Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 1360/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 maja 2019 roku

Sąd Okręgowy w Częstochowie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Marzena Górczyńska-Bebłot

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Oliwia Rajewska

po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2019 roku w Częstochowie

sprawy P. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o rentę socjalną

na skutek odwołania P. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 26 września 2018 roku Nr (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z dnia 26 września 2018 roku
Nr (...) i przyznaje ubezpieczonemu P. M. prawo do renty socjalnej na okres od dnia 1 lipca 2018 roku do dnia 28 lutego 2021 roku;

2.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata J. M. Kancelaria Adwokacka w C. kwotę 110,70 zł (sto dziesięć złotych siedemdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej ubezpieczonemu P. M.
z urzędu.

Sygn. akt IV U 1360/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 26 września 2018 roku, nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił przyznania P. M. prawa do renty socjalnej.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 14 września 2018 roku ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało przed ukończeniem przez niego 18 roku życia, wobec czego nie przysługuje mu prawo do żądanego świadczenia.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł P. M., domagając się jej zmiany i przyznania mu prawa do renty socjalnej.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując się na argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

P. M. urodził się w dniu (...). W okresie od 1 września 2009 roku do 18 listopada 2009 roku ubezpieczony był uczniem I klasy Technikum wchodzącego w skład Zespołu Szkół (...) w T., po czym z dniem 19 listopada 2009 roku został skreślony
z listy uczniów i w okresie od 20 listopada 2009 roku do 30 sierpnia 2011 roku był uczniem I klasy (...) Szkoły Zawodowej wchodzącej w skład tego samego Zespołu Szkół w T.. Z dniem 31 sierpnia 2011 roku odwołujący został skreślony z listy uczniów i na tym zakończył swoją edukację.

W dniu 6 lipca 2018 roku P. M. złożył wniosek o przyznanie mu prawa do renty socjalnej. Rozpoznając powyższy wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który orzeczeniem z dnia 7 sierpnia 2018 roku stwierdził, że badany jest całkowicie niezdolny do pracy do dnia 31 sierpnia 2020 roku, a niezdolność ta powstała z dniem 21 marca 2016 roku i nie pozostaje w związku z naruszeniem sprawności organizmu powstałym przed ukończeniem przez niego 18 roku życia lub nauki w szkole lub szkole wyższej przed ukończeniem 25 roku życia lub w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej. Sprzeciw od powyższego orzeczenia wniósł ubezpieczony, jednakże orzeczeniem z dnia 14 września 2018 roku komisja lekarska przy Oddziale ZUS
w C. podtrzymała stanowisko lekarza orzecznika, z tą jedynie różnicą, że przewidywany czas trwania niezdolności do pracy określiła na dzień 30 września 2020 roku.

(v. akta rentowe)

Obecnie u P. M. rozpoznaje się chorobę psychiczną przebiegającą pod postacią schizofrenii, które to schorzenie czyni go całkowicie niezdolnym do pracy co najmniej od dnia 26 lutego 2015 roku, kiedy to podjął on systematyczne leczenie psychiatryczne, na okres do końca lutego 2021 roku. Jednocześnie zaburzenia noszące znamiona nieprawidłowo kształtującej się osobowości pod postacią osobowości z kręgu schizoidalnego, wystąpiły
u odwołującego już w trakcie nauki w szkole średniej, co oznacza, że obecnie stwierdzona niezdolność do pracy jest spowodowana naruszeniem sprawności organizmu, które powstało jeszcze przed ukończeniem nauki w szkole, tj. przed dniem 31 sierpnia 2011 roku.

(v. opinia biegłej sądowej z zakresu psychiatrii R. S.
k. 32-35)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 roku o rencie socjalnej (tekst jednolity Dz. U. z 2018 roku poz. 1340 ze zm.), renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało:

1)  przed ukończeniem 18. roku życia;

2)  w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej – przed ukończeniem 25. roku życia;

3)  w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
(tekst jednolity Dz. U. z 2018 roku, poz. 1270 ze zm.) niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (art. 12 ust. 2), a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej
z poziomem posiadanych kwalifikacji (art. 12 ust. 3).

W rozpoznawanej sprawie spór sprowadza się do ustalenia, czy odwołujący jest całkowicie niezdolny do pracy, a jeśli tak, to czy niezdolność ta spowodowana jest naruszeniem sprawności organizmu, które powstało w okresach, o których mowa w cytowanym powyżej art. 4 ust. 1 ustawy o rencie socjalnej.

Oceniając stan zdrowia odwołującego Sąd Okręgowy oparł się na opinii biegłej sądowej z zakresu psychiatrii R. S., zgodnie z którą P. M. jest nieprzerwanie całkowicie niezdolny do pracy co najmniej od dnia 26 lutego 2015 roku, na okres do końca lutego 2021 roku, a niezdolność ta pozostaje w związku z naruszeniem sprawności organizmu, które powstało jeszcze przed ukończeniem przez niego nauki w szkole średniej.

Powyższą opinię Sąd Okręgowy uznał za miarodajną, albowiem została ona wydana przez biegłą sądową legitymującą się wieloletnim doświadczeniem zawodowym
i orzeczniczym, poprzedzona została bezpośrednim badaniem ubezpieczonego oraz dokładną analizą znajdującej się w aktach rentowych dokumentacji medycznej
z przebiegu jego dotychczasowego leczenia. Opinia ta uwzględnia przy tym wiek ubezpieczonego, aktualne nasilenie występujących u niego schorzeń, dotychczasowy przebieg choroby, a także przebieg jego dotychczasowego leczenia, zaś jej wnioski końcowe zostały w przekonujący sposób uzasadnione.

Jednocześnie opinia ta nie była w żaden sposób kwestionowana przez strony procesu.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy, na mocy art. 477 14 § 2 k.p.c. oraz przepisów powołanych w treści uzasadnienia, zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do renty socjalnej na okres od 1 lipca 2018 roku do 28 lutego 2021 roku.

O kosztach orzeczono na mocy art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze (tekst jednolity Dz. U. z 2018 roku, poz. 1184 ze zm.) w zw. z § 15 ust. 2 oraz § 4 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (tekst jednolity Dz. U. z 2019 roku, poz. 18).