Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 258/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 9 maja 2019 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim w Wydziale II Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Michał Świć

Protokolant: (...)

po rozpoznaniu w dniach: (...) sprawy (...) syna (...) i (...) urodzonego (...) w (...) oskarżonego o to, że:

będąc prezesem zarządu (...) z siedzibą przy ul. (...) (...) 2/6 (...) w dniu 9 września 2016 r. w lokalu (...) usytuowanym przy ul. (...) w (...) bez wymaganego zezwolenia urządzał gry na automatach w rozumieniu art. 2 ut. 3 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych tj. na automatach (...) (...) nie posiadając koncesji na prowadzenie kasyna gry wbrew art. 6 ust. 1 i art. 14 ust. 1 oraz art. 29a ust. 1 wymienionej ustawy to jest o czyn z art. 107§1 kks

1.  oskarżonego (...) uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu;

2.  na podstawie art. 632§2 kpk koszty postępowania przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

sygn. akt II K 258/17

UZASADNIENIE

Na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżony (...) jest prezesem (...) Spółka ta zajmuje się rozprowadzaniem i eksploatacją urządzeń (...). Trzy urządzenia tego typu znalazły się w dniu 9 września 2016 r. w lokalu (...) położonym przy ulicy (...) w (...) i zostały zatrzymane przez funkcjonariuszy (...) Skarbowego. W wyniku eksperymentu procesowego przeprowadzonego w dniu 9 września 2016 r. w lokalu (...) (k. 35-40) funkcjonariusze (...) Skarbowego stwierdzili, że gra na automatach ma charakter losowy a funkcjonariusz nie był w stanie przewidzieć rezultatu poszczególnych gier. Podobny wniosek wynikał z opinii biegłego (...) (k. 320-322, 328-330, 336-338, 352-355, 357-360, 362-365 i 512-514).

Oskarżony (...) nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i złożył wyjaśnienia (k. 471 i 371-372). Nie kwestionował faktu zatrzymania automatów (...) w lokalu (...) ale podniósł, że nie służyły one do urządzania gier hazardowych lecz oferowały możliwość spekulacji na krótkotrwałych opcjach finansowych. Z uwagi na to, że nie zostały przedstawione dowody mogące podważać twierdzenia oskarżonego sąd dał mu wiarę.

Sąd dał wiarę zeznaniom funkcjonariuszy (...) Skarbowego: (...) (k. 511) i (...) (k. 511-512). Potwierdzili oni jedynie fakt przeprowadzenia eksperymentu procesowego (k. 35-40).

Sąd dał wiarę zeznaniom (...) (k. 514-515) i (...) (k. 515-517). Obaj świadkowie współtworzyli serwer notowań walutowych, który jest wykorzystywany przez system (...) oraz program do wyceny opcji walutowych. Obaj zeznali, że serwer (...) wycenia kurs walut w czasie rzeczywistym na podstawie danych pobieranych od największych dostawców instrumentów finansowych. Wskazali, że kursy walut zmieniają się wiele razy w przeciągu sekundy. Wykres C. ma odzwierciedlać cenę dolara w stosunku do koszyka około 30 walut.

Sąd zapoznał się z wynikami eksperymentu procesowego przeprowadzonego przez funkcjonariuszy (...) Skarbowego w dniu 9 września 2016 r. w lokalu (...) (k. 35-40). W eksperymencie przeprowadzono próbne gry na trzech automatach w tym na dwóch a nazwie (...) i jednym o nazwie (...). Wnioski końcowe zawarte na karcie 39 – 39v wskazują, na kompletną ignorancję osób, które eksperyment przeprowadzały. Dwa pierwsze automaty prezentowały tzw. „Quiz wiedzy powszechnej”. Na podstawie protokołu z eksperymentu wynika w sposób oczywisty, że gra polegała na udzieleniu odpowiedzi: (...) lub (...) na zadane pytanie. W razie odpowiedzi poprawnej zwiększał się stan „kredytów” na koncie a w razie udzielenia odpowiedzi błędnej ten stan się zmniejszał. Z protokołu wynika, że odpowiedzi były udzielane losowo lub też osoba grająca nie miała podstawowych informacji z zakresu ogólnie rozumianej wiedzy powszechnej. Przykładem niech będzie pytanie z k. 38: „ Czy (...) jest autorem „(...)?”. Naciskając pole (...) na monitorze pojawiła się informacja: (...) . Już w zakresie programu szkoły podstawowej można się było dowiedzieć, że autorem (...) jest (...). Nie sposób oprzeć się wrażeniu, że dysponując tak pogłębioną wiedzą jak zaprezentowana podczas eksperymentu „eksperymentator” faktycznie mógł uznać, że nie jest w stanie przewidzieć rezultatu gry a jej wynik ma charakter losowy. Nie było to jedyne pytanie o podobnym stopniu trudności, na które udzielono błędnej odpowiedzi. Należy też uczciwie stwierdzić, że autor (...) również nie błyszczał poziomem wiedzy. (...) to (...)?” po udzieleniu odpowiedzi (...) ukazał się komunikat: „ (...) (k. 36). Nie udało się natomiast przeprowadzić eksperymentu na automacie (...).

W sprawie niniejszej opinię wydał biegły (...). (k. 320-322, 328-330, 336-338, 352-355, 357-360, 362-365). Badanie dotyczyło z automatów (...). Okazało się, że by automat działał musi być podłączony do Internetu oraz mieć połączenie z serwerem (...). Biegły takiego połączenia nie uzyskał. Opinia została wydana na podstawie doświadczenia biegłego z podobnymi automatami badanymi wcześniej. Biegły stwierdził w opinii, że: „ Grający nie ma wpływu na zmiany w zakresie zmian wartości (...) w oznaczonym liniami pionowymi przedziale czasu 1 sek. oraz na zmiany widełek wartości wygranych, przy których przerysowany jest wykres zmian wartości (...) z oznaczonego przedziału czasu 1 sek. (...). Grający nie ma także możliwości przewidzenia wyniku końcowego , który uzależniony jest nie tylko od zmian wartości (...) w oznaczonym liniami pionowymi przedziale czasu, ale również od zmian widełek wartości wygranych (...)”.W trakcie rozprawy przed sądem (k. 512-514) biegły wskazał również, że: „Nie byliśmy do tej pory w stanie sprawdzić wykresu wyświetlanego w automatach z rzeczywistym kursem walut na giełdzie.”

Sąd zapoznał się również z opinią (...) Austria GmbH dołączoną do akt sprawy przez oskarżonego (k. 67-112). Z opinii tej wynika jednoznacznie, że badane automaty (...) w rzetelny sposób odzwierciedlały w czasie rzeczywistym wahania kursu walut w stosunku do kursu dolara amerykańskiego.

W ocenie sądu dołączona do akt opinia (...) Austria GmbH może być traktowana jako opinia prywatna i nie stanowi jednoznacznego dowodu na potwierdzenie tezy jakoby urządzenia (...) służyły do przeprowadzania transakcji spekulacyjnych na walucie tzw. opcji walutowych. Niewątpliwie jednak opinia ta uprawdopodobniła twierdzenia obrony w tym zakresie. Wobec wątpliwości co do opinii biegłego (...), który wprost stwierdził, że „Nie byliśmy do tej pory w stanie sprawdzić wykresu wyświetlanego w automatach z rzeczywistym kursem walut na giełdzie.” sąd na podstawie art. 396a§1 kpk zakreślił oskarżycielowi termin na uzupełnienie postepowania dowodowego a w szczególności na przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego w celu stwierdzenia, czy automaty, których dotyczy akt oskarżenia faktycznie przedstawiają w czasie rzeczywistym wysokość kursu walut i czy warunki wygranej są uzależnione od prawidłowego przewidzenia kursu walut. Oskarżyciel opinii takiej nie przedstawił w zakreślonym terminie. Zatem zgodnie z treścią art. 396a§4 kpk sąd wątpliwości wynikające z nieprzeprowadzenia wskazanego dowodu rozstrzygnął na korzyść oskarżonego. Sąd przyjął tym samym, że automaty (...) służyły do przeprowadzania transakcji spekulacyjnych na walucie tzw. opcji walutowych.

W ocenie sądu nie ulega żadnej wątpliwości, że nie ma realnej możliwości przewidzenia skoków kursu walut w zakresie czasowym jakim jest 1 sekunda. Nawet przewidzenie różnic kursowych w granicach wymaga głębokiej specjalistycznej wiedzy oraz sporej dozy szczęścia. Osoba nie mająca takiej wiedzy może traktować automat (...) jako maszynę generującą losowe wyniki i służącą do gier hazardowych. Nie przesądza to jednak w ocenie sądu o tym, czy zgodnie z przepisami polskiego prawa można uznać, że automaty (...) są faktycznie maszynami do prowadzenia gier losowych w rozumieniu ustawy o grach hazardowych. Jak wynika z przeprowadzonego w niniejszej sprawie eksperymentu procesowego (k. 35-40) nawet(...) może mieć charakter czysto losowy przy odpowiednim poziomie ignorancji osoby taki quiz rozwiązującej. W niniejszej sprawie, w ocenie sądu właściwym punktem odniesienia dla rozstrzygnięcia sprawy są transakcje giełdowe, które również mają w dużej mierze charakter losowy i są uzależnione zarówno od wiedzy jak i od szczęścia osoby na giełdzie grającej. Nikt nie ma jednak wątpliwości, że transakcje takie nie podlegają przepisom ustawy o grach hazardowych. Ustawodawca określił również inny wyjątek wyłączający stosowanie przepisów o hazardowych. Jest on przewidziany w art. 7a ustawy Prawo bankowe.

„Do (...) , (...) będących przedmiotem umów zawartych przez bank lub instytucje finansową, nie stosuje się przepisów o grach hazardowych (...)”. Należy zauważyć, że w przepisach brak jest definicji: „(...)”. Jest jednak ogólnie przyjęte, że termin ten dotyczy między innymi spekulacji na kursach walut. W ocenie sądu twórcy platformy (...) wykorzystali istniejącą w polskim prawie lukę by stworzyć system transakcji finansowych nie podlegających ustawie o grach hazardowych lecz w rękach nie mających odpowiedniej wiedzy użytkowników mogący służyć do grania w sposób przypadkowy na rynkach walutowych. Efekt końcowy przypadkowego obstawiania kursów walut jest podobny do gry hazardowej. Z uwagi jednak na powiązanie uzyskiwanych wyników z rzeczywistymi zmianami kursów walut nie można twórcom tego systemu postawić zarzutu naruszenia przepisów o grach hazardowych ani popełnienia przestępstwa z art. 107§1 kks.

Z powyższych względów sąd uniewinnił (...) od popełnienia zarzuconego mu czynu.