powód podlegał obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu, chorobowemu w okresie od 14.03.2016 r. do 11.06.2016 r. i podstawa wymiaru składek wynosi w marcu 2016 – 0 zł, w kwietniu 2016 r. - 10.015,63 zł, w maju 2016 – 17.112,00 zł, w czerwcu i lipcu 2016 – 0 zł

( dowód:

- odpis decyzji ZUS-u nr (...) z 20.09.2016 r. k. 71- 74 akt)

Pozwany nie wypłacił powodowi wynagrodzenia za prace za okres od 1 maja do 16 maja 2016 r. w wysokości 9.126,40 zł. oraz wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby za okres od 17 maja do 10 czerwca 2016 r. w wysokości 9.844 zł oraz ekwiwalentu za przysługujący powodowi urlop wypoczynkowy w ilości 3 dni w kwocie 2.464,56 zł. Pozwany uzasadnia odmowę wypłaty zaległego wynagrodzenia tym, że nie zawarto z powodem umowy o pracę. Pozwany nie wydał też powodowi świadectwa pracy potwierdzającego zatrudnienie go w Regionalnym Szpitalu (...) im. dr W. B. (2) w G..

(okoliczności bezsporne;

dowód:

- zeznania powoda k.92 v i 93 v akt)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne oraz dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy. Sąd uznał za wiarygodne dokumenty zgromadzone w toku postępowania. Prawdziwość dokumentów nie budziła bowiem wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania powoda M. J. (1) /k. 92-93/, gdyż są one jasne, logiczne i konsekwentne oraz znajdują potwierdzenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym. Zeznania powoda miały zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Pozwoliły bowiem ustalić jakie czynności w spornym okresie wykonywał powód jako pełniący obowiązki dyrektora szpitala. Zauważyć należy, iż pozwany zasadniczo nie kwestionował tych zeznań.

Na rozprawie w dniu 23 listopada 2016 roku podczas przesłuchania powoda w charakterze strony pełnomocnik pozwanego złożył w trybie art. 162 kpc zastrzeżenie do protokołu za naruszenie art. 227 kpc z uwagi na okoliczności, iż uchylone zostało pytanie o treści „jakie w P. ocenie zasługi dla szpitala na stanowisku zastępcy dyrektora do spraw personalnych dokonanych w dniu 14.03.2016 r. doprowadziły do powierzenia P. funkcji pełniącego obowiązki dyrektora szpitala przez Prezydenta miasta G.”. Sąd uchylił powyższe pytanie, gdyż okoliczności, o które pytał pełnomocnik pozwanego zostały już wczesniej wyjaśnione i nie budziły już żadnych wątpliwości. Ponadto Sąd uznał, iż pytanie to było skierowane do niewłaściwej osoby. Trudno bowiem oczekiwać od powoda, aby wiedział czym kierował się Prezydent miasta G. powierzając mu obowiązki pełniącego dyrektora szpitala, dlaczego uznał go za osobą odpowiednią do kierowania jednostką szpitala i reprezentowania go na zewnątrz do czasu powołania nowego dyrektora.

Przechodząc do rozważań prawnych w pierwszej kolejności należy zauważyć, że w myśl art. 22 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem. Zgodnie z art. 11 kp nawiązanie stosunku pracy oraz ustalenie warunków pracy i płacy, bez względu na podstawę prawną tego stosunku, wymaga zgodnego oświadczenia woli pracodawcy i pracownika.

Umowa o pracę jest dwustronną czynnością prawną, dochodzącą do skutku, gdy obie strony (pracownik i pracodawca) złożą zgodne oświadczenie woli, określające rodzaj i warunki umowy, zwłaszcza rodzaj pracy, miejsce jej wykonywania, termin jej rozpoczęcia oraz wynagrodzenie odpowiadające rodzajowi umowy. Umowa o pracę zostaje zawarta, gdy strony prowadzące pertraktacje dojdą do porozumienia, co do wszystkich warunków przyszłej umowy o pracę, które były przedmiotem rokowań (art. 72 k.c. w zw. z art. 300 kp). Umowa o pracę jest czynnością prawną odpłatną,
a pracownik nie może się zrzec prawa do wynagrodzenia za pracę ani też przenieść tego prawa na inna osobę (art. 84 kp). Powszechnie przyjmuje się, że zatrudnienie
w ramach stosunku pracy powinno zatem spełniać cechy: odpłatności, dobrowolności, osobistego świadczenia pracy, ciągłości pracy, świadczenia pracy w sposób podporządkowany pod kierownictwem, w miejscu i czasie pracy wyznaczonym przez pracodawcę.

O tym czy strony faktycznie nawiązały stosunek pracy nie decyduje samo formalne zawarcie umowy o pracę, ale faktyczne i rzeczywiste realizowanie elementów charakterystyce dla stosunku pracy, a wynikających z art. 22 § 1 kp. Na takim stanowisku stanął Sąd Najwyższy w wyrokach z dnia 16 stycznia 2013 r (sygn. akt II CSK 280/12) oraz z dnia 13 listopada 2013 r. (sygn. akt I PK 94/13). W wyrokach tych Sąd Najwyższy opowiedział się po raz kolejny za możliwością faktycznego nawiązania stosunku pracy, pomimo nieważności zawartej umowy o pracę poprzez rzeczywiste świadczenie pracy. Sąd najwyższy w powyższych judykatach wyraźnie potwierdził, iż pomimo nieważności umowy o pracę (w szczególności spowodowanej wadliwą reprezentacją pracodawcy) strony mogą nawiązać (ważnie) umowny stosunek pracy przeze czynności dorozumiane, przede wszystkim w następstwie dopuszczenia pracownika do wykonywania pracy, przyjmowania pracy przez pracodawcę oraz realizowania takiego stosunku prawnego, który odpowiada cechom stosunku pracy określonym w art. 22 kp.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, wskazać należy, iż pomiędzy powodem a pozwanym doszło do nawiązania stosunku pracy. Bez znaczenia w ocenie Sądu pozostaje fakt, iż umowa była nieważna, gdyż została zawarta przez osobę nieuprawnioną, a więc pracodawca był nieprawidłowo reprezentowany. Z przeprowadzonego postępowania dowodowego jasno wynika, iż powód w okresie od 14 marca 2016 roku do 11 czerwca 2016 roku wykonywał pracę na rzecz pozwanego. Powód został dopuszczony do pracy, codziennie stawiał się w niej, co więcej w imieniu pozwanego prowadził negocjacje z innymi podmiotami. Nie można zatem uznać, iż nie pracował. Przez powyższe czynności nastąpiło w sposób konkludentny nawiązanie stosunku pracy i dlatego za ten cały okres przysługuje powodowi wynagrodzenia za pracę oraz wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy.

Sąd przyznał wynagrodzenie oraz ekwiwalent w wysokości żądanej przez powoda. Pozwany nie kwestionował tej wysokości, zakwestionował jedynie doliczenie do wynagrodzenia dodatku za wysługę lat. Sąd na rozprawie w dniu 18 stycznia 2017 roku zobowiązał pełnomocnika pozwanego do przedstawienia pełnego wyliczenia wysokości należnego wynagrodzenia za pracę powoda na stanowisku pełniącego obowiązki dyrektora szpitala oraz wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy i należnego ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy w okresie od 1 maja do 11 czerwca 2016 roku. Pełnomocnik powoda przedłożył takie wyliczenie, jednakże nie uwzględnił w nim dodatku za wysługę lat, tłumacząc, iż do powoda jako osoby pełniącej obowiązki dyrektora szpitala mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi. Sąd jednak nie podzielił stanowiska pozwanego również w tym zakresie, przyjmując, iż powód zatrudniony był na stanowisku dyrektora ds. personalnych i zostały mu tylko powierzone obowiązki dyrektora szpitala, dlatego nie może mieć do niego zastosowania wskazana ustawa. Z umowy o pracę zawartej w dniu 14 marca 2016 roku wynika, iż zasadnicze miesięczne wynagrodzenia powoda zostało określone na kwotę 12.500 zł brutto plus dodatek za wysługę lat. Zarządzeniem Prezydenta miasta G. z dnia 15 marca 2016 roku powierzającym powodowi pełnienie obowiązków dyrektora szpitala ustalono wynagrodzenie zasadnicze powoda na kwotę 14.260 zł. Zarządzenie to nie pozbawiło powoda dodatku za wysługę lat. Ponadto nie można zapominać, iż powód na skutek powierzenia mu obowiązków dyrektora szpitala de facto miał mieć zwiększony zakres obowiązków. Nie przestał bowiem być dyrektorem do spraw personalnych.

W myśl art. 97 § 1 kp w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca jest obowiązany niezwłocznie wydać świadectwo pracy. W związku z tym, iż Sąd uznał, że strony łączyła umowa o pracę nakazał pozwanemu wydać świadectwo pracy.

W tym miejscy należy zauważyć, iż Sąd rozpoznawał niniejszą sprawę w składzie jednego sędziego. Sąd miał na uwadze wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 listopada 2016 roku (sygn. akt III PZP 10/16), który w całości Sąd rozpoznający niniejszą sprawę podziela. We wskazanym orzeczeniu Sąd Najwyższy przyjął, iż sprawie, w której powód żąda zapłaty wynagrodzenia za pracę i nie dochodzi równocześnie ustalenia istnienia stosunku pracy, sąd pierwszej instancji rozpoznaje sprawę w składzie jednego sędziego (art 47 § 1 k.p.c.)

Na podstawie art. 98 kpc zasądzono od pozwanego (...) Szpitala (...) im. dr W. B. (2) w G. na rzecz powoda kwotę 3.600.00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w sprawie dotyczącej wynagrodzenia za pracę i za czas niezdolności do pracy oraz ekwiwalentu za niewykorzystany urlop. Wysokość tej stawki określono na podstawie § 9 ust 1 pkt 2 w zw. § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. sprawie opłat za czynności radców prawnych. Natomiast na postawie § 9 ust 1 pkt 3 wskazanego rozporządzenia zasądzono na rzecz powoda kwotę 120 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w sprawie dotyczącej wydania świadectwa pracy.

Sad uznał, iż po stronnie pozwanego ze względu na jego trudną sytuację ekonomiczną zachodzą szczególne okoliczności uzasadniające nieobciążanie go opłatami od pozwów i dlatego na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych opłatami tymi obciążył Skarb Państwa.